Porównanie Samsung HW-Q90R vs Sony HT-ST5000

Format dźwięku odtwarzanego przez projektor dźwięku to w rzeczywistości największa liczba pojedynczych kanałów dźwiękowych obsługiwanych przez urządzenie. Zauważ, że w tym przypadku mówimy o liczbie rzeczywistych kanałów, to znaczy kanałów, dla których przydzielony jest co najmniej jeden głośnik; modele z obsługą wirtualnego dźwięku przestrzennego są w stanie dać słuchaczowi wrażenie większej liczby kanałów niż w rzeczywistości (więcej szczegółów poniżej).

Format dźwięku jest określa się dwiema lub trzema liczbami oddzielonymi kropką. Pierwsza cyfra wskazuje liczbę głównych kanałów, druga - liczbę subwooferów, trzecia - liczbę górnych głośników. Na przykład format 2.1 odpowiada dźwiękowi stereofonicznemu (2.0) uzupełnionego o subwoofer. Natomiast umowny format 3.1.2 obejmuje lewy, prawy i środkowy kanał, subwoofer, lewy i prawy głośniki górne.

Projektory dźwięku obsługujące bardziej zaawansowane formaty audio niż 3.1 są w naszym katalogu określane jako wielokanałowe. Klasycznym formatem wielokanałowego dźwięku jest 5.1, ale są też inne opcje. W każdym razie duża liczba rzeczywistych kanałów przyczynia się do niezawodności odtwarzanego dźwięku i upraszcza konfigurację w porównaniu z wirtualnymi systemami dźwięku przestrzennego, jest jednak droższa.

Obecnie największą popularnością cieszą się następujące formaty...audio: 2.0, 2.1 , 3.0, 3.1, 4.1, 5.1, 5.1.2, 7.1.

Głośniki tylne zapewniają bardziej realistyczny i przestrzenny dźwięk soundbara, pozwalając zanurzyć się w atmosferze tego, co się dzieje. Takie głośniki są często instalowane z tyłu miejsca przeznaczonego dla słuchaczy, dopełniając sobą dźwięk źródła podstawowego.

Możliwość wyprowadzenia przez projektor sygnału wideo w formacie 3D – czyli obrazu „wolumetrycznego” posiadającego trzy pełne wymiary (w tym głębokość). Ponieważ 3D służy do dzielenia obrazu na dwie części (dla lewego i prawego oka), format takiego sygnału różni się od zwykłego dwuwymiarowego i nie każdy model jest w stanie z nim pracować. Należy również pamiętać, że oglądanie treści 3D wymaga nie tylko projektora, ale także telewizora (lub innego urządzenia odtwarzającego) z odpowiednimi możliwościami ekranu.

Funkcja ta zakłada, że projektor ma co najmniej jedno wyjście HDMI (patrz poniżej). W tym przypadku źródłem sygnału wideo może być albo urządzenie zewnętrzne, albo sam projektor działający w formacie odtwarzacza multimedialnego (np. model z możliwością bezpośredniego odtwarzania z nośnika USB).

Całkowita moc znamionowa głośników projektora dźwięku (w tym subwoofera, jeśli jest dostępny).

Parametr ten jest często używany do oszacowania ogólnej głośności dźwięku urządzenia, ale nie jest to do końca prawda. Chodzi o to, że rzeczywista głośność dźwięku zależy głównie od mocy głównych głośników projektora dźwięku, a całkowita moc to suma tej mocy i mocy subwoofera. W związku z tym modele o tej samej mocy znamionowej mogą znacznie różnić się głośnością rzeczywistą: na przykład zestaw 150-watowego soundbara z 50-watowym subwooferem będzie głośniejszy niż połączenie 100-watowego projektora z subwooferem o tej samej mocy, chociaż w obu przypadkach moc będzie równa 200 W.

Podsumowując, można powiedzieć, że ocenić głośność na podstawie mocy znamionowej można tylko wtedy, gdy projektor dźwięku nie jest wyposażony w subwoofer – w takich modelach moc znamionowa jest równa mocy głośników głównych. W innych przypadkach należy skoncentrować się na mocy soundbara i mocy subwoofera bezpośrednio podanej w specyfikacji (patrz poniżej dla obu).

Moc znamionowa głośników montowanych bezpośrednio w soundbarze, z wyłączeniem subwoofera (w modelach z wbudowanym subwooferem brana jest więc pod uwagę tylko moc głośników głównych).

Wskaźnik ten bezpośrednio określa ogólną głośność dźwięku projektora, to na nim, a nie na całkowitej mocy znamionowej (patrz powyżej) należy się skupić podczas oceny głośności. Warto wybierać według tego parametru, biorąc pod uwagę specyfikę pomieszczenia, w którym ma być zainstalowany projektor: im większe pomieszczenie i im większa odległość od widza, tym wyższa musi być moc, w przeciwnym razie soundbar nie będzie w stanie skutecznie nagłośnić sceny. Szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnej mocy w różnych sytuacjach można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Moc znamionowa głośników tylnych, które zazwyczaj odpowiadają za efekty dźwięku przestrzennego. Im wyższa moc znamionowa, tym głośniejszy i bogatszy może być dźwięk. Modele z tylnymi głośnikami o dużej mocy idealnie nadają się do dużych pomieszczeń.

Zakres częstotliwości dźwięku obsługiwany przez głośniki projektora.

Oceniając parametr ten warto pamiętać, że zakres słyszalności ludzkiego ucha jest rzędu 16 – 22 000 Hz (i zawęża się z wiekiem). Jeśli zakres częstotliwości projektora jest węższy, może to prowadzić do „obcinania” niskich lub wysokich częstotliwości (jednak przy niewielkiej redukcji efekt ten jest prawie niezauważalny). Istnieją modele o znacznie szerszym limicie częstotliwości – jest to jednak swego rodzaju „skutek uboczny” wysokiej jakości głośników i nie ma żadnej wartości poza reklamą.

Zwróć też uwagę, że szeroki zakres częstotliwości sam w sobie nie gwarantuje wysokiej jakości dźwięku - wiele zależy od innych parametrów projektora.

Impedancja to opór projektora na prąd przemienny, a raczej na analogowe wejście audio z zewnętrznego wzmacniacza mocy. Właściwie parametr ten ma praktyczne znaczenie właśnie wtedy, gdy urządzenie ma być używane z zewnętrznym wzmacniaczem. Idealnie impedancja projektora powinna odpowiadać oporowi, na jaki jest zaprojektowany wzmacniacz - w przeciwnym razie albo głośność może się zmniejszyć (jeśli impedancja jest zbyt wysoka), albo pojawi się zniekształcenie, przeciążenie, a nawet uszkodzenie głośników (jeśli zbyt niska).

Uważa się również, że wyższa impedancja zmniejsza prawdopodobieństwo zakłóceń. Jednak współczesne głośniki (w tym projektory dźwięku) mają standardowe impedancje 4, 6 lub 8 omów - różnica ta nie jest tak duża, by różnice w jakości dźwięku były w jakikolwiek sposób odczuwalne.

Konstrukcja akustyczna subwoofera używanego przez projektor dźwięku.

— Typu zamkniętego. Najprostszą opcją projektową jest głośnik zainstalowany w zamkniętej obudowie. Takie subwoofery mają stosunkowo niską głośność, ale mają dobrą dokładność dźwięku i minimalne zniekształcenia.

— Typu bass reflex. Subwoofery wyposażone w bass reflex – specjalny tunel łączący wewnętrzną przestrzeń obudowy z przestrzenią zewnętrzną. Taki sprzęt poprawia głośność i nasycenie dźwięku, ale zwiększa prawdopodobieństwo zakłóceń (przede wszystkim szumu powietrza w tunelu).

— Z pasywnym przetwornikiem. Przetwornik pasywny to tak naprawdę głośnik bez cewki i magnesu, zainstalowany w obudowie subwoofera wraz z głośnikiem głównym. Przeznaczenie takiego przetwornika jest podobne do opisanego powyżej bass reflexu, z tym że jest mniej podatny na zakłócenia.