Porównanie Bosch WTW 8546K PL vs Bosch WTW 876K0 PL

Maksymalna ilość prania, jaką można włożyć do suszarki; innymi słowy, największa waga prania, jaką urządzenie może wydajnie wysuszyć za jednym razem.

Załadunek jest zwykle wskazywany dla suchych ubrań. Dzięki temu przygotowując rzeczy do prania możesz od razu ocenić, czy za jednym razem zmieszczą się do suszarki, czy też odwrotnie, wystarczy niewielka suszarka. Jednak nawet najskromniejsze nowoczesne suszarki (a nawet niegłebokie do 50 cm) mieszczą w większości przypadków 7 kg — jest to porównywalne z załadunkiem bębna pralki o średniej pojemności. W najbardziej pojemnych modelach liczba ta może sięgać 10 — 11 kg. To wystarcza do użytku domowego, a nawet profesjonalnego (na przykład w pralniach akademików, hoteli, sanatoriów itp.). Zresztą główne wymiary to suszarki o pojemności 8 kg i modele o pojemności 9 kg prania. Bardziej solidna pojemność jest istotna dla urządzeń przemysłowych i nie występuje w modelach na poziomie konsumenckim.

Ponadto przy wyborze należy pamiętać, że w charakterystyce zwykle wskazuje się maksymalny załadunek dla bielizny bawełnianej. W przypadku innych, bardziej obszernych materiałów pojemność może być zauważalnie mniejsza — np. limit wagowy dla wyrobów wełnianych jest zwykle od 4 do 5 razy mniejszy niż dla bawełny.

Liczba preinstalowanych programów suszenia. Takie programy są często zoptymalizowane pod kątem konkretnego rodzaju tkaniny: len, jedwab, syntetyki itp. Im więcej programów suszenia, tym bardziej uniwersalna i łatwiejsza w użyciu suszarka. Co prawda, należy pamiętać, że określony zestaw trybów w różnych modelach może być różny, a nawet solidna różnorodność programów nie gwarantuje, że będzie wśród nich odpowiedni. Dlatego przed zakupem wskazane jest wyjaśnienie nie tylko liczby, ale także listy zadeklarowanych programów.

Obecność kosza do suszenia pozwala na schludne umieszczenie w nim rzeczy wełnianych, a także butów, co przyczynia się do delikatnego suszenia, a pranie nie „lata” po bębnie jak w pralkach.

System oświetlenia wnętrza urządzenia. Zwykle włącza się automatycznie po otwarciu drzwi suszarki, zmniejszając w ten sposób prawdopodobieństwo, że niektóre rzeczy (zwłaszcza małe i ciemne) zostaną zapomniane w bębnie.

Ta opcja pozwala zautomatyzować proces odprowadzania skondensowanej wody ze zbiornika (odpowiednio dotyczy to tylko suszarek kondensacyjnych). Dzięki temu pod koniec procesu suszenia zgromadzone w zbiorniku skropliny są automatycznie odprowadzane do kanalizacji. W tym celu w suszarce z podłączeniem do odpływu znajduje się pompa i wąż odpływowy. Funkcja odprowadzania skondensowanej wody do kanalizacji znacznie upraszcza proces obsługi suszarki, natomiast w modelach bez tej opcji użytkownik musi ręcznie opróżniać zbiornik na skropliny. Oczywiście ręczne opróżnianie nie wymaga dużego wysiłku, ponieważ przeciętny zbiornik na skropliny ma pojemność około 5 litrów, ale nadal nie jest zbyt wygodne.

Wskaźnik sygnalizujący, że zbiornik na skropliny jest pełny i należy go opróżnić. Jest stosowany wyłącznie w suszarkach kondensacyjnych (patrz wyżej). Konkretna zasada działania i funkcjonalność wskaźnika mogą się różnić: w niektórych modelach ostrzega tylko o krytycznym poziomie wody skondensowanej, w innych — może wyświetlać dokładną ilość zebranych skroplin. Jednak w każdym przypadku funkcja ta znacznie ułatwia śledzenie pracy suszarki i zmniejsza ryzyko „powodzi” i innych problemów, które są obarczone przepełnieniem zbiornika.

Pojemność zbiornika na skondensowaną wodę w suszarkach kondensacyjnych (patrz „Rodzaj suszarki”). Im większy zbiornik, tym rzadziej trzeba go opróżniać. Jednocześnie w większości modeli pojemność zbiornika na skropliny jest standardowa — około 5 — 6 litrów: uważa się to za optymalny kompromis między pojemnością a wymiarami.

Klasa suszenia opisuje ogólną wydajność suszenia, jaką zapewnia urządzenie. Jest oznaczana literą łacińską, gdzie A to najlepsza wydajność, a dalej w dół (klasa suszenia B jest gorsza od klasy A, ale wyższa od klasy C). Oczywiście suszarki o wyższej wydajności są droższe (przy pozostałych warunkach równych).

Klasa energetyczna charakteryzuje nie rzeczywiste zużycie energii, ale efektywność działania urządzenia — innymi słowy, jaka część energii elektrycznej zużywa się bezpośrednio do pracy użytecznej. W przypadku suszarek wskaźnik ten jest szczególnie ważny, biorąc pod uwagę fakt, że takie urządzenia są dość „żarłoczne” pod względem zużycia energii elektrycznej. W efekcie modele o tych samych możliwościach, ale różnych klasach energetycznych znacznie różnią się pod względem kosztów eksploatacji (pod względem rachunków za energię elektryczną). Co prawda, same oszczędniejsze modele są droższe — jednak ta różnica z reguły szybko się opłaca.

Początkowo klasy oznaczano literami łacińskimi od A(najwyższej klasy), a następnie alfabetycznie. Wraz z rozwojem technologii pojawiły się oszczędniejsze poziomy zużycia niż oryginalna klasa A — są one oznaczone jako A+, A++, A+++ itp. (im więcej plusów, tym mniejsze zużycie). W rzeczywistości najwyższa klasa energetyczna we współczesnych suszarkach to właśnie A+++; wskaźniki na poziomie A – A+ można nazwać dobrymi, B – średnimi, C – akceptowalnymi.