Porównanie Philips Series 5000 HR3573/90 stal nierdzewna vs Philips Daily Collection HR2604/80 srebrny

Objętość misy głównej, dostarczanej w zestawie z urządzeniem.

Aby uzyskać więcej informacji na temat misy głównej, zobacz „Pojemniki”. A ilość produktu, jaką można za jednym razem załadować do urządzenia, zależy bezpośrednio od jego objętości. Z drugiej strony, pojemna misa ma odpowiednie wymiary i koszt, a także stawia zwiększone wymagania co do mocy silnika. Dlatego, wybierając według tego parametru warto brać pod uwagę realne potrzeby. Warto również wziąć pod uwagę, że w przypadku mikserów stacjonarnych z miską, w większości przypadków, objętość oznacza rozmiar całkowity, a nie przydatny. A podczas gotowania miskę należy wypełniać nie więcej niż 2/3 (tutaj już jest indywidualnie i trzeba patrzeć na instrukcję do produktu).

Robocza pojemność shakera, dostarczanego z urządzeniem.

Aby uzyskać więcej informacji na temat takich pojemników, zobacz „Shaker podróżny”. O pojemności decydują wymiary shakera, a także wymagania dotyczące mocy silnika. Jednak w większości modeli wskaźnik ten waha się od 300 do 700 ml, rzadziej do 1 litra - wartości te są uważane za optymalne biorąc pod uwagę specyfikę używania shakerów.

Moc znamionowa urządzenia to w rzeczywistości moc zainstalowanego w nim silnika.

Im wyższy wskaźnik ten — tym bardziej wydajny dany model, tym lepiej nadaje się do „ciężkiej” pracy i tym więcej zastosowań może być przewidziane w konstrukcji. Na przykład, w przypadku mikserów (patrz „Typ urządzenia”) moc do 250 W jest uważana za wystarczającą dla produktów płynnych; w przypadku bardziej solidnych zadań, takich jak ugniatanie ciasta, warto zwrócić uwagę na bardziej potężne modele. Szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnej mocy można znaleźć w specjalnych źródłach.

Zwróć uwagę, że potężne urządzenia z reguły są wyposażone w bardziej trwałe nasadki, które mogą wytrzymać duże obciążenia.

Ograniczenie prędkości obrotowej części roboczej dyszy, którą może obsługiwać urządzenie. Tryb maksymalnej prędkości jest przeznaczony do mielenia i mieszania ciał stałych. Po aktywacji specjalnego „Trybu Turbo” maksymalna prędkość jest włączana na krótki czas, co pozwala blenderowi / mikserowi zmielić orzechy, suszone potrawy i wiele więcej. Ponadto maksymalna prędkość wykorzystywana jest w trybie pulsacyjnym, który służy do łamania lodu.

Liczba prędkości obrotowych nasadek, przewidzianych w mikserze/blenderze.

Obecność kilku prędkości pozwala dostosować tryb pracy urządzenia do konkretnej sytuacji. Na przykład, możesz ubijać omlet z dużą prędkością, ale do zagniatania ciasta lepiej wybrać wolniejszy tryb. Im więcej prędkości zapewnia urządzenie - im bardziej jest ono wszechstronne, tym dokładniej można je skonfigurować do konkretnego zadania. W prostych modelach domowych zwykle dostępnych jest od 3 do 6 ustawień, w najbardziej zaawansowanych urządzeniach ich liczba może sięgać dwudziestu.

Regulator, który umożliwia płynną zmianę prędkości obrotowej nasadek miksera - dla dokładniejszej regulacji prędkości i ustawienia optymalnego trybu dla różnych produktów. Przy skokowej regulacji prędkości może wystąpić sytuacja, w której wyższa wartość prędkości jest już za wysoka, a niższa nie jest wystarczająca. Płynna regulacja pozwala uniknąć takich sytuacji.

Programy automatycznego gotowania, przewidziane w konstrukcji urządzenia. W takie programy są wyposażone głównie klasyczne blendery i blendery do zup (patrz "Typ").

- Zupa. Program do przygotowania tradycyjnych zup. W przypadku takich potraw składniki należy pokroić na małe kawałki, a nie robić puree lub masę, co jest brane pod uwagę w programie. Jednocześnie, w blenderze można natychmiast gotować zupę bez wyładowywania posiekanych produktów, a zwykłe blendery zapewniają tylko siekanie.

- Zupa-krem. Program do przygotowywania zup-krem. Składniki na zupę-krem są dość dokładnie zmielone; jednocześnie, w przeciwieństwie do puree, jest dość dużo płynu. Mając to na uwadze, przygotowywany jest program. Pamiętaj, że zupy-krem mogą być gorące lub zimne; pierwszą odmianę można przygotować tylko w blenderze do zup, drugą w zwykłym blenderze.

- Puree. Program do przygotowania różnych puree, w szczególności, owocowych i warzywnych. Puree są zazwyczaj gęstsze niż zupy-krem, ponieważ zawierają mniej płynu i dla ich przygotowania wymagana jest większa moc. Ponadto, takie dania są przygotowywane z surowych lub wstępnie gotowanych składników, więc blendery do zup i konwencjonalne blendery są równie skuteczne w przygotowywaniu puree.

- Gotowanie na parze. Program do gotowania różnych potraw na parze. Ta obróbka jest uważana za bardziej zaawansowaną i „zdrowszą” niż klasyczne warzenie we wrzącej wodzie, pozwala zaoszczędzić więcej składnik...ów odżywczych i po prostu lepiej nadaje się do niektórych produktów spożywczych. Gotowanie na parze nie jest możliwe bez elementu grzejnego, dlatego ten program znajduje się wyłącznie w blenderach do zup.

- Sosy. Program do gotowania różnych sosów. Zwróć uwagę, że istnieje wiele różnych sosów; dlatego dla którego z nich przeznaczony jest ten tryb - warto osobno doprecyzować.

- Zupa mleczna. Program do gotowania zup mlecznych i innych potraw z mlekiem. Jedną z cech takiego gotowania jest to, że mleko musi być podgrzewane ostrożnie, aby się nie przypaliło i się nie wylało; jest to brane pod uwagę w tym programie. Występuje tylko w blenderach do zup.

- Smoothie. Program do robienia smoothies - gęstych napojów na bazie owoców, warzyw lub jagód z dodatkiem soku i różnych dodatków (mleko, orzechy itp.). Takie napoje są smaczne same w sobie, a ponadto są doceniane przez fanów zdrowego odżywiania: smoothie jest lekkostrawne, zachowuje maksimum korzystnych substancji. Konsystencja koktajlu zwykle przypomina sok z miąższem lub zupę-krem; jednak jest to napój i musi być dość płynny, aby można było go wypić przez słomkę.

- Kruszenie lodu. Program do kruszenia lodu. Lód jest dość twardą substancją i może tworzyć duże obciążenie na ostrza. W związku z tym, tryb pulsacyjny jest często używany do kruszenia lodu (patrz wyżej).

- Samooczyszczanie. Dodatkowy program do czyszczenia blendera z brudu. Z reguły, aby skorzystać z samooczyszczania, należy wlać do urządzenia ciepłą wodę z mydłem, włączyć program, a następnie wylać wodę i dokładnie wypłukać lub wytrzeć miskę. Jest to o wiele wygodniejsze, niż wyjmowanie pojemnika i mycie go ręcznie w zlewie – zwłaszcza, że program działa w taki sposób, aby wypłukać resztki jedzenia nawet z najmniej dostępnych miejsc w misce.

Oprócz opisanych powyżej, nowoczesne blendery mogą posiadać inne programy – na przykład „jedzenie dla niemowląt” czy „podgrzewanie”.

Rodzaje pojemników, w które urządzenie było pierwotnie wyposażone.

Oprócz misy głównej w opakowaniu może znajdować się misa do rozdrabniania, młynek do kawy, miarka oraz misa-shaker. Wszystkie są szczegółowo opisane na tej liście, z wyjątkiem shakera - o tym w osobnym punkcie poniżej.

- Główna misa. Misa ogólnego przeznaczenia, główna pojemność urządzenia. Specyficzna konstrukcja takiej misy zależy od rodzaju urządzenia (patrz wyżej). Czyli do blenderów kielichowych jest to zwykła misa głęboka, do blenderów stacjonarnych - dzbanek z nożami na dole, do mikserów ręcznych i rozdrabniaczy - dzbanek do siekania z wyjmowanymi nożami itp. Należy pamiętać, że nie każde urządzenie jest wyposażone w misę główną - w niektórych przypadkach zakłada się, że użytkownik sam wybiera pojemność według własnych preferencji.

- Misa do krojenia. Pojemność do krojenia produktów. Noże są obowiązkowym elementem konstrukcji w takim pojemniku - najczęściej są wyjmowane, ale są wyjątki. Zwróć uwagę, że jeśli taka misa znajduje się w zestawie, to nie jest to misa do krojenia, ale misa główna (patrz wyżej), ponieważ krojenie jest głównym formatem działania takich urządzeń.

- Młynek (do kawy). Pojemnik do mielenia kawy i niektórych innych produktów, takich jak orzechy, przyprawy lub cukier. Najczę...ściej używane są noży, takie jak te, które są instalowane w blenderach, a różni się od głównego pojemnika blendera przede wszystkim bardzo małymi objętościami.

- Miarka kuchenna. Pojemność w postaci przezroczystej szklanki ze skalą, która umożliwia odmierzanie określonych objętości produktów płynnych i sypkich. Dokładność takiej skali może być różna, jednak do użytku w życiu codziennym jest z reguły wystarczająca.

Materiał, z którego wykonana jest misa stacjonarnego blendera (patrz „Rodzaj urządzenia”) lub nasadka blendera (patrz „Nasadki”). Najbardziej rozpowszechnione są następujące materiały:

- Tworzywo sztuczne. Tworzywo sztuczne charakteryzuje się niskim kosztem, łatwością obróbki, niewielką wagą i wysokimi wskaźnikami wytrzymałości, które są wystarczające do użytku w kuchni - przypadkowe rozbicie plastikowej misy jest możliwe tylko w dość niefortunnej kombinacji okoliczności (chociaż nadal nie zaleca się jej upuszczania). Jednak, zaletą takich misek jest to, że są one zwykle przezroczyste, dzięki czemu można zobaczyć, co dzieje się w blenderze i łatwo kontrolować stan produktu. Z istotnych wad tego materiału warto zwrócić uwagę na wrażliwość na zarysowania, które prowadzą do zmętnienia misy i pogorszenia całego wyglądu urządzenia. W tym przypadku rysy pojawiają się nie tylko w wyniku szorstkiego czyszczenia (np. środkami ściernymi), ale także w procesie codziennego użytkowania - z cząstek twardych produktów, oddziałujących na ścianki misy.

- Szkło. Szklane misy, podobnie jak plastikowe, są przezroczyste i można bardzo wygodnie obserwować zawartość blendera. Jednocześnie są znacznie bardziej odporne na zarysowania, nie tracą przezroczystości podczas pracy, a nawet bez problemu znoszą dość mocne czyszczenie; zmętnienie jest zwykle spowodowane zanieczyszczeniem powierzchni, które można bez proble...mu usunąć. Z drugiej strony, szkło jest droższe od plastiku, waży więcej, a co najważniejsze, jest bardziej wrażliwe na uderzenia: taka misa może pęknąć od upadku, które tworzywo sztuczne przetrwałoby bez problemów.

- Metal. Misy metalowe wyróżniają się dużą wytrzymałością (z reguły, mogą spaść bez poważnych konsekwencji), a także stylowym wyglądem. Jednocześnie, pod względem łatwości użytkowania ustępują plastikowym, ponieważ metalowe ścianki są nieprzejrzyste, a proces pracy blendera można pilnować tylko patrząc z góry. Materiał ten jest droższy, niż tworzywo sztuczne. W efekcie, jest on używany stosunkowo rzadko, głównie w dość drogich urządzeniach.