Porównanie JJRC X7 vs JJRC X5

Maksymalny czas lotu quadkoptera na jednym pełnym naładowaniu akumulatora. Wskaźnik ten jest raczej przybliżony, ponieważ najczęściej wskazuje się na idealne warunki; w praktyce czas lotu może okazać się krótszy niż podano. Niemniej jednak, według tych danych, całkiem możliwe jest oszacowanie ogólnych możliwości śmigłowca i porównanie go z innymi modelami - dłuższy deklarowany czas lotu i w praktyce oznacza zwykle większą autonomię.

Należy pamiętać, że w przypadku nowoczesnych śmigłowców czas lotu wynoszący 20 minut lub więcej jest uważany za dobry wskaźnik, a w najbardziej „długich” modelach może osiągnąć 40 minut.

Rodzaj instalacji kamery, w jaką wyposażony jest quadkopter.

- Wbudowany. Kamera jest zamontowana na stałe w pojeździe i nie można jej zdemontować bez demontażu kadłuba. Jest to najłatwiejsza opcja dla tych, którzy chcą używać kwadrokoptera do filmowania zdjęć i filmów lub do latania z widokiem z pierwszej osoby (patrz Transmisja w czasie rzeczywistym); ponadto ta konstrukcja aparatu jest uważana za bardziej wytrzymałą i niezawodną niż zdejmowana. Z drugiej strony nie pozwala na zdjęcie kamery, aby maszyna była lżejsza lub zastąpienie jej inną, bardziej odpowiednią pod względem cech.

- Zdejmowany. Jak sama nazwa wskazuje, kamery te są montowane na zdejmowanych mocowaniach. Dzięki temu użytkownik może nagrywać lub instalować kamerę, w zależności od tego, co w danej chwili jest dla niego ważniejsze - niska waga auta czy obecność elektronicznego "oczka" na pokładzie. Należy pamiętać, że w niektórych modelach można zainstalować nie tylko standardowe urządzenie, ale także urządzenie innej firmy.

- Nieobecny. Drony, które w ogóle nie mają kamer, dzielą się na dwie główne kategorie. Pierwsza w ogóle nie przewiduje korzystania z żadnych kamer; z reguły obejmuje niedrogie urządzenia, głównie do celów rozrywkowych, dla których „wizjer” jest tylko drogim i niepotrzebnym nadmiarem, co dodatkowo zwiększa wagę całej konstrukcji. Drugi typ to modele z możliwością zamontowania kamery. Obej...muje dość zaawansowane drony - aż po potężne profesjonalne maszyny zdolne do przenoszenia cyfrowej lustrzanki. Ta opcja przyda się tym, którzy chcieliby samodzielnie dobrać aparat do swoich potrzeb. Należy zauważyć, że druga wersja może mieć pomocniczy „wizjer” do transmisji na żywo FPV (patrz poniżej); jeśli jednak taki „wizjer” nie zapewnia robienia zdjęcia / wideo, nie jest uważany za pełnoprawny aparat, a jego obecność jest wskazana tylko w dodatkowych uwagach.

Maksymalna rozdzielczość i liczba klatek na sekundę obsługiwana przez kamerę samolotu przy nagrywania w rozdzielczości Full HD (1080p).

Tradycyjna rozdzielczość takiego filmu to 1920x1080; to jest to, co jest najczęściej używane w dronach, chociaż czasami pojawiają się bardziej szczegółowe opcje - na przykład 1280x1080. Ogólnie rzecz biorąc, jest to dalekie od najbardziej zaawansowanego, ale więcej niż przyzwoitego standardu wideo w wysokiej rozdzielczości, taki obraz zapewnia wystarczającą szczegółowość w większości przypadków i dobrze wygląda nawet na dużym ekranie telewizora - 32" lub więcej. Jednocześnie , osiągnąć wysoką liczbę klatek na sekundę w rozdzielczości Full HD Jest to stosunkowo proste i zajmuje mniej miejsca niż treści o wyższej rozdzielczości, więc nagrywanie w rozdzielczości Full HD można wykonywać nawet samolotami obsługującymi bardziej zaawansowane formaty wideo, takie jak 4K.

Jeśli chodzi o samą liczbę klatek na sekundę, im wyższa, tym płynniejsze jest wideo, tym mniej ruchu jest rozmyty w klatce. Z drugiej strony szybkość strzelania bezpośrednio wpływa na wymagania dotyczące mocy „wypychania” i objętości gotowych plików. Ogólnie wartości do 24 kl./s można nazwać minimalnymi, od 24 do 30 kl./s - średnimi, od 30 do 60 kl./s - wysokimi, a prędkości powyżej 60 kl./s są wykorzystywane głównie w zwolnionym tempie Full HD.

System stabilizacji wbudowany bezpośrednio w całą kamerę drona.

Każdy system stabilizacji jest zaprojektowany tak, aby kompensować wibracje i wstrząsy, zapewniając w ten sposób stabilny obraz bez wstrząsów i gwałtownych ruchów w aparacie. Funkcja ta nieco zwiększa koszt urządzenia, ale jakość wideo znacznie wzrasta. Z drugiej strony stabilizacja utrudnia wykonywanie skomplikowanych manewrów, ponieważ w przypadku jej użycia sprzężenie zwrotne pogarsza się: zmiana obrazu z kamery nie do końca odpowiada zmianom położenia drona w przestrzeni. W związku z tym w pojazdach z trybem akrobatycznym (patrz „Tryby lotu”) taki system można wyłączyć.

Zwróć uwagę, że stabilizacja w aparacie najczęściej realizowana jest na zasadzie elektronicznej: na krawędziach matrycy alokowana jest rezerwa miejsca, a w przypadku wibracji lub wstrząsów aparat „podciąga” fragment obrazu z tej rezerwy , utrzymując obraz w kadrze nieruchomo. Ten format pracy nieco zmniejsza użyteczną powierzchnię matrycy, ale jest niedrogi, nie wpływa na wagę aparatu i nie komplikuje jego konstrukcji. Inną opcją kompensacji przesunięć ramy jest mechaniczny gimbal, który wykorzystuje inną zasadę działania (patrz poniżej); niektóre drony oferują obie te cechy dla maksymalnej wydajności.

Dodatkowe czujniki przewidziane w konstrukcji quadkoptera.

- Wysokości. Czujnik, który określa wysokość lotu pojazdu. Takie czujniki mogą wykorzystywać barometryczną lub ultradźwiękową zasadę działania. W pierwszym przypadku wysokość mierzy się różnicą ciśnienia atmosferycznego między aktualnym punktem a punktem początkowym (czyli czujnik określa wysokość względem poziomu początkowego); w drugim czujnik działa podobnie jak sonar, wysyłając sygnał do ziemi i mierząc czas jego powrotu. Czujniki barometryczne nie są zbyt dokładne, ale dobrze sprawdzają się na dużych wysokościach – dziesiątki i setki metrów; ultradźwiękowe - wręcz przeciwnie, pozwalają na dokładne manewrowanie w locie na niskim poziomie, ale tracą wydajność podczas wznoszenia. Jednak w niektórych zaawansowanych modelach obie opcje mogą być dostępne jednocześnie. Dane z czujnika wysokości mogą być zarówno wykorzystywane przez quadkopter „samodzielnie” (na przykład podczas zawisu lub automatycznego powrotu), jak i przesyłane do operatora na pilocie lub smartfonie.

- Optyczne. Czujnik, który pozwala kwadrokopterowi „widzieć” otoczenie w określonych kierunkach. Jedną z najprostszych wersji takiego czujnika jest kamera skierowana w dół, która pozwala urządzeniu „skopiować” powierzchnię, pod którą leci. Dzięki temu samochód może np. poruszać się w zamkniętych pomieszczeniach, do których nie dociera sygnał z satelitów GPS. Oprócz...takiej kamery, "oczy" mogą być również umieszczone po różnych stronach maszyny. Zwróć uwagę, że czujniki optyczne mają pewne ograniczenia w ich stosowaniu – np. tracą skuteczność na ciemnych, błyszczących lub jednolitych (bez widocznych szczegółów) powierzchniach, a także przy dużych prędkościach.

- moduł GPS. Czujnik odbierający sygnały z satelitów nawigacyjnych (GPS, w niektórych modelach także GLONASS) i określający aktualne współrzędne geograficzne samochodu. Konkretne sposoby wykorzystania danych o pozycji mogą się różnić: powrót do domu, przelot nad punktami (patrz poniżej), zapisywanie trasy lotu i tak dalej.

- żyroskop. Czujnik wykrywający kierunek, kąt i prędkość pojazdu wzdłuż określonej osi. Nowoczesne technologie umożliwiają tworzenie pełnoprawnych żyroskopów trójosiowych o bardzo kompaktowych wymiarach i to właśnie w takie moduły są zwykle wyposażone quadkoptery. W oparciu o żyroskopy zwykle działają systemy automatycznej stabilizacji, które przywracają auto do pozycji poziomej po podmuchu wiatru, zderzeniu z przeszkodą itp. Jednocześnie taki sprzęt wpływa na koszt samolotu, a w niektórych przypadkach (na przykład podczas akrobacji) automatyczna stabilizacja jest bardziej utrudnieniem niż użyteczną funkcją. Dlatego niektóre budżetowe, a także zaawansowane quadkoptery akrobacyjne nie są wyposażone w żyroskopy.

Zasięg drona to maksymalna odległość od urządzenia sterującego, przy której utrzymywana jest stabilna komunikacja, a urządzenie pozostaje sterowalne. W przypadku modeli, które umożliwiają obsługę zarówno za pomocą pilota, jak i smartfona (patrz „Sterowanie”), ten punkt wskazuje maksymalną wartość - z reguły osiągniętą podczas korzystania z pilota.

Wybierając według tego wskaźnika należy pamiętać, że zasięg jest wskazany dla idealnych warunków - w zasięgu wzroku, bez przeszkód na torze sygnału i zakłóceń w powietrzu. W rzeczywistości zakres sterowania może być nieco niższy; a podczas korzystania ze smartfona będzie to również zależeć od cech konkretnego gadżetu. Jeśli chodzi o konkretne liczby, mogą one wahać się od kilkudziesięciu metrów w modelach niedrogich do 5 km lub więcej w zaawansowanej technologii. Należy powiedzieć, że im większy zasięg komunikacji, tym wyższa ogólna niezawodność, tym lepiej sterowanie działa z dużą ilością zakłóceń i przeszkód. Dlatego potężny nadajnik może przydać się nie tylko na duże odległości, ale także w trudnych warunkach.

Częstotliwość kanału radiowego wykorzystywanego do przesyłania strumienia wideo z kamery znajdującej się na pokładzie drona do urządzenia odbiorczego: smartfona lub tabletu, panelu sterowania lub okularów wideo pilota. Najpopularniejsze częstotliwości to 2,4 GHz i 5,8 GHz; transmisja danych wideo na częstotliwości 1,2 GHz jest mniej powszechna. Jakość i stabilność sygnału wideo zależy bezpośrednio od tego parametru, w zależności od warunków środowiskowych, a także towarzyszących zakłóceń z innych urządzeń. Zatem do odbioru obrazu z dronów FPV najkorzystniejszą częstotliwością jest 5,8 GHz, co wynika z szerokiego wyboru kanałów i wysokich szybkości przesyłania danych.

Obecność wyświetlacza informacyjnego na panelu sterowania quadkoptera.

Zauważ, że tej funkcji nie należy mylić z ekranem transmisji FPV (patrz poniżej). Wyświetlacz informacyjny jest zwykle prostym wyświetlaczem segmentowym, który może wyświetlać cyfry, pojedyncze litery oraz, w niektórych modelach, ograniczony zestaw specjalnych ikon. Jednak nawet taki sprzęt znacznie rozszerza możliwości pilota i pozwala operatorowi uzyskać wiele dodatkowych informacji: poziom naładowania baterii, poziom sygnału, zasięg, wysokość lotu itp. Jednocześnie ekran pomocniczy jest niedrogi i może być stosowany nawet w modelach niedrogich. A w zaawansowanych dronach może dobrze uzupełniać wyświetlacz do transmisji: rozdzielenie danych na różnych ekranach ułatwia kontrolę.

Liczba i rodzaj akumulatora użytych w panelu sterowania quadkoptera.

- AA. Wymienne akumulatory, potocznie zwane „akumulatory do latarek”. Dostępne są nie tylko w postaci jednorazowych akumulatora, ale również w postaci akumulatorów, produkowanych pod różnymi markami, różniącymi się ceną i jakością (co daje swobodę wyboru), a znalezienie takich ogniw w sprzedaży zwykle nie stanowi problemu . Moc i pojemność ogniw AA są stosunkowo niewielkie, ale w większości przypadków wystarczają do normalnej pracy nadajnika przez dość długi czas. Zazwyczaj nowoczesne piloty wymagają kilku takich baterii; w najbardziej „żarłocznych” liczba ta może osiągnąć 8.

- AAA. Znany również jako „małe palce”. W rzeczywistości - pomniejszona wersja popularnych elementów AA (patrz wyżej); ma te same kluczowe cechy, ale różni się bardziej kompaktowymi wymiarami, a co za tym idzie, nieco zmniejszoną mocą. Ta opcja jest typowa dla modeli niższej półki cenowej, z niewielkim zasięgiem pilota.

- 3s. To oznaczenie nie opisuje standardowego rozmiaru akumulatora, ale jej napięcie robocze i technologię. Oznacza baterię litowo-jonową lub litowo-polimerową (patrz „Typ akumulatora”), zmontowaną z trzech ogniw o standardowym napięciu 3,7 V na każde i dające tym samym napięcie pracy 11,1 V. Zalety takiego zasilacza mają dużą moc i pojemność, co pozwala na używanie pilota przez długi czas bez konieczności ładowania. Jednocześnie akumulatory tego typu mogą się znacznie różnić rozmiarem i wag...ą, a nie każdy model oznaczony 3s będzie kompatybilny z pilotem. Ponadto trudniej jest znaleźć zapasowy akumulator niż zestaw ogniw o standardowych rozmiarach.

- Markowa akumulator. Zasilany oryginalną baterią, która nie należy do żadnej z powyższych opcji. Takie akumulatory mogą być znacznie wydajniejsze od ogniw wymiennych, co sprawia, że dobrze nadają się nawet do pilotów o dużym poborze prądu. Ich główną zaletą jest trudność z szybką wymianą: konstrukcja pilota jest w najlepszym razie słabo przystosowana, a w najgorszym akumulator jest zwykle niewymienna. Ponadto znalezienie odpowiedniej akumulatora zamiennej może być dużym wyzwaniem.