Prąd maksymalny
Maksymalny prąd pobierany przez UPS. W praktyce maksymalne natężenie prądu osiągane jest tylko wtedy, gdy UPS pracuje na zasilaniu sieciowym z maksymalną obciążalnością i całkowicie rozładowaną baterią. Nie mniej jednak, przy obliczaniu obciążenia sieci elektrycznej należy wziąć pod uwagę parametr ten.
Najwyższa moc wyjściowa
Maksymalna moc wyjściowa dostarczana przez UPS, innymi słowy, maksymalna pozorna moc obciążenia, jaką model może obsłużyć.
Wskaźnik ten jest mierzony w woltoamperach (ogólne znaczenie tej jednostki jest takie samo jak wat, a różne nazwy są używane do wyszczególnienia). Całkowity pobór mocy obciążenia, implikowany w tym przypadku, jest sumą dwóch mocy – czynnej i biernej. Moc czynna jest w rzeczywistości mocą efektywną (w charakterystyce urządzeń elektrycznych jest ona określana w watach). Moc bierna nazywana jest mocą daremnie zużywaną przez cewki i kondensatory w urządzeniach prądu przemiennego; przy dużej liczbie cewek i/lub kondensatorów, moc ta może stanowić dość znaczną część całkowitego zużycia energii. Zwróć uwagę, że do prostych zadań można posługiwać się danymi o mocy efektywnej (często jest ona podawana dla UPS - patrz niżej); lecz dla dokładnych obliczeń elektrotechnicznych należy użyć mocy czynnej.
Najprostsza zasada wyboru w oparciu o wskaźnik ten jest następująca: maksymalna moc wyjściowa zasilacza UPS w woltoamperach musi być co najmniej 1,7 razy większa niż całkowita moc obciążenia w watach. Istnieją również bardziej szczegółowe wzory obliczeniowe, które uwzględniają specyfikę różnych rodzajów obciążenia; można je znaleźć w dedykowanych źródłach. Jeśli chodzi o konkretne wartości, najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają
700 - 1000 VA, a nawet
mniej - to wystarc
...za do zasilania komputera o średniej wydajności; a w najbardziej zaawansowanych modelach wskaźnik ten może wynosić 8–10 kVA i więcej.Nominalna moc wyjściowa
Moc skuteczna UPS to w rzeczywistości maksymalna moc czynna obciążenia, które można podłączyć do urządzenia.
Moc czynna jest zużywana bezpośrednio na pracę urządzenia; jest określana w watach. Pomimo niej, większość urządzeń prądu przemiennego pobiera również moc bierną, która daremnie (relatywnie rzecz biorąc) jest zużywana przez cewki i kondensatory. Całkowita moc (wyrażona w woltoamperach) jest akurat sumą mocy czynnej oraz biernej; to właśnie tę cechę należy wykorzystywać do dokładnych obliczeń elektrotechnicznych. Zobacz „Maksymalna moc wyjściowa”, aby uzyskać szczegółowe informacje; tutaj zauważamy, że wybierając UPS do stosunkowo prostego zastosowania, całkiem możliwe jest posługiwanie się tylko samą mocą efektywną. Jest to co najmniej łatwiejsze niż przeliczanie watów, zadeklarowanych w charakterystyce podłączonych urządzeń na woltampery pełnej mocy.
Najskromniejsze współczesne zasilacze UPS wytwarzają
nie więcej niż 500 W.
501 - 1000 W można uznać za wartość średnią,
1,1 - 2 kW -powyżej średniej, a w najmocniejszych modelach wskaźnik ten
przekracza 2 kW i może osiągać bardzo imponujące wartości (do 1000 kW lub więcej w poszczególnych UPS klasy przemysłowej).
Całkowita pojemność baterii
Pojemność baterii zainstalowanej w UPS. W przypadku modeli z kilkoma akumulatorami jest to zarówno całkowita pojemność użyteczna, jak i pojemność każdego pojedynczego akumulatora: akumulatory w takich urządzeniach są zwykle połączone szeregowo, tak aby ich łączna pojemność odpowiadała pojemności każdego pojedynczego ogniwa.
W teorii większa pojemność baterii oznacza możliwość dłuższego zasilania obciążenia o określonej mocy. Jednak w praktyce parametr ten ma raczej charakter referencyjny niż praktyczny. Faktem jest, że rzeczywista ilość energii zgromadzonej przez baterię zależy nie tylko od pojemności w amperogodzinach, lecz także od napięcia w woltach; napięcie to często nie jest określone w charakterystyce, a jego znajomość jest niezbędna do dokładnych obliczeń. Dlatego przy wyborze należy skupić się na bardziej realistycznych cechach – przede wszystkim na deklarowanym bezpośrednio czasie pracy w różnych trybach (patrz wyżej).
Bezpiecznik
Bezpieczniki służą do ochrony UPS przed krytycznym wzrostem natężenia prądu: we właściwym czasie otwierają obwód, zapobiegając nieprzyjemnym konsekwencjom. Obecnie są używane następujące typy bezpieczników:
- Topliwy. Przy krytycznym natężeniu prądu element przewodzący w takim bezpieczniku topi się i otwiera obwód. Zabezpieczenie topliwe jest jednorazowe, po zadziałaniu taki bezpiecznik należy wymienić.
- Automatyczny. Taki bezpiecznik ma czujnik, który monitoruje natężenie prądu i otwiera styki we właściwym czasie. Jego główną różnicą w stosunku do bezpiecznika topliwego jest możliwość ponownego użycia: po uruchomieniu obwód można ponownie zamknąć dosłownie jednym naciśnięciem przycisku na bezpieczniku.
Temperatura robocza
Zakres temperatur otoczenia, w którym gwarantuje się, że UPS pozostanie w dobrym stanie roboczym.
Wszystkie nowoczesne zasilacze awaryjne z łatwością tolerują temperatury typowe dla pomieszczeń mieszkalnych i biurowych. Dlatego warto zwrócić uwagę na parametr ten, jeśli urządzenie ma być używane w bardziej ekstremalnych warunkach - na przykład w nieogrzewanym pomieszczeniu lub odwrotnie, w warsztacie produkcyjnym o wysokiej temperaturze powietrza. Jednocześnie nie zaszkodzi uwzględnić margines temperatury: da to gwarancję w przypadku nieprzewidzianych sytuacji, ponadto im szerszy zakres temperatur, tym wyższa ogólna odporność na niekorzystne warunki.
Poziom hałasu
Maksymalny poziom hałasu, wytwarzany przez UPS podczas pracy. Hałas 30 dB odpowiada w przybliżeniu głośnemu szeptowi, 40 dB - rozmowie na odległość kilku metrów (
za ciche UPS można uznać modele do 40 dB), 50 dB jest uważane za maksymalny poziom hałasu, który nie powoduje dyskomfortu. Najmniej hałasu wytwarzają zasilacze typu awaryjnego, a najwięcej - inwerterowe (patrz „Rodzaj”). Ogólnie rzecz biorąc, im niższy poziom hałasu, tym wygodniej jest korzystać z UPS, jednak w przypadku urządzeń instalowanych w pomieszczeniach biurowych, w których ludzie nie przebywają w sposób ciągły (np. serwerownie), parametr ten nie jest decydujący.