Rzeczywista pojemność powerbanku.
Rzeczywista pojemność to ilość energii, którą powerbank jest w stanie przekazać do ładowanych gadżetów. Wskaźnik ten jest nieuchronnie niższy niż pojemność nominalna (patrz wyżej) - najczęściej o około 1,6 razy (ze względu na fakt, że część energii jest przeznaczana na obsługę dodatkowych funkcji i strat przesyłowych). Jednak to właśnie według rzeczywistej pojemności najłatwiej jest ocenić rzeczywiste możliwości baterii zewnętrznej: na przykład, jeśli wskaźnik ten wynosi 6500 mAh - dany model wystarczy na dwa pełne naładowania smartfona o pojemności 3000 mAh i inteligentnego zegarka o pojemności 250 mAh.
Należy pamiętać, że pojemność w danym przypadku podawana jest dla 5 V - standardowego napięcia ładowania USB. Jednocześnie cechy charakterystyczne miliamperogodzin jako jednostki pojemności są takie, że rzeczywista ilość energii w baterii zależy nie tylko od liczby mAh, lecz także od napięcia roboczego. W praktyce oznacza to, że przy zastosowaniu technologii szybkiego ładowania (patrz niżej) zakładających podwyższone napięcie, wartość rzeczywistej pojemności będzie się różnić od deklarowanej (będzie niższa). Istnieją wzory i metody obliczania tej wartości, można je znaleźć w specjalnych źródłach.
Technologie
szybkiego ładowania wspierane przez powerbank. Chodzi przede wszystkim o ładowanie zewnętrznych gadżetów, jednak tę samą technologię można wykorzystać przy uzupełnianiu energii w samym powerbanku.
Funkcja szybkiego ładowania, jak sama nazwa wskazuje, może znacznie skrócić czas całej procedury. Osiąga się to dzięki podwyższonemu napięciu i/lub natężeniu prądu, a także „inteligentnemu” sterowaniu procesem (na każdym etapie prąd i napięcie odpowiadają optymalnym parametrom).
Szybkie ładowanie jest szczególnie ważne w przypadku urządzeń z dużymi akumulatorami, których normalne ładowanie zajmuje dużo czasu. Jednak w celu pełnowartościowego wykorzystania tej funkcji, źródło zasilania i ładowany gadżet muszą obsługiwać tę samą technologię ładowania; przy czym różne technologie nie są ze sobą kompatybilne, chociaż czasami zdarzają się wyjątki. Najpopularniejsze obecnie standardy szybkiego ładowania to
QuickCharge (wersje
3.0,
4.0 i
4.0+),
Power Delivery (
Power Delivery 3.0 oraz
Power Delivery 3.1),
Pump Express,
Samsung Adaptive Fast Charging,
Huawei Fast Charge Protocol,
Huawei SuperCharge Protocol,
OPPO VOOC,
OnePlus Dash Charge ; oto ich charakterystyki, a także kilka innych odmian:
— Quick Charge (1.0, 2.0, 3.0, 4.0, 5.0). Technologia stworzona przez Qualcomm i wykorzystywana w gadżetach z procesorami tej firmy. Im nowsza jest wersja, tym bardziej zaawansowana jest technologia: na przykład Quick Charge 2.0 ma 3 warianty stałego napięcia, a wersja 3.0 ma płynną regulację w zakresie od 3,6 do 20 V. Najczęściej gadżety z nowszą wersją Quick Charge są kompatybilne ze starszymi urządzeniami ładującymi, jednak do pełnowartościowego wykorzystania pożądana jest całkowita kompatybilność.
Zauważamy również, że niektóre wersje Quick Charge stały się podstawą dla niektórych innych technologii. Jednak wzajemną kompatybilność ładowarek i gadżetów z obsługą tych technologii należy ustalić osobno.
— Pump Express. Autorskie opracowanie firmy MediaTek, stosowane w urządzeniach przenośnych z procesorami tej marki. Jest również dostępne w kilku wersjach, z ulepszeniami w miarę rozwoju.
— Power Delivery. Natywna technologia szybkiego ładowania złącza USB type C. Wykorzystywana przez wiele marek, występuje głównie w ładowarkach (w tym powerbankach) i gadżetach wykorzystujących tego typu złącze. Jest prezentowana w kilku wersjach.
— Samsung Adaptive Fast Charging. Markowa technologia szybkiego ładowania firmy Samsung. Jest stosowana bez większych zmian od 2015 roku, w świetle czego na tle nowszych standardów prezentuje się raczej skromnie. Niemniej jednak jest w stanie zapewnić dobrą prędkość, zwłaszcza do 50% naładowania.
— Huawei FastCharge Protocol. Jedna z markowych technologii Huawei. Pod względem formalnej specyfikacji jest podobna do Quick Charge 2.0, jednak jest używana zarówno z procesorami mobilnymi Qualcomm, jak i innymi markami, więc kompatybilność nie jest gwarantowana. Ogólnie jest uważana za przestarzałą i jest stopniowo zastępowana przez bardziej zaawansowane standardy, takie jak SuperCharge Protocol.
— Huawei SuperCharge Protocol. Kolejna autorska technologia Huawei, wprowadzona w 2016 roku; na rok 2021 jest dostępna w kilku wersjach. W niektórych urządzeniach moc takiego ładowania przekracza 60 V - nie rekord, jednak bardzo solidny wynik.
— Oppo VOOC. Technologia OPPO stosowana zarówno w markowych smartfonach, jak i w sprzęcie innych marek. Dostępna w kilku wersjach; Najnowsza (2021) wersja SuperVOOC jest przeznaczona dla baterii 2-ogniwowych i jest czasami określana jako osobna technologia o nazwie Oppo SuperVOOC Flash Charge.
— OnePlus Dash Charge. Stosunkowo stary autorski standard OnePlus. Ciekawostką jest to, że w niektórych urządzeniach wydajność Dash Charge prawie nie zależy od użytkowania ekranu: gdy wyświetlacz jest włączony, bateria ładuje się prawie tak samo, jak gdy jest wyłączony. Technicznie jest to licencjonowana wersja VOOC OPPO, jednak te technologie nie są kompatybilne. Od 2018 roku Dash Charge jest stopniowo wypierane przez Warp Charge, lecz w oddzielnie sprzedawanych ładowarkach i powerbankach ta nowsza technologia póki co jest rzadko spotykana.
— PowerIQ. Technologia opracowana przez markę Anker. Kluczową cechą szczególną PowerIQ jest to, że nie jest to samodzielny standard, tylko kombinowany format pracy, który łączy w sobie szeroką gamę popularnych formatów szybkiego ładowania. W szczególności dla wersji 3.0 zapowiedziano możliwość współpracy z Quick Charge, Power Delivery, Apple Fast Charging, Samsung Adaptive Fast Charging i innymi.
Typy kabli i/lub przejściówek do ładowania urządzeń zewnętrznych dołączonych do powerbanku.
Typ takich kabli jest wskazywany przez wtyczkę używaną do podłączenia z ładowanym gadżetem; połączenie z samym powerbankiem odbywa się zazwyczaj poprzez standardowe wyjście USB A lub USB type C. Podkreślamy, że w tym przypadku chodzi o wymienne kable/przejściówki; typy wbudowanych kabli ładujących są wskazywane osobno (jeśli są dostępne, patrz poniżej).
Generalnie parametr ten pozwala ocenić możliwości powerbanku, dostępne „po wyjęciu z pudełka”, bez kupowania dodatkowych akcesoriów. Jeśli chodzi o konkretne interfejsy, w dzisiejszych czasach baterie zewnętrzne są najczęściej wyposażone w kable/adaptery
microUSB,
USB type C i / lub
Lightning; bardziej specyficzne złącza są niezwykle rzadkie. Oto cechy najpopularniejszych wariantów:
— Micro USB. Złącze, które jest niezwykle powszechne w przenośnych gadżetach. Jest gorsze od nowszego USB type C pod względem wygody i szeregu charakterystyk roboczych, lecz nadal nie traci na popularności.
— USB type C. Stosunkowo nowy standard miniaturowych złączy USB, służący do ładowania zarówno przenośnych, jak i większych urządzeń – w szczególności niektórych ultrakompaktowych laptopów. Fizycznie różni się od microUSB nieco większym rozmiarem i obustronną konstrukcją, która pozwala na podłączenie wtyczki z d
...owolnej strony. Pod względem charakterystyk roboczych USB type C wyróżnia się lepszą kompatybilnością z technologiami szybkiego ładowania (patrz wyżej): można z nim używać więcej technologii takiego ładowania, a Power Delivery zostało ogólnie stworzone z myślą o tym złączu. Jednocześnie obecność kabla USB type C nie oznacza wsparcia dla szybkiego ładowania.
— Lightning. Standardowe autorskie złącze, w które wyposażane są kompaktowe gadżety Apple; złącze nie jest dostępne dla innych producentów.
Należy pamiętać, że jeśli w specyfikacji zadeklarowano kilka typów kompletnych kabli/przejściówek, konkretny format takich akcesoriów może się różnić. Na przykład odmiana „microUSB plus USB type C” może oznaczać dwa osobne kable, jeden kabel z dwoma wtyczkami, kabel z jednym złączem plus przejściówka do drugiego itd.
