Porównanie Karcher BP 7 Home & Garden eco!ogic vs GARDENA 6000/6 Inox Premium

Maksymalna wysokość podnoszenia generowana przez pompę. Parametr ten jest najczęściej wskazywany w metrach, przez wysokość słupa wody, jaką urządzenie może wytworzyć - innymi słowy, przez wysokość, na którą jest w stanie dostarczyć wodę. Możesz oszacować ciśnienie wytwarzane przez pompę za pomocą prostego wzoru: każde 10 m słupa odpowiada ciśnieniu 1 bara.

Warto wybrać pompę według tego parametru, biorąc pod uwagę wysokość na jaką powinna dostarczać wodę, a także uwzględniając straty i zapotrzebowanie na ciśnienie w doprowadzeniu wody. Aby to zrobić, konieczne jest określenie różnicy wysokości między poziomem wody a najwyższym punktem poboru wody, dodaj do tej liczby kolejne 10 do 30 m (w zależności od ciśnienia, które należy uzyskać w systemie wodociągowym) i pomnóż wynik przez 1,1 - będzie to wymagane minimalne ciśnienie.

Najwyższe ciśnienie, jakie pompa jest w stanie wytworzyć podczas pracy. Parametr ten jest bezpośrednio związany z ciśnieniem (patrz wyżej), jednak jest mniej oczywisty, dlatego rzadko jest wskazywany.

Największy rozmiar cząstek stałych, z którymi pompa może bez problemu poradzić sobie. Ten rozmiar jest głównym wskaźnikiem, który określa przeznaczenie urządzenia (patrz wyżej); ogólnie rzecz biorąc, im jest ono większe, tym bardziej niezawodne jest urządzenie, tym mniejsze ryzyko uszkodzenia w przypadku dostania się ciała obcego do przewodu ssącego. Jeżeli ryzyko pojawienia się zbyt dużych zanieczyszczeń mechanicznych jest nadal duże, można zapewnić dodatkową ochronę za pomocą filtrów lub siatek na wlocie. Taki środek należy jednak traktować jedynie jako ochronę w nagłych wypadkach, ponieważ od stałego wpływu cząstek stałych siatki są zatkane i odkształcone, co może prowadzić zarówno do zablokowania linii, jak i przebicia filtra.

Najwyższa temperatura ssania, przy której pompa może normalnie pracować. Z reguły w większości modeli parametr ten wynosi 35 – 40°C – w wysokich temperaturach trudno zapewnić efektywne chłodzenie silnika i części ruchomych, a w praktyce takie warunki są rzadkością.

Obecność eżektora w konstrukcji lub zestawie dostawy pompy.

Głównym celem eżektora jest zwiększenie efektywnej wysokości ssania. Jego działanie polega na tym, że część wody pompowanej przez pompę jest odprowadzana z powrotem do punktu poboru; woda ta w pewien sposób „popycha” wodę w głównym przewodzie ssącym. Dzięki temu wysokość ssania można zwiększyć z 7 - 8 m, dostępnego bez wyrzutnika, do 15 - 20 m. Główną wadą tego urządzenia jest dość wysoki poziom hałasu.

Moc znamionowa silnika pompy. Im mocniejszy silnik, tym wyższa wydajność urządzenia, z reguły większe ciśnienie, wysokość ssania itp. Oczywiście parametry te w dużej mierze zależą od innych cech (przede wszystkim zasady działania, patrz wyżej); ale modele podobne w konstrukcji można porównywać w kategoriach ogólnych pod względem mocy.

Należy pamiętać, że duża moc z reguły zwiększa rozmiar, wagę i koszt pompy, a także wiąże się z wysokimi kosztami energii elektrycznej lub paliwa (patrz „Moc”). Dlatego warto wybrać pompę według tego wskaźnika, biorąc pod uwagę konkretną sytuację; bardziej szczegółowe zalecenia można znaleźć w specjalnych źródłach.

Poziom hałasu wytwarzanego przez pompę podczas normalnej pracy. Dla porównania, 50 decybeli w przybliżeniu odpowiada hałasowi w pomieszczeniu biurowym, 60 dB średniej głośności telewizora, 70 dB ciężarówce w odległości około 8 m, 80 dB hałasowi ulicznemu, 90 dB głośnemu krzykowi. Im niższy poziom hałasu, tym bardziej komfortowe użytkowanie pompy i tym bliżej ludzi. Parametr ten jest szczególnie ważny w przypadku modeli przeznaczonych do instalacji wewnętrznej.

Wskaźnik określający stopień ochrony niebezpiecznych (ruchomych i przewodzących prąd) części „farszu” pompy przed niekorzystnymi skutkami, a mianowicie ciałami stałymi i wodą. Ponieważ pompy z definicji służą do pompowania cieczy, a wiele z nich może normalnie przepuszczać dość duże cząstki, w tym przypadku mówimy o ochronie przed wilgocią i ciałami obcymi z zewnątrz.

Poziom ochrony jest zwykle wskazywany przez oznaczenie liter IP („ochrona przed wnikaniem” - „ochrona przed wnikaniem”) i dwie liczby, z których pierwsza oznacza ochronę przed działaniem ciał stałych, a druga - przed wnikaniem Z wody.

Dla pierwszej cyfry każda wartość odpowiada następującym wartościom ochrony: 1 - ochrona przed przedmiotami o średnicy większej niż 50 mm (duże powierzchnie ciała) 2 - przed przedmiotami o średnicy większej niż 12,5 mm (palce itp.) 3 - przed przedmiotami większymi niż 2,5 mm (większość narzędzi) 4 - przed przedmiotami większymi niż 1 mm (praktycznie wszystkie narzędzia, większość przewodów) 5 - pyłoszczelny (całkowita ochrona przed kontaktem; kurz może dostać się, ale nie wpływa na działanie urządzenia) 6 - pyłoszczelna (obudowa z pełną ochroną przeciwpyłową i kontaktową).

Dla drugiej cyfry: 1 - ochrona przed kroplami wody spadającymi pionowo 2 - przed kroplami wody z odchyleniem do 15 ° od osi pionowej urządzenia 3 - przed kroplami wody z odchyleniem do 60 ° od pionowa oś urządzenia (deszcz) 4 - przed rozbryzgami z dowolnego kierunku 5 - od strumieni...z dowolnego kierunku 6 - od fal morskich lub silnych strumieni wody 7 - krótkotrwałe zanurzenie na głębokość do 1 m (bez możliwości pracy ciągłej w zanurzeniu) 8 - długotrwałe zanurzenie na głębokość powyżej 1 m (z możliwością pracy ciągłej) w zanurzeniu).

Należy pamiętać, że w niektórych przypadkach jedną z cyfr można zastąpić literą X - oznacza to, że nie przeprowadzono oficjalnej certyfikacji odpowiedniego parametru. W pompach X jest zwykle umieszczany w miejscu pierwszej cyfry, ponieważ. wysoki stopień odporności na wilgoć (a na przykład w przypadku modeli podwodnych musi z definicji odpowiadać 8) sam w sobie oznacza wysoki stopień ochrony przed zanieczyszczeniami stałymi.

Materiał, z którego wykonany jest główny element roboczy pompy to koło (wirnik), ślimak lub membrana. Ta część ma bezpośredni kontakt z pompowaną cieczą, dlatego jej właściwości są kluczowe dla ogólnej wydajności i możliwości pompy.

- Plastikowy. Plastik jest tani, poza tym nie podlega korozji. Uważa się, że wytrzymałość mechaniczna tego materiału jest na ogół niska i nie toleruje on kontaktu z zanieczyszczeniami stałymi. Jednak dzisiaj istnieje wiele odmian tworzyw sztucznych - w tym specjalne odmiany o wysokiej wytrzymałości, które nadają się nawet do pracy z silnie zanieczyszczoną wodą lub ściekami. Tak więc plastikowe wirniki / śruby można znaleźć w różnych typach pomp; ogólna jakość i niezawodność takich części z reguły zależy od kategorii cenowej urządzenia.

- Żeliwo. Solidny, trwały, niezawodny a przy tym stosunkowo niedrogi materiał. Pod względem odporności na korozję żeliwo jest teoretycznie gorsze od bardziej zaawansowanych stopów, takich jak stal nierdzewna lub aluminium; jednak, z zastrzeżeniem zasad eksploatacji, punkt ten nie jest krytyczny, a żywotność części żeliwnych jest nie mniejsza niż całkowity okres użytkowania pompy. Do jednoznacznych wad tej opcji należy zaliczyć dużą masę, która nieznacznie zwiększa zużycie energii/paliwa podczas pracy.

- Stal nierdzewna. Zgodnie z nazwą, jedną z kluczowych zalet „stali nierdzewnej” jest wysoka odporność na korozję – a co za tym idzie niezawodność i trwałość. Taki stop jest nieco droższy...niż żeliwo, ale też mniej waży.

— Aluminium. Stopy aluminium łączą w sobie wytrzymałość, niezawodność, odporność na korozję i niską wagę. Jednak takie materiały są dość drogie - droższe niż ta sama „stal nierdzewna”, nie wspominając o żeliwie.

- Mosiądz. Odmiany mosiądzu stosowane w pompach wyróżniają się dużą wytrzymałością i twardością oraz niewrażliwością na wilgoć. Takie materiały są dość drogie, ale ta cena jest w pełni uzasadniona wspomnianymi zaletami. Dlatego w niektórych typach pomp - w szczególności modelach powierzchniowych i przepompowniach - bardzo popularne są wirniki mosiężne.

— Brąz. Materiał podobny pod wieloma właściwościami do mosiądzu opisanego powyżej. Jednak brąz jest używany znacznie rzadziej – w szczególności ze względu na nieco wyższy koszt.

— Stal. Odmiany stali, które nie są związane ze stalą nierdzewną, są stosowane niezwykle rzadko - w niektórych modelach pomp do cieczy chemicznych. Jednocześnie jako podstawę takich części zwykle stosuje się stal, a w celu ochrony przed korozją nakłada się na nią powłokę z fluoroplastu lub innego podobnego materiału.

— silumin. Silumin to stopy aluminium z dodatkiem krzemu. Z wielu powodów takie materiały są rzadkością w pompach, a głównie wśród stosunkowo niedrogich modeli.

- Guma. Materiał tradycyjnie stosowany na membrany w pompach wibracyjnych (patrz „Zasada działania”).