Porównanie WD Blue WD40EZRZ 4 TB

64/5400

vs Toshiba X300 HDWE140EZSTA 4 TB

Wielkość własnej pamięci RAM dysku twardego. Ta pamięć jest pośrednim ogniwem między szybką pamięcią o dostępie swobodnym komputera a stosunkowo powolną mechaniką odpowiedzialną za odczytywanie i zapisywanie informacji na talerzach dysków. W szczególności bufor służy do przechowywania najczęściej żądanych danych z dysku, skracając w ten sposób czas dostępu do nich.
Technicznie rzecz biorąc, rozmiar bufora wpływa na prędkość dysku twardego - im większy bufor, tym szybszy jest dysk. Jednak wpływ ten jest raczej znikomy, a na poziomie ludzkiej percepcji znaczna różnica w wydajności jest zauważalna tylko wtedy, gdy wielkość bufora obu dysków różni się wielokrotnie – na przykład 8 MB i 64 MB.

- CMR (Conventional Magnetic Recording) to klasyczny sposób zapisu magnetycznego charakteryzujący się dużą prędkością dostępu do danych. Dyski twarde CMR są stosowane w systemach, w których ważne jest zapewnienie jak największej (jak to możliwe) prędkości odczytu/zapisu danych. Są to komputery użytkowników, systemy nadzoru wideo itp. Główną wadą dysków twardych CMR jest duża złożoność tworzenia pojemnych dysków, co znajduje odzwierciedlenie w ich cenie. Ponadto dyski HDD z technologią CMR są dość energochłonne.

- SMR (Shingled Magnetic Recording) to obiecujący sposób zapisu magnetycznego. SMR pozwala na wysoką gęstość danych, co z kolei zwiększa pojemność pamięci i obniża wartość rynkową. Dyski twarde SMR charakteryzują się niską prędkością ponownego zapisu danych, dlatego takie dyski pamięci są słabo przystosowane do użycia w systemach komputerowych klientów. Natomiast sprawdziły się dobrze podczas pracy w centrach przetwarzania danych, archiwach i podobnych systemach, dla których niska prędkość zapisu/ponownego zapisu nie jest krytyczna. Jednak niektóre firmy wciąż produkują rozwiązania SMR dla systemów osobistych, a nawet mobilnych. Te dyski twarde wykorzystują zoptymalizowaną technologię zapisu/ponownego zapisu o nazwie Drive-Managed SMR (DM-SMR).

W przypadku dysków używanych w komputerach stacjonarnych (patrz „Przeznaczenie”) standardowe prędkości to 5400 obr./min (normalna) i 7200 obr./min (podwyższona). Dostępne są również bardziej specyficzne opcje, w tym modele z możliwością dostosowania prędkości w zależności od obciążenia. Z kolei w dyskach serwerowych mogą się stosować wyższe prędkości – 10 000 obr./min, a nawet 15 000 obr./min.

Prędkość przesyłu danych między dyskiem a urządzeniami klienckimi zależy od typu napędu, prędkości obrotowej, rozmiaru bufora pamięci i złączy połączeniowych. Ostatni parametr jest najważniejszy, ponieważ nie da się przekroczyć przepustowości konkretnego interfejsu.

Czas, jaki zajmuje mechanice dysku twardego znalezienie losowych żądanych danych do odczytu. Dla każdego konkretnego przypadku czas wyszukiwania jest inny, ponieważ zależy od lokalizacji danych na powierzchni dysku i położenia głowicy odczytu, dlatego średnia wartość jest wskazywana w specyfikacji dysków twardych. Im krótszy średni czas dostępu, tym szybciej dysk działa, przy pozostałych warunkach równych.

Ilość energii zużywanej przez dysk podczas odczytywania i zapisywania informacji. W rzeczywistości jest to szczytowe pobór mocy, w tych trybach napęd zużywa najwięcej energii.

Dane dotyczące zużycia energii przez dysk twardy są potrzebne przede wszystkim do obliczenia całkowitego zużycia energii przez system i wymagań dotyczących zasilania. Ponadto w przypadku laptopów, które często planuje się używać „z dala od gniazdek”, warto wybrać bardziej energooszczędne dyski.

Ilość energii zużywanej przez dysk w stanie bezczynności. W stanie włączonym talerze dysków obracają się, niezależnie od tego, czy informacja jest zapisywana czy czytana, czy nie - na utrzymywanie tego obrotu zużywa się energia pobierana w trybie czuwania.

Im mniej energii zużywa się w trybie czuwania, tym oszczędniejszy jest dysk, tym mniej zużywa energii. Jednocześnie zauważamy, że w praktyce parametr ten ma znaczenie głównie przy wyborze dysku do laptopa, gdy decydujące znaczenie ma energooszczędność. W przypadku komputerów stacjonarnych „bezczynny” pobór mocy nie odgrywa szczególnej roli, a przy obliczaniu wymagań dotyczących zasilania należy wziąć pod uwagę nie wskaźnik ten, ale pobór mocy podczas pracy (patrz wyżej).

Parametr określający odporność dysku twardego na upadki i wstrząsy w trakcie pracy (czyli w stanie włączonym). Odporność na wstrząsy mierzona jest w G - jednostkach przeciążenia, 1 G odpowiada normalnej grawitacji. Im wyższa liczba G, tym dysk jest bardziej odporny na różnego rodzaju wstrząsy i tym mniej prawdopodobne jest, że ulegnie uszkodzeniu np. w przypadku upadku. Parametr ten jest szczególnie ważny w przypadku dysków zewnętrznych i dysków używanych w laptopach.

Poziom hałasu wydawanego przez dysk podczas odczytywania i/lub zapisywania informacji. Źródłem dźwięku w tym przypadku są ruchome talerze dysku, a także mechanika sterująca głowicami czytającymi. Im niższy poziom hałasu, tym wygodniejsze korzystanie z urządzenia. Maksymalny hałas wydawany przez współczesne dyski twarde podczas pracy wynosi około 50 dB - jest to porównywalne z tłem dźwiękowym w przeciętnym biurze.