Porównanie Fischertechnik TXT Discovery Set FT-524328 vs Fischertechnik Robo TXT Explorer FT-508778

Wiele tematycznych zestawów konstrukcyjnych należy dziś do jednej z dwóch kategorii – dla chłopców lub dla dziewczynek. Podkreślamy jednak, że podział ten jest jedynie ogólnym zaleceniem, a nie ścisłą regułą; przy wyborze warto postawić na pierwszym miejscu interes samego dziecka, a nie parametr ten. Co więcej, sami producenci coraz częściej odchodzą od dzielenia swoich produktów ze względu na płeć. W szczególności wiele zestawów, które wcześniej uważano za czysto „męskie” – na przykład „Policja”, „Wahadłowiec kosmiczny”, „Roboty bojowe” – obecnie coraz częściej klasyfikuje się jako „uniwersalne” (czyli jednakowo odpowiednie dla obu płci).

Jeśli chodzi o klocki, które nie mają jasno określonej tematyki, to z definicji wskazywana jest dla nich opcja „uniwersalne”.

Ten punkt pozwala ocenić ogólne cechy gier i czynności z klockami.

Najczęściej na rodzaj gry wskazuje ogólna tematyka, której poświęcony jest zestaw. Pod tym względem najpopularniejsze są następujące opcje: transport i sprzęt lotniczy, pojazdy wodne, sprzęt wojskowy, w świecie zwierząt, kolejka, budynki (sklepy, stacje benzynowe, budynki mieszkalne itp.), kosmos, Minecraft, transport i sprzęt lądowy, / bohaterowie z kreskówek, policja i bandyci, straż pożarna, księżniczki, rośliny (kwiaty, drzewa), centra rozrywki, robotyka, rycerze, piraci, broń, służba ratownicza, budownictwo, science fiction, fantasy. Zestawy o określonej tematyce, które nie są objęte tą listą, są zwykle określane jako „zestaw fabularny”....

Na rodzaj gry mogą też wskazywać cechy techniczne samych klocków. Nie ma tu wielu opcji: labirynty z kulkami (marmurowy wybieg), miękkie moduły, zestawy elementów, a także zestawy naukowe i edukacyjne.

W większości przypadków cechy tego lub innego rodzaju gry są już jasne z nazwy i nie wymagają dodatkowych komentarzy. Jednak cechy techniczne, a także niektóre opcje tematyczne, warte są dokładniejszego rozważenia:

— Zestawy elementów. Ta kategoria obejmuje dwa rodzaje klocków. Pierwszy to zestawy bez specjalizacji tematycznej, składające się z elementów uniwersalnych i pozwalające na składanie szerokiej gamy wzorów (zwykle nawet standardowa instrukcja daje 10 – 20 opcji montażu, a rzeczywiste możliwości ogranicza jedynie wyobraźnia dziecka). Drugi rodzaj to pojedyncze elementy lub zestawy składające się z kilku elementów, sprzedawane osobno, ale nie reprezentujące pełnowartościowego konstruktora; kupuje się je albo w celu zastąpienia utraconych części z zestawu, albo uzupełnienia zestawu o nowe funkcje (np. wprowadzenie nowego bohatera).

— Naukowe i edukacyjne. Klocki tego typu można również nazwać „kształcącymi”: zabawiając dziecko, jednocześnie przekazują mu wiedzę z podstaw mechaniki, elektrotechniki, a nawet cybernetyki/programowania. Klasycznym przykładem takich klocków jest zestaw do montażu działających układów elektronicznych.

— Tor kulkowy (Marble). Zestaw do składania toru (labiryntu), po którym toczą się kulki. Sam tor jest zjeżdżalnią, która może się uzupełniać o skoki, przeszkody, widły i inne specyficzne elementy. Wielkość takich klocków może być różna — od najprostszej zjeżdżalni na 1 — 2 elementy do zestawu z kilkudziesięciu elementów, które za każdym razem można łączyć w nowy sposób, budując tory o różnych kształtach. Dostępne są zestawy dla wielu równoległych zjeżdżalni, aby umożliwić rywalizację.

— Miękkie moduły. Klocki, których elementy są wykonane z miękkiego materiału (najczęściej tworzywa EVA). Takie elementy z reguły mają dość duży rozmiar: z niektórych zestawów można zmontować całą „twierdzę”, w której zmieści się dziecko. Zwracamy również uwagę, że podczas składania miękkie moduły nie są sklejane ze sobą, lecz układane jeden na drugim, jak cegły (choć mogą wystąpić również inne opcje złożenia). Klocki tego typu są przeznaczone głównie dla najmłodszych; warto tutaj zaznaczyć, że miękki materiał sprawia, że elementy są maksymalnie bezpieczne i minimalizują ryzyko urazów.

— Minecraft. Klocki dedykowane popularnej grze komputerowej Minecraft. Przedmioty i bohaterowie w takiej grze zbudowane są z prostokątnych bloków i mają charakterystyczny kanciasty kształt, co ułatwia ich produkcję w postaci zestawów konstrukcyjnych.

— Transport (lotniczy, lądowy, pojazdy wodne). Te rodzaje gier są wskazywane dla zestawów, które nie są związane z węższą tematyką. Na przykład zwykły samolot cywilny zostanie sklasyfikowany jako transport lotniczy, a podobny samolot w barwach wojskowych zostanie sklasyfikowany jako sprzęt wojskowy.

— Broń. Tego rodzaju klocki pozwalają na składanie kopii broni palnej — zbliżonej rozmiarami do oryginału, a często także zdolnej do wystrzeliwania specjalnych bezpiecznych kuli (zwykle służy do tego mechanizm sprężynowy).

— Centra rozrywki. Zestawy o tej tematyce odwzorowują place zabaw, atrakcje, parki wodne itp.

— Science fiction. Science fiction w najszerszym tego słowa znaczeniu, w której ważną rolę odgrywają sprzęty i technologia. Klocki z tej serii mogą poświęcać się zarówno „sprzętom i technologii w ogóle”, jak i konkretnemu dziełu; jedną z najpopularniejszych opcji są „Gwiezdne Wojny”.

— Fantasy. Zestawy dotyczącze „miecza i magii” — w przeciwieństwie do tradycyjnej „technicznej” science fiction. Stosunkowo rzadko kojarzą się z pewnymi dziełami, ale często posiadają własne, oryginalne mini-fabuły (czasem łączące całą serię klocków).

— Rycerze i piraci. W odniesieniu do tej opcji warto zauważyć, że rycerze w takich klockach wyglądają mniej lub bardziej wiarygodnie historycznie; wojownicy z bajek i opowiadań fantasy znajdują się w zestawach z kategorii „fantasy”.

— Bohaterowie kreskówek. Termin „kreskówki” jest w tym przypadku jest umowny – podobne klocki mogą być poświęcone kinu (typowymi przykładami są „Harry Potter”, superbohaterowie Marvel Cinematic Universe, czy nawet „dorosłe” dzieła, jak serial „The Stranger Things”).

— Budownictwo. Ten rodzaj gry jest wskazywany dla klocków odtwarzających place budowy lub sprzęt budowlany. Jeśli mówimy o „zestawie młodego budowniczego”, z którego składa się model budynku, to taki zestaw należy do kategorii „budynki”.

Całkowita liczba elementów zawartych w zestawie konstrukcyjnym. Jednocześnie obliczenia z reguły uwzględniają również elementy, z jakich składają się poszczególne bohaterowie (tułów, ręce, nogi, głowa itp.) — pomimo tego, że figurki są najczęściej dostarczane złożone i nie są przeznaczone do demontażu podczas normalnego użytkowania. Zwracamy również uwagę, że zestaw może zawierać kilka części zamiennych w przypadku uszkodzenia lub utraty któregokolwiek z głównych elementów.

Liczba modeli, które można złożyć z tego zestawu zgodnie z instrukcją. Na przykład, jeśli z zestawu można złożyć helikopter, ciężarówkę lub łódź, w tym punkcie zostaną wskazane 3 modele. Większość współczesnych klocków jest zaprojektowana tylko na jeden model, dość często pojawiają się zestawy na 2 – 3 i 4 – 10 opcji, a w najbardziej rozbudowanych zestawach liczba ta może wynosić 10 i więcej. Oczywiście młody wynalazca może wyjść poza instrukcje i wymyślić własne opcje złożenia; jednak najdoskonalsze i najbardziej funkcjonalne są zwykle modele, które pierwotnie były przewidziane w instrukcjach.

Zwróć uwagę, że zestawy, które pozwalają na wiele opcji złożenia, zwykle nie pozwalają na złożenie więcej niż jednego modelu na raz — to znaczy, możesz złożyć nowy model tylko poprzez demontaż poprzedniego. Istnieją jednak wyjątki od tej reguły — głównie wśród rozbudowanych zestawów na 5 lub więcej opcji.

Główny sposób łączenia elementów stosowany w klockach.

— Blokowe. Łączenie blokowe opiera się na połączeniu wypustek i wgłębień. Klasycznym przykładem takiego łączenia są dobrze znane klocki Lego, ale podobną zasadę stosuje się w wielu innych nowoczesnych zestawach konstrukcyjnych dla dzieci w każdym wieku. Łączenie blokowe nie wymaga szczególnie złożonego kształtu elementów, dobrze pasuje do najpopularniejszego materiału klocków dziecięcych — tworzywa sztucznego (patrz wyżej) i ogólnie jest dość niezawodne; jednocześnie, gdy złożona zabawka spada, klocki łatwo się rozłączają, a produkt rozpada się na osobne elementy (co zmniejsza ryzyko uszkodzenia tych części). Zwracamy również uwagę, że ta opcja jest bardzo wszechstronna i odpowiednia dla klocków różnych przedziałów wiekowych i rodzajów gier.

— Magnetyczne. Zgodnie z nazwą, w klockach magnetycznych elementy są łączone magnesami trwałymi. Nowoczesne technologie umożliwiają tworzenie potężnych, a jednocześnie miniaturowych magnesów, dzięki czemu niektóre zestawy tego typu nie są gorsze od blokowych pod względem niezawodności łączenia elementów (patrz wyżej). A podłączanie i odłączanie magnesów jest niezwykle proste – w końcu same „sklejają się” ze sobą, dzięki czemu takie łączenie jest popularne nawet w młodszej grupie wiekowej.

— Śrubowe. Łączenie za pomocą śrub i nakrętek. Ta opcja była bar...dzo popularna wśród klocków epoki sowieckiej; jej popularność nieco spadła dzisiaj, ale zestawy śrubowe są nadal dość powszechne. Śruby są raczej trudnym rodzajem łączenia dla dziecka, wymagają dokładności, skrupulatności i precyzji ruchów. To, z jednej strony, może stwarzać trudności, z drugiej — sprawia, że zestawy śrubowe są bardzo atrakcyjne dla dzieci, które lubią mechanikę, budowę itp., a także doskonale rozwijają zdolności motoryczne.

— Zawiasowe. Łączenia w postaci mocowań obrotowych. Z reguły jedna połowa takiego mocowania ma postać „uchwytu”, zbliżonego kształtem do litery U, a druga połowa to poprzeczka, do której przylega „uchwyt”. Podobnie jak opisane powyżej blokowe, mocowania zawiasowe stosowane są głównie w klockach plastikowych. Są łatwe w użyciu, wystarczająco niezawodne, a jednocześnie umożliwiają tworzenie zarówno połączeń obrotowych, jak i stałych (na przykład o przekroju kwadratowym i odpowiednim „uchwycie”). Z drugiej strony zawiasy są mniej uniwersalne, więc występują stosunkowo rzadko, głównie w zestawach elementów (patrz „Rodzaj gry”) i oryginalnych zestawach tematycznych (np. dedykowanych złożeniu robotów).

— Klejowe. Łączenie ze specjalnym związkiem. Zauważ, że w przeciwieństwie do tradycyjnego kleju, ten związek jest zwykle „wielokrotnego użytku”. Po suszeniu niezawodnie skleja części, a aby zdemontować konstrukcję, wystarczy umieścić ją w wodzie, która rozpuści szwy między elementami. Jednocześnie, zgodnie z metodą przygotowania, taki „klej” jest zwykle podobny do cementu — jest dostarczany w postaci proszku i musisz sam przygotować mieszankę. Ten sposób łączenia stosowany jest w klockach ceramicznych (patrz „Materiał”): daje dziecku możliwość poczucia się jak prawdziwy budowniczy, uczy schludności, a jednocześnie pozostawia miejsce na kreatywność i prawo do popełniania błędów.

Zwróć uwagę, że zdarzają się klocki, które nie należą do żadnego rodzaju łączenia – są to przede wszystkim drewniane zestawy dla najmłodszych, w których elementy są po prostu układane jeden na drugim, bez żadnego mocowania.

Obecność w klockach różnych efektów świetlnych: podświetlenie, migające światła itp. Ta cecha nadaje złożonemu modelowi oryginalny i atrakcyjny wygląd, a w niektórych przypadkach może być przydatna w praktyce (na przykład, czyniąc poruszający się po podłodze samochód bardziej zauważalnym, aby nikt na niego nie nadepnął). Poszczególne rodzaje efektów świetlnych mogą się różnić w zależności od modelu.

Klocki sterowane smartfonem z definicji zakładają obecność silnika (patrz odpowiedni punkt). Funkcja ta jest popularna w modelach należących do robotyki (patrz „Rodzaj gry”), ale można ją również znaleźć w innych odmianach. Zwróć uwagę, że do sterowania można użyć nie tylko smartfona, ale także innego gadżetu, na którym można zainstalować odpowiednią aplikację — na przykład tablet. Połączenie odbywa się zazwyczaj przez Bluetooth, co daje zasięg do 10 m. Sama aplikacja może zapewnić nie tylko bezpośrednie sterowanie, ale także programowanie — wykonywanie zdefiniowanych przez użytkownika programów ruchu.