Obecność funkcji skanowania bocznego w echosondzie.
Urządzenia z tą cechą są w stanie „zobaczyć” dno i obiekty podwodne nie tylko bezpośrednio pod statkiem, ale także po jego bokach. Należy pamiętać, że różne modele mogą znacznie różnić się kątem pokrycia przestrzeni bocznej. Niemniej jednak skanowanie boczne w każdym przypadku rozszerza możliwości echosondy i zapewnia dodatkowe możliwości w porównaniu ze zwykłym dnem.
Obecność
cyfrowego systemu przetwarzania danych (DSP) w konstrukcji echosondy.
Przetwarzanie cyfrowe umożliwia rozdzielenie odbieranego sygnału na obcy szum i przydatne dane. Oczywiście podział ten nie jest w 100% dokładny; jednak poziom szumu w filtrowanym sygnale jest nadal znacznie zmniejszony, a ekran otrzymuje maksimum przydatnych informacji i minimum obcych informacji. Wada tej funkcji jest tradycyjna: echosondy z DSP są nieco droższe niż konwencjonalne.
- Przekątna ekranu. Przekątna ekranu w calach. Im
większy ekran, tym więcej informacji można na nim wyświetlić i tym bardziej szczegółowe mogą być te informacje. Z drugiej strony parametr ten ma zauważalny wpływ na gabaryty urządzenia, a duże ekrany są drogie, zwłaszcza że do normalnej jakości obrazu wymagana jest odpowiednia rozdzielczość (patrz niżej).
-
Dotykowy. Obecność czujnika w konstrukcji wyświetlacza. Funkcja ta pozwala sterować urządzeniem poprzez dotykanie ikon na ekranie - podobnie jak to się robi w smartfonach i tabletach. Sterowanie dotykowe daje większe możliwości niż klasyczne, za pomocą przycisków i przełączników, ponadto jest bardziej intuicyjne – jednak takie urządzenia są droższe.
- Rozdzielczość wyświetlacza. Rozmiar wyświetlacza w punktach (pikselach) w poziomie i pionie. Im wyższa rozdzielczość, tym bardziej szczegółowy obraz może być wyświetlany na ekranie, tym mniejsze obiekty są na nim wyraźnie widoczne i tym wygodniej jest oglądać. Jednocześnie specyfika echosond jest taka, że zbyt wysoka rozdzielczość nie jest wymagana nawet w przypadku modeli z wyższej półki: np. skromne jak na standardy smartfony lub tablety 640x480 z ekranem 5” są uważane za całkiem wystarczające nawet dla zaawansowane urządzenie.
- Chromatyczność. Zdolność ekranu do wyświetlania kolorów. W tym przypadku stosuje się najprostszy podział:
Monochromatyczny. Wyświetlacze wyświetlające informacje tylko w odcieniach jednego koloru. Teoretycznie główny kolor może być dowolny, ale w tym przypadku bezwzględna większość
ekranów monochromatycznych to czarno-białe. Ich zaletami są niskie koszty i zużycie energii, a także dobra widoczność w słońcu; jednocześnie taki obraz pozwala na pracę z dość różnymi typami danych, co jest wystarczające nawet dla bardzo zaawansowanych echosond (patrz „Typ”). Jednak ta różnorodność nie jest tak szeroka jak w przypadku kolorowych wyświetlaczy, przez co dla ploterów nawigacyjnych (patrz ibid.) taki obraz jest słabo dopasowany - jeśli nie można wyświetlić różnych kolorów, niektóre ważne informacje na temat mapy są stracone.
Kolorowe. Ekrany zdolne do obsługi wielu kolorów. Różnorodność kolorów może być dość niewielka, ale obraz nadal okazuje się bardziej informacyjny niż czarno-biały: różne kolory mogą wskazywać na różne głębokości na mapie, zmiany temperatury wody itp. Z tego powodu ten typ wyświetlacza znajduje się we wszystkich typach urządzeń nawigacyjnych (patrz wyżej). Jego główną wadę można nazwać wyższym kosztem niż ekrany monochromatyczne.
- Podświetlenie.
Ekran posiada własny system podświetlenia. Funkcja ta uniezależnia wyświetlacz od światła zewnętrznego i pozwala widzieć na nim informacje nawet w całkowitej ciemności. Jednocześnie podświetlenie zwiększa zużycie energii, co jest ważne podczas długotrwałej pracy z autonomicznego źródła (na przykład akumulatora łodzi). Dlatego można go wyłączyć.
Urządzenie posiada slot do pracy z wymiennymi kartami pamięci. W niektórych modelach może być więcej niż jedno z tych gniazd.
Karty pamięci są bardzo popularne w nowoczesnej przenośnej elektronice ze względu na swoją lekkość, kompaktowość i stosunkowo niski koszt. W ploterach nawigacyjnych takie nośniki można wykorzystać zarówno do rozszerzenia własnej pamięci wbudowanej urządzenia, jak i do wymiany danych z innym sprzętem - na przykład przepisywania tras do laptopa lub pobierania z niego zaktualizowanych map nawigacyjnych (patrz niżej). Należy jednak pamiętać, że istnieje wiele odmian kart pamięci, w większości przypadków niekompatybilnych ze sobą. Z drugiej strony plotery nawigacyjne zwykle korzystają z szeroko rozpowszechnionego standardu mediów – najczęściej SD lub microSD.
