Porównanie Rapoo K2600 vs Logitech Wireless Touch Keyboard K400 Plus

— Gamingowa. Klawiatury zaprojektowane do użytku w grach komputerowych. Zewnętrznie wyróżniają się charakterystycznym designem, często dość oryginalnym i agresywnym; niektóre klawisze kluczowe, takie jak WASD, mogą być oznaczone kolorami. Ponadto konstrukcja może przewidywać różne specjalne wyposażenie - dodatkowe klawisze programowalne, gniazda słuchawkowe i mikrofonowe, ekran z możliwością wyświetlania czatu w grze itp. Niektóre z tych modeli są tworzone do określonych popularnych gier. Osobny rodzaj klawiatur do gier stanowią keypad'y (patrz „Format”).

— Ergonomiczna. Klawiatury ergonomiczne wyróżniają się specyficznym układem, który ma na celu maksymalny komfort długotrwałej pracy z nimi. Klawisze takich klawiatur mogą być umieszczone nie bezpośrednio, ale w łuku, mają kształt rombowy, alfabetyczna część samej klawiatury może być podzielona na dwie części ustawione pod kątem do siebie itp. Takie rozwiązania konstrukcyjne zapewniają bardziej naturalne ułożenie dłoni podczas pracy, co pomaga zmniejszyć zmęczenie.

— Do tabletów. Klawiatury zaprojektowane specjalnie do użytku z tabletami. Mogą mieć specjalne mocowania i pełnić funkcję stacji dokującej - z taką klawiaturą tablet praktycznie zamienia się w netbooka, aż po możliwość złożenia całej konstrukcji w sposób zwykłego laptopa (dla ułatwienia transportu i zabezpieczeni...a wyświetlacza przed uszkodzeniem). Niektóre modele są wstępnie zoptymalizowane pod kątem określonych tabletów. O ile wielkość współczesnych tabletów rzadko przekracza 10 cali, wówczas klawiatury do nich są kompaktowe (patrz „Format”).

— Etui z klawiaturą. Modele łączące w sobie funkcje etui ochronnego i klawiatury do wprowadzania tekstów lub poleceń. Z reguły takie etui są wypuszczane pod określone modele tabletów, rozszerzając w ten sposób ich funkcjonalność. W stanie zamkniętym akcesoria te ściśle przylegają do obudowy tabletu i chronią go przed uszkodzeniami podczas transportu. Ze względu na sposób połączenia, etui z klawiaturą mogą używać połączenia Bluetooth, autorskich złączy lub USB.

— Do telewizora. Klawiatury zaprojektowane do użytku z telewizorami Smart TV. Telewizory te mogą łączyć się z Internetem i korzystać z różnych usług sieciowych, a wiele z nich umożliwia również instalację dodatkowych aplikacji. Obydwie te funkcje mogą wymagać pełnoprawnej klawiatury - na przykład z jej pomocą wygodnie jest wpisywać tekst w Skype, wyszukiwać treści według nazwy lub grać w niektóre gry. Typowe cechy klawiatur „telewizyjnych” to, po pierwsze, kompaktowy format (patrz poniżej), po drugie, połączenie bezprzewodowe (w większości przypadków; patrz „Rodzaj podłączenia”), po trzecie, obecność dodatkowych przycisków i innych elementów sterujących do pracy z poszczególnymi funkcjami TV. Wybierając taki model, warto sprawdzić jego kompatybilność z konkretnym telewizorem.

— Elastyczna. Klawiatury wykonane z materiałów elastycznych i posiadające elastyczną obudowę - najczęściej w postaci gumowej „podkładki” z wystającymi klawiszami. Takie modele są niezwykle wygodne w transporcie: elastyczna konstrukcja pozwala łatwo wcisnąć klawiaturę między inne rzeczy, zgiąć ją, a nawet zwinąć. Kolejna zaleta - klawiaturę można łatwo uczynić odporną na wilgoć (choć nie jest to w tym przypadku konieczne). Jednocześnie pod względem „reakcji” klawiszy klawiatura elastyczna może znacznie różnić się od bardziej tradycyjnych, a przyzwyczajenie do pracy z nią może zająć trochę czasu. Jeśli chodzi o format (patrz poniżej), modele te są najczęściej określane jako kompaktowe.

Tradycyjne klawiatury występują w trzech głównych odmianach - standardowe, kompaktowej i ultrakompaktowej. Główną różnicą między nimi jest to, że standardowe modeli są pełnowymiarowymi oraz mają Num - dodatkowy blok z klawiszami numerycznymi i znakami operacji arytmetycznych. Modele kompaktowe odpowiednio bloku numerycznego nie mają, a w modelach ultrakompaktowych nawet blok strzałek umieszczony jest pod klawiszem Enter w postaci bardzo małych klawiszy.

Pełnowymiarowe, kompaktowe i ultrakompaktowe klawiatury mogą mieć różne typy układów. Jednocześnie położenie liter i cyfr nad literami we wszystkich typach układów jest takie samo, różnice dotyczą kształtu i położenia dodatkowych klawiszy (znaki specjalne, takie jak ukośnik odwrotny, sterowanie systemem, modyfikatory, takie jak Shift i Alt itp.). Najpopularniejsze opcje to:

- ANSI. „Amerykański” format układu, którego charakterystycznymi cechami są w szczególności taka sama szerokość obu klawiszy Shift, to samo oznaczenie i przeznaczenie klawiszy Alt, jednorzędowy klawisz Enter i umieszczony nad nim ukośnik odwrotny (który często jest nieco dłuższy niż standardowy klawisz).

- ISO. „Europejski” format układu. Klawisz Enter zajmuje dwa rzędy, podczas gdy góra jest nieco dłuższa niż dół; lewy Shift jest krótszy niż prawy, obok niego...znajduje się ukośnik odwrotny; u dołu klawisza Enter może znajdować się drugi ukośnik odwrotny lub inny klawisz znaku specjalnego; prawy Alt jest oznaczony jako Alt Gr i służy do wprowadzania dodatkowych znaków w językach europejskich.

- KS. „Koreański” układ klawiatury zapewnia dwurzędowy klawisz Enter, jak w opisanym powyżej ISO, ale w tym przypadku dłuższa jest dolna część klawisza Enter, a nie górna. Ukośnik odwrotny znajduje się nad klawiszem Enter, obok klawisza Backspace, a sam Backspace ma taką samą długość jak klawisze standardowe (to znaczy jest zauważalnie krótszy niż w innych układach).

- JIS. Klawiatury z „japońskim” układem mają dwurzędowy klawisz Enter ze zwiększoną długością górnej połowy - podobnie jak opisane powyżej ISO. Jednak w tym przypadku ukośnik odwrotny znajduje się nie po lewej stronie klawiatury, ale po prawej stronie, obok Enter (gdzie w ISO można umieścić dodatkowy klawisz znaku). Mogą być stosowane dodatkowe klawisze z symbolami - obok Backspace (jak w KS) i/lub po lewej stronie prawego Shift. Ponadto prawy Alt może być w formacie Alt Gr.

Oprócz kompaktowych i pełnowymiarowych, istnieją również nietradycyjne formaty klawiatur:

- Blok numeryczny. Oddzielnie wykonywany blok klawiszy numerycznych. Przy pomocy takiego urządzenia można w szczególności przekształcić klawiaturę kompaktową w pełnowymiarową. Kombinacja ta może być przydatna między innymi w podróży: spakowanie bloku numerycznego oddzielnie od klawiatury jest łatwiejsze niż znalezienie miejsca na pełnowymiarową klawiaturę. Inną opcją użycia bloku numerycznego jest podłączenie do kasy fiskalnej, terminala itp. w celu pracy jako klawiatura kalkulatora lub podobnym.

- Klawiatura pomocnicza (Keypad). Specjalistyczne urządzenie w postaci małej (około 15 - 20 klawiszy) klawiatury na jedną rękę; uzupełnieniem jest z reguły podstawka pod rękę, a często także boczne guziki pod kciuk. Takie urządzenia są szczególnie wygodne w grach i są głównie w nich używane - można przypisać określone akcje gry do przycisków klawiatury (w tym te, które są zwykle realizowane przez menu lub kombinację klawiszy na standardowej klawiaturze). Klawiatura pomocnicza (Keypad) może uzupełniać klawiaturę główną lub służyć jako całkowicie oddzielny pad do gier.

- Niestandardowa. Klawiatury niestandardowe, które nie należą do żadnej z powyższych odmian. Konkretna konstrukcja i zastosowanie takich urządzeń może się różnić. Mogą to być więc modele do gier w postaci lewej połowy standardowej klawiatury (ta część jest używana głównie w grach); ultrakompaktowe modele do tabletów (patrz „Przeznaczenie”); klawiatury do telewizorów, uzupełnione specjalnymi przyciskami i przystosowane do trzymania w dwóch rękach na kształt gamepada itp.

- Membranowa. Nazwa tego typu zawdzięcza temu, że styki pod każdym klawiszem wykonane są w postaci dwóch membran - przewodzących krążków na elastycznej folii. Powrót klawiszy do ich pierwotnego położenia po wciśnięciu jest zapewniony dzięki elastyczności membran. Ta konstrukcja wyróżnia się niskim kosztem i niskim poziomem hałasu; ponadto takie klawiatury są dość odporne na zalanie (choć nadal nie jest to zalecane). Wśród niedociągnięć warto zwrócić uwagę na stosunkowo niską trwałość - 3-4 razy mniejszą niż mechanicznych. Dodatkowo, w miarę zużywania się klawiszy tego typu, zmniejsza się siła potrzebna do naciśnięcia, zaczynają one „wpadać” pod palce („efekt zmęczenia”).

- Mechaniczna. Ta konstrukcja wykorzystuje sprężyny, aby przywrócić klawisz do pierwotnego położenia po naciśnięciu. Klawiatury mechaniczne są uważane za bardziej zaawansowane niż membranowe: są bardziej niezawodne i trwałe, prawie nie tracą swoich właściwości wraz ze zużyciem i dają wyraźną reakcję dotykową. Ogólny poziom hałasu jest często wyższy niż w przypadku membranowych, jednak wiele osób przypisuje charakterystyczne kliknięcie przy każdym naciśnięciu zaletom takich modeli; dodatkowo dostępne są całkowicie ciche przełączniki mechaniczne. Ale jednym z jednoznacznych niedociągnięć można nazwać wysoki koszt i wrażliwość na wycieki płynów (chociaż klawiatura mechaniczna może być również wodoodporna).

- Optyczno-mechaniczna. Odmiana opisanych powyżej klawiatur mechanicznych, w której każdy klawisz jest wyposażony nie w tradycyjną parę styków, ale w przełącznik optyczny w postaci czujnika, który odbiera wiązkę podczerwieni; po naciśnięciu klawisza wiązka ta jest blokowana, co służy jako sygnał do zadziałania. Jedną z kluczowych zalet takich przełączników jest bardzo duża szybkość reakcji (ułamki milisekundy); ten punkt nie jest krytyczny w codziennym użytkowaniu, ale może się okazać fundamentalny dla entuzjastów gier oraz e-sportowców. Ponadto brak styków elektrycznych, które mają tendencję do zużywania się i utleniania, ma pozytywny wpływ na trwałość. I choć początkowo „optyka” jest bardziej skomplikowana niż klasyczne układy ze stykami, to jednak w klawiaturach do gier przełączniki optyczno-mechaniczne są często nawet tańsze niż czysta „mechanika”. A to, że ta opcja jest stosunkowo rzadka, wynika przede wszystkim z faktu, że technologia optyczna pojawiła się nie tak dawno temu i dopiero zyskuje na popularności.

- Membranowa + mechaniczna. Układ, w którym większość klawiszy ma konstrukcję membranową, a niektóre, najbardziej „odpowiedzialne” - mechaniczną. Aby zapoznać się z funkcjami obu opcji, zobacz powyżej, a podobną kombinację można znaleźć głównie w klawiaturach do gier. Przy tym „mechanika” jest zwykle używana w tradycyjnej kombinacji WASD i otaczających klawiszach Q, E, R i F.

- Mechaniczno-membranowa. Konstrukcja hybrydowa, która łączy w sobie elementy klawiatury mechanicznej i membranowej (więcej szczegółów na temat obu podano powyżej). W takim przypadku funkcje te są połączone w każdym klawiszu. Z reguły pod każdym przyciskiem w takich klawiaturach znajduje się membrana, ale wewnątrz tej membrany znajduje się nie tylko para styków, ale mechaniczny system sprężynowy. Tak więc ta konstrukcja łączy zalety obu opcji. Jednocześnie mechaniczne systemy membranowe są bardzo drogie. Dlatego głównym obszarem ich zastosowania są wysokiej klasy klawiatury do gier, a nawet wśród takich urządzeń opcja ta jest dość rzadka.

- Nożycowa. Nieco zmodyfikowana wersja klawiatur membranowych (patrz odpowiedni punkt), w której elastyczna membrana na każdym klawiszu jest uzupełniona mechanizmem z dwóch części, zapinanych w postaci nożyczek. Jedną z głównych cech klawiatur nożycowych jest niski skok klawiszy (zauważalnie mniejszy niż w przypadku klawiatur membranowych). Ponadto ta konstrukcja jest mniej wymagająca pod względem dokładności, pozwala uzyskać wyraźne naciśnięcie niezależnie od tego, czy palec znajduje się w środku, czy na krawędzi klawisza. Żywotność „nożyczek” jest długa; są trudniejsze do czyszczenia, jednak brudzą się znacznie wolniej niż „membrany”. Wśród wad tej opcji możemy zauważyć nieco zwiększony poziom hałasu podczas pracy - z powodu kliknięcia mechanizmów nożycowych.

Liczba dodatkowych klawiszy przewidzianych w konstrukcji klawiatury.

Takie klawisze nie należą do standardowego układu i są przeznaczone do szybkiego dostępu do określonych funkcji lub poszczególnych aplikacji - na przykład do sterowania odtwarzaczem multimedialnym lub otwierania poczty za naciśnięciem jednego przycisku. Funkcja ta jest wygodna, ponieważ polecenia z dodatkowych klawiszy są zwykle rozpoznawane przez system niezależnie od tego, co jest na ekranie - dzięki temu np. nie trzeba zamykać edytora tekstu, aby przełączać ścieżki w odtwarzaczu.

Zwróć uwagę, że w tym przypadku mówimy o pojedynczych klawiszach, które mają ściśle określony cel i odpowiednie oznaczenie. W tym punkcie nie uwzględniono przycisków programowalnych, klawisza Fn (patrz poniżej) ani funkcji głównych klawiszy dostępnych za pośrednictwem klawisza Fn.

Kolor liter cyrylicy nadrukowanych na klawiaturze.

Ten kolor jest zwykle wybierany tak, aby litery były dobrze widoczne. Ten szczegół nie wpływa na funkcjonalność klawiatury, a wybór w tym przypadku zależy głównie od osobistych preferencji. Jest jednak również praktyczny moment: dla niedoświadczonych użytkowników, którzy nie opanowali pisania na ślepo, pożądane jest, aby litery wyróżniały się jak najbardziej na tle klawiszy.

Szczególny przypadek stanowią litery przezroczyste - stosuje się je w klawiaturach wyposażonych w podświetlenie (patrz poniżej), dzięki czemu takie znaki są widoczne nawet w ciemności przy włączonym podświetleniu.

Sposób regulacji głośności w klawiaturze (o ile w ogóle istnieje taka możliwość).

- Za pomocą Fn. Regulacja za pomocą klawisza Fn (patrz wyżej): zwiększanie i zmniejszanie głośności odbywa się poprzez jednoczesne naciśnięcie Fn i jednego z głównych klawiszy klawiatury (najczęściej z serii F1 - F12). Główną zaletą takiego sterowania jest to, że pozwala nie przeciążać klawiatury dodatkowymi organami sterującymi - to z kolei ma pozytywny wpływ na wielkość i koszt. Wadą jest konieczność jednoczesnego naciśnięcia dwóch klawiszy, co nie zawsze jest wygodne.

- Dodatkowe klawisze. Sterowanie za pomocą dodatkowych klawiszy specjalnie zaprojektowanych do pracy z głośnością. Bardzo wygodna i praktyczna opcja: dodatkowe klawisze mają przeważnie dość jednoznaczne oznaczenia, natomiast zajmują mniej miejsca i są tańsze od kółka czy suwaka dotykowego (patrz poniżej).

- Kółko. Sterowanie za pomocą mechanicznego kółka, którego obrót góra-dół lub lewo-prawo zapewnia zmianę głośności. Dość wygodna z punktu widzenia użytkownika opcja - jest przejrzysta, intuicyjna i dostępna nawet na ślepo. Jednocześnie kółko może zajmować dużo miejsca i znacząco wpływa na koszt klawiatury.

- Suwak dotykowy. Sterowanie za pomocą powierzchni dotykowej, poruszając palcem w jednym lub drugim kierunku. Czujnik zajmuje niewiele miejsca, wyg...ląda schludnie i ogólnie dobrze pasuje do ogólnego projektu klawiatury, ale jest drogi. Dlatego ta opcja jest niezwykle rzadka, głównie w high-endowych klawiaturach gamingowych lub multimedialnych.

Rodzaj zasilania, stosowany w klawiaturach bezprzewodowych. Może to być wymienne ogniwo zasilające lub wbudowany akumulator własny.

Jako wymienne ogniwa we współczesnych klawiaturach mogą być używane baterie AA („paluszki”) lub AAA („mini paluszki”). Główną zaletą takiego zasilania jest możliwość szybkiej wymiany rozładowanych baterii na nowe - jeśli owe są w zapasie, wystarczy kilka sekund i klawiatura jest ponownie gotowa do pracy. Jednak baterie często nie są dołączone i należy je dokupić osobno. Ponadto tak czy inaczej musisz kupować nowe baterie w miarę zużywania się starych - lub sypnąć groszem na dość drogie akumulatory i ewentualnie ładowarkę.

Wbudowany akumulator eliminuje z kolei konieczność zakupu ogniwa zasilające. Z drugiej strony, w przypadku rozładowania takiego akumulatora nie da się szybko wymienić, a jedyną opcją kontynuowania pracy jest jego naładowanie, co może zająć dość dużo czasu.

Czas pracy w tym przypadku jest dość przybliżony: jest wskazywany dla pewnego przeciętnego trybu użytkowania. Rzeczywista autonomia może być mniejsza lub większa niż deklarowana - w zależności od cech stosowania; ponadto jakość baterii tej lub innej marki silnie wpływa na czas pracy. Niemniej jednak jest to dość wiarygodny wskaźnik, dzięki któremu można ocenić różne modele i porównać je ze sobą: różnica w deklarowanym czasie pracy jest zwykle dość zgodna z różnicą rzeczywistej autonomii przy użyciu baterii o podobnej jakości.

Warto powiedzieć, że nowoczesne klawiatury zasilane bateryjnie mają dość solidny czas pracy na baterii, mierzony w miesiącach; w najbardziej „długo żyjących” modelach czas pracy wynosi około 36 miesięcy (czyli 3 lata).