Porównanie Stiga Combi 36 E vs Stiga Combi 40 E

Szerokość koszenia zapewniana przez urządzenie, innymi słowy — szerokość pasa ziemi pielęgnowanej w jednym przejeździe. W rzeczywistości rozmiar ten odpowiada szerokości narzędzia tnącego.

Duża szerokość koszenia jest wygodna podczas pracy na dużych otwartych przestrzeniach, ponieważ pozwala na zakończenie pracy w niewielkiej liczbie przejazdów. Natomiast do trudno dostępnych miejsc lepiej nadają się stosunkowo wąskie narzędzia, które mogą trafić tam, gdzie nie przejdzie szersze urządzenie. Ponadto szerokość narzędzia bezpośrednio wpływa na wagę i cenę.

Ogólnie sensowne jest porównywanie tylko urządzeń tego samego typu ze względu na szerokość roboczą (patrz wyżej). Warto jednak w tym miejscu zaznaczyć, że podkaszarki nie różnią się tak bardzo od siebie — większość modeli wychwytuje od 25 do 45 cm (szeroki pas zapewnia się przez ruch przystawki z boku na bok). Jeśli chodzi o pozostałe typy, w najskromniejszych modelach szerokość koszenia nie przekracza 40 cm, w najcięższych i najmocniejszych może wynosić 56 – 60 cm, a nawet więcej(w traktorkach ogrodowych – do 1,5 m).

Powierzchnia obszaru, dla którego przeznaczona jest kosiarka. Nie można twierdzić, że parametr ten jest krytyczny przy wyborze urządzenia, są to tylko zalecenia producenta i są bardzo arbitralne. Są one jednak więcej niż uzasadnione i generalnie pokazują dostępny zakres pracy oparty na nagrzewaniu się silnika, pojemności zbiornika lub akumulatora oraz innych czynnikach wpływających na czas pracy.

Pojemność kosza na skoszoną trawę dostarczanego w zestawie z kosiarką. Producenci wybierają tę pojemność w zależności od mocy, wydajności i ogólnego poziomu urządzenia, jednak podobne modele mogą różnić się tym wskaźnikiem. W takich przypadkach należy pamiętać, że napełnianie większego kosza zajmuje więcej czasu i trzeba go rzadziej rozładowywać, jednak waży więcej i zajmuje więcej miejsca (nawet gdy jest pusty). Przeważnie różnica w pojemności kosza wynosi 5 litrów i są kosiarki o pojemności 35, 40, 45, 50, 55, 60, 65, 70 i więcej litrów.

— Samojezdna. W samojezdnych kosiarkach silnik obraca nie tylko część tnącą, ale także koła kosiarki; dzięki temu użytkownik nie musi popychać jej przed sobą – wystarczy tylko ustawić i kontrolować kierunek ruchu. Jest to wygodne, ale takie modele są droższe niż modele bez własnego napędu. Wynika to nie tylko ze złożoności konstrukcji, ale także z faktu, że tego typu urządzenia wymagają mocniejszych silników – w końcu moc trzeba podzielić między osprzętem tnącym a układem jezdznym. Z tego samego powodu urządzenie z własnym napędem będzie mniej wydajne i skuteczne niż odpowiednik bez własnego napędu o tej samej mocy. Jednak niektóre typy kosiarek z definicji są samojezdne – w szczególności są to ciężkie modele profesjonalne, które trudno byłoby pchać rękami, a także ridery (traktorki ogrodowe)(patrz "Rodzaj").

— Regulacja wysokości uchwytu. Możliwość regulacji wysokości uchwytu kosiarki, co pozwala optymalnie dopasować urządzenie do wzrostu użytkownika. Funkcja ta jest szczególnie przydatna dla osób niskich lub odwrotnie wysokich – domyślnie uchwyty kosiarek są wykonane dla osób średniego wzrostu, a bez regulacji wysokości praca z urządzeniem byłaby niewygodna.

— Koła skrętne. Obecność w kosiarce do trawy specjalnych, tzw. samonastawnych kół (podobnych do stosowanych np. w wózkach sklepowych). Koła te skręcają automatyczn...ie w kierunku jazdy urządzenia, co znacznie zmniejsza promień skrętu kosiarki i zwiększa jej zwrotność. Jednocześnie należy zauważyć, że ta konstrukcja jest zwykle stosowana tylko do kół przednich, podczas gdy tylne pozostają sztywno przymocowane do osi. Więc nadal nie da się przesuwać takiej konstrukcji na boki.

— Dysza do mycia. Obecność w kosiarce dyszy (złączki) do podłączenia węża ogrodowego; zwykle ta dysza znajduje się na osłonie i jest przeznaczona do standardowego złącza używanego w wężach. Jak sama nazwa wskazuje, funkcja ta pozwala umyć osłonę i nóż urządzenia, usuwając z nich resztki trawy i inne zabrudzenia: w tym celu wystarczy podłączyć wąż, włączyć przystawkę roboczą i dozować wodę. Jest to o wiele wygodniejsze niż zdejmowanie osłony i noża do ręcznego umycia — zwłaszcza jeśli chodzi o ciężką profesjonalną kosiarkę lub rider (patrz "Rodzaj").

— Uchwyt na kubek. Obecność uchwytu na kubek w konstrukcji kosiarki — specjalistycznego stojaka na szklanki i stosunkowo małe butelki. Taki stojak ma zwykle charakterystyczne wgłębienie, w którym montowany jest pojemnik z piciem dla operatora. Często uchwyty na kubki są podwójne, są one umieszczane na osobnym panelu między rurkami rękojeści urządzenia. Uchwyty na kubki spotykane są w tradycyjnych kosiarkach i mini-riderach (traktorkach).

Moc silnika kosiarki wyrażona w watach. To oznaczenie jest używane dla absolutnie wszystkich modeli elektrycznych (patrz „Rodzaj silnika”), często występuje również w jednostkach benzynowych i wysokoprężnych wraz z mocą wyrażoną w koniach mechanicznych (jednostki te są wyraźnie powiązane, 1 KM to około 735 W).

Ogólnie rzecz biorąc, im mocniejszy silnik, tym wydajniejsza jest kosiarka i tym lepiej poradzi sobie z trudnymi zadaniami, takimi jak cięcie gęstej trawy, krzaków itp. Z drugiej strony duża moc ma odpowiedni wpływ na zużycie paliwa/energii elektrycznej, a także na wagę i cenę silnika. Ponadto należy pamiętać, że zapotrzebowanie na moc zależy od typu samej kosiarki i jej silnika (patrz oba powyżej). Na przykład dla większości robotów moc nie przekracza 500 W — biorąc pod uwagę specjalizację, większa moc nie jest wymagana, poza tym w przeciwnym razie urządzenia okazałyby się zbyt nieporęczne i ciężkie. Podkaszarki i kosiarki do trawy o podobnej mocy są tylko elektryczne, a limit mocy dla elektronarzędzi wynosi 2500 — 3000 W dla modeli zasilanych z sieci i 1500 — 2000 W dla modeli akumulatorowych. Ale w narzędziach benzynowych minimalna moc wynosi około 500 — 1000 W dla podkaszarek i 1000 — 1500 W dla kosiarek; maksymalna wartość może przekroczyć 4 kW.

Szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru kosiarki w zależności od jej typu i cech planowanej pracy można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Poziom hałasu wytwarzanego przez urządzenie podczas pracy. Z reguły w charakterystyce wskazywany jest pewien średni wskaźnik — w standardowym trybie działania; jednak rzeczywiste wartości zwykle nie różnią się zbytnio od podanych.

Im niższy poziom hałasu, tym wygodniejsza jest obsługa maszyny i mniejsze zmęczenie operatora. W przypadku kosiarek jest to szczególnie ważne, ponieważ te urządzenia są dość głośne — nawet najcichsze modele (niektóre roboty koszące) dają około 47 — 48 dB, co jest porównywalne z mówieniem ze średnią głośnością. Należy zauważyć, że decybel jest wielkością nieliniową, a najłatwiejszym sposobem oszacowania rzeczywistej głośności jest wykorzystanie tabel porównawczych. Oto prosta tabela dla wartości występujących we współczesnych kosiarkach:

— 60 — 65 dB — rozmowa na podniesionych tonach w odległości około 1 m;
70 dB — głośna rozmowa kilku osób w tej samej odległości;
75 dB — głośny śmiech z odległości 1 m;
80 dB — silnik motocyklowy, odkurzacz o średniej mocy.
90 dB — głośne krzyki, wagon towarowy w odległości 7 — 10 m;
100 dB — pociąg metra lub głośny sygnał samochodowy w odległości 5 — 7 m, warsztat przemysłowy;
110 dB — silnik ciągnika w odległości około 1 m.

Oprócz subiektywnych odczuć istnieją określone normy sanitarne, które ograniczają narażenie na silny hałas. Tak więc, zgodnie z normami europejskimi, hałas o poziomie 85 dB można słuchać bez sprzętu ochronnego przez 8 h, 91 dB — 2...godziny, 97 dB — pół godziny, a 103 dB — tylko 7 minut. Dlatego przy wyborze jednostki warto wziąć pod uwagę czas pracy z nią – przy dużym poziomie hałasu mogą być potrzebne słuchawki ochronne.