Porównanie SteelSeries Rival 650 Wireless vs Razer Mamba Wireless

Rodzaj połączenia myszki komputerowej.

Wszystkie typy podłączenia myszki można podzielić na przewodowe i bezprzewodowe. Istnieją również modele hybrydowe, które łączą w sobie oba sposoby; jednak, z wielu powodów nie są one bardzo popularne.

Myszy przewodowe mogą się różnić typem gniazda; zresztą, uniwersalnym i standardowym rozwiązaniem w dzisiejszych czasach jest USB, inne opcje są znacznie rzadsze (o nich patrz "Kabel"). W każdym razie takie myszki są o wiele tańsze od bezprzewodowych odpowiedników oraz nie potrzebują baterii/akumulatorów i mają prawie nieograniczony czas pracy. Z drugiej strony, kabel ogranicza mobilność i może powodować problemy przy podłączeniu, zwłaszcza, jeśli komputer znajduje się daleko lub w trudno dostępnym miejscu.

Urządzenia bezprzewodowe, z kolei, mogą łączyć się dzięki technologii radiowej, Bluetooth lub Wi-Fi; w niektórych modelach są dostępne dwa sposoby (zwykle radiowy i Bluetooth), w zależności od preferencji użytkownika. Niezależnie od używanego interfejsu, wszystkie takie modele są bardziej wygodnie niż przewodowe z powodu właśnie braku kabla; a zasięg u nich jest co najmniej kilka metrów, w ten sposób mysz bezprzewodowa może też pełnić funkcję pilota. Jednocześnie z tym, połączenie bezprzewodowe jest droższe...niż przewodowe, dodatkowo, dla całkowitej autonomii niezbędne jest zasilanie, a więc okres nieprzerywalnej pracy myszki okazuje się ograniczony.

Co do różnych rodzajów połączenia bezprzewodowego, oto ich charakterystyki:

— Radiowe. Dla połączenia radiowego, zwykle, jest używany bezprzewodowy adapter, podłączany do portu USB komputera. Sposób ten jest wygodny dlatego, że można go używać z dowolnymi komputerami — w tym z systemami, które nie posiadają wbudowanych modułów Bluetooth lub Wi-Fi. Wadą tej wersji jest to, że wolne gniazdo dla nadajnika jest niezbędne; dlatego jeśli portów USB jest mało, mogą pojawić się trudności. Jednak w razie potrzeby problem ten można łatwo rozwiązać — podłączyć hub USB; dlatego ten sposób połączenia jest najbardziej popularny wśród współczesnych bezprzewodowych myszy.

— Bluetooth. Główna zaleta tego sposobu połączenia polega na tym, że wiele nowoczesnych urządzeń — laptopy, większość komputerów, smart TV itp. — mają wbudowane moduły Bluetooth. W ten sposób podłączyć myszkę do takiego urządzenia można bezpośrednio, bez konieczności posiadania wolnego gniazda. A dla PC, wyposażonych w wewnętrzne moduły Bluetooth, dostępne są odpowiednie adaptery (które nawet mogą być w zestawie z myszką). Ponadto, niektóre zaawansowane modele z takim połączeniem są w stanie zapamiętać jednocześnie kilka urządzeń Bluetooth i przełączać się między nimi dosłownie "jednym kliknięciem". Zasięg połączenia Bluetooth wynosi nie mniej niż 10 m, pod warunkiem braku przeszkód.

— Wi-Fi. Dość specyficzna wersja, spotykana jest bardzo rzadko — w niektórych modelach myszy biurowych (patrz "Przeznaczenie"). Pod wieloma względami sposób ten jest podobny do Bluetooth — przeznaczony jest głównie do pracy z wbudowanymi modułami i pozwala korzystać z myszy, bez potrzeby zajmowania gniazda. Przy tym zasięg Wi-Fi jest znacznie większy. Z drugiej strony, zaleta ta nie ma zasadniczego znaczenia, a tworzenie myszki Wi-Fi, od strony technicznej, wiąże się z pewnymi trudnościami. Dlatego ten rodzaj połączenia nie jest bardzo popularny.

Interfejs, używany do przewodowego połączenia w myszach, które mają taką możliwość (patrz „Rodzaj połączenia”).

Najpopularniejszym w naszych czasach jest połączenie przez klasyczny port USB. Myszy do nowszego złącza USB C, z wielu powodów, są produkowane całkiem mało, pomimo zaawansowanych możliwości tego interfejsu. PS/2, wręcz przeciwnie, stopniowo ustępuje miejsca nowszym i bardziej zaawansowanym standardom. Oto bardziej szczegółowy opis każdej z tych opcji:

— USB. Podłączenie do tradycyjnego, pełnowymiarowego portu USB (zwanego USB A). Takie złącza są niezwykle rozpowszechnione: są prawie obowiązkowe w nowoczesnych komputerach stacjonarnych i laptopach, a także są standardowo używane do pracy z urządzeniami peryferyjnymi w telewizorach smart, centrach multimedialnych i innych rodzajach elektroniki. Dlatego zdecydowana większość myszy przewodowych korzysta z tego złącza.

- USB C. Najnowszy (na rok 2020) rodzaj złącza USB; jest znacznie mniejszy od opisanego powyżej USB A, a także ma wygodną obustronną konstrukcję. Takie złącza są coraz częściej używane w nowoczesnych komputerach PC i laptopach, jednak jest dla nich niewiele myszy; wynika to z kilku powodów. Po pierwsze, zaawansowane wersje USB są często implementowane przez złącze USB C, z dużą prędkością i dużym zasilaniem; w przypadku myszy cechy te nie są potrzebne, jednak mogą być przydatne...w przypadku bardziej wymagających urządzeń. Po drugie, gniazdo sprzętowe USB C może być używane do interfejsów innych niż USB (przede wszystkim Thunderbolt v3 i v4). Po trzecie, po prostu łatwiej jest dostać się do pełnowymiarowego złącza USB A z wtyczką - zwłaszcza, gdy próbujemy na ślepo znaleźć złącze z tyłu jednostki systemowej. W świetle tego wszystkiego, tylko kilka myszy do laptopów jest produkowanych pod USB C (patrz "W kierunku").

— PS/2. Specjalistyczne złącze o charakterystycznym okrągłym kształcie, stosowane wyłącznie do klawiatur i myszy; potocznie zwany „ps na pół”. Wejścia PS/2 znajdują się wyłącznie w komputerach stacjonarnych - są zbyt duże dla laptopów. Ogólnie ten interfejs jest uważany za przestarzały i mniej używany, jednak nadal można go znaleźć w nowoczesnych komputerach. Jednocześnie PS/2 ma bardzo praktyczną zaletę: podłączenie myszki do takiego gniazda pozwala pozostawić wolne dodatkowe złącze USB, co z kolei może przydać się innym peryferiom. Jednak myszy z tylko taką wtyczką w naszych czasach prawie nigdy nie są spotykane - urządzenia, które mogą również łączyć się z USB, stały się bardziej powszechne (patrz poniżej).

-USB lub PS/2. Opcja ta najczęściej oznacza, że sama mysz jest wyposażona we wtyczkę USB, a wraz z nią dostarczana jest przejściówka do PS/2. W ten sposób urządzenie okazuje się być tak wszechstronne, jak to możliwe w połączeniu; jednocześnie adaptery są bardzo niedrogie, ich cena jest prawie niewidoczna na tle kosztów samych myszy (nawet niedrogich). Dlatego do tej kategorii należą najnowocześniejsze manipulatory z możliwością pracy przez PS/2.

Rozdzielczość czujnika odpowiedzialnego za śledzenie ruchów myszy na powierzchni roboczej. Określone w DPI — punkty na cal.

Fizyczny sens DPI jest taki. Sensor współczesnej myszy działa na tej samej zasadzie, co i matryca aparatu i składa się z pikseli. A DPI (dots per inch) — jest to liczba pikseli, która przypada na 1 cal powierzchni (długości lub szerokości), "widocznej" dla sensora

Uważa się, że większa liczba DPI oznacza bardziej zaawansowany sensor i mysz; w dzisiejszych czasach nie są rzadkością modele na 3500 – 5000 DPI, 12000 DPI, 16000 DPI a nawet więcej. W pewnym sensie tak to jest — wysoka rozdzielczość sprzyja precyzji. Jednak jedyne, co bezpośrednio jest określane przez wskaźnik to szybkość poruszania się kursora na ekranie: im wyższa rozdzielczość sensora — tym większa liczba pikseli, o jaką przesunie się kursor podczas przemieszczania myszy na określoną odległość. Warto przy tym przypomnieć, że zbyt duża prędkość jest bardziej niepożądana niż zbyt mała. Więc realna potrzeba w wysokim DPI (1000 i powyżej) występuje głównie podczas pracy na dużych ekranach (w rozdzielczości 4K i więcej); dla małych ekranów (HD i Full HD) często okazuje się wystarczająca mniejsza wartość.

Myszka wyposażona w dodatkowe efekty podświetlenia. Więcej informacji na temat podświetlenia patrz wyżej, a dodatkowe efekty mogą być różne — od płynnej zmiany jasności i/lub koloru aż po sygnały kolorystyczne i świetlne, a także synchronizacja podświetlenia (dla modeli z tą funkcją w tym punkcie podaje się obsługiwaną technologię synchronizacji).

Na tej ostatniej funkcji warto się skupić. Sama synchronizacja pozwala dopasować podświetlenie myszki do podświetlenia innych komponentów systemu — z obudową, kartą graficzną, klawiaturą, monitorem itp. Dzięki takiej synchronizacji wszystkich komponentów można tworzyć różne niezwykłe efekty świetlne: synchroniczna zmiana kolorów, rozchodzenie się kolorów jak fale itp. Żeby to było możliwe wszystkie urządzenia muszą obsługiwać jedną technologię synchronizacji, a najczęściej każdy producent posiada swoją własną technologię. Przed zakupem warto to doprecyzować. Zresztą, niektóre myszki mogą pracować od razu z wieloma modelami — na przykład, iCUE od Corsair i MLS (Mystic Light Sync) od MSI.

Dodatkowe cechy kabla, w który jest wyposażona mysz.

Funkcje te mogą obejmować system przewijania, odłączany przewód i przewód w oplociebez oplotu). Oto bardziej szczegółowy opis wszystkich tych funkcji.

— Zwijany. Przewód, wyposażony w specjalny mechanizm do zwijania. Funkcja ta znacznie ułatwia transport: po zakończeniu pracy kabel jest maksymalnie zwinięty i nie plącze się, a podczas używania można go rozwinąć na odpowiednią długość (zwykle jest taka możliwość). Wszystko to jest szczególnie ważne dla myszek do laptopów (patrz "Przeznaczenie") — w rzeczywistości, większość modeli, które są wyposażone w zwijany kabel, należą właśnie do tej kategorii.

— Odłączany. Kabel, który można odłączyć od myszy. Opcję tę mają prawie wszystkie myszy, które można podłączyć na dwa sposoby — przewodowo i bezprzewodowo: podczas pracy w trybie bezprzewodowym kabel można odłączyć, żeby on nie przeszkadzał. Zresztą, istnieją też przewodowe urządzenia do laptopów z takim kablem, który można odłączyć dla wygody transportu. Należy również pamiętać, że najczęściej do podłączenia kabla jest używany uniwersalny port taki, jak microUSB, więc w razie potrzeby przewód można wymienić na inny — na przykład, dłuższy.

— W oplocie. Kabel myszy komputerowej z dodatkowym oplotem. Cecha ta sprawia, że przewód jest b...ardziej wytrzymały, niezawodny i mniej się zagina. Z drugiej strony, oplot może gromadzić zanieczyszczenia i się psuć; z tego powodu kabel szybciej traci na wyglądzie, niż myszki bez oplotu. Taki kabel jest droższy od zwykłego gładkiego kabla.

Całkowita waga myszy. Dla modeli z przewodowym połączeniem, zazwyczaj, waga określa się bez uwzględnienia kabla, a dla urządzeń z regulacją wagi (patrz wyżej) — bez ciężarków.

Parametr ten jest ważny przede wszystkim dla profesjonalnych graczy, choć dla zwykłych użytkowników często też okazuje się być istotny. Teoretycznie, mniejszy ciężar wpływa na prędkość i zmniejsza zmęczenie. W praktyce wiele zależy od przyzwyczajeń i preferencji użytkownika: zbyt lekka mysz może "nie być odczuwalna w rękach" i nie dawać informacji zwrotnej. Dlatego, choć u większości myszy dolny limit wagi wynosi 60 – 80 g, jednak nawet wśród profesjonalnych modeli do gier pojawiają się bardziej masywne urządzenia — na 120 – 140 g i więcej. Najbardziej lekka odmiana — dla laptopów (patrz "Przeznaczenie"), wśród nich można znaleźć urządzenia, które ważą mniej niż 60 g.

Należy również pamiętać, że waga w pewnym stopniu zależy od rozmiarów i poziomu zaawansowania urządzenie, jednak jednoznacznej zależności tu nie ma: modele o podobnych rozmiarach i funkcjach mogą mieć bardzo różną wagę.

Możliwość regulowania wagi myszy.

Funkcja ta jest istotna przede wszystkim dla modeli do gier, które są używane przez profesjonalnych graczy i zaawansowanych entuzjastów: dla maksymalnej precyzji ruchów potrzebne jest, aby mysz miała nie tylko optymalną formę, ale również wagę. Zmiana masy odbywa się poprzez dodawanie lub usuwanie specjalnych ciężarków, dostarczanych w zestawie. W niektórych modelach za pomocą zmiany umiejscowienia ciężarków można zmieniać nie tylko wagę, ale również równowagę myszy, osiągając maksymalnie precyzyjne ustawienia pod osobiste preferencje.