Porównanie Steinberg UR22C vs Steinberg UR22

Interfejsy przyłączeniowe, w jakie wyposażony jest interfejs audio.

-USB A. Połączenie poprzez standardowy port USB. Do niedawna był to najpopularniejszy interfejs dla zewnętrznych urządzeń peryferyjnych, spotykany w niemal wszystkich komputerach stacjonarnych i laptopach. Obecnie często zastępuje się go portem USB typu C (patrz odpowiedni punkt). Większość interfejsów audio USB A pobiera energię bezpośrednio z komputera PC lub innego urządzenia hosta.

- USB typu B. Złącze ma charakterystyczny kwadratowy kształt, wyraźnie różniący się od znanych prostokątnych portów USB A. W interfejsach audio służy do przesyłania sygnałów ze źródeł zewnętrznych do komputera w celu rejestracji i obróbki.

- USB typu C. Złącze peryferyjne z symetryczną grupą styków, które często zastępuje pełnowymiarowe porty USB w nowoczesnych komputerach stacjonarnych i laptopach. Dla tego interfejsu powstaje wiele nowych modeli interfejsów audio. Wyjątkiem od reguły są pojedyncze instancje Thunderbolta. Dla nich wskazany jest Thunderbolt, a nie USB typu C.

- Piorun v2. Początkowo Thunderbolt jest złączem uniwersalnym stosowanym przede wszystkim w sprzęcie komputerowym Apple. W interfejsach audio na pokładzie jest używany jako ogólne złącze peryferyjne (podobnie jak USB). Wykorzystuje port sprzętowy miniDisplayPort. Szybkość przesyłania dan...ych w tej wersji sięga 20 Gbit/s. Niedawno wersja v2 została zastąpiona wersją Thunderbolt v3 (patrz odpowiedni punkt).

- Piorun v3. Uniwersalny interfejs, który występuje głównie w technologii Apple. W interfejsach audio służy jako ogólne złącze peryferyjne (podobnie jak USB). W szczególności Thunderbolt v3 zapewnia prędkość przesyłania danych do 40 Gb/s i wykorzystuje złącze sprzętowe USB typu C (w przeciwieństwie do wcześniejszych wersji opartych na miniDisplayPort).

- Błyskawica. Złącze stosowane wyłącznie w przenośnej elektronice Apple (od 2012 roku). W związku z tym interfejsy audio z takim portem mają na celu łatwość podłączenia do iPhone'ów i iPadów. Należy pamiętać, że dzisiaj nastąpiło przejście z autorskiego Lightninga na powszechny USB typu C - najnowsze generacje gadżetów Apple produkowane są właśnie z takim złączem do podłączenia urządzeń peryferyjnych.

-mini-USB. Mniejsza wersja pełnowymiarowego interfejsu USB, stworzona z myślą o sprzęcie przenośnym. Występuje bardzo rzadko w interfejsach audio.

- FireWire. Złącze uniwersalne, znane również jako IEEE 1394 lub i-Link. Pod względem funkcjonalności jest analogiczny do USB, a pod pewnymi względami nawet go przewyższa. Jednak FireWare jest znacznie mniej powszechny. Służy do łączenia z komputerami i niektórymi rodzajami specjalistycznego sprzętu audio.

— Dante Złącza Dante służą do łączenia interfejsów audio z siecią w celu cyfrowej transmisji dźwięku. W tym przypadku do fizycznego dostępu do sieci wykorzystywany jest standardowy port Ethernet (RJ-45).

Charakterystyka wbudowanego przetwornika cyfrowo-analogowego - przetwornika cyfrowo-analogowego służącego do konwersji dźwięku cyfrowego na dźwięk analogowy o poziomie liniowym, zwykle w formacie stereo.

— Głębia bitowa. Rozmiar bitowy przetwornika cyfrowo-analogowego (DAC) zastosowanego w urządzeniu. W tym przypadku znaczenie tego parametru jest następujące: głębia bitowa przetwornika DAC nie może być mniejsza niż głębia bitowa sygnału audio, z którym konwerter ma pracować, w przeciwnym razie urządzenie nie będzie w stanie skutecznie poradzić sobie z konwersją. Jeśli chodzi o konkretne wartości, standardowe opcje nowoczesnych interfejsów audio to 16 bitów, 24 bitów i 32 bitów.

- Częstotliwość próbkowania. Częstotliwość próbkowania przetwornika cyfrowo-analogowego (DAC) zainstalowanego w interfejsie audio. Przypomnijmy, że taki konwerter odpowiada za konwersję dźwięku cyfrowego na analogowy sygnał audio. W punkcie tym zwykle wskazuje się maksymalną wartość częstotliwości próbkowania, dla której stosuje się jedną ze standardowych wartości odpowiadających określonej jakości dźwięku ( 48 kHz, 96 kHz, 192 kHz).

Poprzez wyjścia Main ma przesyłać sygnały z interfejsu audio do urządzeń zewnętrznych w celu odtwarzania i nagrywania dźwięku. W codziennym użytkowaniu występują modele z jednym rodzajem złącza głównego, a także z kilkoma odmianami (np. Jack (6,35 mm), XLR, RCA, czy Jack (6,35 mm) / RCA, czy Jack (6,35 mm) / XLR).

— Podnośnik (6,35 mm). Wyjście do transmisji analogowego sygnału audio. Konstrukcyjnie podobny do popularnego mini-jacka, jednak różni się od niego większymi wymiarami. W efekcie wtyki typu Jack (6,35 mm) stosowane są przede wszystkim w stacjonarnym sprzęcie audio z najwyższej półki. Wyjścia tego typu zazwyczaj działają na zasadzie „jeden kanał na złącze” (tzn. do przesyłania dźwięku stereofonicznego potrzebne będą dwa gniazda Jack). Ponadto interfejs ten często zapewnia połączenie zbalansowane - połączenie w specjalnym formacie, które pozwala na użycie długich przewodów bez pogorszenia jakości sygnału (ze względu na tłumienie zakłóceń w samym przewodzie). Jednakże połączenie Jack (6,35 mm) może być również niezrównoważone.

-XLR. Inny rodzaj wyjścia do przesyłania sygnału analogowego za pomocą połączenia zbalansowanego. Pozwala na stosowanie długich odcinków kabla bez pogorszenia jakości wymiany danych - zakłócenia zewnętrzne są pochłaniane bezpośrednio w kablu. Często złącze jest łączone z interfejsem Jack (6,5 mm). XLR jest wyposażony w blokadę blokującą i trzy styki. Pojedynczy...trójpinowy kabel analogowy może przesyłać tylko jeden kanał audio, więc standardowe wyjście XLR zazwyczaj składa się z dwóch gniazd, stereofonicznego lewego i prawego.

- RCA. Gniazda do kabli koncentrycznych z charakterystycznymi wtyczkami, popularnie zwanymi „tulipanami”. Jeden kabel w formacie analogowym może przesyłać jeden kanał audio. Standardowe wyjście tego typu składa się z dwóch złączy – dla lewego i prawego kanału stereo. Z drugiej strony RCA nie zapewnia możliwości połączenia zbalansowanego, dlatego ustępuje innym opcjom pod względem odporności na zakłócenia, ma zauważalne ograniczenia w długości kabla i słabo nadaje się do użytku profesjonalnego. Niemniej jednak „tulipany” stały się bardzo powszechne w stacjonarnym sprzęcie audio klasy podstawowej i średniej.

Typ wyjścia liniowego przewidziany w konstrukcji interfejsu audio. Wysyła analogowy sygnał audio o poziomie liniowym. Interfejs ten służy głównie do podłączania urządzeń nagrywających, wysyłania sygnału do sprzętu odtwarzającego lub do zewnętrznego wzmacniacza. Typy złączy używanych do wyjścia liniowego mogą być następujące:

— minijack (3,5 mm). Standardowe gniazdo na popularną wtyczkę mini Jack (3,5 mm), wykorzystywane jako wyjście liniowe. Złącze to służy głównie do podłączenia niektórych modeli aktywnych głośników, natomiast dwa kanały stereo są zwykle wyprowadzane przez jednego mini-jacka (3,5 mm). Należy pamiętać, że wyjścia słuchawkowe, które również korzystają z gniazda mini-Jack, rozpatrywane są osobno – patrz odpowiedni punkt.

— Podnośnik (6,35 mm). Większy analog złącza mini-Jack (3,5 mm) do wysyłania analogowego sygnału stereo. Wyjście Jack zapewnia bardziej niezawodne i pozbawione szumów połączenie, dzięki czemu idealnie nadaje się do zastosowań profesjonalnych. Skuteczna ochrona przed zakłóceniami jest możliwa dzięki zbalansowanej metodzie połączenia. Aby zaoszczędzić miejsce, wyjście 6,35 mm można połączyć ze złączem XLR (patrz odpowiedni punkt). Wadą tej konstrukcji jest brak możliwości jednoczesnego korzystania z obu interfejsów. Wyjścia liniowe Jack (6,35 mm) spełniają zasadę „jeden kanał na złącze”.

-XLR. Okrągłe złącze trzypinowe...do wyprowadzania analogowego sygnału audio o poziomie liniowym, często z połączeniem zbalansowanym. Transmisja odbywa się trzema przewodami zamiast dwoma, a w jej trakcie eliminowane są szumy indukowane na przewodzie. Pozwala to na użycie dość długich kabli bez utraty „czystości” sygnału, dzięki czemu tego typu połączenie doskonale nadaje się do profesjonalnego sprzętu audio. XLR jest również uważany za interfejs profesjonalny, zarówno ze względu na możliwość pracy z sygnałem zbalansowanym, jak i ze względu na zwiększoną niezawodność: takie złącza często są wyposażone w blokady zabezpieczające wtyki.

- RCA. Analogowe liniowe wyjście audio na złączach RCA – tzw. „tulipanach” (ze względu na charakterystyczny kształt wtyczek). Standardowe wyjście tego typu składa się z dwóch złączy – dla lewego i prawego kanału stereo. Należy również pamiętać, że złącza RCA mogą być używane w innych interfejsach wyjściowych, ale mają one własne nazwy.

Obecność w urządzeniu wyspecjalizowanego procesora, który służy do przetwarzania sygnału audio w postaci cyfrowej. Procesory DSP są wbudowane w niektóre interfejsy audio w celu wykonywania różnych operacji przetwarzania dźwięku w czasie rzeczywistym. Ta funkcja umożliwia natychmiastowe zastosowanie różnych efektów i przetwarzanie dźwięku bez konieczności wysyłania sygnału do komputera i z powrotem. Może się to przydać np. podczas streamingu, gdzie opóźnienia są wyjątkowo niepożądane.

Funkcja Loopback umożliwia łączenie sygnału z podłączonych mikrofonów, instrumentów i innych źródeł liniowych z muzyką w tle, ścieżkami audio i innymi dźwiękami odtwarzanymi na podłączonym sprzęcie (najczęściej komputerze). Loopback przyda się podczas nagrywania instrumentów wirtualnych, podcastów, streamingu itp.

Oprogramowanie dołączone do interfejsu audio może się różnić w zależności od marki i modelu. Zdecydowaną większość reprezentują sterowniki, narzędzia do zarządzania urządzeniem, oprogramowanie do nagrywania i edycji dźwięku, wirtualne instrumenty lub efekty oraz wszelkiego rodzaju wtyczki. Wskazane jest osobne wyjaśnienie, które konkretne komponenty oprogramowania są zawarte w pakiecie interfejsu audio.

Sposoby zasilania przewidziane w urządzeniu. Istnieją modele, które łączą kombinowane metody zasilania - na przykład z sieci i USB. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz poszczególne elementy pomocy.

— Z sieci. Zasilany ze zwykłego domowego zasilacza o napięciu 230 V. Stacjonarny sprzęt audio wykorzystuje tylko ten sposób zasilania, ale w urządzeniach kompaktowych można go połączyć ze złączem USB, zasilaniem akumulatorowym lub obecnością akumulatora.

-USB. Zasilany przez to samo złącze USB, które łączy urządzenie ze sprzętem zewnętrznym. Ta metoda zasilania pozwala obejść się bez zbędnych przewodów i pracować niezależnie od gniazdek, ale jego moc jest niska, dlatego tę opcję stosuje się tylko w urządzeniach kompaktowych. Niektóre modele łączą zasilanie USB z wbudowaną baterią lub uzupełniają zasilanie sieciowe, zapewniając opcję tworzenia kopii zapasowych w przypadku braku gniazdek.

— Bateria. Obecność wbudowanego akumulatora pozwala na pracę urządzenia niezależnie od zewnętrznych źródeł energii, jednakże czas takiej pracy jest ograniczony – w pewnym momencie i tak trzeba będzie zrobić sobie przerwę na naładowanie akumulatora. W czystej postaci ten rodzaj zasilania jest niezwykle rzadki - znacznie częściej akumulator dostarczany jest jako „opcja zapasowa” uzupełniająca zasilanie z sieci lub USB (patrz odpowiednie punkty).

— Baterie. Zasilany wymiennymi ogniwami o standardowym rozmiarze - np. paluszkiem AA. Należy pamiętać, że wśród takich elementów znajdują się zarówno baterie jednorazowe, jak i akumulatory. Daje to użytkownikowi wybór: regularnie kupować świeże elementy lub wydać jednorazowo pieniądze na akumulatory i „ładowarkę” do nich. Jednak w każdym przypadku zasilanie z akumulatorów wiąże się z dodatkowymi kosztami – takie zasilacze zazwyczaj nie są dołączone do zestawu i trzeba je dokupić osobno. Ta opcja występuje głównie wśród modeli przenośnych.

Obecność zewnętrznego zasilacza w urządzeniu, który znajduje się na zewnątrz obudowy. Ta cecha konstrukcyjna ma na celu zmniejszenie ilości zakłóceń wpływających na elektroniczne elementy urządzenia i mogących zniekształcać dźwięk. Ponadto, dzięki zewnętrznemu zasilaczowi, urządzenie staje się bardziej kompaktowe i lżejsze.