Maks. wydajność
Maksymalna objętość wody, jaką urządzenie jest w stanie przepompować w określonym czasie; również parametr ten jest czasami nazywany przepustowością. Jest to jedna z kluczowych cech każdej pompy, ponieważ. charakteryzuje objętość wody, z jaką może pracować urządzenie. Jednocześnie nie zawsze ma sens dążenie do maksymalnej wydajności – w końcu wpływa to znacząco na gabaryty, wagę i „żarłoczność” urządzenia.
Istnieją formuły, które pozwalają uzyskać optymalne wartości wydajności dla różnych sytuacji. Tak więc, jeśli pompa jest przeznaczona do dostarczania wody do punktów poboru wody, jej minimalna wymagana wydajność nie powinna być niższa niż najwyższy całkowity przepływ; w razie potrzeby do tej wartości można dodać margines 20 - 30%. A w przypadku modeli kanalizacji (patrz „Miejsce docelowe”) wszystko będzie zależeć od objętości ścieków. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru pompy w zależności od wydajności można znaleźć w specjalnych źródłach.
Wysokość ssania
Największa różnica między wysokością montażu pompy a poziomem wody, przy którym pompa może zapewnić normalne ssanie. Bez specjalnych urządzeń maksymalna wartość tego parametru wynosi 7 – 8 m – wynika to z fizyki procesu. Jednak w przypadku korzystania z eżektora (patrz poniżej) wysokość ssania można zwiększyć kilkakrotnie.
Maksymalny rozmiar cząstek
Największy rozmiar cząstek stałych, z którymi pompa może bez problemu sobie poradzić. Ten rozmiar jest głównym wskaźnikiem, który określa przeznaczenie urządzenia (patrz wyżej); ogólnie rzecz biorąc, im jest on większy, tym bardziej niezawodne jest urządzenie, tym mniejsze ryzyko uszkodzenia w przypadku dostania się ciała obcego do przewodu ssącego. Jeżeli ryzyko pojawienia się zbyt dużych zanieczyszczeń mechanicznych jest nadal duże, można zapewnić dodatkową ochronę za pomocą filtrów lub siatek na wlocie. Taki środek należy jednak traktować jedynie jako ochronę w nagłych wypadkach, ponieważ od stałego wpływu cząstek stałych siatki są zatykane i odkształcane, co może prowadzić zarówno do zablokowania linii, jak i przebicia filtra.
Poziom hałasu
Poziom hałasu wytwarzanego przez pompę podczas normalnej pracy. Dla porównania, 50 decybeli w przybliżeniu odpowiada hałasowi w pomieszczeniu biurowym, 60 dB średniej głośności telewizora, 70 dB ciężarówce w odległości około 8 m, 80 dB hałasowi ulicznemu, 90 dB głośnemu krzykowi. Im niższy poziom hałasu, tym bardziej komfortowe użytkowanie pompy i tym bliżej ludzi. Parametr ten jest szczególnie ważny w przypadku modeli przeznaczonych do instalacji wewnętrznej.
Materiał wirnika / rotora
Materiał, z którego wykonany jest główny element roboczy pompy to koło (wirnik), ślimak lub membrana. Ta część ma bezpośredni kontakt z pompowaną cieczą, dlatego jej właściwości są kluczowe dla ogólnej wydajności i możliwości pompy.
- Plastikowy. Plastik jest tani, poza tym nie podlega korozji. Uważa się, że wytrzymałość mechaniczna tego materiału jest na ogół niska i nie toleruje on kontaktu z zanieczyszczeniami stałymi. Jednak dzisiaj istnieje wiele odmian tworzyw sztucznych - w tym specjalne odmiany o wysokiej wytrzymałości, które nadają się nawet do pracy z silnie zanieczyszczoną wodą lub ściekami. Tak więc plastikowe wirniki / śruby można znaleźć w różnych typach pomp; ogólna jakość i niezawodność takich części z reguły zależy od kategorii cenowej urządzenia.
- Żeliwo. Solidny, trwały, niezawodny a przy tym stosunkowo niedrogi materiał. Pod względem odporności na korozję żeliwo jest teoretycznie gorsze od bardziej zaawansowanych stopów, takich jak stal nierdzewna lub aluminium; jednak, z zastrzeżeniem zasad eksploatacji, punkt ten nie jest krytyczny, a żywotność części żeliwnych jest nie mniejsza niż całkowity okres użytkowania pompy. Do jednoznacznych wad tej opcji należy zaliczyć dużą masę, która nieznacznie zwiększa zużycie energii/paliwa podczas pracy.
- Stal nierdzewna. Zgodnie z nazwą, jedną z kluczowych zalet „stali nierdzewnej” jest wysoka odporność na korozję – a co za tym idzie niezawodność i trwałość. Taki stop jest nieco droższy...niż żeliwo, ale też mniej waży.
— Aluminium. Stopy aluminium łączą w sobie wytrzymałość, niezawodność, odporność na korozję i niską wagę. Jednak takie materiały są dość drogie - droższe niż ta sama „stal nierdzewna”, nie wspominając o żeliwie.
- Mosiądz. Odmiany mosiądzu stosowane w pompach wyróżniają się dużą wytrzymałością i twardością oraz niewrażliwością na wilgoć. Takie materiały są dość drogie, ale ta cena jest w pełni uzasadniona wspomnianymi zaletami. Dlatego w niektórych typach pomp - w szczególności modelach powierzchniowych i przepompowniach - bardzo popularne są wirniki mosiężne.
— Brąz. Materiał podobny pod wieloma właściwościami do mosiądzu opisanego powyżej. Jednak brąz jest używany znacznie rzadziej – w szczególności ze względu na nieco wyższy koszt.
— Stal. Odmiany stali, które nie są związane ze stalą nierdzewną, są stosowane niezwykle rzadko - w niektórych modelach pomp do cieczy chemicznych. Jednocześnie jako podstawę takich części zwykle stosuje się stal, a w celu ochrony przed korozją nakłada się na nią powłokę z fluoroplastu lub innego podobnego materiału.
— silumin. Silumin to stopy aluminium z dodatkiem krzemu. Z wielu powodów takie materiały są rzadkością w pompach, a głównie wśród stosunkowo niedrogich modeli.
- Guma. Materiał tradycyjnie stosowany na membrany w pompach wibracyjnych (patrz „Zasada działania”).
Materiał akumulatora hydraulicznego
Materiał akumulatora przewidziany w konstrukcji przepompowni.
Przypomnijmy, że klasyczna (nie kanalizacyjna) przepompownia to pompa powierzchniowa, uzupełniona akumulatorem hydraulicznym. Taka bateria to zbiornik, w którym gromadzi się woda. Pełni dwie funkcje: wygładza spadki ciśnienia w układzie i magazynuje trochę wody na wypadek wyłączenia pompy. W przypadku korpusu głównego w takich pojemnikach można zastosować następujące materiały:
- Żeliwo. Najprostsza i najtańsza opcja: żeliwo jest nieco gorsze od stali nierdzewnej pod względem wytrzymałości i odporności na korozję. Jednak dla tych modeli, w których jest używany, momenty te nie mają zauważalnego znaczenia.
- Stal nierdzewna. Najbardziej zaawansowany obecnie używany materiał: stal nierdzewna łączy w sobie wysoką wytrzymałość i odporność na korozję. Co prawda takie akumulatory są nieco droższe niż inne odmiany.
— Stal. W akumulatorach ze stali nierdzewnej zwykle stosuje się specjalne powłoki chroniące przed korozją. Materiał ten ma wyższą wytrzymałość niż żeliwo i jest nieco tańszy niż „stal nierdzewna”.
— Aluminium. Główną zaletą stopów aluminium jest ich niewielka waga połączona z całkiem przyzwoitą wytrzymałością i odpornością na rdzę. Z niedociągnięć można zauważyć dość wysoką cenę.
