Porównanie Shure SM57 vs Behringer C-2

- Wokalny(do karaoke). Zgodnie z nazwą takie modele przeznaczone są przede wszystkim do przekazywania głosu ludzkiego - podczas śpiewu, artystycznego czytania itp., kiedy ważna jest nie tylko zrozumiałość mowy, jednak także odcienie intonacji. Mikrofony te można zobaczyć na scenie podczas koncertów i innych podobnych imprez, w sprzęcie karaoke itp. W tej kategorii znajdują się również modele, które mogą być również wykorzystywane w roli instrumentalnych (patrz niżej).

- Przypinany/lavalier. Nazwa tego typu mikrofonów wynika z tradycyjnego sposobu mocowania, jest przypinany na krawacie lub kołnierzu, gdzie zwykle znajduje się dziurka na guzik; charakteryzują się miniaturowymi rozmiarami i obecnością klipsa do trzymania na ubraniu. Takie urządzenia znane są przede wszystkim jako sprzęt do transmisji telewizyjnych – są wykorzystywane przez uczestników programów telewizyjnych, dzięki czemu mogą mówić bez podnoszenia rąk z większymi mikrofonami. A niektóre urządzenia tego typu to tak naprawdę „przygotowanie do zestawu słuchawkowego”, który po podłączeniu słuchawek zamienia się w pełnoprawny zestaw słuchawkowy.

- Do komputera. Mikrofony przeznaczone do użytku z pełnowymiarowymi komputerami PC. Mikrofony te zwykle mają kapsułę z długą nogą, czasem elastyczną (patrz poniżej) i stojak do umieszczenia na powierzchni stołu. Ich głównym celem jest komunikacja głosow...a za pomocą komputera, gdzie najważniejsza jest nie tyle dokładność przekazywania szczegółów, co szybkość transmisji danych i ich niewielkie wymiary - dlatego z reguły jakość dźwięku okazuje się być stosunkowo niska.

- Do laptopa. Podobnie jak opisane powyżej mikrofony do komputerów PC, modele „laptopowe” są przeznaczone głównie do komunikacji głosowej i mają raczej skromne właściwości. Ich kluczową różnicą jest skupienie się na używaniu z urządzeniami przenośnymi, co wyraża się przede wszystkim w ich kompaktowych rozmiarach. Ponadto, w przypadku wielu takich mikrofonów port połączeniowy pełni jednocześnie rolę mocowania do umieszczenia na obudowie laptopa.

- Instrumentalny. Mikrofony przeznaczone do instrumentów muzycznych takich jak saksofony, gitary akustyczne (niewyposażone w przetworniki), zestawy perkusyjne itp. Należy pamiętać, że pomimo zewnętrznego podobieństwa niektórych modeli z opisanymi powyżej wokalnymi, mikrofony „czysto instrumentalne” słabo nadają się do przetwarzania głosu i nie zaleca się ich do tego celu używania.

- Studyjny. Mikrofony przeznaczone do użytku w studiach nagraniowych. Przeznaczony, zazwyczaj, do nagrywania wokali. Wyróżniają się wysoką jakością transmisji dźwięku i odpowiednim kosztem.

- Nagłowne. Mikrofony przeznaczone do noszenia na głowie, są jak zestawy słuchawkowe (tylko w tym przypadku nie ma w konstrukcji słuchawek). Mają miniaturowe rozmiary i pod względem zastosowania są zbliżone do lavalier (patrz wyżej), jednak znajdują się bliżej ust i nie zależą od stroju mówiącego. Dzięki temu takie modele mogą być używane w określonych sytuacjach, w których mikrofon lavalier jest nieodpowiedni - na przykład, do nagrywania wideo z silnym poziomem szumu tła.

- Do konferencji. Mikrofony do użytku w salach konferencyjnych, salach spotkań, trybunach i podobnych miejscach. Konstrukcja takich modeli może być różna - kapsuła z elastyczną nogą (patrz poniżej), dysk, umieszczony bezpośrednio na stole itp. Jednak w każdym przypadku ten typ jest zoptymalizowany pod kątem transmisji mowy i ma na celu maksymalny komfort mówcy - tak, aby użytkownik nie był rozpraszany wyborem optymalnej pozycji względem mikrofonu i odległości do niego.

- Do kamery. Mikrofony zaprojektowane, jak sama nazwa wskazuje, do użytku z kamerami wideo, głównie profesjonalnymi. Zwróć uwagę, że technicznie możesz podłączyć dowolny mikrofon do wejścia kamery wideo, który pasuje do złączy i głównych cech; jednak kategoria ta obejmuje tylko te modele, które są przeznaczone do bezpośredniego montażu w dedykowanym uchwycie na korpusie kamery.

- Do dyktafonu. Specjalny typ mikrofonu przeznaczony wyłącznie do użytku z dyktafonami. Taki sprzęt z reguły jest wyposażony we własne wbudowane mikrofony, jednak ich możliwości w niektórych przypadkach mogą nie być wystarczające; a wśród wysokiej jakości profesjonalnych dyktafonów znajdują się urządzenia, które w ogóle nie mają mikrofonu. Mikrofony zewnętrzne są zwykle podłączane przez interfejs mini-jack 3,5 mm lub przez zastrzeżone złącze (patrz poniżej), a jedną z ich wyróżniających cech jest brak przewodu: wtyczka jest montowana bezpośrednio na korpusie mikrofonu i pełni rolę nie tylko łącznika, jednak także mocowania. Oczywiście takie urządzenia charakteryzują się również miniaturowymi wymiarami.

- Do telefonu/tabletu. Kategoria ta obejmuje specjalistyczne mikrofony, które pierwotnie sprzedawano jako akcesoria do smartfonów lub tabletów. Z reguły są one podobne do opisanych powyżej dyktafonów w tym sensie, że są mocowane bezpośrednio do korpusu urządzenia bez użycia dodatkowych przewodów. Ich główną specyfiką w porównaniu z tymi samymi modelami dla dyktafonów jest sposób podłączenia - zwykle używa się do tego uniwersalnego złącza, takiego jak 30pin / Lightning, microUSB lub zastrzeżonego interfejsu (szczegóły poniżej).

- Do produkcji wideo. Mikrofony przeznaczone do użytku podczas nagrywania wideo. W rzeczywistości ta odmiana obejmuje dwie podgrupy, każda z własną specjalizacją. Pierwszym z nich są mikrofony, które można umownie nazwać „reporterskimi”. Z reguły, są to modele dynamiczne (patrz „Rodzaj”) o wszechstronnej kierunkowości (patrz poniżej) i dobrej czułości. Cechy te pozwalają „usłyszeć” nie tylko głos reportera, jednak także otaczający go dźwięk; ponadto nie trzeba dokładnie utrzymywać pozycji mikrofonu w stosunku do twarzy, co jest szczególnie przydatne podczas przesłuchiwania innych osób. Ponadto modele „reporterskie” mają solidne obudowy i są na ogół dobrze chronione przed różnymi problemami (chociaż niekoniecznie są całkowicie odporne na wilgoć i wstrząsy). Drugi typ modelu do produkcji wideo to urządzenie dla „inżyniera dźwięku”: takie mikrofony często można zobaczyć na planie zdjęciowym na długich statywach. Te z kolei są zwykle jednokierunkowe lub dwukierunkowe (dla maksymalnego filtrowania obcych dźwięków) i są najczęściej typu pojemnościowego i zapewniają dość wysoką jakość i niezawodność transmisji dźwięku.

- Zawieszany. Mikrofony przeznaczone do montażu podwieszanym sposobem - np. na suficie. Takie modele przeznaczone są głównie do nagłośnienia śpiewu chóralnego, przedstawień teatralnych i innych sytuacji, w których inne rodzaje mikrofonów (stojące na statywie, trzymane w dłoni, a nawet nagłowne) nie są zbyt wygodne.

- Pomiarowy. Mikrofony pomiarowe przeznaczone są do kalibracji instalacji dźwiękowych. Za ich pomocą można szybko i dokładnie wyregulować głośność instrumentu muzycznego, głośnika, sprzętu rejestrującego itp. Kluczowe cechy mikrofonów pomiarowych to szeroki zakres częstotliwości (20 – 40 000 Hz) oraz wysoka stabilność charakterystyk częstotliwościowych. Mikrofon pomiarowy mierzy poziom hałasu i wykrywa anomalie dźwiękowe. Prawidłowo zestrojona, przy pomocy mikrofonu pomiarowego, instalacja nagłośnieniowa będzie w pełni odpowiadać charakterystyce akustycznej konkretnego pomieszczenia.

Ilość mikrofonów w zestawie.

W praktyce dość często zdarzają się sytuacje, w których konieczne jest użycie kilku mikrofonów jednocześnie. Najczęściej jest to spowodowane udziałem kilku osób – np. dwóch prezenterów na scenie – jednak zdarzają się też bardziej konkretne momenty, np. nagrywanie stereo na 2 mikrofonach za pomocą specjalnego mocowania. Dla wszystkich takich sytuacji produkowane są zestawy zawierające więcej niż 1 mikrofon (w rzeczywistości w naszym katalogu numer jest podany tylko wtedy, gdy w zestawie jest więcej niż jeden mikrofon). W najobszerniejszych zestawach liczba ta może sięgać 8.

— Dynamiczny. „Zwykły” lub cewkowymikrofony dynamiczne wykorzystują system z membrany cewki, która jest umieszczona w polu magnetycznym. Z drgań dźwięku membrana wraz z cewką zaczynają się poruszać, a w cewce generowany jest sygnał elektryczny. Takie modele są stosunkowo niedrogie, trwałe i niezawodne, a ponadto dobrze radzą sobie nawet z bardzo głośnymi i ostrymi dźwiękami; ponadto są bardziej kompaktowe i lżejsze niż inny typ mikrofonu dynamicznego – mikrofony wstęgowe (patrz poniżej). Ich główną wadą jest niska wydajność przy wysokich częstotliwościach.

— Dynamiczny (wstęgowy). Rodzaj opisanych powyżej mikrofonów dynamicznych, w których membrana jest połączona nie z cewką, a z cienką (w kilka mikronów) metalową taśmą, stąd nazwa. Historycznie jest to pierwszy typ mikrofonu z dynamiczną zasadą działania, jednak przez szereg niedociągnięć stopniowo tracił popularność, ustępując miejsca wersjom cewkowym. Takimi wadami są przede wszystkim duże gabaryty i duża masa, złożoność i wysoki koszt wykonania, a także bardzo niska impedancja wyjściowa, która komplikuje pracę ze wzmacniaczami. Jednocześnie modele wstęgowe charakteryzują się niezwykle wysoką dokładnością przenoszenia dźwięku w całym zakresie częstotliwości, co pozwala na użytek ich w studiach nagraniowych, na koncertach wysokiej klasy itp. Większość nowoczesnych modeli tego typu to modele profesjonalne, w szczególności studyjne (patrz „Przeznac...zenie”).

— Pojemnościowy. Mikrofon w którym rolę jednej z płytek pełni czuła membrana (najczęściej wykonana z metalizowanego polimeru). Z powodu wibracji membrany (pod wpływem wibracji dźwiękowych) zmienia się odległość między płytami i odpowiednio pojemność kondensatora - te wibracje pojemności zapewniają sygnał elektryczny. Mikrofony pojemnościowe charakteryzują się równomierną transmisją dźwięku w całym zakresie częstotliwości, przy minimalnych zniekształceniach, dzięki czemu technologia ta znalazła szerokie użytek w profesjonalnym sprzęcie audio. Należy pamiętać, że do działania takiego urządzenia wymagana jest dodatkowa moc - tzw. „fantomowa” (standardowe napięcie - 48 V). Nie można tego jednak nazwać jednoznaczną wadą, ponieważ wzmacniacze, amplitunery i inne urządzenia wysokiej klasy często są tworzone z myślą o tym wymaganiu. Ale wśród oczywistych niedociągnięć można wymienić wysoką cenę, wrażliwość na wstrząsy i surowe wymagania dotyczące temperatury i wilgotności; ta ostatnia sprawia, że mikrofony pojemnościowe słabo nadają się do użytku na zewnątrz.

— Pojemnościowy (lampowy). Specyficzna odmiana mikrofonów pojemnościowych opisanych powyżej. Wykorzystują tę samą zasadę produkcji dźwięku (ze wszystkimi zaletami i wadami), jednak element wzmacniający w takich modelach, zgodnie z nazwą, zbudowany jest na lampach próżniowych. Technicznie taki wzmacniacz wprowadza do sygnału więcej zniekształceń, jednak te zniekształcenia nadają dźwiękowi charakterystyczne podbarwienie, miłe wielu słuchaczom. Mówiąc najprościej, okazuje się, że jest to „ciepłe, lampowe brzmienie”; jednocześnie uzyskanie takiego efektu przy użyciu mikrofonu jest tańsze niż przy użyciu wzmacniacza lampowego, a z wielu względów technicznych opcja ta często jest optymalna. Prawie wszystkie mikrofony lampowe są przeznaczone do użytku studyjnego (patrz wyżej). Ich główną wadą jest wysoka cena (kilkakrotnie wyższa niż w przypadku „zwykłych” kondensatorowych analogów). Ponadto takie modele mają swoje własne cechy zasilania; do zasilania zwykle w zestawie dostarczany jest specjalny adapter, który odpowiada również za sterowanie dodatkowymi funkcjami, takimi jak zmiana charakterystyki promieniowania.

— Elektretowy. Konstrukcja mikrofonów tych jest podobna do mikrofonów pojemnościowych opisanych powyżej, jednak w ich konstrukcji uwzględniono płytkę wykonaną z tzw. elektretu - substancji o specjalnych właściwościach elektrycznych. Daje to szereg korzyści: mikrofony elektretowe mogą być używane na zewnątrz bez żadnych szczególnych trudności, mogą być bardziej kompaktowe, a takie modele są tańsze w produkcji; jednocześnie jakość transmisji dźwięku może być dość porównywalna z jakością kondensatorowych. W rezultacie technologię tę można znaleźć w różnych modelach - od miniaturowych lavalierów i najprostszych komputerowych po studyjne (patrz „Przeznaczenie”). Zwróć też uwagę, że mikrofony elektretowe również wymagają zewnętrznego zasilania, jednak nie zawsze jest to fantomowe 48 V – w przypadku niektórych wersji wystarcza niewielka ilość zasilania, którą może zapewnić kompaktowy akumulator lub zasilanie za pomocą kabla mini-Jack 3,5 mm.

Rezystancja elektryczna mikrofonu; parametr ten jest również nazywany „impedancją”. Jest to jedna z najważniejszych cech, decydujących o kompatybilności ze wzmacniaczem lub innym urządzeniem, do którego podłączony jest mikrofon: jeśli impedancja nie jest optymalna, może nastąpić utrata mocy sygnału. Ma swoje własne cechy, w zależności od przeznaczenia konkretnego modelu (patrz wyżej). Tak więc w przypadku mikrofonów używanych z komputerami, laptopami, dyktafonami i telefonami/tabletami impedancja może w ogóle nie być wskazana - charakterystyka takich modeli jest dobierana w taki sposób, aby zagwarantować normalną kompatybilność z odpowiednimi urządzeniami. Ale w profesjonalnym sprzęcie audio do wyboru stosuje się specjalne zasady; więcej szczegółów można znaleźć w specjalnych źródłach.

Zakres częstotliwości dźwięku, zwykle odbieranych i przetwarzanych przez mikrofon.

Im szerszy jest ten zakres, tym pełniejszy jest sygnał, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo, że zbyt wysokie lub niskie częstotliwości zostaną pominięte z powodu niedoskonałego mikrofonu. Jednak w tym przypadku warto rozważyć kilka niuansów. Po pierwsze: szeroki zakres częstotliwości sam w sobie nie gwarantuje jeszcze wysokiej jakości dźwięku – wiele zależy też od rodzaju mikrofonu (patrz wyżej) i jego pasma przenoszenia, nie mówiąc już o jakości pozostałych elementów systemu audio. Ponadto duża szerokość również nie zawsze jest konieczna. Na przykład, dla normalnej transmisji mowy ludzkiej, za wystarczający uważa się zakres 500 Hz - 2 kHz, który jest znacznie węższy niż całkowity zakres odbierany przez ludzkie ucho. Ten ogólny zakres z kolei wynosi średnio od 16 Hz do 22 kHz, a także zawęża się z wiekiem. Nie zapominaj o osobliwościach sprzętu, do którego podłączony jest mikrofon: nie warto szukać konkretnie modelu o szerokim zakresie, jeśli np. wzmacniacz, do którego ma być podłączony, mocno „obcina” częstotliwości z góry i/lub z dołu.

Czułość opisuje siłę sygnału na wyjściu mikrofonu, gdy przetwarza on dźwięk o określonej głośności. W tym przypadku czułość odnosi się do stosunku napięcia wyjściowego do ciśnienia akustycznego na membranie, wyrażonego w decybelach. Im wyższa jest liczba, tym wyższa jest czułość. Zwróć uwagę, że z reguły wartości w decybelach są ujemne, więc możemy powiedzieć tak: im bliżej zera, tym bardziej czuły jest mikrofon. Na przykład model o -38 dB jest lepszy od modelu o -54 dB według tego parametru.

Należy pamiętać, że wysoka czułość sama w sobie nie oznacza wysokiej jakości transmisji dźwięku – po prostu pozwala urządzeniu „usłyszeć” słabszy dźwięk. I odwrotnie, niska czułość nie jest wyraźnym wskaźnikiem słabego mikrofonu. Wybór według tego parametru zależy od funkcji aplikacji: czułe urządzenie przydaje się do pracy z niskimi dźwiękami oraz w tych przypadkach, gdy trzeba uchwycić najmniejsze niuanse tego, co się dzieje, a „słaby” mikrofon będzie wygodny przy dużej głośności lub, jeśli to konieczne, odfiltruje obce, słabe dźwięki. Istnieją modele z regulacją czułości(a dla modeli z wyjściem słuchawkowym można zapewnić regulację głośności słuchawek).

Maksymalne ciśnienie akustyczne odbierane przez mikrofon, przy którym współczynnik oscylacji harmonicznych nie przekracza 0,5% – czyli najwyższa głośność dźwięku, przy której nie ma zauważalnych zakłóceń.

Im wyższy jest wskaźnik ten, tym lepiej mikrofon nadaje się do pracy z głośnym dźwiękiem. Należy tutaj pamiętać, że decybel jest wielkością nieliniową; innymi słowy, wzrost głośności z 10 dB do 20 dB lub z 20 do 40 dB nie oznacza dwukrotnego wzrostu głośności. Dlatego przy ocenie najwygodniej jest odnieść się do tabel porównawczych poziomów hałasu. Oto kilka przykładów: 100 dB to mniej więcej tyle samo, co hałas silnika motocykla lub metra; 110 dB - helikopter; 120 dB - praca młota pneumatycznego; 130 dB, porównywalne z dźwiękiem odrzutowca podczas startu, jest uważane za próg bólu dla człowieka. Jednocześnie wiele wysoko jakościowych mikrofonów może normalnie pracować przy ciśnieniu akustycznym 140 - 150 dB - i jest to poziom hałasu, który może spowodować fizyczne obrażenia osoby.

Parametr, opisujący zależność między poziomem sygnału użytecznego a poziomem hałasu wytwarzanego przez mikrofon. Zwróć uwagę, że rzeczywisty stosunek sygnału do szumu zmienia się w zależności od ciśnienia akustycznego odbieranego przez mikrofon. Dlatego w charakterystyce zwykle wskazuje się opcję dla standardowej sytuacji - przy ciśnieniu akustycznym 94 dB. Pozwala to porównywać ze sobą różne modele.

Ogólnie rzecz biorąc, wskaźnik ten dość wyraźnie charakteryzuje jakość pracy konkretnego modelu, ponieważ uwzględnia prawie wszystkie znaczące hałasy zewnętrzne, które występują podczas pracy. Im większy jest ten stosunek, tym wyraźniejszy jest dźwięk, tym mniej jest zakłóceń. Wartości 64 - 66 dB są uważane za całkiem przyzwoite, a wysokiej klasy mikrofony zapewniają 72 dB lub więcej.

— Połączenie bezprzewodowe. Funkcja ta jest podawana dla tzw. mikrofonów radiowych - modeli, w których sygnał transmitowany jest bezprzewodowo. Należy pamiętać, że zestaw mikrofonów radiowych zwykle wymaga odbiornika, który jest podłączony do wzmacniacza (lub innego urządzenia do przetwarzania dźwięku) w klasyczny sposób przewodowy (patrz „Złącza podłączeniowe”). Natomiast sam mikrofon jest podłączony do odbiornika drogą radiową.

— Nagrywanie stereo. Możliwość wykorzystania mikrofonu do nagrywania dźwięku w stereo. Ten format zakłada obecność dwóch kanałów, a dla każdego z nich dźwięk musi być przechwytywany osobno; ale wsparcie techniczne takiego nagrania może się różnić w różnych przypadkach. Najpopularniejszą opcją są mikrofony dwukierunkowe. Jednak kategoria ta obejmuje również zestawy sparowane, dla których funkcja nagrywania stereo jest wyraźnie zadeklarowana.

— LPF (Roll-off). Obecność filtra dolnoprzepustowego w konstrukcji mikrofonu (Roll-off - to alternatywna nazwa tej funkcji). Funkcja ta pozwala na zmniejszenie poziomu niskich częstotliwości w sygnale wytwarzanym przez mikrofon. Potrzeba ta może wynikać z dwóch przyczyn. Po pierwsze, wiele obcych dźwięków - odgłos wiatru, pukanie w obudowę urządzenia, otaczające tło itp. - są precyzyjnie prezentowane w niskich częstotliwościach; tłumiąc ten zakres można znacznie obniżyć poziom obcych dźwięk...ów „słyszalnych” przez mikrofon. Po drugie, LPF przydaje się do pracy z tzw. „Efektem przybliżenia”. Efekt ten polega na tym, że przy zbliżaniu się do źródła dźwięku wiele modeli ma tendencję do zwiększania głośności basu, a przy oddalaniu się, przeciwnie, zawodzi „bas”. Włączając Roll-off przy zbliżaniu się do źródła dźwięku i wyłączając go podczas oddalania się, można ten efekt do pewnego stopnia wygładzić. Z wielu powodów technicznych funkcja ta jest używana głównie w mikrofonach pojemnościowych i elektretowych (patrz Typ). Zwróć uwagę, że w zaawansowanych modelach filtr dolnoprzepustowy można dostroić i uzupełnić dodatkowym filtrem ultra dolnoprzepustowym.

— Tłumik. Obecność tłumika w konstrukcji mikrofonu - urządzenie, które stopniowo tłumi poziom sygnału na wyjściu (swego rodzaju przeciwieństwo wzmacniacza). Funkcja ta jest przydatna podczas pracy z głośnym dźwiękiem: obniżając poziom sygnału, można uniknąć przeciążenia systemu.

— Regulacja czułości. Obecność własnego regulatora czułości w konstrukcji mikrofonu. Funkcja ta umożliwia regulację poziomu sygnału bez używania elementów sterujących w innych elementach systemu audio - na przykład, zmianę głośności "w locie"; jest to bardzo wygodne, ponieważ mikrofon jest zwykle pod ręką, a ustawienia można zmieniać bardzo szybko i bez zbędnych kłopotów.

— Regulacja głośności słuchawek. Oddzielny regulator do regulacji głośności podłączonych słuchawek (patrz „Wyjście słuchawkowe”). W zależności od modelu można go umieścić zarówno na samym mikrofonie, jak i na odbiorniku w celu połączenia bezprzewodowego. W każdym razie funkcja ta sprawia, że regulacja głośności jest wygodniejsza: sterowanie jest pod ręką, a użytkownik nie musi sięgać po inne urządzenia ani zagłębiać się w ustawienia oprogramowania.

— Wyłączenie mikrofonu. Obecność własnego przełącznika w konstrukcji mikrofonu. W niektórych przypadkach często zdarza się, że mikrofon jest stale włączany i wyłączany. Na przykład, podczas koncertu liczba wykonawców może się zmienić i lepiej wyłączyć nieużywane mikrofony; komunikując się przez Skype przez komputer, czasami musisz rozpraszać się rozmowami z innymi, których rozmówca „komputerowy” nie musi słyszeć i tak dalej. Z reguły, wyłączenie mikrofonu jest możliwe poprzez ustawienia lub panel sterowania urządzenia, do którego jest podłączony; jednak korzystanie z własnego przełącznika jest zwykle łatwiejsze i szybsze, zwłaszcza jeśli musisz często wyłączać / włączać dźwięk.

— Wbudowana pamięć. Obecność wbudowanej pamięci w mikrofonie eliminuje potrzebę stosowania zewnętrznych nośników danych do nagrywania dźwięku. Wbudowaną pamięć znajdziemy w niektórych modelach zaawansowanych mikrofonów krawatowych, mikrofonów do kamer wideo i dyktafonów – m.in. w rozwiązaniach przenośnych zaprojektowanych z myślą o komfortowej pracy w terenie.

— Przełączanie CK. CK oznacza w tym przypadku „charakterystykę kierunkową”, ale funkcja ta może oznaczać przełączanie nie tylko między opcjami dla mikrofonu jednokierunkowego (patrz „Charakterystyka kierunkowa”), ale także między działaniem jednokierunkowym, dwukierunkowym i wielokierunkowym (patrz „Mikrofon kierunkowy”). Dlatego konkretne cechy przełączania i dostępne opcje powinny być wyjaśnione dla każdego modelu osobno.