Kształt, jaki ma powierzchnia robocza grilla.
-
Falista. Płyty żebrowane o charakterystycznej „pasiastej” powierzchni. Dzięki takiemu kształtowi produkt nie styka się z całą powierzchnią grilla, a jedynie z wystającymi żebrami, a tłuszcz lub sok może swobodnie spływać z niego do wgłębień, podczas gdy ciecz we wgłębieniach wrze pod wpływem ciepła grilla. Dzięki temu na gotowym daniu powstają charakterystyczne smażone paski, a powierzchnia między tymi paskami okazuje się nie tyle smażona, co zgrzewana. Powierzchnia falista jest uważana za optymalną, w szczególności do gotowania mięsa: ponieważ tłuszcz może kapać z potrawy, gotowe danie okazuje się mniej tłuste niż w przypadku gładkiej powierzchni. Takie powierzchnie są również odpowiednie dla ryb, ale grill falisty jest znacznie mniej odpowiedni do warzyw.
-
Gładka. Zwykła gładka powierzchnia bez wyraźnego reliefu. Uważa się, że jest optymalna w szczególności do smażenia warzyw, ale jest mniej odpowiednia do gotowania mięsa: mięso jest faktycznie smażone we własnym soku i okazuje się być bardziej tłuste niż na powierzchni falistej.
-
Gładka i falista. Obecność dwóch rodzajów powierzchni jednocześnie w konstrukcji lub dostawie grilla. Cechy każdego typu są szczegółowo opisane powyżej; tutaj zauważamy, że konkretna konstrukcja takich urządzeń może być różna. Dlatego w niektórych
...modelach (głównie grillach otwartych i raclette, patrz „Rodzaj”) stosowana jest kombinowana konstrukcja: część powierzchni jest gładka, a część falista. Pozwala to na jednoczesne gotowanie różnych rodzajów żywności. Z kolei w grillach kontaktowych stosuje się inną opcję - wymienne płyty różnego typu dostarczane wraz z urządzeniem (więcej szczegółów w „Płyt w zestawie”). Pozwalają przynajmniej na dostosowanie urządzenia do konkretnych produktów, a w modelach umożliwiających otwieranie pod kątem 180° (patrz „Funkcje”) istnieje również możliwość jednoczesnego gotowania różnych rodzajów potraw, np. na otwartym grillu typu kombinowanego.
- Ruszt. Powierzchnia robocza w postaci rusztu montowana nad grzałką. Główną zaletą takiej powierzchni jest to, że pozwala na gotowanie potraw „z dymem”: sok i tłuszcz kapiące ze smażonej potrawy opadają na grzałkę i odparowują z niej, nadając potrawie charakterystyczny aromat. Jednocześnie takie grille są dość skomplikowane i wymagające w utrzymaniu: trzeba okresowo czyścić nie tylko ruszt, ale także grzałkę, a takie czyszczenie jest dość trudne ze względu na obfitość trudno dostępnych miejsc. Dlatego ta opcja jest niezwykle rzadka w naszych czasach.Obecność własnego
wyświetlacza w konstrukcji grilla.
Funkcja ta występuje wyłącznie w zaawansowanych modelach sterowanych elektronicznie (patrz „Sterowanie”). Przy tym w nowoczesnych grillach można zamontować zarówno stosunkowo proste, jak i dość zaawansowane wyświetlacze, w niektórych modelach nawet kolorowe. Jednak w każdym przypadku takie wyposażenie sprawia, że praca z grillem jest wygodniejsza i bardziej wizualna: na ekranie mogą się wyświetlać różne przydatne dane (ustawienia timera, wybrany tryb lub program temperatury, czas do zakończenia gotowania itp.). Modele z tą funkcją są drogie, ale wynika to nie z obecności ekranu, ale ogólnie z rozbudowanej funkcjonalności - po prostu nie ma potrzeby używania wyświetlaczy w prostszych urządzeniach.
