Moc znamionowa
Moc znamionowa generatora to najwyższa moc, jaką agregat jest w stanie bezproblemowo dostarczać przez nieograniczony czas. W „najsłabszych” modelach liczba ta wynosi
mniej niż 1 kW, w najmocniejszych —
50 — 100 kW, a nawet
więcej; generatory z modułem spawalniczym (patrz poniżej) mają zwykle moc znamionową od
1 — 2 kW do
8 — 10 kW.
Główna zasada wyboru w tym przypadku jest następująca: moc znamionowa nie może być niższa niż całkowity pobór mocy całego podłączonego obciążenia. W przeciwnym razie generator po prostu nie będzie w stanie zapewnić wystarczającej ilości energii lub będzie działał z przeciążeniami. Jednak, aby wyjaśniać minimalną wymaganą moc generatora, nie wystarczy po prostu dodać liczbę watów wskazaną w charakterystyce każdego podłączonego urządzenia — metoda obliczeniowa jest nieco bardziej skomplikowana. Po pierwsze, należy pamiętać, że w watach zwykle wskazuje się tylko moc czynną różnych urządzeń; ponadto wiele urządzeń elektrycznych prądu przemiennego zużywa moc bierną („bezużyteczną” moc zużywaną przez cewki i kondensatory podczas pracy z tym prądem). Rzeczywiste obciążenie generatora zależy dokładnie od całkowitej mocy (czynnej i biernej), wskazywanej w woltoamperach. Do jej obliczania istnieją specjalne współczynniki i formuły.
Drugi niuans związany jest z zasilaniem ur
...ządzeń, w których prąd rozruchowy (i odpowiednio pobór mocy w momencie włączenia) jest znacznie wyższy niż nominalny — głównie są to urządzenia z silnikami elektrycznymi, takie jak odkurzacze , lodówki, klimatyzatory, elektronarzędzia itp. Moc rozruchową można określić mnożąc moc znamionową przez tzw. współczynnik rozruchu. Dla urządzeń jednego typu jest on mniej więcej taki sam — np. 1,2 — 1,3 dla większości elektronarzędzi, 2 dla mikrofalówki, 3,5 dla klimatyzatora itp.; bardziej szczegółowe dane dostępne są w dedykowanych źródłach. Charakterystyki rozruchowe obciążenia są niezbędne przede wszystkim do oceny wymaganej maksymalnej mocy generatora (patrz niżej) — jednak moc ta nie zawsze jest podana w charakterystyce, często producent podaje tylko moc znamionową agregata. W takich przypadkach przy obliczaniu dla urządzeń o współczynniku rozruchu większym niż 1 warto zastosować moc rozruchową, a nie moc znamionową.
Należy również pamiętać, że w przypadku kilku gniazd określony podział całkowitej mocy na nie może być różny. Ten punkt należy doprecyzować osobno — w szczególności dla określonych typów gniazd (więcej szczegółów patrz „Gniazd 230 V”, „Gniazd 400 V”).Moc maksymalna
Maksymalna moc, jaką może dostarczyć generator.
Ta moc jest nieco wyższa niż znamionowa (patrz wyżej), jednak tryb maksymalnej wydajności może być utrzymany tylko przez bardzo krótki czas — w przeciwnym razie wystąpi przeciążenie. Dlatego praktycznym znaczeniem tej cechy jest głównie opisanie sprawności generatora podczas pracy ze zwiększonymi prądami rozruchowymi.
Przypomnijmy, że niektóre rodzaje urządzeń elektrycznych w momencie rozruchu zużywają kilkakrotnie więcej prądu (i odpowiednio mocy) niż w trybie normalnym; jest to typowe głównie dla urządzeń z silnikami elektrycznymi, takich jak elektronarzędzia, lodówki itp. Jednak zwiększona moc do takiego sprzętu jest potrzebna tylko na krótki czas, normalna praca przywracana jest w ciągu kilku sekund. Możesz oszacować charakterystykę rozruchową, mnożąc moc znamionową przez tak zwany współczynnik rozruchu. W przypadku sprzętu jednego typu jest mniej więcej taki sam (1,2 — 1,3 dla większości elektronarzędzi, 2 dla kuchenki mikrofalowej, 3,5 dla klimatyzatora itp.); bardziej szczegółowe dane dostępne są w dedykowanych źródłach.
W warunkach idealnych maksymalna moc generatora nie powinna być niższa niż całkowita moc szczytowa podłączonego obciążenia — to znaczy moc rozruchowa sprzętu o współczynniku rozruchu większym niż 1 plus moc znamionowa wszystkich innych urządzeń. Zminimalizuje to prawdopodobieństwo przeciążenia.
Gniazda 230 V
Liczba gniazd o napięciu 230 V przewidziana w konstrukcji generatora, a także rodzaj złączy stosowanych w tych gniazdach.
Rodzaj złącza w tym przypadku jest wskazywany według maksymalnego prądu dozwolonego dla gniazda — na przykład „2 szt. na 16 A”. Najpopularniejsze opcje dla gniazd 230 V to
16 A,
32 A i 63 A. Podkreślamy, że ampery w tym oznaczeniu nie są rzeczywistym prądem, jaki może wydać generator, ale własnym ograniczeniem gniazda; rzeczywiste natężenie prądu jest zwykle zauważalnie niższe. Mówiąc prościej, jeśli na przykład generator ma gniazdo 32 A, prąd wyjściowy na nim nie osiągnie 32 A; konkretna liczba amperów będzie zależeć od mocy znamionowej i maksymalnej urządzenia (patrz powyżej). Jeśli więc dla naszego przykładu przyjmiemy moc znamionową 5 kW i moc maksymalną 6 kW, to do gniazda 230 V taki generator może dać nie więcej niż 5 kW / 230 V = 22,7 A nominalnie i 6 kW / 230 V = 27, 3 A szczytowo. Jeśli moc trzeba podzielić na kilka gniazd, to odpowiednio będzie jeszcze mniej.
Jeśli chodzi o poszczególne typy złączy, to im wyższy prąd dopuszczalny dla gniazda, tym wyższe wymagania dotyczące jego niezawodności i jakości ochrony. W związku z tym z reguły do gniazd o większej mocy można podłączać wtyczki o mniejszej mocy (bezpośrednio lub przez przejściówkę), ale nie odwrotnie. Jeśli gniazd jest kilka, to ze względu na ich rodzaj można z całą pewnością oszacować rozkład między n
...imi całej mocy generatora: między dwoma identycznymi złączami moc ta jest zwykle dzielona równo, a na gniazdo o większej liczbie amperów więcej przypada i mocy. Jednak szczegółowe informacje w tej sprawie należy wyjaśniać w każdym przypadku oddzielnie; warto również rozważyć ewentualne gniazda 400 V (patrz poniżej).
