Porównanie Kurzweil KA70 vs Casio Privia PX-150

Rodzaj mechaniki używanej w klawiszach pianina cyfrowego.

- Młot. Mechanika w jak największym stopniu naśladująca wrażenia z gry na prawdziwym pianinie. Klawiatury młoteczkowe nie tylko zapewniają, że dynamika dźwięku zależy od szybkości i siły nacisku, ale także zapewniają charakterystyczną reakcję na każde naciśnięcie. Mechanika ta jest złożona i droga, ale uważana jest za najbardziej zaawansowaną i odpowiednią dla pianin cyfrowych i dlatego jest stosowana w większości modeli.

- Aktywny. W przypadku pianin cyfrowych klawiaturę aktywną można opisać jako uproszczoną wersję klawiatury młoteczkowej opisanej powyżej. Dźwięk wytwarzany przez naciskanie takich klawiszy również zależy od siły i szybkości naciskania, jednak same klawisze są mniej sztywne i nie dają pełnego wrażenia klawiatury fortepianowej. Z drugiej strony taka mechanika jest tańsza. W rezultacie można go znaleźć głównie w modelach niedrogich, a także w niektórych profesjonalnych instrumentach, ustawionych bardziej jak organy elektryczne.

Trzeci rodzaj mechaniki – pasywny – zakłada, że za każdym razem, gdy naciśniesz klawisz, głośność będzie taka sama, niezależnie od siły i szybkości wciśnięcia. Takie klawisze nie są używane w pianinach cyfrowych – są zbyt prymitywne i mało funkcjonalne jak na tę klasę instrumentów; jednak w modelach z regulowaną czułością klawiaturę można przełączyć na format „pasywny” (więcej szczegó...łów poniżej).

Liczba wbudowanych dźwięków zapewnianych przez pianino cyfrowe.

Pomimo nazwy, pianina cyfrowe rzadko są projektowane tylko do symulacji dźwięku fortepianu – elektroniczne „wypełnienie” pozwala im zapewnić również inne dźwięki. Poza tym nawet fortepian ma swoje odmiany – na przykład wśród fortepianów jest 6 klas głównych, od dużego koncertu po miniaturę. Tak więc Preset Voices mogą obejmować różne typy pianin, a także inne instrumenty i efekty dźwiękowe.

Obfitość i różnorodność tonów w pianinach cyfrowych generalnie nie jest tak duża jak w syntezatorach, jednak w tej kategorii są modele bardzo „naładowane”, na sto lub więcej tonów (w najbardziej wielofunkcyjnych liczba ta może przekroczyć 900). Warto jednak poszukać konkretnie modelu „multiinstrumentalnego”, jeśli nie zamierzasz ograniczać się do brzmienia fortepianu i chciałbyś mieć większą swobodę wyboru. Warto pamiętać, że określony zestaw głosów może być inny.

Jeśli instrument kupowany jest wyłącznie jako fortepian, to tutaj wręcz przeciwnie, warto zwrócić uwagę przede wszystkim na rozwiązania z niewielką ilością barw. Takie modele nie tylko kosztują mniej niż „kombi” – potrafią też brzmieć lepiej (ze względu na to, że barw jest niewiele i producent może z większą uwagą podejść do jakości dźwięku każdego wbudowanego „instrumentu”).

Automatyczny akompaniament pianina cyfrowego

Akompaniament automatyczny to specyficzna dla stylu melodia grana przez instrument pod kontrolą użytkownika. Sterowanie to odbywa się lewą ręką: muzyk gra określone akordy po lewej stronie klawiatury, a elektronika instrumentu dostraja melodię automatycznego akompaniamentu do tonacji granego akordu. Tak więc funkcja ta pozwala akompaniować głównej części z pełnowartościowym akompaniamentem, podczas gdy muzyk musi tylko ustawić akordy.

W pianinach cyfrowych, w przeciwieństwie do syntezatorów, funkcja ta jest rzadka. Wynika to z ogólnej specjalizacji tej klasy instrumentów (m.in. profesjonalnego muzykowania, w tym w zespole lub orkiestrze). Jednak zarówno stosunkowo proste, jak i wysokiej klasy pianina cyfrowe mogą być wyposażone w automatyczny akompaniament.

Liczba stylów automatycznego akompaniamentu (patrz powyżej) pierwotnie zapisanych w pamięci pianina cyfrowego.

Różne style automatycznego akompaniamentu różnią się od siebie w taki sam sposób, w jaki różne melodie różnią się od siebie – tempem, metrum, schematem rytmicznym, zestawem użytych instrumentów itp. W związku z tym im więcej stylów jest początkowo w instrumencie, tym szerszy wybór muzyków i większe prawdopodobieństwo znalezienia opcji, która najlepiej pasuje do konkretnej sytuacji. Co prawda nawet duża liczba stylów nie gwarantuje, że znajdzie się wśród nich odpowiedni; ponadto zauważamy, że przy tej samej liczbie stylów ich specyficzny zestaw w różnych instrumentach może być również inny. Jednak w tym przypadku mogą być dostarczone niestandardowe style (patrz poniżej).

Podsumowując, możemy powiedzieć tak: jeśli planujesz intensywnie pracować z akompaniamentem automatycznym, oprócz ilości stylów, nie zaszkodzi doprecyzowanie ich specyficznego asortymentu.

Dostępność trybu nauki w pianinie cyfrowym.

Jak sama nazwa wskazuje, ten tryb służy do nauki gry. Jednocześnie z reguły przewiduje różne poziomy trudności – od najbardziej podstawowego, dla tych, którzy dopiero zaczynają opanowywać „klawisze”, po zaawansowany, który pozwala trenować technikę i doskonalić już istniejącą umiejętności wykonawcze. Jednak w każdym przypadku zasada nauczania jest taka sama: instrument samodzielnie mówi uczniowi, które klawisze należy nacisnąć w takim czy innym czasie. Takie podpowiedzi mogą być wykonywane w formie podświetlenia (patrz wyżej) lub w formie grafiki na wyświetlaczu. Metoda ta jest wątpliwa z punktu widzenia klasycznego nauczania akademickiego, jest jednak niewątpliwie wygodniejsza i szybsza niż czytanie zapisu nutowego. Co więcej, instrument może również pełnić rolę egzaminatora - uruchamiać podpowiedzi w oryginalnym tempie melodii i sprawdzać, jak dokładnie uczeń uderza w nuty.

Pamiętaj również, że tryb treningu wymaga obecności metronomu (patrz poniżej).

Zakres, w którym może zmieniać się tempo dźwięku wytwarzanego przez instrument. Może to być wbudowana melodia lub część nagrana na sekwencerze, a także automatyczny akompaniament, samouczek lub metronom. Szczegółowe informacje na temat wszystkich tych funkcji można znaleźć w odpowiednich pozycjach słownika. Zwracamy tutaj uwagę, że zmiana tempa jest często wymagana w praktyce – na przykład w celu przyspieszenia początkowo „wolnego” akompaniamentu lub spowolnienia programu treningowego, który jest trudny do opanowania w pierwotnym tempie.

Tempo jest tradycyjnie podawane w uderzeniach na minutę. Klasyczny, „akademicki” zakres waha się od 40 bpm („grave”, „bardzo wolno”) do 208 bpm („prestissimo”, „bardzo szybko”), jednak we współczesnych pianinach cyfrowych zakres tempa jest często znaczący. .

Możliwość zmiany jasności dźwięku niektórych barw lub ścieżek.

Jasność określa ogólną barwę dźwięku - od miękkiego, wygładzonego do dzwoniącego, ostrego. Funkcja ta pozwala muzykowi dopasować tę barwę do swoich preferencji, a tym samym jeszcze bardziej rozszerza możliwości strojenia brzmienia instrumentu.

Obecność kontrolera Pitch Bend w konstrukcji pianina cyfrowego.

Taki kontroler pozwala na płynną zmianę wysokości odtwarzanej nuty w niewielkim zakresie (zwykle do półtonu w górę lub w dół). W tym przypadku sterowanie odbywa się za pomocą pokrętła, dźwigni lub innego podobnego elementu, który pozwala muzykowi ręcznie regulować prędkość i granice zmian częstotliwości (w tym tworzenie efektu „drgania” nuty w częstotliwości). Funkcja ta umożliwia symulowanie technik gry na niektórych instrumentach (na przykład zginanie strun na gitarze) i nadaje niezwykły dźwięk głosom, które nie były pierwotnie przeznaczone do użycia.

Dodatkowe funkcje i opcje regulacji dźwięku zawarte w instrumencie oprócz powyższych. W tym punkcie z reguły wskazano różne oryginalne markowe technologie i rozwiązania; Konkretne znaczenie tych funkcji najlepiej wyjaśnić, odwołując się do dokumentacji narzędzia.