Porównanie LG F4V5VS1WW biały vs LG F4V3RS6WW biały

Maksymalna ilość suchego prania, przy której pralka zapewnia normalną jakość prania i nie jest przeładowana. Dla dwóch osób wystarczająca będzie pralka z pojemnością do 5 kg, dla większej liczby - odpowiednio więcej. Optymalnym wskaźnikiem dla rodzin są modele na 6 i 7 kg. Dla dużych rodzin lub osób z nadwagą i dużym rozmiarem odzieży odpowiednie będą pralki na 8 kg,na 9 kg i nawet10+ kg. W przypadku małych mieszkań warto zwrócić uwagę na wąskie pralki o głębokości do 40 cm, ale obciążenie których jest takie same, jak w pełnowymiarowych pralkach.

Należy pamiętać, że dla różnych programów dopuszczalne obciążenie również może być inne: na przykład w przypadku szybkiego prania wskaźnik ten często jest zauważalnie mniejszy, niż maksimum podane w charakterystykach. Szczegóły te należy sprawdzić w instrukcji obsługi urządzenia.

Wewnętrzna pojemność bębna pralki.

Pojemniejszy bęben może pomieścić więcej prania, lecz nie ma tutaj sztywnej zależności: modele o tej samej pojemności mogą różnić się maksymalnym obciążeniem. Wynika to z faktu, że do pomieszczenia dużej masy rzeczy potrzebny jest nie tylko pojemny bęben, lecz także silnik o odpowiedniej mocy. Jednocześnie należy zauważyć, że w większym bębnie ta sama masa prania zostanie wyprana i wysuszona wydajniej niż w małym. Z drugiej strony, pojemny bęben zajmuje więcej miejsca - a wymiary urządzenia w dużej mierze zależą od rozmiaru bębna.

Ilość wody, pobieranej przez pralkę podczas standardowego cyklu prania. Standardowe, w tym przypadku, jest pranie maksymalnej dla tego modelu ilości bawełnianych ubrań w normalnym programie i przy temperaturze 60 stopni.

Niskie zużycie wody jest szczególnie ważne w przypadkach, gdy planuje się podłączenie pralki do źródła wody przez wodomierzy. Jednak przy ocenie oszczędności warto wziąć pod uwagę nie tylko rzeczywiste zużycie, ale także maksymalne obciążenie. Na przykład, model o maksymalnym załadowaniu 7 kg i zużyciem 49 litrów na kilogram bielizny będzie bardziej ekonomiczny, niż model o pojemności 5 kg przy zużyciu 40 litrów: pierwszy zużywa 49/7 = 7 litrów wody na 1 kg bielizny, drugi 40/5 = 8 litrów na kilogram. Ten punkt jest ważny, przede wszystkim, w przypadku planowania prania w dużych ilościach.

Należy pamiętać, że wiele nowoczesnych pralek automatycznych są wyposażone w inteligentne systemy, które mogą dostosować zużycie wody do rzeczywistego obciążenia i uniknąć nadmiernych wydatków.

Materiał, z którego wykonany jest element grzejny - rurowy grzejnik elektryczny, który podgrzewa wodę w urządzeniu do żądanej temperatury. Jego trwałość i odporność na kamień zależy od materiału elementu grzejnego. Dzisiaj mogą być stosowane:

— Stal nierdzewna. Klasyczny materiał, najczęściej używany, zapewnia dobrą wydajność. Z drugiej strony, stalowe elementy grzejne są podatne na tworzenie się kamienia, który może ostatecznie uszkodzić grzejnik i potrzebna będzie wymiana. Dlatego, jeśli do prania używana jest twarda woda, zaleca się stosowanie specjalnych środków ochronnych.

— Z ceramiczną powłoką. Główną cechą powłoki ceramicznej jest jej wysoka odporność na tworzenie się kamienia, dzięki czemu takie elementy grzejne bez dodatkowego zabezpieczenia wytrzymują znacznie dłużej, niż stalowe, nawet przy „twardej” wodzie. Z drugiej strony, urządzenia z ceramicznymi elementami grzejnymi są droższe, a wszystkie pozostałych elementy są takie same.

— Niklowana powłoka. Inna opcja, zaprojektowana w celu zmniejszenia tworzenia się kamienia na elementach grzejnych. Taka powłoka zapewnia trwałość elementu grzejnego, a jednocześnie jest uważana za bardziej wydajną i energooszczędną niż ceramika, ponieważ nikiel ma wysoką przewodność cieplną

— Brak elementu grzejnego. Brak elementu grzejnego w konstrukcji maszyny. Ta cecha jest typowa dla pralek typu aktywatora, czyli modeli półautomatycznych, w których trzeba ręcznie nalać wodę. Takie urządzenia są zaprojektowane do stosunkowo łatwego prania; mają minimum możliwości i są odczuwalnie gorsze od modeli automatycznych pod względem wydajności prania - z drugiej strony są dużo wygodniejsze w przenoszeniu i świetnie sprawdzają się w warunkach, w których nie ma możliwości podłączenia pełnowymiarowej pralki do wodociągu. Również ta odmiana nazywana jest „dla domków letniskowych”, jednak ich zastosowanie nie ogranicza się do domków letniskowych - „urządzenie półautomatyczne” może przydać się w małym mieszkaniu w mieście.

Całkowita liczba programów pracy przewidzianych w konstrukcji pralki. Również w tym akapicie może być wskazana lista programów.

Wybierając według liczby programów, należy pamiętać, że ogólnie dla pralki wystarczy 12-16 trybów. Jeśli jest ich więcej (w niektórych modelach – 25 lub więcej), oznacza to zwykle, że poszczególne programy standardowe mają kilka odmian różniących się poszczególnymi parametrami (czas trwania, temperatura, prędkość wirowania itp.)i wcale nie gwarantuje dużej różnorodności zupełnie różnych programów (na przykład, może być 16 trybów i tylko 6-8 programów). Taka obfitość funkcji rozszerza możliwości wyboru optymalnego trybu, jednak znacznie zwiększa koszt. Należy również pamiętać, że modele z tą samą liczbą trybów mogą różnić się w określonym zestawie tych trybów; punkt ten warto wyjaśnić osobno.

Jeśli chodzi o konkretne opcje, warto zauważyć, że programy „bawełna”, „syntetyki”, „wełna”, „płukanie”, „odpompowanie” i „wirowanie” są obowiązkowe dla prawie każdej pralki i nie ma potrzeby szczegółowego określania ich obecności. Dlatego tutaj podawane są tylko rzadkie i bardziej specyficzne tryby: program własny, szybkie pranie, delikatne pranie, higiena (ubrania niemowlęce), ubrania sportowe, ciemne ubrania, ubrania dżinsowe..., ubrania wierzchnie, puchowe rzeczy, odświeżenie (bez prania) i samooczyszczanie itp. Oto opis tych i kilku innych popularnych trybów:

- Program własny. Program, którego wszystkie parametry można regulować ręcznie: według własnego uznania, ustaw temperaturę, czas trwania, prędkość wirowania, dodatkowe funkcje itp. Znacznie to rozszerza możliwości pracy pralki i pozwala wybrać optymalny tryb dla specjalnych okazji, kiedy tryby z listy nie są odpowiednie. W najprostszych modelach „program własny” tworzony jest na podstawie jednego ze standardowych trybów, w którym użytkownik dokonuje własnych zmian; w przyszłości, aby taki program działał, wystarczy wybrać go na panelu sterowania bez ponownej zmiany ustawień. W bardziej zaawansowanych jednostkach możliwe jest jednoczesne zapisanie w pamięci kilku unikalnych programów.

- Szybkie pranie. Program szybkiego prania jest szczególnie przydatny w przypadku lekko zabrudzonych rzeczy, które nie wymagają dokładnego czyszczenia (np. codzienne ubrania po upalnym dniu). Oprócz czasu program ten pozwala również znacznie zaoszczędzić wodę i energię elektryczną. I oczywiście może być prawdziwym zbawieniem, jeśli czas na pranie jest ograniczony, jednak bez niego nie można się obejść. Często konstrukcja przewiduje więcej niż jeden tryb szybkiego prania - na przykład, na 15 i 30 minut; pozwala to wybrać opcję, która jest optymalna pod względem szybkości/oszczędności i dokładności.

- Delikatne pranie. Tryb przeznaczony do delikatnych tkanin - delikatnego jedwabiu, batystu, koronek, niektórych rodzajów nylonu i poliestru itp. Z reguły pranie w tym trybie odbywa się przy zwiększonej ilości wody, a dopuszczalne obciążenie nie przekracza 2 kg - wszystko to zmniejsza tarcie ubrań o siebie, a duże ilości wody pozwalają również na skuteczne wypłukiwanie tkanin „bez zbędnych ruchów”. Wirowanie odbywa się zwykle ze zmniejszoną prędkością (lub całkowicie pomijane). A w niektórych modelach mogą być zapewnione inne opcje delikatnego prania, warto je osobno wyjaśnić. Jednak w każdym przypadku, jeśli planujesz prać ubrania, które wymagają wyjątkowo ostrożnego obchodzenia się, nie możesz się obejść bez tego programu.

- Higiena (odzież dziecięca). Tryb, który przewiduje zwiększoną dokładność prania; ma za zadanie usunąć jak najwięcej z ubrań zanieczyszczeń, bakterii chorobotwórczych itp. Tak skuteczna obróbka jest szczególnie ważna w przypadku odzieży przeznaczonej dla małych dzieci; dlatego najczęściej ten program nazywa się po prostu „odzieżą dziecięcą”. Ten tryb ma dwie główne cechy. Po pierwsze, domyślnie pranie odbywa się w podwyższonej temperaturze – zapewnia to skuteczne usuwanie zabrudzeń i niszczenie zarazków. Po drugie, płukanie po praniu odbywa się ze szczególną starannością – tak, aby nawet najtrudniej dostępne zagięcia nie pozostawiały śladów detergentu. Niektóre maszyny zapewniają inne opcje, warto je osobno wyjaśnić.

- Odzież sportowa. Specjalny program do obróbki odzieży sportowej między treningami. Takie ubrania są zwykle przesiąknięte potem, jednak nie ma na nich wielu innych zanieczyszczeń; jest dość odporna na naprężenia mechaniczne, jednak nie zawsze pozwala na wysokie temperatury; a treningi mogą odbywać się codziennie, więc spędzanie dużej ilości czasu na pranie może być nieopłacalne – w końcu ubrania muszą też wysychać. Jest to brane pod uwagę w tym trybie: pranie „sportowe” zwykle wiąże się z małym wsadem i niską temperaturą, można również zapewnić niższą prędkość wirowania. Jednak konkretne cechy tego programu warto wyjaśnić osobno.

- Ciemne ubrania. Kluczową cechą ciemnych tkanin jest to, że nawet najmniejsze pozostałości detergentu są na nich wyraźnie widoczne. Dlatego niezbędną cechą programu do ciemnych ubrań jest dokładne płukanie. Ponadto ten tryb często zapewnia delikatną obróbkę - dzięki czemu ubrania dłużej zachowują swój pierwotny kolor i nie tworzą na nich fałdy.

- Odświeżający (bez prania). Specjalny tryb obróbki ubrań, które nie wymagają pełnego prania, jednak wymagają oczyszczenia. Typowym przykładem takich rzeczy są ubrania, które były „nie ubierane” przez długi czas, kumulując kurz i nieprzyjemne zapachy lub rzeczy noszone raz i przez krótki czas. W trybie odświeżania pralka nie wykorzystuje wody, jednak inne metody obróbki tkanin. Jedną z najpopularniejszych opcji jest intensywny przepływ gorącej pary: usuwa lub niszczy substancje odpowiedzialne za nieprzyjemny zapach, „zdmuchuje” kurz z tkanin, który mógł się tam nagromadzić, a także ułatwia usuwanie fałd na „problematycznych” tkaninach, które trudno jest wygładzić, gdy wyschną. Inną opcją odświeżającą jest dmuchanie aktywnym tlenem; metoda ta nie jest tak skuteczna w usuwaniu kurzu, jednak doskonale eliminuje nieprzyjemne zapachy. W każdym razie podczas odświeżania nie używa się detergentów, a ubrania nie są zwilżane wodą, jednak w skrajnych przypadkach są lekko zwilżone; często ubrania mogą być używane niemal natychmiast po wyjęciu ich z bębna.

- Samooczyszczanie. Program narzędziowy do czyszczenia "wnętrza" maszyny z różnych zanieczyszczeń, które mogą gromadzić się podczas pracy. W tym trybie ubrania nie są ładowane, a bęben jest intensywnie myty gorącą wodą, co pozwala skutecznie go wyczyścić i zniszczyć chorobotwórcze bakterie. Należy jednak zauważyć, że w wielu modelach program ten prawie nie różni się od zwykłego prania w wysokiej temperaturze (około 90 ° C). Tak więc nawet w przypadku braku specjalnego trybu samooczyszczania podobne wyniki można osiągnąć, uruchamiając pranie w wysokiej temperaturze z pustym bębnem bez wirowania.

- Dżinsy (dżinsy i koszule). Pomimo ogólnej trwałości i niezawodności dżins jest dość wrażliwy na intensywne pranie. Dlatego w pralkach do takich rzeczy można zapewnić specjalny delikatny tryb z niską temperaturą i zmniejszoną prędkością obrotową bębna. Tryb ten dobrze sprawdza się również w przypadku cienkich koszul, dlatego w niektórych modelach jest odpowiednio nazywany – na przykład „koszule/dżinsy”.

- Kurtki puchowe (ubrania puchowe). Naturalny puch łatwo gromadzi wodę i bardzo niechętnie ją „zwraca”. Dlatego jedną z cech tego programu są zwykle długie przerwy w obrotach bębna, aby zgromadzona w ubraniu woda miała czas na sprawne odprowadzenie.

— Ubrania wierzchnie. Specjalny program do prania kurtek całorocznych i zimowych z naciskiem na poszanowanie wypełniacza. Tryb polega na zastosowaniu niskiej temperatury, niskiej prędkości obrotowej bębna i delikatnego wirowania. Program pomaga również tkaninom ubrań wierzchnich zachować ich właściwości wodoodporne.

Obecność funkcji płukania strumieniem w pralce. Takie płukanie, zgodnie z nazwą, odbywa się za pomocą silnych strumieni wody rozpylanych ze specjalnych dysz. Dzięki temu uzyskuje się wyższą wydajność niż przy tradycyjnej metodzie, zmniejsza się zużycie wody i czas prania.

Ochrona przed przepięciami automatycznie wyłącza pralkę w przypadku skoków napięcia. Chroni to elektronikę urządzenia przed niebezpiecznymi obciążeniami i przedłuża ich żywotność. Przy tym, z reguły, program działający w momencie wyłączenia jest zapisywany, a po przywróceniu zasilania pranie trwa od momentu zatrzymania.

Możliwość sterowania pralką ze smartfona, tabletu lub innego podobnego gadżetu. Aby to zrobić, musisz zainstalować specjalną aplikację na swoim gadżecie. W takim przypadku połączenie można nawiązać za pośrednictwem Bluetooth lub Wi-Fi. Zalety i wady każdej metody są oczywiste – odległość działania. Wi-Fi pozwala więc sterować urządzeniem z dowolnego miejsca na świecie, natomiast Bluetooth umożliwia sterowanie nim w bliskiej odległości. Sterowanie ze smartfona często okazuje się wygodniejsze, zrozumiałe i intuicyjne w obsłudze niż własny panel sterowania. Kolejną zaletą jest to, że gadżet sterujący może odbierać różne komunikaty z maszyny: o rozpoczęciu, zakończeniu i ogólnym postępie prania, o awariach i wadliwym działaniu itp.

Maksymalny poziom hałasu, wytwarzany przez pralkę podczas pracy. Najczęściej jest wskazany dla wirowania - to najgłośniejszy tryb pracy; w przypadku urządzeń bez wirowania (takich, jak pralki półautomatyczne) w tym punkcie wskazana jest ogólna głośność lub głośność w najgłośniejszym trybie.

Im ciszej pracuje pralka - tym bardziej komfortowe jest to dla innych; ten szczegół jest szczególnie krytyczny, jeśli w domu są małe dzieci. Przy tym decybele, używane do pomiaru głośności, są jednostką nieliniową, a rzeczywisty poziom hałasu najlepiej oszacować według porównawczych tabeli w specjalnych źródłach.