Porównanie Gorenje DE82/G vs Electrolux EDH3686GDE

Wewnętrzna pojemność bębna suszarki.

Pojemniejszy bęben może pomieścić więcej prania, jednak nie ma tutaj sztywnej zależności: modele o tej samej pojemności mogą różnić się maksymalnym załadunkiem. Wynika to z faktu, że do obsługi dużej masy rzeczy potrzebny jest nie tylko pojemny bęben, jednak także silnik o odpowiedniej mocy. Należy zauważyć, że w większym bębnie ta sama masa prania wyschnie efektywniej niż w małym — rzeczy będą swobodniej rozprowadzane na bębnie, mniej się gniotą, a ciepłe powietrze lepiej wniknie w fałdy między tkaninami. Dzięki temu przy tej samej pojemności bębna model z mniejszym załadunkiem będzie wydajniejszy niż model z większym (oczywiście przy pełnym załadunku – rzeczywista ilość załadowanego prania może być mniejsza). Z drugiej strony pojemny bęben zajmuje więcej miejsca, a wymiary suszarki w dużej mierze zależą od wielkości bębna.

Liczba preinstalowanych programów suszenia. Takie programy są często zoptymalizowane pod kątem konkretnego rodzaju tkaniny: len, jedwab, syntetyki itp. Im więcej programów suszenia, tym bardziej uniwersalna i łatwiejsza w użyciu suszarka. Co prawda, należy pamiętać, że określony zestaw trybów w różnych modelach może być różny, a nawet solidna różnorodność programów nie gwarantuje, że będzie wśród nich odpowiedni. Dlatego przed zakupem wskazane jest wyjaśnienie nie tylko liczby, ale także listy zadeklarowanych programów.

System oświetlenia wnętrza urządzenia. Zwykle włącza się automatycznie po otwarciu drzwi suszarki, zmniejszając w ten sposób prawdopodobieństwo, że niektóre rzeczy (zwłaszcza małe i ciemne) zostaną zapomniane w bębnie.

Ta opcja pozwala zautomatyzować proces odprowadzania skondensowanej wody ze zbiornika (odpowiednio dotyczy to tylko suszarek kondensacyjnych). Dzięki temu pod koniec procesu suszenia zgromadzone w zbiorniku skropliny są automatycznie odprowadzane do kanalizacji. W tym celu w suszarce z podłączeniem do odpływu znajduje się pompa i wąż odpływowy. Funkcja odprowadzania skondensowanej wody do kanalizacji znacznie upraszcza proces obsługi suszarki, natomiast w modelach bez tej opcji użytkownik musi ręcznie opróżniać zbiornik na skropliny. Oczywiście ręczne opróżnianie nie wymaga dużego wysiłku, ponieważ przeciętny zbiornik na skropliny ma pojemność około 5 litrów, ale nadal nie jest zbyt wygodne.

Pojemność zbiornika na skondensowaną wodę w suszarkach kondensacyjnych (patrz „Rodzaj suszarki”). Im większy zbiornik, tym rzadziej trzeba go opróżniać. Jednocześnie w większości modeli pojemność zbiornika na skropliny jest standardowa — około 5 — 6 litrów: uważa się to za optymalny kompromis między pojemnością a wymiarami.

Klasa suszenia opisuje ogólną wydajność suszenia, jaką zapewnia urządzenie. Jest oznaczana literą łacińską, gdzie A to najlepsza wydajność, a dalej w dół (klasa suszenia B jest gorsza od klasy A, ale wyższa od klasy C). Oczywiście suszarki o wyższej wydajności są droższe (przy pozostałych warunkach równych).

Klasa energetyczna charakteryzuje nie rzeczywiste zużycie energii, ale efektywność działania urządzenia — innymi słowy, jaka część energii elektrycznej zużywa się bezpośrednio do pracy użytecznej. W przypadku suszarek wskaźnik ten jest szczególnie ważny, biorąc pod uwagę fakt, że takie urządzenia są dość „żarłoczne” pod względem zużycia energii elektrycznej. W efekcie modele o tych samych możliwościach, ale różnych klasach energetycznych znacznie różnią się pod względem kosztów eksploatacji (pod względem rachunków za energię elektryczną). Co prawda, same oszczędniejsze modele są droższe — jednak ta różnica z reguły szybko się opłaca.

Początkowo klasy oznaczano literami łacińskimi od A(najwyższej klasy), a następnie alfabetycznie. Wraz z rozwojem technologii pojawiły się oszczędniejsze poziomy zużycia niż oryginalna klasa A — są one oznaczone jako A+, A++, A+++ itp. (im więcej plusów, tym mniejsze zużycie). W rzeczywistości najwyższa klasa energetyczna we współczesnych suszarkach to właśnie A+++; wskaźniki na poziomie A – A+ można nazwać dobrymi, B – średnimi, C – akceptowalnymi.

Poziom hałasu generowanego przez suszarkę podczas pracy. Z reguły w charakterystyce wskazuje się maksymalną „głośność” urządzenia w najgłośniejszym trybie — gdy działają inne programy, wskaźnik ten może być niższy. Ponadto zauważamy, że w praktyce poziom hałasu zależy również od cech instalacji: na przykład, jeśli urządzenie nie stoi stabilnie na wszystkich czterech nóżkach, wibracje z obrotu bębna mogą powodować dodatkowy hałas, a wyłożone kafelkami ściany wzmacniają dźwięk, tworząc echa. Niemniej jednak najlepiej jest ocenić urządzenie dokładnie według poziomu hałasu zadeklarowanego w charakterystyce. I tutaj należy pamiętać, że decybel używany do oznaczenia głośności jest wielkością nieliniową i najlepiej jest oszacować rzeczywistą głośność urządzenia za pomocą tabel porównawczych. Oto najprostsza taka tabela dla zakresu głośności, w którym działają nowoczesne suszarki:

65 dB — głos ludzki w podniesionych tonach w odległości 1 m;
70 dB — głośna rozmowa kilku osób w tej samej odległości;
75 dB — głośny śmiech w odległości 1 m;
80 dB — silnik motocyklowy, odkurzacz średniej mocy.


Im cichsze urządzenie, tym wygodniej będzie z niego korzystać i tym lepiej sprawdzi się w „delikatnym” otoczeniu (np. jeśli w domu jest małe dziecko lub jeśli planujesz ładować suszarkę w nocy). Jednocześnie warto wziąć pod uwagę nie tylko rzeczywisty poziom hałasu, ale także miejsce instalacji urządzenia. Na przykład, jeśli planuje się instalację suszark...i w piwnicy prywatnego domu z grubymi sufitami, a sypialnia znajduje się na drugim piętrze, można zignorować poziom hałasu: nawet najgłośniejsza suszarka prawdopodobnie nie spowoduje niedogodności.

System ochrony suszarki przed skokami napięcia. Z reguły taka ochrona obejmuje najprostszy stabilizator, który radzi sobie z krótkotrwałymi wahaniami o stosunkowo małej mocy. Jeśli możliwości stabilizatora nie są wystarczające, system całkowicie odłącza suszarkę od sieci i wznawia zasilanie dopiero wtedy, gdy parametry napięcia powrócą do normy. W takim przypadku aktualny program z reguły jest zapamiętywany i po włączeniu kontynuuje od tego samego miejsca, w którym został przerwany.