Porównanie HJC CS-MX vs Thor Force

Materiał skorupy to zewnętrzna twarda skorupa kasku.

- Termoplastyczny. Materiał używany głównie w tanich kaskach motocyklowych; najpopularniejsza opcja w tej kategorii. Tworzywo termoplastyczne (najczęściej poliwęglan) wyróżnia się niskim kosztem i ma dość wystarczającą, choć niezbyt wysoką charakterystykę wytrzymałościową, ale jest dość ciężki, a ponadto „starzeje się” z powodu ekstremalnych temperatur i ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe; zaleca się wymianę takich hełmów co 5 lat.

- Żywica termiczna. Pod względem podstawowych właściwości materiał ten jest podobny do opisanego powyżej tworzywa sztucznego; jednocześnie jest mocniejszy i trwalszy, jednak kosztuje nieco więcej, co odpowiednio wpływa na cenę kasków.

- Włókno szklane (włókno szklane). W tym przypadku nie mówimy o czystym włóknie szklanym, ale o włóknie szklanym - kompozycie składającym się z włókna szklanego i plastikowej podstawy. Dość wytrzymały i niezawodny, ale jednocześnie dość ciężki materiał, stosowany głównie w kaskach średniej klasy.

- Węgiel. To także włókno węglowe - materiał kompozytowy, który łączy włókno węglowe i bazę żywicy polimerowej. Takie połączenie pozwala na lekkość, a jednocześnie niezwykle wysoką wytrzymałość, ale ma to swoją cenę. Dlatego skorupa z włókna węglowego jest zwykle znakiem rozpoznawczym kas...ku klasy premium.

- Włókno szklane / Kevlar. Powyższe włókno szklane uzupełnione kompozytem na bazie innego włókna – Kevlaru. Kevlar niewiele ustępuje wytrzymałością karbonowi, jest natomiast tańszy, a taki materiał waży znacznie mniej niż włókno szklane, co odczuwalnie wpływa na wagę całego kasku. W takim przypadku materiały są zwykle ułożone warstwami.

- Węgiel / włókno szklane. Hełmy częściowo wykonane z węgla, częściowo z włókna szklanego; ta skorupa ma zwykle "łuszczącą się" konstrukcję. Cechy każdego z tych materiałów, patrz wyżej, a ich połączenie pozwala połączyć zalety i częściowo zrekompensować wady. Tak więc takie łączone kaski są tańsze niż czysto węglowe, a pod względem wytrzymałości nie mogą być od nich gorsze. Co prawda włókno szklane jest ciężkim materiałem, co odpowiednio wpływa na wagę; jednak te kaski są nadal dość lekkie.

- Węgiel / Kevlar. Kaski łączące w konstrukcji karbon i kevlar - zwykle w postaci warstw tworzących skorupę. Oba te materiały są szczegółowo opisane powyżej, a ich połączenie jest niezwykle kosztowne i tańsze niż czysty węgiel. Jednocześnie takie kaski są nadal drogie i ważą nieco więcej niż karbonowe.

Certyfikat bezpieczeństwa lub certyfikaty, z którymi kask jest zgodny. Obecnie w kaskach motocyklowych występują głównie następujące rodzaje certyfikatów:

- EKG 22.05. Europejski system certyfikacji, który przewiduje bardzo surowe wymagania dotyczące testowania bezpieczeństwa wśród norm krajowych i międzynarodowych (chyba, że wymagania w ACU mogą być jeszcze bardziej rygorystyczne). Zgodnie z ECE 22.05 każda partia kasków musi zostać skontrolowana przed wysłaniem do sprzedaży (do tego celu wybiera się kilka egzemplarzy testowych), a sama kontrola jest dość rygorystyczna i jest przeprowadzana z uwzględnieniem faktu, że głowy motocyklistów mogą mieć różne rozmiary i wagi. Kaski certyfikowane zgodnie z tym standardem są używane nawet w profesjonalnym sporcie motorowym (choć oczywiście mogą być certyfikowane produkty o różnym poziomie i przeznaczeniu).

- Snell. Znany również jako SMF. Standard opracowany i używany w Stanach Zjednoczonych; pojawił się w połowie lat 50. XX wieku, od tego czasu jest regularnie ulepszany i dopracowywany. Wymagania Snella są łagodniejsze niż te z ECE 22.05, ale bardziej rygorystyczne niż w DOT: produkty muszą być poddawane stałej kontroli jakości, a test uwzględnia możliwą różnicę w rozmiarach głowy (choć różnica w wadze nie jest brana pod uwagę).

- KROPKA. Standard opracowany przez Departament Transportu Stanów Zjednoczonych w 1972 roku i od tego czasu...pozostaje w dużej mierze niezmieniony. Zapewnia bardzo łagodne warunki zarówno do samego badania, jak i kontroli wyników. Czyli kontrola jest przeprowadzana tylko dla standardowego rozmiaru i wagi głowy, robi to sam producent i ustala również, czy jego produkty spełniają wymagania DOT, a kontrola Ministerstwa Transportu ogranicza się do okresowych testów wyrywkowych. Jednak nawet mając to na uwadze, posiadanie DOT jest znacznie lepsze niż brak certyfikatu.

- ACU. Standard opracowany i utrzymywany przez Auto-Cycle Union, organizację publiczną reprezentującą interesy społeczności motocyklowej. Zapewnia dwie główne opcje etykietowania — ACU Gold i ACU Silver; jednak druga opcja jest niezwykle rzadka z wielu powodów i zwykle używa się górnego, „złotego” oznaczenia. Aby otrzymać certyfikat ACU Gold, kask musi nie tylko spełniać pewne ogólnie przyjęte normy (opisane powyżej Snell 2005 lub ECE 22.05, brytyjskie BSI Typ A itp.), ale również przejść testy zgodnie z zasadami ACU, które wiążą się z dodatkowymi kontrolami. Dzięki temu etykieta ACU Gold odpowiada bardzo wysokiemu poziomowi bezpieczeństwa. Zauważ, że jakiś czas temu ten system był w centrum skandalu: krążyły plotki, że naklejki ACU Gold są sprzedawane za darmo i można je znaleźć nawet na kaskach niskiej jakości, które nie przeszły (i nie mogą przejść) oficjalnego testu. Jednak organizacja ACU podjęła kroki, aby zaradzić tej sytuacji, a sprzedawcy działający w dobrej wierze nie idą na takie oszustwo. Jeśli jednak masz jakiekolwiek wątpliwości, możesz sprawdzić w oficjalnych źródłach (np. na stronie internetowej ACU w Internecie), czy wybrany kask odpowiada deklarowanemu dla niego poziomowi bezpieczeństwa.

Kraj pochodzenia jest zwykle uważany za kraj pochodzenia marki – „ojczyznę” firmy sprzedającej kaski. Jednocześnie faktyczne miejsce wydania może nie pokrywać się z deklarowanym krajem produkcji, ale nie jest to krytyczne - o jakości produktu decyduje raczej reputacja marki (i dokładność kontroli jakości) niż kraj faktycznej produkcji.