Porównanie DJI Spark Fly More Combo vs DJI Mavic Pro Fly More Combo

- Quadrocopter. Klasyczny quadkopter to samolot z 4 osiami wirnika; same śruby (patrz poniżej) są zwykle takie same, ponieważ schemat koncentryczny nie jest używany w takich modelach. Taka konstrukcja zapewnia szereg przewag nad tradycyjnymi śmigłowcami – w szczególności dobrą manewrowość, wysoką sprawność śmigieł – co w praktyce oznacza nie tylko dobrą autonomię, ale także dużą ładowność. Ponadto drony są mniej podatne na wibracje; wystarczy powiedzieć, że ta szczególna klasa maszyn jest bardzo popularna jako platforma do fotografii lotniczej (wraz z multikopterami, patrz niżej). Wśród niedociągnięć możemy zauważyć mniejszą stabilność i zwrotność oraz stosunek ciągu do masy niż w przypadku tych samych multikopterów; z drugiej strony maszyny czteroślimakowe są znacznie tańsze.

- Mini dron. Zgodnie z nazwą takie modele są zredukowanymi wersjami opisanych powyżej quadrocopterów (ale są też modele z więcej niż 4 śmigłami): ich waga nie przekracza 100 g, a wymiary w długości i szerokości to 15 cm. możliwe jest użycie mini-dronów nawet w ciasnych przestrzeniach, aż do mieszkań miejskich. Bez względu na to, że nośność takich urządzeń jest naturalnie niewielka, niektóre z nich mają dość zaawansowaną funkcjonalność - w szczególności samochody z kamerami (patrz poniżej) nie są szczególnie rzadkie.

- dron do selfie. Specyficzny typ quadkoptera, pozycjonowany jako urządzenie do robienia selfie. C...echami wspólnymi wszystkich dronów do selfie są ich niewielkie rozmiary oraz brak klasycznego pilota – sterowanie odbywa się albo za pomocą smartfona, albo za pomocą gestów za pomocą specjalnego kompaktowego kontrolera. Eliminuje to potrzebę noszenia przy sobie nieporęcznego pilota, a operator w kadrze może wyglądać dokładnie jak postać selfie, a nie jak osoba zajęta pilotowaniem drona. W niektórych zaawansowanych modelach dostępne są dodatkowe funkcje, które sprawiają, że fotografowanie jest jeszcze wygodniejsze: wykrywanie twarzy z autofokusem i autocentrowaniem, tryb Follow Me (patrz „Tryby lotu”) itp.

- Trikopter. Nieco uproszczony odpowiednik kwadrokoptera, który, jak sama nazwa wskazuje, ma 3 osie wirników. Same śruby mogą mieć 3 lub 6 (więcej szczegółów, patrz „Liczba śrub”). Osie są zwykle umieszczone w formie litery Y - dwie z przodu, na belkach przesuniętych do przodu pod kątem i jedna z tyłu na belce ogonowej. Trikoptery są nieco prostsze i lżejsze niż quadrocoptery, ale ustępują im zwrotnością i nie mają szczególnych zalet, a zatem nie są szczególnie popularne i są produkowane głównie w postaci niedrogich urządzeń rozrywkowych.

- Heksakopter. Jedna z odmian tzw. multikopter - pojazdy z więcej niż czterema osiami; w tym przypadku jest sześć osi (i z reguły również śruby). Zwiększenie liczby śmigieł z jednej strony komplikuje i zwiększa koszt konstrukcji, z drugiej ma pozytywny wpływ na zwrotność, stosunek ciągu do masy i nośność. Dlatego wśród heksakopterów znajdują się zarówno proste i niedrogie urządzenia rozrywkowe, jak i wysokiej klasy modele nadające się do udziału w profesjonalnych wyścigach lub zdolne unieść lustrzankę w powietrze.

- Octokopter. Dalszy rozwój idei multikoptera - samochodu z 8 śmigłami (technicznie - 8 osi, ale zazwyczaj tyle samo śmigieł). Są to najpotężniejsze i najcięższe jednostki wśród multikopterów klasy konsumenckiej, większość z nich ma składane podwozie (patrz poniżej) i są przeznaczone do fotografii lotniczej za pomocą lustrzanek i innego sprzętu o podobnym poziomie.

Maksymalny czas lotu quadkoptera na jednym pełnym naładowaniu akumulatora. Wskaźnik ten jest raczej przybliżony, ponieważ najczęściej wskazuje się na idealne warunki; w praktyce czas lotu może okazać się krótszy niż podano. Niemniej jednak, według tych danych, całkiem możliwe jest oszacowanie ogólnych możliwości śmigłowca i porównanie go z innymi modelami - dłuższy deklarowany czas lotu i w praktyce oznacza zwykle większą autonomię.

Należy pamiętać, że w przypadku nowoczesnych śmigłowców czas lotu wynoszący 20 minut lub więcej jest uważany za dobry wskaźnik, a w najbardziej „długich” modelach może osiągnąć 40 minut.

Najwyższa prędkość, jaką może rozwinąć quadkopter w locie poziomym. Należy pamiętać, że w większości przypadków parametr ten jest wskazany dla optymalnych warunków pracy: pełne naładowanie akumulatora, niska temperatura powietrza, minimalna waga itp. Niemniej jednak całkiem możliwe jest skupienie się na tym zarówno przy wyborze, jak i porównywaniu ze sobą różnych modeli.

Należy zauważyć, że kwadrokoptery jako klasa technologii zostały pierwotnie opracowane jako stabilne i zwrotne platformy powietrzne, a nie jako pojazdy o dużej prędkości. Dlatego też należy szukać szczególnie szybkiego kwadrokoptera tylko wtedy, gdy umiejętność szybkiego przemieszczania się z miejsca na miejsce jest dla Ciebie krytycznie ważna (na przykład, jeśli urządzenie zostało zakupione do nagrywania wideo szybko poruszających się obiektów na dużych obszarach).

Prędkość, z jaką quadkopter wznosi się w powietrze lub opada na ziemię. Modele rekreacyjne, fotograficzne i wideo charakteryzują się zazwyczaj bardziej umiarkowanymi prędkościami wznoszenia/schodzenia, podczas gdy drony profesjonalne lub wyścigowe mogą wznosić się i opadać znacznie szybciej. Wskaźnik ten można wykorzystać do oceny, jak szybko helikopter może wznieść się na wysokość do filmowania lub, jeśli to konieczne, ominąć przeszkody, a duża prędkość opadania przyda się, jeśli dron będzie musiał szybko i bezpiecznie powrócić na ziemię.

Rozdzielczość matrycy w standardowej kamerze quadkoptera.

Teoretycznie im wyższa rozdzielczość, tym wyraźniejszy i bardziej szczegółowy obraz, jaki może uzyskać kamera. Jednak w praktyce jakość „obrazu” silnie zależy od szeregu innych cech technicznych – wielkości matrycy, algorytmów przetwarzania obrazu, właściwości optycznych itp. Co więcej, gdy zwiększysz rozdzielczość bez zwiększania rozmiaru matrycy, jakość obrazu może spaść, ponieważ znacznie wzrasta prawdopodobieństwo szumu i obcych artefaktów. A do nagrywania wideo duża liczba megapikseli w ogóle nie jest wymagana: na przykład do nagrywania wideo Full HD (1920x1080), który jest uważany za bardzo solidny format dla quadkopterów, wystarczy czujnik o rozdzielczości zaledwie 2,07 megapiksela.

Zwróć uwagę, że wysoka rozdzielczość jest często znakiem rozpoznawczym zaawansowanego aparatu o wysokiej jakości obrazu. Jednak ta jakość nie wynika z liczby megapikseli, ale z właściwości aparatu i zastosowanych w nim specjalnych technologii. Dlatego wybierając quadrocopter z aparatem warto przyjrzeć się nie tyle rozdzielczości, co klasie i półki cenowej modelu jako całości.

Maksymalna rozdzielczość zdjęć, jaką jest w stanie wykonać standardowy aparat quadkoptera. Parametr ten jest bezpośrednio związany z rozdzielczością matrycy (patrz wyżej): z reguły maksymalna rozdzielczość zdjęcia odpowiada pełnej rozdzielczości matrycy. Na przykład dla zdjęć o rozdzielczości 4000x3000 pikseli przewidziany jest czujnik o rozdzielczości 4000 * 3000=12 megapikseli.

Teoretycznie fotografia o wyższej rozdzielczości pozwala na bardzo szczegółowe zdjęcia, z dobrą widocznością drobnych szczegółów. Jednak podobnie jak w przypadku ogólnej rozdzielczości matrycy, wysoka rozdzielczość nie gwarantuje jeszcze tej samej ogólnej jakości i warto skupić się nie tylko na tym parametrze, ale także na półki cenowej kwadrokoptera i jego aparatu.

Zwracamy również uwagę, że wysoka rozdzielczość kamery wpływa na objętość kręconych materiałów, do ich przechowywania i przesyłania potrzebne są bardziej obszerne dyski i „grube” kanały komunikacyjne.

Maksymalna rozdzielczość i liczba klatek na sekundę obsługiwana przez kamerę samolotu przy nagrywania w jakości HD (720p).

HD 720p to pierwszy standard wideo wysokiej rozdzielczości. Wyraźnie gorszy od formatów Full HD i 4K pod względem wydajności, niemniej jednak zapewnia całkiem dobre szczegóły bez znacznych wymagań dotyczących aparatu i mocy obliczeniowej. Dlatego obsługa HD można znaleźć nawet w stosunkowo niedrogich helikopterach. A w modelach z wyższej półki może być zapewniony jako dodatek do bardziej zaawansowanych standardów.

W dronach kamery HD zwykle używają klasycznej rozdzielczości 1280x720; inne, bardziej szczegółowe opcje prawie nie istnieją. Jeśli chodzi o liczbę klatek na sekundę, im wyższa, tym płynniejsze jest wideo, tym mniej ruchu jest rozmyte w klatce. Ogólnie wartości do 24 kl./s można nazwać minimalnymi, od 24 do 30 kl./s - średnimi, od 30 do 60 kl./s - wysokimi, a prędkości powyżej 60 kl./s są wykorzystywane głównie do filmów HD w zwolnionym tempie.

Maksymalna rozdzielczość i liczba klatek na sekundę obsługiwana przez kamerę samolotu przy nagrywania w rozdzielczości Full HD (1080p).

Tradycyjna rozdzielczość takiego filmu to 1920x1080; to jest to, co jest najczęściej używane w dronach, chociaż czasami pojawiają się bardziej szczegółowe opcje - na przykład 1280x1080. Ogólnie rzecz biorąc, jest to dalekie od najbardziej zaawansowanego, ale więcej niż przyzwoitego standardu wideo w wysokiej rozdzielczości, taki obraz zapewnia wystarczającą szczegółowość w większości przypadków i dobrze wygląda nawet na dużym ekranie telewizora - 32" lub więcej. Jednocześnie , osiągnąć wysoką liczbę klatek na sekundę w rozdzielczości Full HD Jest to stosunkowo proste i zajmuje mniej miejsca niż treści o wyższej rozdzielczości, więc nagrywanie w rozdzielczości Full HD można wykonywać nawet samolotami obsługującymi bardziej zaawansowane formaty wideo, takie jak 4K.

Jeśli chodzi o samą liczbę klatek na sekundę, im wyższa, tym płynniejsze jest wideo, tym mniej ruchu jest rozmyty w klatce. Z drugiej strony szybkość strzelania bezpośrednio wpływa na wymagania dotyczące mocy „wypychania” i objętości gotowych plików. Ogólnie wartości do 24 kl./s można nazwać minimalnymi, od 24 do 30 kl./s - średnimi, od 30 do 60 kl./s - wysokimi, a prędkości powyżej 60 kl./s są wykorzystywane głównie w zwolnionym tempie Full HD.

Maksymalna rozdzielczość i liczba klatek na sekundę obsługiwane przez kamerę helikoptera (wbudowaną lub dołączoną) podczas fotografowania w standardzie Quad HD.

Ten standard jest pośredni między Full HD (patrz wyżej) a UltraHD 4K (patrz poniżej); W nowoczesnych kamerach dronowych rozmiar ramki Quad HD może wynosić od 2560 do 2720 px w poziomie i od 1440 do 1530 px w pionie. W niektórych sytuacjach takie wideo okazuje się najlepszą opcją: daje lepsze szczegóły niż Full HD, a jednocześnie nie wymaga tak potężnego „wypełnienia” i pojemnych dysków jak 4K.

Jeśli chodzi o rzeczywistą liczbę klatek na sekundę, im jest ona wyższa, tym płynniejszy jest film, tym mniej rozmycia ruchu w klatce. Z drugiej strony prędkość fotografowania bezpośrednio wpływa na wymagania dotyczące mocy „wypełnienia” i objętości gotowych plików. Ogólnie wartości do 24 kl./s można nazwać minimalnymi, od 24 do 30 kl./s – średnio, od 30 do 60 kl./s – wysokimi. Prędkości powyżej 60 kl./s są wykorzystywane głównie do filmowania w zwolnionym tempie, jednak z wielu powodów to w standardzie QuadHD rzadko zapewnia się taką możliwość: stosunkowo proste urządzenia wymagałyby do tego zbyt mocnego i drogiego wypełnienia , a w zaawansowanych śmigłowcach, gdzie koszt elektroniki nie jest szczególnie istotny, producenci wolą używać nagrywania w zwolnionym tempie w wyższych rozdzielczościach.