Porównanie Turbat Kuk 250 vs Deuter Orbit +5

- Ekspedycyjny. Najbardziej „ekstremalny” rodzaj śpiworów, przeznaczony przede wszystkim do użytku na długich wędrówkach, w tym w zimnych porach roku i w wysokich górach. Warunkiem wstępnym dla toreb ekspedycyjnych jest niska ekstremalna temperatura (patrz niżej) - -20 °C i poniżej; wyjątki występują tylko wśród modeli dziecięcych. Jeśli chodzi o projekt, to torby tego typu często wyposażone są w kaptury, kołnierze termiczne, a także mogą być zapinane na zamek (więcej szczegółów w dziale „Dane techniczne”).

- Trekking. Śpiwory przeznaczone głównie do użytku na wycieczkach pieszych lub rowerowych. Ich kluczowe cechy to kompaktowość i niewielka waga, co ułatwia samodzielne noszenie. Z tego powodu śpiwory trekkingowe są znacznie droższe od śpiworów kempingowych o podobnych właściwościach – lekkie i jednocześnie wysokiej jakości materiały nie są tanie. Tak więc dla stałego pobytu w jednym miejscu nie ma sensu zwracać uwagi na tę kategorię. Zwracamy również uwagę, że śpiwory do tego celu przeznaczone są głównie do użytku w ciepłym sezonie – wiosną/jesienią i/lub latem – i wykonywane są głównie w formie kokonów, choć od obu zasad są wyjątki.

- Kemping. Rodzaj śpiwora zaprojektowany tak, aby zapewnić wygodę przy ciągłym przebywaniu w jednym miejscu w stosunkowo nieskomplikowanych warunkach. Taka torba może się przydać np. na pikn...iku z noclegiem, letnim festynie kilkudniowym itp.; ale do długotrwałego noszenia "na sobie" modele kempingowe są słabo przystosowane ze względu na stosunkowo duże wymiary i wagę. Sezonowość śpiworów do tego celu może być różna, należy jednak zaznaczyć, że większość tych produktów wykonywana jest w formie kocyków (patrz „Typ”).

Sezon, na który śpiwór był pierwotnie przeznaczony. Należy pamiętać, że wiele modeli jest zaprojektowanych na więcej niż jeden sezon – zima i wiosna/jesień lub wiosna/jesień i lato ; istnieją nawet produkty całoroczne. Jednak w każdym przypadku przy zakupie warto wyjaśnić nie tylko ten niuans, ale także specyficzne właściwości temperaturowe wybranego modelu (patrz poniżej).

Ogólnie rzecz biorąc, przypisanie śpiwora do określonej sezonowości w dużej mierze zależy od tego, jak ten model jest pozycjonowany przez producenta. Istnieje jednak kilka wspólnych cech w każdej kategorii, oto one:

- Zima. Śpiwory nadające się na zimę zazwyczaj spełniają takie minimalne wymagania: przynajmniej temperatura granicy komfortu w nich powinna być poniżej zera, a jeśli jest wyższa, to temperatura ekstremalna powinna być wystarczająco niska (-20 °C lub mniej). Również śpiwór jest zdecydowanie uważany za zimowy, jeśli jego temperatura komfortu jest poniżej -5 °C.

- wiosna/jesień. Podkłady przeznaczone na sezon poza sezonem powinny być wystarczająco wygodne zarówno w ciepłe dni, jak i w przypadku nagłych mrozów. Dlatego temperatura komfortu w nich może być dość niska - do -5 °C włącznie. Z drugiej strony istnieją również modele łączone „poza sezonem-lato”, gdzie ekstremalna temperatura wynosi nawet +10°C. Dlatego należy szczególnie d...okładnie wyjaśnić specyfikę takiego śpiwora.

- Lato. Letni śpiwór powinien zapewniać komfort w wysokich temperaturach, dlatego wiele modeli z tej kategorii ma komfortową temperaturę rzędu +15°C, a nawet wyższą. Jednocześnie sezonowość letnia może być również wskazana dla modeli o niższych temperaturach komfortu (nawet poniżej zera). W takich przypadkach producent wychodzi z tego, że jeśli w śpiworze jest gorąco, można się rozpiąć lub rozebrać (przypomnijmy, że warunki temperaturowe są wskazane dla osoby w bieliźnie termicznej).

Ponieważ śpiwór jest rodzajem sprzętu podróżnego, jego waga może być jedną z kluczowych cech. Należy tutaj wziąć pod uwagę dwa punkty: po pierwsze, większa izolacja zwykle wymaga więcej materiału i zwiększa wagę, a po drugie ciepłe modele o niskiej wadze są znacznie droższe niż cięższe opcje o tej samej charakterystyce temperaturowej.

Również przy wyborze śpiwora warto zadecydować, po co dokładnie go kupujesz. Jeśli mówimy o piknikach, festynach i innych prostych wycieczkach do natury bez długich przejść dla pieszych, lub jeśli planujesz przewozić sprzęt samochodem, nie możesz zwracać większej uwagi na wagę, skupiając się na innych cechach. Jeśli planujesz długie wyprawy piesze lub rowerowe, warto wybrać model o minimalnej wadze.

Jeśli chodzi o konkretne liczby, większość nowoczesnych śpiworów mieści się w przedziale 1,1 - 1,5 kg lub 1,6 - 2 kg, choć istnieje sporo modeli ultralekkich - 1 kg lub mniej. Wskaźnik 2,1 - 2,5 kg jest już uważany za dość znaczący, a waga 2,6 - 3 kg lub więcej występuje głównie w dwóch rodzajach śpiworów: osobnych modelach wyprawowych o wysokim stopniu izolacji, a także podwójnych produktach.

Temperatura to granica komfortu tego śpiwora.

Niektórzy producenci stosują własne kryteria do oznaczenia danej temperatury, ale EN13537 jest uważana za ogólnie przyjętą normę. Według niego granica komfortu t to najniższa temperatura otoczenia, przy której mężczyzna w bieliźnie termicznej będzie mógł wygodnie spać całą noc w śpiworze (minimum 8 godzin) w śpiworze (zwiniętym „zwiniętym w kłębek” ). Takie kryteria są stosowane, biorąc pod uwagę fakt, że mężczyźni są mniej podatni na zamarzanie podczas snu niż kobiety, a dopuszczalna temperatura dla nich jest nieco niższa. Oczywiście w każdym indywidualnym przypadku komfort będzie zależał również od cech ciała i przygotowania turysty. Niemniej jednak, ogólnie rzecz biorąc, ogólna zasada jest taka: jeśli śpiwór jest używany przez mężczyznę, to minimalna temperatura w miejscu noclegu powinna być w idealnym przypadku pomiędzy t komfortem a t granicą komfortu; w przypadku kobiety do granicy komfortu należy dodać kilka stopni i najlepiej skupić się na komforcie (patrz wyżej).

Wskaźnik ten jest ściśle powiązany z sezonowością. Tak więc do użytku zimowego limit komfortu t nie powinien przekraczać -4 ... 0 °C ; w najcieplejszych modelach może być bardzo niska, -15 °C i poniżej. W modelach czysto letnich, a nawet wiosenno-jesiennych występują wartości +10°C, a nawet wyższe, jednak jeśli boisz się nagłych trzasków c...hłodu w nocy, warto wybrać śpiwory ze wskaźnikiem co najmniej + 6..10 °C, a najlepiej +1 ... 5 °C(szczególnie poza sezonem).

Komfortowa temperatura tego śpiwora.

Niektórzy producenci stosują własne kryteria do oznaczenia danej temperatury, ale EN13537 jest uważana za ogólnie przyjętą normę. Zgodnie z tym standardem komfort to najniższa temperatura otoczenia, przy której kobieta w bieliźnie termicznej może wygodnie spać w śpiworze całą noc (co najmniej 8 godzin) w pozycji zrelaksowanej bez budzenia się z zimna. Definicja ta została przyjęta na podstawie tego, że kobiety są bardziej podatne na marznięcie podczas snu niż mężczyźni. Oczywiście rzeczywisty komfort będzie zależał od cech ciała i treningu danej osoby. Jednak najprawdopodobniej przy temperaturach otoczenia na poziomie komfortu t i wyższym śpiwór będzie wygodny (a nawet gorący) dla każdego użytkownika, niezależnie od płci. Aby uzyskać więcej informacji na temat funkcji wyboru według temperatury, patrz „limit komfortu” poniżej

Konkretne wartości komfortu t we współczesnych śpiworach często mogą wynosić -5...- 9°C, a nawet mniej, jednak są też modele na upały - w temperaturze +10...15°C i nawet więcej. Jednocześnie zauważamy, że sezonowość i możliwość zimowego użytkowania nie są ściśle związane z tym wskaźnikiem: w szczególności modele zimowe mogą mieć komfort t na poziomie +15 °C, a nawet +20 °C.

Ekstremalna temperatura tego śpiwora.

Niektórzy producenci stosują własne kryteria do oznaczenia danej temperatury, ale EN13537 jest uważana za ogólnie przyjętą normę. Według niego temperatura ekstremalna to temperatura, w której dobrze wytrenowana turystka o gęstej budowie (wzrost 160 cm, waga 60 kg) w bieliźnie termicznej może przenocować w śpiworze (minimum 6 godzin) w pozycja oszczędzająca ciepło („kalachik”) bez ryzyka hipotermii. Kryteria takie bierze się z rozważań, że odporność człowieka na zimno zależy od płci (kobiety są bardziej zimne niż mężczyźni), budowy ciała (szczupli ludzie są bardziej wrażliwi na zimno) i przygotowania. Warto tutaj zaznaczyć, że jeśli nie jesteś przyzwyczajony do warunków zewnętrznych, to za ekstremalną temperaturę należy uznać najniższą temperaturę, w której możesz spędzić noc w śpiworze bez narażania życia. Jednocześnie nie ma mowy o komforcie, poza tym istnieje duże prawdopodobieństwo hipotermii; więc w takich temperaturach możesz potrzebować nie tylko wysokiej jakości bielizny termoaktywnej, ale także dodatkowej izolacji.

- Poliester. Materiał syntetyczny. Zaletami poliestru są dobra wodoodporność, wytrzymałość i trwałość. Z drugiej strony, jak wiele materiałów syntetycznych, nie jest zbyt przyjemny w dotyku i może powodować pewien dyskomfort, szczególnie w ciepłe dni, kiedy można spać tylko w bieliźnie.

- flanela. Tkanina naturalna typu bawełnianego lub wełnianego. Jest przyjemna w dotyku i dość wszechstronna: dobrze sprawdza się zarówno na ciepłą, a nawet upalną pogodę (ze względu na swoją naturalność), jak i na zimę (dobrze utrzymuje ciepło). Wadami flaneli są skłonność do noszenia (pojawienie się „granulków”) podczas długotrwałego użytkowania, a także wysoka higroskopijność - tkanina dobrze wchłania wilgoć i długo schnie.

- Bawełna. Bawełna, podobnie jak flanela, należy do materiałów naturalnych i dobrze nadaje się do stosowania w czasie upałów, jednak izolacyjność termiczna takiego „wewnętrznego” jest zauważalnie niższa. Wśród innych zalet bawełny warto zwrócić uwagę na wytrzymałość, odporność na wodę, zmiany temperatury i światło (choć w świetle może żółknąć); z wad - higroskopijność (choć mniejsza niż flaneli).

- Polibawełna. Połączony materiał oparty na połączeniu poliestru i bawełny w takiej czy innej proporcji. Zaprojektowany, aby połączyć zalety obu materiałów. Polycotton jest mocny, trwały, ma dobrą hydrofobowość..., a jednocześnie jest przyjemniejszy w dotyku niż czysty poliester i lepiej nadaje się do stosowania w czasie upałów.

- polar. Syntetyczny materiał szeroko stosowany do produkcji ciepłej odzieży. Posiada odpowiednie właściwości, w szczególności jest lekki, dobrze zatrzymuje ciepło, m.in. mokry; przepuszcza odparowaną wilgoć („oddycha”), nie gromadzi jej i szybko schnie. Jednocześnie polar jest nieco mniej wytrzymały niż reszta syntetyków, a także łatwo się zapala, dlatego wymaga pewnej ostrożności w obecności pobliskich ognisk i innych źródeł ognia.

- Nylon. Materiał syntetyczny podobny w większości swoich właściwości do poliestru (patrz wyżej), ale nieco mniej wytrzymały i odporny na wilgoć (ma tendencję do rozciągania się, gdy jest mokry). Stosowany jest głównie w niedrogich modelach śpiworów.

- Syntetyki. Izolacja na bazie włókien syntetycznych, zwykle poliestrowych. Główną zaletą takiego materiału jest odporność na wilgoć: mokry nie tylko nie traci wytrzymałości, ale nawet zachowuje większość swoich właściwości termoizolacyjnych, a taki śpiwór łatwo jest wysuszyć - w stanie zawieszenia najbardziej wody wypływa z niego w ciągu pierwszych kilku minut. Ponadto syntetyki nie powodują uczulenia. Z drugiej strony, na ogół izolacja termiczna takich śpiworów jest nieco niższa niż śpiworów puchowych, a przy dłuższym przechowywaniu w śpiworku kompresyjnym zmniejsza się jeszcze bardziej z powodu zagęszczenia włókien. We współczesnych śpiworach można stosować krótkie i długie włókna syntetyczne; pierwsza opcja ogólnie ma lepsze właściwości, druga jest znacznie tańsza.

- Puchatek. Naturalny puch kaczy lub gęsi stosowany jest przede wszystkim w śpiworach klasy premium. Dzięki mniejszym wymiarom i wadze niż tworzywa sztuczne, materiał ten ma znacznie lepszą izolację termiczną. Z drugiej strony puch jest bardzo wrażliwy na wilgoć, mokry traci właściwości izolacyjne i długo schnie. Dlatego wiele toreb puchowych ma specjalną powłokę wodoodporną i / lub jest wyposażonych w syntetyczne wodoodporne pokrowce. Ceny takich śpiworów są znacznie wyższe niż syntetycznych. Ogólnie rzecz biorąc, torby puchowe są uważane za odpowiednie przede wszystkim do zimowych wędrówek i wspinaczki górskiej. Warto również zauważ...yć, że osoby podatne na alergie powinny stosować taki materiał z rozwagą.

- Łączone. Ta kategoria obejmuje śpiwory wykonane z wysokiej jakości materiałów syntetycznych, które zastępują puch (patrz wyżej). Takie materiały są porównywalne z puchem pod względem stopnia izolacji, lekkości i zwartości, przy czym pozbawione są głównej wady - wrażliwości na wilgoć: nie chłoną wody i znacznie łatwiej schną. Jednak cena takich śpiworów jest odpowiednia.

Ilość poszczególnych warstw izolacji przewidziana w śpiworze. Wielowarstwowa konstrukcja znacznie poprawia właściwości „izolacyjne” śpiwora - po pierwsze dzięki dodatkowym warstwom powietrza pomiędzy warstwami wypełniacza, a po drugie dzięki zachodzeniu szwu jednej warstwy na drugą. W przypadku śpiworów letnich (patrz "Sezonowość") 1-2 warstwy są uważane za wystarczające, jesienią i wiosną są zwykle 2-3, a zimą - co najmniej 3 warstwy.

Należy zauważyć, że liczba warstw jest zwykle wskazana dla wypełniacza syntetycznego (patrz „Izolacja”); izolacja puchowa nie układa się warstwami.