Porównanie Polar H10 vs Sigma Onyx Fit

— Krokomierz. W tej kategorii znajdują się urządzenia, których głównym zadaniem jest liczenie kroków wykonanych przez użytkownika. Dodatkowe pomiary przewidziane w konstrukcji są bezpośrednio związane z liczeniem kroków - mogą również obejmować prędkość ruchu, przebytą odległość, zużycie energii itp. Zliczanie kroków z reguły odbywa się na podstawie danych z akcelerometru – innymi słowy urządzenie reaguje na charakterystyczne drżenie, które pojawia się podczas chodzenia; jednak niektóre krokomierze wykorzystują moduł GPS i nie działają z pojedynczymi krokami, ale z przebytą odległością. Inną specyficzną odmianą są modele przeznaczone dla pływaków; takie urządzenia mierzą uderzenia, a nie kroki, ale w większości kluczowych funkcji są one identyczne z tradycyjnymi krokomierzami, dlatego należą do tej samej kategorii z nimi.

— Pulsometr. Urządzenia przeznaczone do śledzenia tętna użytkownika i odpowiednich obliczeń na podstawie tych danych. Nie są w stanie liczyć kroków - w przeciwieństwie do krokomierzy i mierników kombi, patrz poniżej. Istnieją zarówno urządzenia z wbudowanym czujnikiem, jak i zewnętrznym.

— Pulsometr / krokomierz. Połączone modele, które łączą możliwości pulsometrów i krokomierzy - czyli mogą mierzyć zarówno liczbę kroków, jak i tętno (plus powiązane parametry). Urządzenia tego typu są najbardziej uniwersalne, jednak ich tworzenie wiąże...się z szeregiem trudności technicznych, które mogą wpłynąć zarówno na jakość pomiarów, jak i całkowity koszt. Dlatego na rynku jest stosunkowo niewiele takich modeli.

— Pulsoksymetr. Urządzenia zdolne do pomiaru tętna i saturacji krwi tlenem. Z reguły wyglądają jak klips przyczepiony do palca; specjalna technologia pozwala określić poziom tlenu we krwi metodami nieinwazyjnymi (czyli bez uszkadzania skóry). Takie urządzenia mogą być wykorzystywane zarówno w sporcie, jak i w medycynie – do monitorowania stanu pacjenta w przypadku braku bardziej zaawansowanego sprzętu medycznego. W rzeczywistości, zgodnie z ich przeznaczeniem, są one bliższe wyrobom medycznym: klips na palcu nie jest zbyt wygodny dla energicznej aktywności.

— Czujnik tętna. Modele tego typu to zewnętrzne czujniki tętna przeznaczone do łączenia z innymi urządzeniami – najczęściej pulsometrami (patrz wyżej), sprzętem do ćwiczeń czy smartfonami – i nie są przeznaczone do samodzielnego użytku. W związku z tym możliwości czujników kardiologicznych są bardzo ograniczone, ale nie jest to wada, a specyficzna cecha związana z formatem aplikacji – zakłada się, że dodatkowe pomiary będą wykonywane przez urządzenie zewnętrzne, natomiast czujnik musi jedynie zapewniać niezbędne do tego dane.

- Nadgarstkowy. Mocowanie na nadgarstku, jak zwykły zegarek; w rzeczywistości wiele modeli do tego celu jest bardzo podobnych do zegarków elektronicznych. To jedna z najwygodniejszych metod noszenia. Z punktu widzenia pomiaru pasek na nadgarstek jest dość wygodny w przypadku pulsometrów, ponieważ korpus urządzenia przylega bezpośrednio do skóry, a czujniki tętna można łatwo w nim umieścić. Ale w przypadku krokomierzy ta opcja jest nieco gorsza: z ręki urządzenie podlega dużej liczbie różnych wibracji, a do prawidłowego działania wymagana jest złożona kalibracja akcelerometru lub użycie modułu GPS; oba wpływają na koszt urządzenia.

- Naramienny. Umieszczenie czujnika na przedramieniu (część ramienia od łokcia w górę) jest zarówno łatwiejsze, jak i mniej niewygodne. Jednak odległość czujnika od serca może mieć wpływ na dokładność pomiaru. Dlatego większość czujników tętna jest wykonana z pasami na klatkę piersiową (patrz punkt powyżej).

- Na pierś. Mocowanie do klatki piersiowej specjalnym paskiem, który owija się wokół klatki piersiowej. Metoda ta pozwala na umieszczenie urządzenia jak najbliżej serca, co zapewnia dużą dokładność śledzenia tętna. Z drugiej strony nie ma sensu wyposażać takich urządzeń w wyświetlacze – bardzo niewygodne byłoby patrzeć na wyświetlacz. Dlatego ta opcja jest używana wyłącznie w czujnikach serca (patrz „Rodzaj”).

...- Na szyję. Tradycyjna wersja takiego mocowania polega na umieszczeniu go na sznurku, taśmie lub innym podobnym urządzeniu, co pozwala w zasadzie zawiesić urządzenie na szyi. Jednak wiele modeli do tego celu może również pracować w kieszeni (a niektóre z nich w ogóle nie są przeznaczone do zapinania na sznurku i są klasyfikowane w tej kategorii bardzo umownie). Większość urządzeń „na szyję” to krokomierze (patrz „Rodzaj”).

- Na buty. Mocowanie do butów – najczęściej na cholewce, gdzie sznurówki znajdują się w klasycznych butach. Ten styl noszenia jest wygodny dla krokomierzy i zapewnia bardzo dokładne śledzenie kroków. Jednocześnie takie urządzenia mogą być niekompatybilne z niektórymi butami, a korzystanie z niektórych funkcji na nich jest trudne (na przykład, aby pracować z wyświetlaczem, będziesz musiał pochylić się lub zdjąć gadżet). Dlatego ta opcja nie była powszechnie stosowana.

- Zapięcie na klips. Obecność w konstrukcji urządzenia uniwersalnego klipsa, który pozwala przymocować ją do krawędzi odzieży - na pasek, kołnierz, krawędź kieszeni itp. Ta opcja znajduje się wśród klasycznych krokomierzy (patrz „Rodzaj”) - takie urządzenia nie wymagają bezpośredniego kontaktu ze skórą podczas pracy. Sam sposób montażu jest znacznie bardziej uniwersalny niż mocowanie go na butach (patrz wyżej), a dla niektórych użytkowników jest również wygodniejszy niż noszenie krokomierza na szyi lub na nadgarstku / ramieniu.

Istnieją modele, które mają kilka przeznaczeń - z reguły są to urządzenia z mocowaniem na nadgarstek, uzupełnione alternatywnymi opcjami (na przykład klipsem).

— Zewnętrzny. Czujnik zewnętrzny (klatkowy), mocowany bezpośrednio na klatce piersiowej (naprzeciwko serca) za pomocą specjalnego pasa. Z reguły taki czujnik komunikuje się z jednostką główną za pomocą interfejsu bezprzewodowego; może to być albo uniwersalny interfejs, jak Wi-Fi lub Bluetooth (patrz „Transmisja danych”), albo wyspecjalizowany - np. ANT+(patrz ibid.), a nawet częstotliwość naturalna odbiegająca od ogólnie przyjętych standardów. W każdym razie taka konstrukcja zapewnia dobrą dokładność pomiaru i pozwala zapewnić dowolny sposób montażu jednostki głównej pulsometru (patrz „Przeznaczenie”), a czujniki stwarzają minimum niedogodności, prawie nie ograniczają ruchu i mają raczej łagodne wymagania dotyczące wymiarów i wagi, co ma pozytywny wpływ na koszt. Dzięki temu czujniki na klatkę piersiową zyskały powszechną popularność.

— Wbudowany. Wbudowane w tym przypadku czujniki, które są instalowane bezpośrednio w jednostce głównej pulsometru i są w stałym kontakcie ze skórą ( czujniki palcowe mogą być również umieszczone bezpośrednio w obudowie, ale znajdują się one w osobnej kategorii, patrz poniżej). Urządzenia z wbudowanymi czujnikami są wygodne, ponieważ wszystko, czego potrzebujesz do pracy, znajduje się w jednym urządzeniu – z grubsza mówiąc, czujnik można zgubić tylko razem z samym urządzeniem. Ponadto zapewniają ciągłe...monitorowanie tętna (w przeciwieństwie do wspomnianych czujników palcowych). Jednocześnie taka konstrukcja ogranicza metody mocowania (patrz „Przeznaczenie”), ponieważ urządzenie musi pozostawać w stałym kontakcie ze skórą. Tak naprawdę jedyną opcją dostępną dla pełnoprawnych czujników tętna jest nadgarstek – umieszczenie go na klatce piersiowej zamienia urządzenie w czujnik tętna (patrz „Rodzaj”). Jednocześnie surowe wymagania dotyczące wymiarów i wagi, a także złożoność konstrukcji, odpowiednio wpływają na cenę, a dokładność pomiaru jest niska. Z tego powodu wbudowane czujniki nie są szeroko rozpowszechnione.

— Czujnik palcowy. Czujnik, który odczytuje dane o tętnie z czubka palca (zwykle palca wskazującego). Konstrukcja takiego czujnika może być inna. Tak więc wiele modeli z uchwytem na nadgarstek (patrz „Przeznaczenie”) ma czujniki zainstalowane bezpośrednio w obudowie. Kluczową różnicą między takimi czujnikami a wbudowanymi opisanymi powyżej jest to, że aby zmierzyć puls, należy dotknąć czujnika - w związku z tym nie ma mowy o ciągłym monitorowaniu; z drugiej strony czujniki palcowe mają lepszą dokładność. Jest też inna opcja - charakterystyczny klips typu „clothespin” mocowany na czubku palca (podobny do czujników stosowanych w stacjonarnym sprzęcie medycznym). Takie klipsy pozwalają na stałe monitorowanie tętna, ale nie są zbyt wygodne do energicznej aktywności, dlatego są bardzo rzadkie.

— Klips do ucha. Inny rodzaj klipsa, w tym przypadku - przeznaczony do przymocowania do płatka ucha. Te klipsy są mniej ciężkie niż klipsy na palce, są mniej restrykcyjne i lepiej nadają się do energicznych aktywności. Jednocześnie czujnik powinien być lekki i kompaktowy, co jest trudne do osiągnięcia przy połączeniu bezprzewodowym; a dodatkowe przewody są niewygodne i mogą sprawić, że cała konstrukcja będzie raczej nieporęczna. Z tego powodu klipsy na uszy są bardzo rzadkie, głównie w modelach mocowanych na szyję (patrz „Przeznaczenie”).

Kształt wyświetlacza przewidziany w konstrukcji urządzenia. W tym przypadku istnieją dwa główne typy wyświetlaczy – okrągłe i prostokątne. Należy jednak zauważyć, że taki podział jest bardzo arbitralny, a same grupy są bardzo rozbudowane: np. ekspozycje owalne i jajowate należą do okrągłych, niektóre przypominają prostokąty o skrajnie zaokrąglonych rogach w obrysie; klasyczny prostokątny wyświetlacz można zmieścić w okrągłej obudowie itp. Ponadto kształt prawie nie wpływa na funkcjonalność wyświetlacza. Dlatego przy wyborze należy kierować się nie tyle formą, co rodzajem wyświetlacza (patrz niżej), cechami wyświetlania na nim różnych danych i ogólną zgodnością z własnymi preferencjami estetycznymi.

Rodzaj wyświetlacza przewidziany w konstrukcji urządzenia.

— Monochromatyczny. Wyświetlacze monochromatyczne to takie, które wyświetlają tylko jeden kolor podstawowy (oprócz koloru tła). Większość z tych ekranów stosowanych we współczesnych krokomierzach i monitorach tętna to klasyczne czarno-białe ekrany, takie jak te używane w zegarkach elektronicznych. Ponadto istnieją specyficzne odmiany, w których główny kolor jest inny - na przykład niebieski lub zielony, na ciemnym lub jasnym tle. W każdym razie wyświetlacze monochromatyczne nie prezentują się tak bogato i nie dostarczają tak różnorodnych informacji jak kolorowe – jednak w przypadku większości zadań taka różnorodność po prostu nie jest wymagana, a matryce jednokolorowe są znacznie tańsze. W rezultacie ta opcja jest zdecydowanie najbardziej powszechna i znajduje się we wszystkich kategoriach cenowych, od niedrogich po topowe.

— Kolorowy. Wyświetlacze kolorowe to te, które mogą obsługiwać kilka kolorów podstawowych. Funkcjonalność takich wyświetlaczy i różnorodność wyświetlanych kolorów mogą się różnić, ale ogólnie pulsometry i krokomierze charakteryzują się prostszymi ekranami niż inne rodzaje nowoczesnej przenośnej elektroniki (na przykład odtwarzacze multimedialne lub inteligentne zegarki). Niemniej jednak kolorowe ekrany w każdym razie dają więcej możliwości informowania niż monochromatyczne, ponadto ładniej wyglądają - są jednak droższe, podczas gdy realna potr...zeba „pokolorowania” obrazu jest rzadkością, rola tej możliwości jest bardziej estetyczna. Dlatego ta opcja jest znacznie mniej powszechna.

— Brak wyświetlacza. Całkowity brak wyświetlacza wskazuje, że urządzenie jest przeznaczone do podłączenia do zewnętrznego urządzenia z ekranem (smartfon, maszyna do ćwiczeń itp.). Wszystkie czujniki kardiologiczne mają taką konstrukcję, ale spotyka się ją również wśród innych typów urządzeń (patrz „Rodzaj”) – np. wśród krokomierzy z mocowaniem na butach lub na ramieniu (patrz „Przeznaczenie”), gdzie spojrzenie na wbudowany wyświetlacz byłoby po prostu niewygodne.

Obecność podświetlenia w konstrukcji wyświetlacza, w który wyposażone jest urządzenie.

Własne podświetlenie pozwala widzieć obraz na ekranie niezależnie od oświetlenia otoczenia – innymi słowy z takiego ekranu można korzystać nawet w całkowitej ciemności. Najczęściej włącza się na krótki czas, naciskając specjalny przycisk - pozwala to zminimalizować dodatkowe zużycie energii baterii. Wyjątkiem są wyświetlacze zbudowane w oparciu o matrycę OLED – w nich każdy piksel jest osobnym elementem świecącym, obraz świeci stale, a oszczędności energii osiągane są dzięki wysokiej wydajności oraz pewnym poprawkom projektowym i programowym.

Pomiary i obliczenia, które można przeprowadzić za pomocą urządzenia.

— Tętno. Pomiar tętna w chwili obecnej; ta funkcja jest najważniejsza dla urządzeń z funkcją pulsometru i prawie jedyna dla czujników serca i pulsoksymetrów. Tętno jest prawdopodobnie najważniejszym parametrem przy uprawiania fitnessu: różne cele treningu (spalanie tłuszczu, utrzymanie sylwetki, wzmocnienie układu krążenia) odpowiadają różnym wartościom optymalnego tętna. Ponadto wiele modeli z tą funkcją jest w stanie wykryć niebezpieczne sytuacje – zaburzenia rytmu serca, krytyczny wzrost tętna – i ostrzec o nich użytkownika. Jednocześnie warto zauważyć, że nie wszystkie monitory tętna lub połączone urządzenia są w stanie stale monitorować tętno - w niektórych modelach pomiar odbywa się poprzez dotknięcie czujnika. Dlatego jeśli chcesz stale otrzymywać dane tętna, upewnij się, że wybrane urządzenie zapewnia taką możliwość.

— Poziom tlenu we krwi. Funkcja pomiaru saturacji (poziomu saturacji krwi tlenem) za pomocą specjalnego czujnika - pulsoksymetru. Pomiary wykonywane są metodą nieinwazyjną, tj. bez nakłuć i innych uszkodzeń skóry. Należy pamiętać, że czujnik do pomiaru poziomu tlenu we krwi nie jest certyfikowanym urządzeniem medycznym, jednak jest w stanie odpowiednio reagować na krytyczny spadek nasycenia, gdy wspinacze pokonują duże wysokości lub ze względu na specyfikę przebieg...u niektórych chorób aparatu oddechowego.

— Wskaźnik perfuzji (PI). Parametr występujący wyłącznie w pulsoksymetrach (patrz „Rodzaj”). Wskaźnik perfuzji (PI) jest miarą przepływu krwi w mierzonym palcu. Wskaźnik PI mierzony jest procentowo i może wahać się od 0,3 do 20%. Za normę uważa się wartość mieszczącą się w przedziale 4 – 7%. W przypadku odchylenia się od tego zakresu wyniki pomiaru saturacji mogą zostać zniekształcone.

— Liczba kroków. Pomiar liczby poszczególnych kroków wykonanych przez użytkownika. Kilka zaleceń dotyczących zdrowego stylu życia, dbania o kondycję, fizjoterapii itp. dokładnie opisują liczbę kroków, które użytkownik musi przejść w określonym czasie; ta funkcja służy do ich obliczania. Konkretne możliwości pomiaru liczby kroków mogą być różne: na przykład niektóre modele są w stanie rejestrować wyniki dla kilku sesji roboczych lub nawet dni, wyświetlać całkowitą i średnią liczbę za okres, zapamiętywać wartość docelową i sygnalizować jej osiągnięcie itp. Jednocześnie zauważamy, że ten pomiar nie jest obsługiwany przez wszystkie urządzenia z funkcją krokomierza (patrz „Typ”). Faktem jest, że niektóre z tych urządzeń są przeznaczone do uprawiania sportów wyczynowych, w których szybkość ruchu odgrywa kluczową rolę, a liczba kroków może w ogóle nie mieć znaczenia.

— Przebyta odległość. Pomiar całkowitej odległości przebytej przez użytkownika. Najprostsze modele z tą funkcją obliczają tylko odległość na raz, bardziej zaawansowane potrafią podsumowywać wyniki, pracować z wartościami docelowymi itp. Istnieją dwa główne sposoby mierzenia przebytej odległości: klasyczne krokomierze obliczają ją jako liczbę kroków pomnożoną przez określoną długość kroku (patrz "Ustawienia indywidualne"), modele z GPS (patrz "Funkcje/możliwości") wykorzystują dane nawigacji satelitarnej. Pierwsza metoda ma duży błąd, jednak najczęściej ta wada nie jest krytyczna; drugi jest dość dokładny, jednak droższy i może nie działać dobrze w gęsto zabudowanych obszarach miejskich, w pomieszczeniach i innych miejscach, gdzie sygnał z satelitów jest słaby.

— Prędkość ruchu. Pomiar aktualnej prędkości ruchu. Podobnie jak przebytą odległość, wskaźnik ten można obliczyć na dwa sposoby – na podstawie liczby kroków lub danych z modułu GPS; patrz powyżej, aby uzyskać szczegółowe informacje na temat obu metod. Najprostsza opcja pomiaru przewiduje mierzenie prędkości tylko w bieżącym czasie, jednak mogą być zapewnione dodatkowe funkcje - na przykład budowanie harmonogramu treningu.

— Wydatek energetyczny (kalorie). Mierzenie ilości energii zużytej przy treningu („spalone kalorie”). Zużycie energii jest jednym z głównych parametrów w przypadkach, gdy trening ma na celu zmniejszenie lub przybranie na wadze: przy takich ćwiczeniach musisz monitorować swój metabolizm. To prawda, należy pamiętać, że nowoczesne pulsometry i krokomierze nie są w stanie określić rzeczywistego zużycia energii - obliczają jedynie przybliżoną liczbę kalorii na podstawie danych dotyczących tętna, prędkości ruchu, liczby kroków, cech osobistych użytkownika (patrz „Ustawienia indywidualne”) oraz inne parametry pośrednie. Niemniej jednak dokładność takich obliczeń w większości przypadków jest wystarczająca do praktycznego zastosowania.

— Liczba spalonych kalorii. Obliczanie ilości tłuszczu (w jednostkach masy – np. gram) spalonego przy treningu. Podobnie jak w przypadku opisanego powyżej zużycia energii, urządzenie nie mierzy rzeczywistej ilości spalonego tłuszczu, lecz oblicza ją na podstawie różnych danych pomocniczych. Dokładność takich pomiarów jest raczej niska, a sam ten parametr nie jest najważniejszy w fitnesie. Jednocześnie dane dotyczące ilości usuniętego tłuszczu mogą być dobrą dodatkową motywacją.

— Średnie/maksymalne tętno. Obliczanie średniej i maksymalnej wartości tętna za określony czas (zwykle dla jednej sesji treningowej). Obliczenia te opierają się na ogólnych informacjach o tętnie; o jego znaczeniu patrz wyżej.

— Czas aktywności. Pomiar całkowitego czasu aktywności fizycznej użytkownika. Jednocześnie rejestrowany jest tylko czas, w którym czujniki urządzenia zarejestrowały wspomnianą aktywność, przerwy w zajęciach nie liczą się: np. jeśli przeszedłeś 1000 kroków w 20 minut, robiąc przy tym 3 minutową przerwę czas aktywności wyniesie 20 - 3 = 17 minut. Ta funkcja różni się od zwykłego stopera (patrz „Funkcje/możliwości”); a jej użycie pozwala dokładnie śledzić czas trwania i intensywność obciążeń podczas treningu.

- Zegarek. Zegar klasyczny to funkcja wyświetlania aktualnego czasu. Zegar zapewnia nie tylko śledzenie czasu, ale także pracę niektórych innych funkcji - na przykład są one obowiązkowe dla urządzeń z alarmem (patrz poniżej).

- Budzik. Obecność w urządzeniu funkcji budzika - sygnał dźwiękowy o określonej godzinie. W najprostszych modelach sygnał ten można zaprogramować tylko na jedną konkretną godzinę, bardziej zaawansowane urządzenia pozwalają na zapamiętanie kilku alarmów, a jeśli posiadasz kalendarz (patrz niżej) możesz też ustawić je w określone dni (np. tylko w dni powszednie lub nawet w określone daty).

- Kalendarz. Dostępność funkcji kalendarza w urządzeniu. Zakłada co najmniej wyświetlanie aktualnej daty, a niektóre modele mogą oferować zaawansowane funkcje – na przykład podgląd dat dla poszczególnych miesięcy w postaci tabel. Ponadto dane z kalendarza są często wykorzystywane przez inne funkcje – od wbudowanego dziennika treningów po budzik (patrz wyżej).

- Stoper. Możliwość wykorzystania urządzenia jako sekundomierza - urządzenia do pomiaru interwałów czasowych z dużą dokładnością (do dziesiątych lub nawet setnych części sekundy). Odliczanie rozpoczyna się i kończy na polecenie użytkownika, a wiele stoperów posiada również specjal...ne tryby pomiaru - z utrwaleniem wyników pośrednich lub czasem poszczególnych okrążeń. Dzięki temu znacznie wygodniej jest używać stoperów do mierzenia interwałów czasowych niż konwencjonalnych zegarków.

- Timer. Możliwość obsługi urządzenia jako timera - czyli w trybie odliczania, z sygnałem na koniec określonego interwału. Funkcja ta przyda się podczas wykonywania ćwiczeń, które są wyraźnie zaplanowane w czasie: ustawianie timera i oczekiwanie na sygnał jest wygodniejsze niż ciągłe patrzenie na zegar.

- Licznik okrążeń. Możliwość wykorzystania urządzenia do rejestrowania danych (czas, prędkość, spalone kalorie, średnie tętno itp.) dla każdego pojedynczego okrążenia – np. podczas biegu. W tym celu zwykle jest przewidziany osobny przycisk „Lap” („Okrążenie”), po naciśnięciu gadżet zapamiętuje dane i rozpoczyna nowe odliczanie. Funkcja ta pozwala monitorować dynamikę treningu – np. notować, które okrążenia były najbardziej produktywne; jednocześnie można równolegle rejestrować ogólne dane treningowe. Dodatkowo możliwe jest również odliczanie okrążeń: użytkownik ustawia wymaganą liczbę okrążeń, a po przekroczeniu tej liczby (po naciśnięciu przycisku „Okrążenie” odpowiednią liczbę razy) urządzenie daje sygnał informujący o koniec treningu. Ułatwia to obliczenie całkowitej liczby okrążeń.

- Multisport. Funkcja ułatwiająca korzystanie z urządzenia podczas uprawiania multisportu - treningów i zawodów, na które składa się kilka różnych rodzajów etapów sportowych (np. jazda na rowerze do rzeki, przeprawa przez nią pływaniem i bieganie pieszo do mety). Technicznie do takich czynności można używać niespecjalistycznych urządzeń, ale znacznie wygodniejsze są gadżety z funkcją multisport. Są więc zoptymalizowane pod kątem tego konkretnego trybu użytkowania, mają wbudowane tryby oprogramowania (na przykład „Bieganie”, „Wioślarstwo” itp.), między którymi można się łatwo przełączać i zapisywać złożone dane w wygodnym dla późniejszego przetwarzania i analizy.

Indywidualne ustawienia pozwalają dostosować urządzenie do osobistych cech użytkownika. We współczesnych urządzeniach fitness można zapewnić następujące ustawienia:

- Płeć. Możliwość ustawienia płci użytkownika. W tym samym wieku, wzroście i wadze ciała męskie i żeńskie nadal różnią się charakterystyką metabolizmu, optymalnymi wartościami tętna i kilkoma innymi istotnymi parametrami.

- Wiek. Możliwość ustawienia wieku użytkownika. Wskaźnik ten wpływa przede wszystkim na ogólny stan organizmu i jego zdolność do znoszenia dużych obciążeń (chociaż te momenty zależą również od innych czynników, począwszy od budowy ciała, a skończywszy na treningu fizycznym, przebytych chorobach itp.).

- Waga. Możliwość ustawienia wagi użytkownika. Sam parametr ten jest używany do obliczania optymalnego tętna, przy obliczaniu wydatku energetycznego i ilości spalonego tłuszczu (patrz "Pomiary"). A w połączeniu ze wzrostem pozwala ocenić specyfikę budowy ciała oraz potrzebę odchudzania/przybierania na wadze.

- Wzrost. Możliwość ustawienia wzrostu użytkownika. Samodzielnie wskaźnik ten prawie nie jest używany - zwykle stosuje się go w połączeniu z wagą (patrz wyżej) przy określaniu budowy ciała. Ponadto w niektórych krokomierzach (patrz „Rodzaj”) długość kroku można obliczyć na podstawie danych dotyczących wzrostu (chociaż odpowiednie ustawienie jest bardziej powszechne, patrz poniżej).

- Długość kroku. Możliwość ręcznego ustawienia średniej...długości kroku użytkownika. Głównym obszarem zastosowania tych danych jest obliczanie przebytej odległości w krokomierzach (patrz „Pomiary”).

- Indywidualny obszar treningowy. Możliwość ustawienia indywidualnej strefy treningowej według własnego uznania – zakresu, w którym pożądane jest utrzymanie tętna podczas ćwiczeń (w przypadku przekroczenia tego zakresu wysyłany jest sygnał ostrzegawczy). Wiele nowoczesnych gadżetów fitness jest w stanie samodzielnie obliczyć optymalny zakres w oparciu o cel treningowy i indywidualne ustawienia, o których mowa powyżej. Jednak oprócz tego czasami trzeba wziąć pod uwagę inne parametry, które mogą być dość specyficzne - na przykład okres rekonwalescencji po chorobie lub odwrotnie, wybitna kondycja fizyczna. W związku z tym niektóre urządzenia z funkcją pulsometru (patrz „Rodzaj”) umożliwiają ręczne ustawienie strefy treningowej, obliczanej osobno, z uwzględnieniem wszystkich istotnych punktów.