Porównanie Celestron AstroMaster 80AZS vs Celestron Travel Scope 80

Najwyższe powiększenie rozdzielcze, jakie może zapewnić teleskop. W rzeczywistości jest to powiększenie, przy którym teleskop zapewnia maksymalną szczegółowość obrazu i pozwala zobaczyć wszystkie detale, które w zasadzie można w nim zobaczyć. Przy zmniejszeniu powiększenia poniżej tej wartości zmniejszają się rozmiary widocznych detali, co pogarsza ich widoczność, przy powiększeniu zauważalne stają się zjawiska dyfrakcyjne, przez co detale zaczynają się zamazywać.

Maksymalne powiększenie rozdzielcze jest mniejsze od maksymalnego użytecznego (patrz wyżej) - wynosi około 1,4 ... 1,5 średnicy obiektywu w milimetrach (różne wzory dają różne wartości, nie da się jednoznacznie określić tej wartości, ponieważ wiele zależy od subiektywnych odczuć obserwatora i cechach jego wzroku). Warto jednak popracować z takim powiększeniem, jeśli chcesz zobaczyć maksymalną liczbę szczegółów - na przykład nierówności na powierzchni Księżyca lub podwójne gwiazdy. Stosowanie większego powiększenia (w zakresie maksymalnego użytecznego) ma sens tylko do oglądania jasnych, kontrastowych obiektów, a także w przypadku problemów ze wzrokiem obserwatora.

Typ szukacza dołączonego do teleskopu.

Poszukiwacz to urządzenie zaprojektowane do wycelowania urządzenia w określony obiekt niebieski. Potrzeba takiego urządzenia wynika z faktu, że lunety, ze względu na duże powiększenie, mają bardzo małe kąty widzenia, co znacznie komplikuje prowadzenie wzrokowe: tak mały obszar nieba jest widoczny w okularze, że można go Określone na podstawie tych danych dokładnie, gdzie skierowany jest teleskop i gdzie jest potrzebny, obracanie jest prawie niemożliwe. Prowadzenie „wzdłuż tuby” jest bardzo niedokładne, szczególnie w przypadku modeli lustrzanych o dużej grubości i stosunkowo krótkiej długości. Szukacz natomiast ma małe powiększenie (lub działa w ogóle bez powiększenia) i odpowiednio szerokie kąty widzenia, pełniąc tym samym rolę swoistego „celownika” dla głównego układu optycznego teleskopu.

We współczesnych teleskopach można zastosować następujące typy szukaczy:

- Optyczne. Najczęściej szukacze te mają postać małego monokularu skierowanego równolegle do osi optycznej teleskopu. W polu widzenia monokularu stosuje się zwykle oznaczenia, które pokazują, który punkt w widzialnej przestrzeni odpowiada polu widzenia samego teleskopu. W większości przypadków celowniki optyczne zapewniają również pewne powiększenie - zwykle rzędu 5 - 8x, dlatego przy pracy z takimi układami z reguły nadal wymagane jest wstępne skierowanie lunety "wzdłuż tuby". Zaletami optyki w porównaniu z szukacza...mi LED są prostota konstrukcji, niski koszt, a także dobra przydatność do obserwacji w mieście, na przedmieściach i innych warunkach przy dość jasnym niebie. Ponadto takie urządzenia są niezależne od źródeł zasilania. Na tle ciemnego nieba oznaczenia mogą być słabo widoczne, ale w takich przypadkach istnieje specyficzny rodzaj szukaczy - z podświetlanym celownikiem. Co prawda podświetlenie wymaga baterii, ale nawet przy ich braku oznaczenia pozostają widoczne - jak w konwencjonalnym, niepodświetlanym szukaczu. Nasadki tego typu są oznaczone tradycyjnym dla optyki indeksem dwóch liczb, z których pierwsza odpowiada krotności, druga średnicy obiektywu - np. 5x24.

- Z prowadzeniem punktowym (LED). Celowniki tego typu są w zasadzie podobne do celowników kolimatorowych: niezbędnym elementem konstrukcyjnym jest okienko obserwacyjne (w postaci charakterystycznego szkła w ramie), na które rzutowany jest znacznik ze źródła światła. Ten znak może mieć formę punktu lub innego kształtu - krzyża, pierścienia z kropką itp. Urządzenie takiego szukacza jest takie, że położenie znaku w oknie zależy od położenia oka obserwatora, ale ten znak zawsze wskazuje punkt, w który skierowany jest teleskop. Celowniki LED są wygodniejsze od celowników optycznych w tym sensie, że użytkownik nie musi zbliżać oczu do okularu - znak jest dobrze widoczny z odległości 20-30 cm, co ułatwia celowanie w niektórych sytuacjach ( na przykład, jeśli obserwowany obiekt znajduje się blisko zenitu). Świetnie sprawdzają się również na ciemnym niebie. Zwykle nie mają powiększenia, ale nie można tego nazwać jednoznaczną wadą – dla poszukiwacza często ważniejsze od przybliżenia jest szerokie pole widzenia. Ale jedną z jednoznacznych praktycznych mankamentów jest konieczność posiadania źródła zasilania (najczęściej baterii) – bez nich system zamienia się w bezużyteczny kawałek szkła. Ponadto kolimatory na ogół są znacznie droższe od klasycznej optyki, a na tle rozświetlonego nieba znak może się zgubić.

Zwróć uwagę, że istnieją teleskopy, które w ogóle nie mają szukaczy – są to modele o małej średnicy obiektywu, w których minimalne powiększenie (patrz wyżej) jest niewielkie i zapewnia dość szerokie pole widzenia.

Obecność powłoki antyodbiciowej na powierzchni soczewek, a czasem także na pryzmatach lunety. Taka powłoka tworzy charakterystyczne kolorowe refleksy lub opalizujące plamy na powierzchni szkła.

Znaczenie oświecenia jest jasne już z nazwy: funkcja ta poprawia ogólną transmisję światła, zapewniając w ten sposób jaśniejszy, wyraźniejszy i wyższej jakości obraz. Jest to szczególnie ważne w przypadku teleskopów, ponieważ takie instrumenty są używane głównie w nocy i radzą sobie z bardzo małą ilością światła. Ogólna zasada powłok antyrefleksyjnych polega na tym, że zmniejszają one współczynnik odbicia soczewki/pryzmaty, pozwalając na przepuszczanie większej ilości światła. W praktyce realizuje się to w następujący sposób: światło przechodzi przez powłokę do szyby głównej, jest od niej odbijane, jednak zamiast rozpraszać się, dociera do granicy między powłoką a powietrzem i jest od niej odbijane, zawracając „z powrotem” w pierwotnym kierunku. Podobnie, możliwe jest zmniejszenie strat światła w wyniku odbicia z 5% (soczewka niepowlekana) do 1% przy pojedynczej warstwie i 0,2% lub nawet mniej przy wielowarstwowym antyodbiciu; jednocześnie dzięki mikroskopijnej grubości powłoki takie nie wprowadzają zniekształceń geometrycznych w widzialny obraz.

Z reguły rodzaj oświecenia jest ponadto określony w dokumentacji producenta, a czasem bezpośrednio w charakterystyce. W sumie istnieją 4 główne typy, oto ich główne cechy:

- Pojedyncza warstwa (C). Jedna war...stwa powłoki na poszczególnych (nie wszystkich) elementach optycznych, a najczęściej - i w ogóle tylko na zewnętrznej powierzchni soczewki. Jest to najprostsza i najtańsza opcja, stosowana głównie w niedrogich modelach, które nie są przeznaczone do poważnych zadań. Wynika to z faktu, że na ogół powłoka jednowarstwowa działa tylko na część widma widzialnego, przez co jest gorsza od powłoki wielowarstwowej zarówno pod względem wydajności, jak i niezawodności oddawania barw (czasami mogą bardzo zauważalne). I w tym przypadku taka powłoka również nie jest nakładana na wszystko, a tylko na poszczególne części układu optycznego. Tak więc, chociaż jednowarstwowa powłoka jest lepsza niż żadna, nadaje się głównie do zastosowań rozrywkowych.

- Pełna pojedyncza warstwa (FC). Powłoka jednowarstwowa nałożona na wszystkie elementy optyczne teleskopu. Zasadniczo zapewnia najwyższą wydajność dostępną dla takich powłok. Ponieważ jednak ten rodzaj pokrycia jest skuteczny tylko dla stosunkowo niewielkiej części widma widzialnego, jakość oddawania barw jest nadal niższa niż w systemach wielowarstwowych.

- Wielowarstwowy (MC). Powłoka składająca się z kilku warstw o różnych współczynnikach załamania, nakładana na jeden lub więcej elementów optycznych (jednak nie wszystkie). Liczba warstw może być różna – od 2 – 3 w stosunkowo niedrogich rozwiązaniach do 6 – 8 i więcej w teleskopach z wyższej półki. Jednak nawet stosunkowo proste powłoki wielowarstwowe pokrywają prawie całe spektrum widzialne i przewyższają kilkakrotnie powłoki jednowarstwowe pod względem redukcji odbić. Jeśli więc ważna jest dla Ciebie dobra jasność i niezawodne odwzorowanie kolorów, ta opcja będzie bardziej preferowana niż nawet pełne jednowarstwowe oświecenie, nie wspominając już o niepełnym. Z drugiej strony taka optyka jest droższa niż rozwiązania z jedną warstwą powłoki antyodbiciowej.

- Pełna wielowarstwowa. Najbardziej zaawansowany rodzaj powłoki: powłoka wielowarstwowa nałożona na wszystkie elementy układu optycznego. Ta opcja zapewnia niezwykle wysoką przepuszczalność światła i dokładne odwzorowanie kolorów, jednak jest kosztowna. Dlatego można go znaleźć głównie wśród teleskopów z wyższej półki; a warto poszukać konkretnie modelu o takim oświeceniu, gdy zarówno jasność obrazu, jak i wierność kolorów ma dla Ciebie fundamentalne znaczenie.

Obecność zwierciadła diagonalnego w konstrukcji lub zestawie z teleskopem.

To akcesorium jest używane w połączeniu z teleskopami soczewkowymi i zwierciadlanymi (patrz „Konstrukcja”). W takich osi optycznej teleskopu; w niektórych sytuacjach – na przykład przy modelach okular znajduje się na końcu rury i jest skierowany wzdłuż obserwacji obiektów w pobliżu zenitu – takie ustawienie może być bardzo niewygodne dla obserwatora. Zwierciadło diagonalne pozwala na skierowanie okularu pod kątem do osi optycznej, co zapewnia komfort we wspomnianych sytuacjach. Co prawda obraz zwykle okazuje się lustrzany (od prawej do lewej), jednak przy obserwacji obiektów astronomicznych trudno to nazwać poważną wadą. Zwierciadła diagonalne mogą być zarówno zdejmowane, jak i wbudowane, istnieje również możliwość zmiany kąta obrotu okularu.

Przyrząd, pozwalający na zamontowanie smartfona na teleskopie, dzięki czemu kamera urządzenia „widzi” obraz w okularze. Adapter do smartfona umożliwia robienie zdjęć i nagrywanie wideo smartfonem, a także wykorzystanie jego ekranu jako okularu – np. jeśli chcesz pokazać obraz kilku osobom naraz.

Całkowita waga całego teleskopu, wliczając montaż i statyw.

Niewielka waga jest wygodna przede wszystkim do „polowego” użytkowania i częstych ruchów z miejsca na miejsce. Natomiast minusem jest skromna wydajność, wysoki koszt, a czasem jedno i drugie. Dodatkowo podstawka niweluje wstrząsy i wibracje gorzej, co może mieć znaczenie w niektórych sytuacjach (np. jeśli punkt obserwacji znajduje się w pobliżu torów kolejowych, przez które często przejeżdżają pociągi towarowe).