Porównanie Arsenal 20x50 NBN18-2050N vs Arsenal 16x50 NBN18-1650N

Powiększenia wskazuje, ile razy obraz dowolnego obiektu w okularze będzie większy niż ten, który jest widoczny gołym okiem. Standardowe wartości to powiększenie 7x, 8x, 10x, 12x, 20x. Im większe powiększenie, tym większy stopień zbliżenia i większa odległość, z której ten lub inny obiekt można zobaczyć przez lornetkę. Z drugiej strony, zwiększenie powiększenia zwykle oznacza zmniejszenie kąta widzenia, a „złapanie” obiektu zainteresowania (zwłaszcza ruchomego) lornetką może być bardzo trudne. Ponadto przy tej samej średnicy obiektywu model o większym powiększeniu będzie miał mniejszą średnicę źrenicy wyjściowej i odpowiednio niższy współczynnik przysłony (więcej szczegółów poniżej). W przypadku modeli z regulacją powiększenia (patrz niżej), w danym punkcie podawana jest maksymalna wartość tego parametru. Powiększenie to pierwsza cyfra w tradycyjnych oznaczeniach, np. 8x40 - odpowiada ośmiokrotnej optyce. Jeśli istnieje regulacja powiększenia (patrz poniżej), w oznaczeniu wymieniany jest cały zakres - na przykład 8-12x40.

Średnica obszaru widocznego przez lornetkę / monokular z odległości 1 km - innymi słowy największa odległość między dwoma punktami, w których można je jednocześnie zobaczyć z tej odległości. Nazywa się to również „liniowym polem widzenia”. Wraz z kątowym polem widzenia (patrz niżej) parametr ten charakteryzuje przestrzeń zajmowaną przez optykę, jednocześnie wyraźniej opisuje możliwości konkretnego modelu niż dane o kątach widzenia. W modelach z regulowanym powiększeniem (patrz wyżej) zwykle wskazywane jest maksymalne pole widzenia - przy najmniejszym powiększeniu i najszerszym kącie widzenia. Informacje te są często uzupełniane danymi o wartości minimalnej.

Złożony wskaźnik opisujący jakość lornetki / monokularu o zmierzchu - kiedy oświetlenie jest słabsze niż w dzień, ale jeszcze nie tak słabe jak w głęboki wieczór czy w nocy. Chodzi przede wszystkim o możliwość zobaczenia przez urządzenie drobnych szczegółów. Konieczność użycia tego parametru wynika z faktu, że zmierzch jest stanem szczególnym. W świetle dziennym o widoczności drobnych szczegółów przez lornetkę decyduje przede wszystkim powiększenie optyki, przy świetle nocnym - średnica obiektywu (patrz niżej); o zmierzchu oba te wskaźniki wpływają na jakość. Ta cecha jest uwzględniana przez współczynnik zmierzchu. Jego konkretna wartość jest obliczana jako pierwiastek kwadratowy z krotności razy średnica soczewki. Na przykład dla lornetki 8x40 współczynnik zmierzchu będzie pierwiastkiem 8x40=320, czyli około 17,8. W modelach z regulacją krotności (patrz wyżej) minimalny współczynnik zmierzchu jest zwykle wskazywany przy najmniejszym powiększeniu, ale często podaje się również dane dotyczące maksimum. Za najmniejszą wartość tego parametru dla normalnej widzialności o zmierzchu uważa się 17. Jednocześnie należy zauważyć, że współczynnik zmierzchu nie uwzględnia rzeczywistej transmisji światła systemu - i silnie zależy od jakości soczewek i pryzmaty, zastosowanie powłok antyodbiciowych itp. Dlatego rzeczywista jakość obrazu o zmierzchu dla dwóch modeli o tym samym współczynniku zmierzchu może się znacznie różnić.

Jeden z parametrów opisujących jakość widoczności przez urządzenie optyczne w warunkach słabego oświetlenia. Luminancja względna jest określana jako kwadrat średnicy źrenicy wyjściowej (patrz poniżej); im wyższa liczba, tym więcej światła przepuszcza lornetka / monokular. Jednocześnie wskaźnik ten nie uwzględnia jakości zastosowanych w konstrukcji soczewek, pryzmatów i powłok. Dlatego możliwe jest porównanie obu modeli pod względem względnej jasności tylko w przybliżeniu, ponieważ nawet jeśli wartości są równe, rzeczywista jakość obrazu może się znacznie różnić.

Średnica źrenicy wyjściowej tworzonej przez układ optyczny lornetki / monokularu. Źrenica wyjściowa to rzut przedniej soczewki obiektywu, zbudowany przez optykę w obszarze okularu; obraz ten można zaobserwować w postaci charakterystycznego okręgu świetlnego, jeśli patrzysz przez okular nie z bliska, ale z odległości 30 - 40 cm.Średnica tego okręgu jest mierzona według specjalnego wzoru - dzieląc średnicę obiektywu przez wielość (patrz wyżej). Na przykład model 8x40 będzie miał średnicę źrenicy 40/8=5 mm. Wskaźnik ten określa ogólną aperturę urządzenia i odpowiednio jakość obrazu w słabym świetle: im większa średnica źrenicy, tym jaśniejszy będzie obraz (oczywiście przy tej samej jakości pryzmatów i szkieł, ponieważ one również wpływają na jasność). Ponadto uważa się, że średnica źrenicy wyjściowej powinna być nie mniejsza niż źrenicy oka ludzkiego - a jej rozmiar może się różnić. Tak więc w świetle dziennym źrenica w oku ma rozmiar 2 - 3 mm, a w ciemności - 7-8 mm u nastolatków i dorosłych oraz około 5 mm u osób starszych. Ten punkt należy wziąć pod uwagę przy wyborze modelu do określonych warunków: w końcu modele o wysokiej aperturze są drogie i nie ma sensu przepłacać za dużą źrenicę, jeśli potrzebujesz lornetki wyłącznie do użytku dziennego.

Przesunięcie to odległość między soczewką okularu a źrenicą wyjściową instrumentu optycznego (patrz Średnica źrenicy wyjściowej). Optymalną jakość obrazu osiąga się, gdy źrenica wyjściowa jest rzutowana bezpośrednio na oko obserwatora; tak więc w praktyce przesunięcie to odległość od oka do soczewki okularu, która zapewnia najlepszą widoczność i nie przyciemnia krawędzi (winietowanie). Długie wysunięcie jest szczególnie ważne, gdy lornetka / monokular mają być używane jednocześnie z okularami - w takich przypadkach nie ma możliwości zbliżenia okularu do oka.

Zakres regulacji rozstawu źrenic zapewniany w lornetkach z odpowiednią funkcją.

Przypomnijmy, że idealnie odległość między źrenicami urządzenia powinna odpowiadać odległości między środkami źrenic użytkownika. Przy takim wyliczeniu warto dobrać lornetkę do tego parametru; a jeśli z urządzenia będzie korzystało kilka osób, warto upewnić się, że wszystkie „pasują” do zakresu regulacji wybranego modelu. Jednak nie każda osoba dokładnie zna swój rozstaw źrenic, zwłaszcza że zmienia się on wraz z wiekiem; a krąg użytkowników może być niepewny – np. jeśli chodzi o „wypożyczanie” lornetek w branży łowieckiej. W takich przypadkach należy postępować zgodnie z poniższym.

U dorosłych o mniej lub bardziej standardowej budowie rozstaw źrenic mieści się w zakresie od 60 do 66 mm. Współczesne lornetki z pewnym marginesem pokrywają ten zakres - nawet najskromniejsze modele obsługują wartości od 60 do 70 mm, a w większości przypadków dolna granica zakresu leży w okolicach 54 - 57 mm, a górna - 72 - 75 mm. To wystarcza większości dorosłych, w tym tych o niestandardowej budowie ciała - miniaturowych lub odwrotnie, dużych. Tak więc szerszy zakres może się przydać tylko w szczególnych przypadkach. Przykładowo, jeśli dziecko będzie używało lornetki, to pożądane jest, aby dolna granica regulacji była niższa od standardowych 50 - 55 mm (w niektórych modelach granica ta jest na poziomie 38 mm, a nawet 34 mm).