Porównanie Audio-Technica AT-LPW40WN vs Rega Planar 2

Model przystawki (kartridża) dostarczany wraz z gramofonem. Przetwornik jest jedną z najważniejszych części każdego gramofonu winylowego, od jego jakości zależy jakość odbieranego dźwięku. Znając nazwę modelu, możesz znaleźć szczegółowe dane na jego temat i określić, w jakim stopniu jesteś zadowolony z tego konkretnego wkładu.

Poziom sygnału na wyjściu przetwornika dostarczonego z gramofonem jest w rzeczywistości mocą sygnału dochodzącego z przetwornika do przedwzmacniacza gramofonowego. Parametr ten jest niezbędny przede wszystkim w przypadkach, gdy odtwarzacz ma być podłączony do zewnętrznego przedwzmacniacza gramofonowego: taki sprzęt musi być zaprojektowany dla odpowiedniej siły sygnału z przetwornika.

Siła nacisku igły na płytę, na jaką zaprojektowano kompletny przetwornik (wkład).

Siła ta zależy od sztywności (giętości) igły: im większa siła docisku, tym odpowiednio sztywniejszy wkład, tym mniej jest giętki. Uważa się też, że mniejszy nacisk zużywa się na mniejsze zużycie nagrania, ale „lekkie” wkładki niekoniecznie są lepsze – jest wiele innych niuansów. W praktyce więc informacja o ciśnieniu kompletnego podbieracza jest potrzebna głównie w przypadku wymiany. Zazwyczaj ciśnienie zapewniane przez ramię gramofonu jest regulowane w tych samych granicach, więc nowa wkładka musi być również przystosowana do tej samej siły prowadzącej - w przeciwnym razie istnieje ryzyko, że gramofon nie zostanie odpowiednio wyrównany.

Waga przystawki (wkładki) dostarczonej z gramofonem.

Waga wkładki określa sposób wyważenia ramienia w celu uzyskania optymalnej siły nacisku. Jednak kompletne przetworniki są zazwyczaj optymalnie kompatybilne z odpowiednimi ramionami, więc nie ma problemu z regulacją gramofonu. Kupując wkładkę zastępczą, warto jednak zwrócić uwagę na parametr ten: wskazane jest, aby nowa wkładka nie różniła się zbytnio masą od pełnej, w przeciwnym razie zakres regulacji ramienia może nie wystarczyć do prawidłowego wyważenia.

Model ramienia - ruchome ramię, na którym zamontowana jest przystawka - dostarczany wraz z gramofonem. Ramię odpowiada za prawidłową pozycję igły i dokładność ruchu igły, co ma kluczowe znaczenie dla jakości dźwięku. Dlatego wielu melomanów stara się doprecyzować nie tylko ogólne dane dotyczące ramienia, ale także jego specyfikę w każdym konkretnym „gramofonie”; aby znaleźć te informacje, w specyfikacji podano nazwę ramienia.

Główny materiał użyty do budowy kompletnego ramienia.

- Metal. Z reguły w tym przypadku mówimy o stopie aluminium. Jest to dość lekki i wytrzymały materiał o przeciętnej charakterystyce pod względem jakości dźwięku: nie absorbuje zewnętrznych wibracji tak dobrze jak węgiel, ale to wystarcza w przypadku „wentylatorów” klasy podstawowej i średniej; inne sposoby na wyeliminowanie zakłóceń może być stosowany w drogich modelach, ale aluminium jest znacznie tańsze.

- Węgiel. Wysokiej jakości materiał o mniejszej wadze i bardziej zaawansowanych właściwościach antyrezonansowych niż metal opisany powyżej. Główną wadą węgla jest jego dość wysoki koszt.

- Plastikowy. Plastik wyróżnia się niskim kosztem, ale jest to chyba jedyna jego kluczowa zaleta: właściwości użytkowe tego materiału są raczej skromne. Dlatego jest stosowany niezwykle rzadko – głównie w gramofonach w stylu retro, gdzie plastikowe ramię jest niezbędnym detalem z punktu widzenia designu.

Efektywna długość całego ramienia to odległość od punktu mocowania (osi obrotu) do igły.

Wskaźnik ten jest ważny przede wszystkim w przypadku obrotowych ramion gramofonowych: im dłuższa długość - im mniejszy błąd kątowy, tym mniejsza niewspółosiowość między kierunkiem toru a osią wzdłużną głowicy (szczegóły w rozdziale "Typ") i niższe poziom odpowiedniego zniekształcenia. Ponadto dłuższa długość obniża częstotliwość rezonansową i zmniejsza prawdopodobieństwo zniekształceń. Z drugiej strony dłuższe ramię jest cięższe, co wymaga pewnych technicznych poprawek i może również negatywnie wpłynąć na czystość dźwięku. Dlatego długa długość nie zawsze jest gwarantem wysokiej jakości – warto również zwrócić uwagę na wagę (patrz niżej).

Przedwzmacniacz gramofonowy to specjalnie zaprojektowany przedwzmacniacz używany z przetwornikami winylowymi. Początkowo dźwięk na takich płytach był rejestrowany ze zniekształceniem charakterystyki amplitudowo-częstotliwościowej, a mianowicie ze wzrostem głośności od niskich częstotliwości do wysokich; wynika to z technicznych cech procesu nagrywania. W związku z tym korektor gramofonowy nie tylko wzmacnia sygnał do poziomu wystarczającego do zasilania wzmacniacza mocy, ale także koryguje pasmo przenoszenia, „rozciągając” basy i obniżając głośność wysokich częstotliwości. Wbudowany przedwzmacniacz gramofonowy umożliwia bezpośrednie podłączenie gramofonu do wzmacniacza mocy, bez użycia sprzętu pośredniego. Co prawda pod względem właściwości wbudowane przedwzmacniacze-korektory są gorsze od zewnętrznych. Dlatego w niektórych modelach z tą funkcją może być przewidziany tryb „bypass”, który pozwala ominąć sygnał z wbudowanego przedwzmacniacza gramofonowego do zewnętrznego, bardziej zaawansowanego. Są też odtwarzacze winylowe bez przedwzmacniacza gramofonowego.

- Gniazdo USB B. Złącze przeznaczone do podłączenia odtwarzacza do komputera jako urządzenia peryferyjnego. To połączenie jest używane głównie do kopiowania płyt winylowych na cyfrowy format audio, taki jak MP3. Jednocześnie przetwarzanie komputerowe pozwala „oczyścić” nagranie z kliknięć i innych zewnętrznych zakłóceń; wymagane do tego oprogramowanie może nawet być zawarte w zestawie.

- Bluetooth. Obecność wbudowanego modułu Bluetooth w konstrukcji odtwarzacza. Technologia ta jest przeznaczona do bezpośredniej komunikacji bezprzewodowej z innymi urządzeniami w odległości do 10 m. Możliwości takiej komunikacji mogą się różnić w zależności od obsługiwanych protokołów Bluetooth. Najpopularniejszym zastosowaniem tej funkcji w gramofonach jest przesyłanie strumieniowe dźwięku do bezprzewodowych słuchawek lub głośników. Takie połączenie może być nieco gorsze od przewodowego pod względem jakości dźwięku, ale nie wymaga manipulowania kablami i doboru kompatybilnych złączy; a różnica w jakości jest często nieistotna, zwłaszcza biorąc pod uwagę specyfikę dźwięku z winylu. Inne zastosowania Bluetooth są technicznie możliwe - na przykład zdalne sterowanie ze smartfona lub tabletu - ale są one niezwykle rzadkie.

- Wejście audio. Obecność wejścia audio w konstrukcji odtwarzacza; zwykle odnosi się to do analogowego wejścia audio na poziomie liniowym. W różnych modelach...może korzystać z różnych typów złączy - na przykład mini-jack 3,5 mm lub tulipanów RCA. Jednak niezależnie od rodzaju złącza, przeznaczenie takiego wejścia jest wszędzie takie samo – jest przeznaczone do podłączenia zewnętrznego źródła dźwięku i obróbki tego dźwięku za pomocą wbudowanych instrumentów odtwarzacza. Na przykład można podłączyć przenośny odtwarzacz do wejścia audio i odtwarzać dźwięk przez wbudowany wzmacniacz gramofonu.

- Cyfrowe wyjście audio. Obecność cyfrowego wyjścia audio w konstrukcji odtwarzacza. Zazwyczaj wyjście to ma postać złącza S/PDIF - optycznego lub elektronicznego; pierwsza opcja jest mniej podatna na zakłócenia, druga nie wymaga szczególnej delikatności przy obsłudze kabla. To złącze może być przydatne do podłączania zewnętrznych urządzeń audio z wejściami cyfrowymi do odtwarzacza. W niektórych przypadkach preferowane jest połączenie cyfrowe niż analogowe – na przykład, jeśli w urządzeniu zewnętrznym nie ma wejść liniowych lub wszystkie są zajęte. Jednocześnie interfejs cyfrowy wymaga przetwornika analogowo-cyfrowego w gramofonie, który jest dodatkowym układem elektronicznym i potencjalnym źródłem zakłóceń. Dlatego wyjścia te nie są używane w sprzęcie klasy audiofilskiej.

- Wyjście słuchawkowe. Obecność oddzielnego wyjścia słuchawkowego w konstrukcji odtwarzacza. Zazwyczaj to wyjście wykorzystuje mini-jack 3,5 mm lub jack 6,35 mm. Pierwszy typ znajduje się w większości nowoczesnych słuchawek, drugi jest bardziej niezawodny i typowy dla modeli profesjonalnych; podczas gdy oba interfejsy są kompatybilne za pośrednictwem najprostszego adaptera. W każdym razie podłączenie słuchawek może się przydać w dwóch sytuacjach: gdy pożądane jest zachowanie ciszy i nie przeszkadzanie innym muzyką, lub odwrotnie, gdy wokół jest głośno i dźwięk z głośników byłby słabo słyszalny. Teoretycznie drugi wariant zastosowania jest popularny wśród DJ-ów – w ogólnym brzmieniu ważne jest, aby usłyszeć, co dokładnie „gramofon” gra w danej chwili. W praktyce jednak DJ-e wolą podłączyć swoje słuchawki nie do samego odtwarzacza, a do zewnętrznego sprzętu. Dlatego jego własne wyjście słuchawkowe jest typowe głównie dla modeli konsumenckich.