Porównanie Sky Tech TK107W vs Syma X11C

Maksymalny czas lotu quadkoptera na jednym pełnym naładowaniu akumulatora. Wskaźnik ten jest raczej przybliżony, ponieważ najczęściej wskazuje się na idealne warunki; w praktyce czas lotu może okazać się krótszy niż podano. Niemniej jednak, według tych danych, całkiem możliwe jest oszacowanie ogólnych możliwości śmigłowca i porównanie go z innymi modelami - dłuższy deklarowany czas lotu i w praktyce oznacza zwykle większą autonomię.

Należy pamiętać, że w przypadku nowoczesnych śmigłowców czas lotu wynoszący 20 minut lub więcej jest uważany za dobry wskaźnik, a w najbardziej „długich” modelach może osiągnąć 40 minut.

Rodzaj instalacji kamery, w jaką wyposażony jest quadkopter.

- Wbudowany. Kamera jest zamontowana na stałe w pojeździe i nie można jej zdemontować bez demontażu kadłuba. Jest to najłatwiejsza opcja dla tych, którzy chcą używać kwadrokoptera do filmowania zdjęć i filmów lub do latania z widokiem z pierwszej osoby (patrz Transmisja w czasie rzeczywistym); ponadto ta konstrukcja aparatu jest uważana za bardziej wytrzymałą i niezawodną niż zdejmowana. Z drugiej strony nie pozwala na zdjęcie kamery, aby maszyna była lżejsza lub zastąpienie jej inną, bardziej odpowiednią pod względem cech.

- Zdejmowany. Jak sama nazwa wskazuje, kamery te są montowane na zdejmowanych mocowaniach. Dzięki temu użytkownik może nagrywać lub instalować kamerę, w zależności od tego, co w danej chwili jest dla niego ważniejsze - niska waga auta czy obecność elektronicznego "oczka" na pokładzie. Należy pamiętać, że w niektórych modelach można zainstalować nie tylko standardowe urządzenie, ale także urządzenie innej firmy.

- Nieobecny. Drony, które w ogóle nie mają kamer, dzielą się na dwie główne kategorie. Pierwsza w ogóle nie przewiduje korzystania z żadnych kamer; z reguły obejmuje niedrogie urządzenia, głównie do celów rozrywkowych, dla których „wizjer” jest tylko drogim i niepotrzebnym nadmiarem, co dodatkowo zwiększa wagę całej konstrukcji. Drugi typ to modele z możliwością zamontowania kamery. Obej...muje dość zaawansowane drony - aż po potężne profesjonalne maszyny zdolne do przenoszenia cyfrowej lustrzanki. Ta opcja przyda się tym, którzy chcieliby samodzielnie dobrać aparat do swoich potrzeb. Należy zauważyć, że druga wersja może mieć pomocniczy „wizjer” do transmisji na żywo FPV (patrz poniżej); jeśli jednak taki „wizjer” nie zapewnia robienia zdjęcia / wideo, nie jest uważany za pełnoprawny aparat, a jego obecność jest wskazana tylko w dodatkowych uwagach.

Maksymalna rozdzielczość i liczba klatek na sekundę obsługiwana przez kamerę samolotu przy nagrywania w jakości HD (720p).

HD 720p to pierwszy standard wideo wysokiej rozdzielczości. Wyraźnie gorszy od formatów Full HD i 4K pod względem wydajności, niemniej jednak zapewnia całkiem dobre szczegóły bez znacznych wymagań dotyczących aparatu i mocy obliczeniowej. Dlatego obsługa HD można znaleźć nawet w stosunkowo niedrogich helikopterach. A w modelach z wyższej półki może być zapewniony jako dodatek do bardziej zaawansowanych standardów.

W dronach kamery HD zwykle używają klasycznej rozdzielczości 1280x720; inne, bardziej szczegółowe opcje prawie nie istnieją. Jeśli chodzi o liczbę klatek na sekundę, im wyższa, tym płynniejsze jest wideo, tym mniej ruchu jest rozmyte w klatce. Ogólnie wartości do 24 kl./s można nazwać minimalnymi, od 24 do 30 kl./s - średnimi, od 30 do 60 kl./s - wysokimi, a prędkości powyżej 60 kl./s są wykorzystywane głównie do filmów HD w zwolnionym tempie.

Możliwość transmisji wideo z drona na urządzenie zewnętrzne — smartfon, laptop, kontroler z wyświetlaczem, okulary wirtualnej rzeczywistości itp.

Ta funkcja zapewnia kilka korzyści naraz. Po pierwsze, znacznie ułatwia sterowanie urządzeniem, nawet jeśli znajduje się ono w zasięgu wzroku; a jeśli dron nie jest widoczny (co często się zdarza, szczególnie przy użyciu ciężkiego profesjonalnego sprzętu), to bardzo trudno obejść się bez „oczu na pokładzie”. Po drugie, transmisja na żywo umożliwia wykorzystanie drona do obserwacji w czasie rzeczywistym, a także do robienia zdjęć i nagrywania filmów; nagrywanie materiału może odbywać się zarówno na urządzeniu zewnętrznym odbierającym transmisję, jak i z samego drona (zwykle jest to karta pamięci — patrz niżej).

Konkretny cechy transmisji na żywo dla każdego modelu należy doprecyzować osobno; jednak obecnie, dzięki rozwojowi technologii, taka możliwość jest dostępna nawet w urządzeniach klasy budżetowej.

Obecność gniazda na karty pamięci w konstrukcji quadkoptera.

Z reguły funkcja ta jest dostępna w modelach wyposażonych w kamery (patrz „Typ aparatu”), a same karty służą przede wszystkim do rejestrowania zrobionych zdjęć i filmów. Jednak w niektórych modelach na takich nośnikach mogą być przechowywane inne dane - ślady GPS, trasy lotów, programy akrobacyjne itp. W każdym razie karty są wygodne przede wszystkim ze względu na możliwość szybkiego przesyłania danych między urządzeniem a innymi urządzeniami z czytnikiem kart (w szczególności laptopami).

Należy zauważyć, że różne urządzenia mogą być zaprojektowane dla różnych standardów kart pamięci, a same nośniki zwykle nie są dostarczane w zestawie. Dlatego przed wyborem karty warto doprecyzować według oficjalnych danych, jaki typ będzie optymalny dla Twojego modelu.

Dodatkowe czujniki przewidziane w konstrukcji quadkoptera.

- Wysokości. Czujnik, który określa wysokość lotu pojazdu. Takie czujniki mogą wykorzystywać barometryczną lub ultradźwiękową zasadę działania. W pierwszym przypadku wysokość mierzy się różnicą ciśnienia atmosferycznego między aktualnym punktem a punktem początkowym (czyli czujnik określa wysokość względem poziomu początkowego); w drugim czujnik działa podobnie jak sonar, wysyłając sygnał do ziemi i mierząc czas jego powrotu. Czujniki barometryczne nie są zbyt dokładne, ale dobrze sprawdzają się na dużych wysokościach – dziesiątki i setki metrów; ultradźwiękowe - wręcz przeciwnie, pozwalają na dokładne manewrowanie w locie na niskim poziomie, ale tracą wydajność podczas wznoszenia. Jednak w niektórych zaawansowanych modelach obie opcje mogą być dostępne jednocześnie. Dane z czujnika wysokości mogą być zarówno wykorzystywane przez quadkopter „samodzielnie” (na przykład podczas zawisu lub automatycznego powrotu), jak i przesyłane do operatora na pilocie lub smartfonie.

- Optyczne. Czujnik, który pozwala kwadrokopterowi „widzieć” otoczenie w określonych kierunkach. Jedną z najprostszych wersji takiego czujnika jest kamera skierowana w dół, która pozwala urządzeniu „skopiować” powierzchnię, pod którą leci. Dzięki temu samochód może np. poruszać się w zamkniętych pomieszczeniach, do których nie dociera sygnał z satelitów GPS. Oprócz...takiej kamery, "oczy" mogą być również umieszczone po różnych stronach maszyny. Zwróć uwagę, że czujniki optyczne mają pewne ograniczenia w ich stosowaniu – np. tracą skuteczność na ciemnych, błyszczących lub jednolitych (bez widocznych szczegółów) powierzchniach, a także przy dużych prędkościach.

- moduł GPS. Czujnik odbierający sygnały z satelitów nawigacyjnych (GPS, w niektórych modelach także GLONASS) i określający aktualne współrzędne geograficzne samochodu. Konkretne sposoby wykorzystania danych o pozycji mogą się różnić: powrót do domu, przelot nad punktami (patrz poniżej), zapisywanie trasy lotu i tak dalej.

- żyroskop. Czujnik wykrywający kierunek, kąt i prędkość pojazdu wzdłuż określonej osi. Nowoczesne technologie umożliwiają tworzenie pełnoprawnych żyroskopów trójosiowych o bardzo kompaktowych wymiarach i to właśnie w takie moduły są zwykle wyposażone quadkoptery. W oparciu o żyroskopy zwykle działają systemy automatycznej stabilizacji, które przywracają auto do pozycji poziomej po podmuchu wiatru, zderzeniu z przeszkodą itp. Jednocześnie taki sprzęt wpływa na koszt samolotu, a w niektórych przypadkach (na przykład podczas akrobacji) automatyczna stabilizacja jest bardziej utrudnieniem niż użyteczną funkcją. Dlatego niektóre budżetowe, a także zaawansowane quadkoptery akrobacyjne nie są wyposażone w żyroskopy.

Metoda sterowania zapewniona w helikopterze.

Nowoczesne drony są zwykle sterowane za pomocą pilota, smartfona lub obu. Oto szczegółowy opis każdej z tych opcji:

- Tylko pilot. Kontrola realizowana wyłącznie z kompletnego panelu sterowania. Najpopularniejszy wariant, spotykany we wszystkich typach dronów – od najprostszych modeli rozrywkowych po wysokiej klasy urządzenia profesjonalne; i ciężkie modele komercyjne/przemysłowe (patrz „Rodzaj”) są w ten sposób całkowicie kontrolowane. Popularność tę tłumaczą dwa punkty. Po pierwsze, funkcjonalność pilota może być praktycznie dowolna - od małego urządzenia z kilkoma dźwigniami i przyciskami po wielofunkcyjną jednostkę sterującą z ekranem do transmisji na żywo i wyświetlania różnych specjalistycznych informacji. Dzięki temu wyposażenie pilota można optymalnie dopasować do charakterystyki konkretnego helikoptera. Po drugie, w pilocie można zainstalować potężny nadajnik o dużym zasięgu (podczas gdy zasięg smartfonów jest bardzo ograniczony, a także zależy od konkretnego modelu gadżetu). A poza tym pilot jest początkowo dostarczany z dronem (chyba, że baterie w niektórych modelach trzeba dokupić osobno).

- Tylko smartfon. Kontrola realizowana wyłącznie ze smartfona (lub innego podobnego gadżetu - na przykład tabletu) za pośrednictwem specjalnej aplikacji; komunikacja w tym przypadku z reguły odbywa...się za pośrednictwem Wi-Fi. Ta opcja jest dobra, ponieważ w aplikacji sterującej można zapewnić prawie każdą funkcjonalność; a sam helikopter okazuje się wygodny w transporcie - w tym sensie, że nie trzeba nosić ze sobą osobnego pilota. Zasięg w takiej kontroli jest jednak bardzo mały – nawet w idealnych warunkach zwykle nie przekracza 100 m, a w niektórych modelach nie sięga nawet 50 m; a rzeczywisty zasięg komunikacji również silnie zależy od właściwości gadżetu sterującego. Ponadto elementy sterujące na ekranie dotykowym nie są dotykowe, co sprawia, że sterowanie roletami jest prawie niemożliwe. W efekcie ta opcja jest bardzo rzadka – w niektórych modelach mini-dronów i selfie-dronów (patrz „Rodzaje”), dla których ważny jest brak pilota i łatwość przenoszenia, a opisane wady nie są krytyczne .

- Pilot i smartfon. Możliwość sterowania dronem zarówno z pilota, jak i ze smartfona. Cechy obu opcji zostały szczegółowo opisane powyżej; a ich połączenie spotyka się głównie w stosunkowo prostych urządzeniach, dla których mankamenty sterowania za pomocą smartfona nie są krytyczne (choć zdarzają się wyjątki). Jednocześnie główną opcją dla takich helikopterów jest często precyzyjne sterowanie z zewnętrznego gadżetu, a pilot może w ogóle nie być zawarty w pakiecie; ten punkt nie zaszkodzi wyjaśnić przed zakupem. Jednak w każdym przypadku ten format sterowania daje użytkownikowi możliwość wyboru najlepszej opcji w konkretnej sytuacji. Na przykład do lotów rekreacyjnych podczas „wycieczek” na łono natury można poradzić sobie za pomocą smartfona, a do treningu akrobacyjnego lepiej nadaje się pilot. Do tej kategorii należą więc większość nowoczesnych dronów, którymi można sterować za pomocą smartfona/tabletu.

Zasięg drona to maksymalna odległość od urządzenia sterującego, przy której utrzymywana jest stabilna komunikacja, a urządzenie pozostaje sterowalne. W przypadku modeli, które umożliwiają obsługę zarówno za pomocą pilota, jak i smartfona (patrz „Sterowanie”), ten punkt wskazuje maksymalną wartość - z reguły osiągniętą podczas korzystania z pilota.

Wybierając według tego wskaźnika należy pamiętać, że zasięg jest wskazany dla idealnych warunków - w zasięgu wzroku, bez przeszkód na torze sygnału i zakłóceń w powietrzu. W rzeczywistości zakres sterowania może być nieco niższy; a podczas korzystania ze smartfona będzie to również zależeć od cech konkretnego gadżetu. Jeśli chodzi o konkretne liczby, mogą one wahać się od kilkudziesięciu metrów w modelach niedrogich do 5 km lub więcej w zaawansowanej technologii. Należy powiedzieć, że im większy zasięg komunikacji, tym wyższa ogólna niezawodność, tym lepiej sterowanie działa z dużą ilością zakłóceń i przeszkód. Dlatego potężny nadajnik może przydać się nie tylko na duże odległości, ale także w trudnych warunkach.

Obecność uchwytu na smartfon lub tablet na pilocie quadkoptera.

Funkcja ta pozwala naprawić elektroniczny gadżet w taki sposób, aby podczas pracy maszyny jego ekran był stale przed oczami operatora. Funkcja ta dotyczy przede wszystkim transmisji na żywo z samolotu (patrz „Transmisja na żywo (FPV)”). Jednocześnie uchwyt na gadżet można znaleźć zarówno w quadkopterach, które początkowo mają tryb FPV, jak i w modelach, które nie są wyposażone w kamery (w których możliwość transmisji na żywo zależy od charakterystyki zainstalowanej kamery). Należy jednak pamiętać, że rozmiar uchwytu i jego kompatybilność z różnymi urządzeniami elektronicznymi mogą być różne, dlatego przed zakupem nie zaszkodzi wyjaśnić, co dokładnie można zainstalować na pilocie.