Porównanie Corsair K68 vs Corsair K63 Compact

Długość kabla, w jaki wyposażona jest klawiatura z możliwością podłączenia przewodowego (patrz „Typ podłączenia”).

Przy wyborze tego parametru należy przede wszystkim wziąć pod uwagę odległość urządzenia od portu przyłączeniowego: za krótki kabel może po prostu nie dosięgnąć złącza, a za długi kabel może się poplątać i stworzyć niedogodność. Jeśli chodzi o konkretne wartości, długość referencyjna to 1,8 m. Istnieją jednak kable zarówno krótsze, jak i dłuższe.

Tradycyjne klawiatury występują w trzech głównych odmianach - standardowe, kompaktowej i ultrakompaktowej. Główną różnicą między nimi jest to, że standardowe modeli są pełnowymiarowymi oraz mają Num - dodatkowy blok z klawiszami numerycznymi i znakami operacji arytmetycznych. Modele kompaktowe odpowiednio bloku numerycznego nie mają, a w modelach ultrakompaktowych nawet blok strzałek umieszczony jest pod klawiszem Enter w postaci bardzo małych klawiszy.

Pełnowymiarowe, kompaktowe i ultrakompaktowe klawiatury mogą mieć różne typy układów. Jednocześnie położenie liter i cyfr nad literami we wszystkich typach układów jest takie samo, różnice dotyczą kształtu i położenia dodatkowych klawiszy (znaki specjalne, takie jak ukośnik odwrotny, sterowanie systemem, modyfikatory, takie jak Shift i Alt itp.). Najpopularniejsze opcje to:

- ANSI. „Amerykański” format układu, którego charakterystycznymi cechami są w szczególności taka sama szerokość obu klawiszy Shift, to samo oznaczenie i przeznaczenie klawiszy Alt, jednorzędowy klawisz Enter i umieszczony nad nim ukośnik odwrotny (który często jest nieco dłuższy niż standardowy klawisz).

- ISO. „Europejski” format układu. Klawisz Enter zajmuje dwa rzędy, podczas gdy góra jest nieco dłuższa niż dół; lewy Shift jest krótszy niż prawy, obok niego...znajduje się ukośnik odwrotny; u dołu klawisza Enter może znajdować się drugi ukośnik odwrotny lub inny klawisz znaku specjalnego; prawy Alt jest oznaczony jako Alt Gr i służy do wprowadzania dodatkowych znaków w językach europejskich.

- KS. „Koreański” układ klawiatury zapewnia dwurzędowy klawisz Enter, jak w opisanym powyżej ISO, ale w tym przypadku dłuższa jest dolna część klawisza Enter, a nie górna. Ukośnik odwrotny znajduje się nad klawiszem Enter, obok klawisza Backspace, a sam Backspace ma taką samą długość jak klawisze standardowe (to znaczy jest zauważalnie krótszy niż w innych układach).

- JIS. Klawiatury z „japońskim” układem mają dwurzędowy klawisz Enter ze zwiększoną długością górnej połowy - podobnie jak opisane powyżej ISO. Jednak w tym przypadku ukośnik odwrotny znajduje się nie po lewej stronie klawiatury, ale po prawej stronie, obok Enter (gdzie w ISO można umieścić dodatkowy klawisz znaku). Mogą być stosowane dodatkowe klawisze z symbolami - obok Backspace (jak w KS) i/lub po lewej stronie prawego Shift. Ponadto prawy Alt może być w formacie Alt Gr.

Oprócz kompaktowych i pełnowymiarowych, istnieją również nietradycyjne formaty klawiatur:

- Blok numeryczny. Oddzielnie wykonywany blok klawiszy numerycznych. Przy pomocy takiego urządzenia można w szczególności przekształcić klawiaturę kompaktową w pełnowymiarową. Kombinacja ta może być przydatna między innymi w podróży: spakowanie bloku numerycznego oddzielnie od klawiatury jest łatwiejsze niż znalezienie miejsca na pełnowymiarową klawiaturę. Inną opcją użycia bloku numerycznego jest podłączenie do kasy fiskalnej, terminala itp. w celu pracy jako klawiatura kalkulatora lub podobnym.

- Klawiatura pomocnicza (Keypad). Specjalistyczne urządzenie w postaci małej (około 15 - 20 klawiszy) klawiatury na jedną rękę; uzupełnieniem jest z reguły podstawka pod rękę, a często także boczne guziki pod kciuk. Takie urządzenia są szczególnie wygodne w grach i są głównie w nich używane - można przypisać określone akcje gry do przycisków klawiatury (w tym te, które są zwykle realizowane przez menu lub kombinację klawiszy na standardowej klawiaturze). Klawiatura pomocnicza (Keypad) może uzupełniać klawiaturę główną lub służyć jako całkowicie oddzielny pad do gier.

- Niestandardowa. Klawiatury niestandardowe, które nie należą do żadnej z powyższych odmian. Konkretna konstrukcja i zastosowanie takich urządzeń może się różnić. Mogą to być więc modele do gier w postaci lewej połowy standardowej klawiatury (ta część jest używana głównie w grach); ultrakompaktowe modele do tabletów (patrz „Przeznaczenie”); klawiatury do telewizorów, uzupełnione specjalnymi przyciskami i przystosowane do trzymania w dwóch rękach na kształt gamepada itp.

Liczba programowalnych klawiszy przewidzianych w konstrukcji klawiatury. Podobnie jak opisane powyżej dodatkowe, takie klawisze znajdują się poza standardowym układem. Nie mają przy tym ściśle określonego przeznaczenia - każdą indywidualną funkcję może ustawić sam użytkownik, stąd nazwa. Jednak niektórzy producenci mogą początkowo zaprogramować te klawisze, ale ten program można wszystko jedno zmienić w razie potrzeby.

Zaleta tego sprzętu jest oczywista: dodatkowe możliwości klawiatury można łatwo dostosować do swoich potrzeb. Funkcja ta jest szczególnie ceniona przez graczy, dlatego programowalne klawisze często znajdują się w modelach do gier. Z drugiej strony, same klawisze mają zwykle neutralne oznaczenia (np. P1, P2…), a użytkownik musi pamiętać, która funkcja do którego klawisza jest „przypisana”; może to być mylące.

Technologia mająca na celu neutralizację naciśnięć klawiszy duchów w klawiaturach z ambicjami gamingowymi. Funkcja pozwala na jednoczesne naciśnięcie dużej liczby klawiszy bez fałszywego wyzwalania sąsiednich przycisków - podobna sytuacja często występuje w klawiaturach membranowych ze względu na specyfikę ich konstrukcji.

Parametr określający maksymalną liczbę jednocześnie wciskanych klawiszy, sygnał, z którego klawiatura może przetwarzać i przesyłać do komputera. Skrót KRO zamiast symbolu krzyżyka zawiera liczbę oznaczającą liczbę klawiszy, które można nacisnąć jednocześnie. Większość klawiatur membranowych jest dostępna w klasie 2KRO i 3KRO, modele mechaniczne zwykle zaczynają się od 6KRO. Oznaczenie NKRO oznacza, że możliwe jest wydanie sygnału z nieograniczonej liczby kluczy w jednym posiedzeniu.

Obecność na klawiaturze klawisza Fn (skrót od function). Odnosi się do modyfikatorów, podobnych do Shift lub Ctrl: sam z siebie nie wykonuje żadnej akcji, ale naciśnięty jednocześnie z innym klawiszem zmienia swoje pierwotne przeznaczenie. Fn jest często spotykany w kompaktowych klawiaturach (patrz „Format”), ale można go również ustawić w pełnowymiarowych klawiaturach. Możliwości, jakie daje, to szybka zmiana jasności ekranu czy głośności dźwięku bezpośrednio z klawiatury, używanie klawiszy centralnych jako bloku numerycznego, uruchamianie poszczególnych aplikacji itp. Konkretne użycie klawisza Fn zależy od modelu klawiatury.

Obecność dodatkowej podpórki pod nadgarstek w konstrukcji klawiatury. Podpórka taka znajduje się w dolnej (najbliżej użytkownika) części urządzenia i stanowi swoistą kontynuację „deski”, zapewniając dodatkowe podparcie i zwiększając komfort użytkowania. Jednak wygoda jest w dużej mierze kwestią osobistych preferencji i nie wszyscy użytkownicy lubią podpórki; dlatego najczęściej są one zdejmowane.

Obecność dodatkowych efektów w podświetleniu dostępnym w klawiaturze (patrz wyżej). W przypadku modeli z funkcją synchronizacji podświetlenie ta pozycja wskazuje technologię synchronizacji.

Dodatkowe efekty podświetlenie mogą być różne: wielokolorowe podświetlenie poszczególnych stref klawiatury, płynne „przechodzenie” jednego koloru w inny, reakcja na zdarzenia systemowe lub w grze itp.; specyficzne cechy należy wyjaśniać osobno dla każdego modelu. Jeśli chodzi o synchronizację, pozwala ona dopasować podświetlenie różnych elementów systemu - klawiatury, myszy, karty graficznej itp.; możliwość tę doceniają szczególnie właściciele wysokiej klasy stacji gamingowych. Dopasowanie wymaga, aby wszystkie podświetlane komponenty obsługiwały tę samą technologię; z reguły każdy producent ma swoją - Aura Sync firmy Asus, RGB Fusion firmy Gigabyte itp.

Ochrona klawiatury przed rozlaniem na nią płynów. Większość klawiatur wodoodpornych nie ma pełnowartościowej, szczelnej obudowy i jest tak zaprojektowana, aby działała nawet w przypadku przypadkowego rozlania stosunkowo niewielkiej ilości płynu (do 200 ml) - na przykład w klasycznym przypadku rozlania kawy na klawiaturę.