Polska
Katalog   /   Telefony i komunikacja   /   Telefony i akcesoria   /   Telefony komórkowe

Porównanie Nokia 800 Tough 4 GB / 0.5 GB vs CATerpillar B35 4 GB / 0.5 GB

Dodaj do porównania
Nokia 800 Tough 4 GB / 0.5 GB
CATerpillar B35 4 GB / 0.5 GB
Nokia 800 Tough 4 GB / 0.5 GBCATerpillar B35 4 GB / 0.5 GB
Porównaj ceny 4
od 753 zł
Produkt jest niedostępny
TOP sprzedawcy
Główne
Oczko na smycz/pasek w dolnej części telefonu. Obudowa o wysokiej wytrzymałości. Preinstalowane Mapy Google. Wsparcie Google Assistant. Ochrona przed kurzem i wilgocią IP68. Obsługa 4G. Moduł Wi-Fi.
Militarna ochrona MIL-STD-810G. Pełny pakiet nawigacyjny: GPS, A-GPS, GLONASS. Jest Wi-Fi. Pełny procesor + 4 GB pamięci wewnętrznej i 512 MB pamięci RAM. Korpus jest gumowany. Klawiatura z jednoczęściowymi przyciskami (odporna na zabrudzenia i wilgoć).
Wyświetlacz
Charakterystyka wyświetlacza
2.4 "
320x240
167 ppi
2.4 "
320x240
167 ppi
Część sprzętowa
System operacyjnyautorskiKaiOS
Model procesoraQualcomm MSM8905 Snapdragon 205Qualcomm MSM8905 Snapdragon 205
Częstotliwość procesora1.1 GHz1.3 GHz
Liczba rdzeni procesora22
GPUAdreno 304Adreno 304
Pamięć RAM0.5 GB0.5 GB
Pamięć wbudowana4 GB4 GB
Slot na karty pamięcimicroSDmicroSD
Maks. pojemność karty32 GB128 GB
Liczba SIMSIM + SIM/microSDSIM + SIM/microSD
Rodzaj karty SIMnano-SIM
Aparat tylny
Obiektyw główny
2 MP
2 MP
Lampa błyskowa
Komunikacja i złącza
Łączność
4G (LTE)
VoLTE
4G (LTE)
 
Komunikacja
Wi-Fi 4 (802.11n)
Bluetooth v 4.1
Wi-Fi 4 (802.11n)
Bluetooth v 4.1
Złącza
microUSB /v1.1/
mini Jack (3.5 mm)
wyjście słuchawkowe u góry
microUSB
 
 
Funkcje i nawigacja
Funkcje i możliwości
Radio FM
latarka
Radio FM
latarka
Nawigacja
aGPS
Moduł GPS
 
aGPS
Moduł GPS
GLONASS
Zasilanie
Pojemność baterii2100 mAh1000 mAh
Szybkie ładowaniebrakbrak
Ładowanie bezprzewodowe
Dane ogólne
Stopień ochrony IP
IP68 /MIL-STD-810G/
IP67
Ochrona przed uderzeniami
Stopień ochrony MIL-STD-810
Materiał ramki / pokrywy
tworzywo sztuczne /tylna pokrywa wykonana z metalu/
tworzywo sztuczne/tworzywo sztuczne
Wymiary (SxDxW)145.4x62.1x16.1 mm118x54x16 mm
Waga161 g101 g
Kolor obudowy
Data dodania do E-Katalogwrzesień 2019wrzesień 2018

System operacyjny

Przez termin „system operacyjny” w danym przypadku rozumie się wszystkie rodzaje oprogramowania układowego - zarówno pełnowartościowe systemy operacyjne pokroju iOS i Android, używane w smartfonach, jak i nakładki programowe zwykłych telefonów (innych niż smartfony). Główna różnica między tymi dwiema kategoriami polega na tym, że pełnowartościowy system operacyjny początkowo posiada bardziej rozbudowaną funkcjonalność, a także umożliwia instalowanie i odinstalowywanie różnych aplikacji - od gier i klientów sieci społecznościowych po specjalistyczne narzędzia, takie jak edytory zdjęć i wideo.

Wśród współczesnych smartfonów najbardziej rozpowszechnione są dwa systemy operacyjne - Android i iOS. Oto bardziej szczegółowy opis każdego z nich:

— Android. Bezpłatny system operacyjny typu open source od Google. Używany przez prawie wszystkich współczesnych producentów z wyjątkiem Apple; jest prezentowany na rynku w wielu wersjach - w szczególności 10 Q, 10 Go Edition, 11 R, 11 Go Edition, Android 12, Android 12 Go Edition, Android 13, Android 13 Go Edition, Android 14. Warto wziąć pod uwagę, że w m...omencie premiery na urządzeniu może być zainstalowana jedna wersja systemu operacyjnego, natomiast w momencie sprzedaży może ona być już zaktualizowana do nowszej wersji. Funkcjonalnie ten system operacyjny wyróżnia się przede wszystkim pełnowartościową wielozadaniowością i obszernym zestawem dostępnych aplikacji - pod tym względem przewyższa iOS; z drugiej strony, ogólnie rzecz biorąc, jakość aplikacji na Androidzie jest nieco niższa ze względu na ich niskie wymagania. System Android jest ściśle zintegrowany z usługami Google - sklepem aplikacji i treści Google Play, pocztą Gmail, przechowywaniem w chmurze Dysk Google itp.; jednakże istnieją wyjątki od tej reguły. Zwróć uwagę, że najnowsze wersje tego systemu operacyjnego można spotkać na rynku zarówno w oryginalnej postaci, jak i w jednej z dwóch specyficznych edycji:
  • - Go Edition. Modyfikacja Androida przeznaczona do niedrogich smartfonów ze „słabym” wypełnieniem. Zarówno sam system operacyjny, jak i standardowe aplikacje (Assistant, Gmail itp.) w tej edycji zostały przeprojektowane w taki sposób, aby zapewnić niezawodne działanie nawet przy niewielkiej mocy obliczeniowej. Ponadto programiści starali się w jak największym stopniu zachować funkcjonalność pełnowartościowego Androida - niemniej jednak niektóre specyficzne funkcje w Go Edition okazały się być niedostępne (na przykład standardowe mapy nie obsługują nawigacji zakręt po zakręcie).
  • - HMS. Edycja Androida, używana w smartfonach Huawei. Ze względu na sankcje USA wobec Chin firma ta nie może w pełni współpracować z Google - w szczególności korzystać z usług Google (Google Mobile Services - GMS) w swoich smartfonach z systemem Android. Jako zamianę Google wprowadzono HMS - Huawei Mobile Services. Usługi te obejmują identyfikator użytkownika Huawei, AppGallery, markowe odpowiedniki podstawowych usług Google (asystent, przeglądarka, magazyn danych w chmurze, muzyka/wideo itp.) oraz narzędzia programistyczne dla deweloperów.
Jeśli chodzi o poszczególne wersje Androida, oto główne cechy które są istotne w naszych czasach:
  • - Android 10. Wersja wydana we wrześniu 2019 roku. W tej wersji wprowadzono rozbudowany zestaw gestów pełnoekranowych (z możliwością optymalizacji w poszczególnych aplikacjach - w szczególności wyłączanie gestów na niektórych obszarach ekranu w celu uniknięcia konfliktów), tryb „ciemnego” ekranu na poziomie systemu, szereg ważnych aktualizacji bezpieczeństwa (w tym odrębny standard szyfrowania dla słabych urządzeń, które nie obsługują formatu AES na poziomie sprzętowym), pełne wsparcie łączności 5G oraz ulepszone możliwości pracy z rozszerzoną rzeczywistością. Ponadto wdrożono szereg rozwiązań optymalizujących wydajność składanych smartfonów z elastycznymi ekranami.
  • - Android 11. Kolejna duża aktualizacja, wydana jesienią 2020 roku. Główne zmiany dotyczyły wiadomości i powiadomień. Tak więc, w powiadomieniach utworzono osobną sekcję „Rozmowy” dla wiadomości, a także pojawiła się możliwość wyświetlania różnych konserwacji w postaci „bąbelka” nad dowolną uruchomioną aplikacją (funkcja Bubbles). Rozszerzono funkcjonalność trybu „Nie przeszkadzać” - teraz można do niego dodać wyjątki dla poszczególnych konserwacji. Inne ważne nowości obejmują systemowe narzędzie do nagrywania wideo z ekranu, ujednolicone centrum sterowania komponentami inteligentnego domu, szybkie przełączanie między urządzeniami odtwarzającymi (głośnik telefonu, słuchawki bezprzewodowe, Smart TV itp.), wbudowana obsługa Android Auto, a także rozszerzone możliwości kontrolowania dostępu poszczególnych aplikacji do określonych danych.
  • - Android 12. Popularny system operacyjny, wydany w 2021 roku. W 12. wersji drastycznym zmianom uległo wzornictwo. Nowo powstała koncepcja Material You opiera się na powściągliwych paletach kolorystycznych i minimalistycznych obiektach 2D z zaawansowaną animacją. Motyw systemowy dostosowuje się teraz do palety kolorystycznej tapety na pulpicie (funkcja Monet), a zamiast okrągłych ikon ustawień w panelu powiadomień zastosowano prostokątne płytki z zaokrąglonymi krawędziami. Projektanci przeprojektowali również system animacji przy przeglądaniu pulpitów, podłączaniu ładowarki itp. W smartfonach z systemem Android 12 zamiast dokładnej geolokalizacji można wybierać przybliżone informacje o lokalizacji, a na panelu powiadomień pojawiały się ikony, sygnalizujące włączenie aparatu lub mikrofonu przy korzystaniu z niektórych aplikacji. Opcja Privacy Dashboard pokazuje informacje o tym, które aplikacje mają dostęp do aparatu i mikrofonu. Chip NFC na wyposażeniu urządzeń mobilnych może odtąd pełnić funkcję wirtualnego kluczyka do samochodu (Car Key). Kolejną ulepszeniem w systemie jest opcja wywołania Asystenta Google przez długie naciśnięcie przycisku zasilania smartfona.
  • - Android 13. Popularny system operacyjny dla urządzeń mobilnych, 13. wersja którego została wydana w 2022 roku. Android 13 nie zaznał poważnych zmian, jednakże w systemie zaimplementowano szereg przydatnych funkcji i usprawnień. W szczególności interfejs Material You może wybierać podstawowe kolory z zainstalowanych tapet i stosować je do wyświetlania ikonek w całym systemie. Prywatność danych użytkowników weszła na nowy poziom — w Androidzie 13 możesz konfigurować poszczególne uprawnienia i wybierać obrazy z Galerii, do których aplikacja ma dostęp. Dla każdej aplikacji użytkownik może wybrać standardowy język interfejsu. System stał się także bardziej energooszczędny, udoskonalono schowek danych i skaner kodów kreskowych.
  • - Android 13 Go. "Odchudzona" wersja systemu operacyjnego Android 13, dedykowana do instalacji na smartfonach o małej mocy. Charakterystyczną cechą systemu operacyjnego jest obecność specjalnego algorytmu, który optymalizuje moc obliczeniową smartfona. Ponadto w systemie brakuje niektórych funkcji wymagających wydajnych podzespołów. W Android 13 Go zaprezentowano koncepcję interfejsu Material You, która pozwala dostosować kolorystykę menu do zainstalowanej tapety. Z pełnowartościowego systemu Android 13 wersja Go zapożyczyła funkcję nadawania aplikacjom uprawnień do wysyłania powiadomień oraz możliwość zmiany języka dla określonych aplikacji.
  • - Android 14. System operacyjny dla urządzeń mobilnych, wydany w 2023 roku. W 14. wersji systemu operacyjnego Android wprowadzono niewiele zmian, a główny nacisk położono na elastyczną personalizację interfejsu. Wśród nowości należy wymienić funkcję wyświetlania powiadomień za pomocą lampy błyskowej lub wyświetlacza: dla każdej aplikacji można teraz ustawić schemat mrugania latarką, a w przypadku ekranu wybrać paletę kolorów powiadomień. Również w systemie operacyjnym zaimplementowano przydatną możliwość regulacji przechwytywania zrzutów ekranu, dodano widget wyświetlający stan naładowania baterii i wykaz aktywnych połączeń oraz wprowadzono opcję klonowania aplikacji. Czcionki systemowe w systemie operacyjnym można powiększyć aż do 200% standardowego rozmiaru, natomiast skalowanie realizowane jest nieliniowo – przede wszystkim wykorzystywane jest do małych tekstów. Poprawiono między innymi efektywność energetyczną systemu oraz wprowadzono kosmetyczne zmiany w interfejsie typu bardziej zaokrąglonych elementów.

— iOS. Własny system operacyjny firmy Apple, stosowany tylko w gadżetach tego producenta. Główne zalety iOS nad Androidem to przede wszystkim staranna optymalizacja pod kątem konkretnych urządzeń (co pozwala na uzyskanie dobrej wydajności przy stosunkowo niewielkiej ilości pamięci RAM), ogólna wygoda i bezpieczeństwo użytkowania oraz wysoka jakość aplikacji. Ponadto aktualizacje iOS są wydawane regularnie i dostępne dla wszystkich urządzeń (z wyjątkiem przestarzałych, które już nie radzą sobie z nowszymi wersjami systemu). Z drugiej strony system ten nie obsługuje wielozadaniowości i jest maksymalnie zamknięty dla użytkownika: w szczególności aplikacje można instalować tylko ze sklepu firmowego, nie ma dostępu do systemu plików, karty pamięci w zasadzie nie są obsługiwane.

— Harmony OS. Uniwersalny system operacyjny firmy Huawei, znany również jako Hongmeng. Zapewnia pracę szerokiej gamy urządzeń: sprzętu z ekosystemu „inteligentnego” domu, inteligentnych zegarków, smartfonów oraz tabletów. Harmony OS to swego rodzaju dodatek na Androida bez usług Google. Sklep z aplikacjami dla urządzeń Harmony OS nazywa się AppGallery.

— Flyme OS. Zmodyfikowana wersja systemu operacyjnego Android używana w smartfonach Meizu. Za stabilność systemu operacyjnego odpowiada silnik OneMind. W Flyme OS nie ma menu aplikacji — wszystkie ikony są rozrzucone po pulpitach. Cechy wyróżniające powłokę to zaawansowane narzędzia do pracy z plikami, asystent głosowy Aicy, elastyczna regulacja sygnału wibracyjnego mEngine, opcje kontroli rodzicielskiej Family Guardian, ustrukturyzowana galeria z wygodnym edytorem wizualnym.

— Prawnie zastrzeżony. Termin ten najczęściej oznacza bazowe oprogramowanie układowe, instalowane w zwykłym telefonie (nie smartfonie), z reguły - przyciskowym. Takie oprogramowanie ma skromniejszy zestaw wstępnie zainstalowanych aplikacji niż pełnowartościowy system operacyjny; w najlepszym przypadku zestaw ten można rozszerzyć o uniwersalne aplikacje mobilne oparte na Javie, a często dodatkowe aplikacje nie są w ogóle obsługiwane. Nie można tego jednak nazwać wadą, biorąc pod uwagę specyfikę stosowania tradycyjnych telefonów.

Należy nadmienić, że w sprzedaży można spotkać urządzenia z innymi systemami operacyjnymi, oprócz tych opisanych powyżej. W większości są to przestarzałe modele lub urządzenia z rzadkimi i nietypowymi rodzajami oprogramowania układowego.

Częstotliwość procesora

Częstotliwość taktowania procesora, w który wyposażone jest urządzenie. W przypadku procesorów wielordzeniowych, które są powszechnie stosowane w nowoczesnych smartfonach, przyjmuje się częstotliwość każdego pojedynczego rdzenia; a jeśli procesor ma rdzenia o różnych częstotliwościach (patrz „Liczba rdzeni”) - z reguły podawana jest wartość maksymalna.

Ogólnie rzecz biorąc, wydajne smartfony charakteryzują się wysokimi częstotliwościami procesora. Należy jednak pamiętać, że parametr ten sam w sobie nie jest bezpośrednio związany z możliwościami procesora: na rzeczywistą moc chipa wpływa wiele innych jego funkcji, a często rozwiązanie budżetowe z dużą częstotliwością taktowania okazuje się mniej produktywne niż droższy i jednocześnie wydawałoby się wolniejszy procesor. Ponadto ogólna wydajność systemu zależy bezpośrednio od całego zestawu innych czynników - przede wszystkim od ilości pamięci RAM. Dlatego przy ocenie smartfona należy kierować się nie tyle częstotliwością procesora, ile ogólną charakterystyką systemu i wskaźnikami wizualnymi, takimi jak wyniki testów (patrz poniżej).

Maks. pojemność karty

Największa pojemność karty pamięci, z którą telefon może poprawnie współpracować. Aby uzyskać więcej informacji na temat samych kart, zobacz „Gniazdo kart pamięci”; należy podkreślić, że pojemne nośniki często korzystają z zaawansowanych technologii, które nie są obsługiwane przez wszystkie urządzenia, a czasami telefony po prostu nie mają wystarczającej mocy do przetwarzania dużych ilości danych. Dlatego dla wygody wyboru maksymalna obsługiwana pojemność jest podawana w naszym katalogu.

W praktyce zdarzają się sytuacje, w których niektóre urządzenia mogą przekraczać podaną specyfikację. Warto jednak skupić się na oficjalnych danych, ponieważ jeśli zostaną one przekroczone, normalna praca karty nie jest gwarantowana.

Rodzaj karty SIM

Rodzaj karty SIM, używanej w telefonie komórkowym. Termin SIM w tym przypadku oznacza wszystkie rodzaje kart do identyfikacji w sieciach komórkowych, m.in. do sieci 3G, CDMA itp. (chociaż formalnie takie karty mogą mieć różne nazwy). A rodzaj takiej karty określa przede wszystkim jej rozmiar. Najpopularniejsze warianty to:

- micro-SIM. Największy rodzaj kart SIM, szeroko stosowany we współczesnych urządzeniach: zakłada rozmiar 15x12 mm. Został wprowadzony w 2010 roku, dziś jest stopniowo wypierany przez bardziej kompaktowe i zaawansowane nano-SIM i eSIM. Zwróć uwagę, że w skrajnych przypadkach kartę pod slot microSIM można wykonać po prostu obcinając większą mini-SIM do wymaganych wymiarów. Jednak taka operacja wiąże się z pewnym ryzykiem i wymaga dokładności, dlatego lepiej skontaktować się z operatorem komórkowym w celu wymiany karty SIM na odpowiednią.

- nano SIM. Najmniejszy format klasycznych (wymiennych) kart SIM to 12x9 mm. W takich kartach ramki są przycięte do samego chipa, tak że dalsze zmniejszenie tradycyjnych kart SIM jest niemożliwe. Ten standard pojawił się w 2012 roku, lecz nadal jest niezwykle popularny. Podobnie jak microSIM, kartę pod slot danego formatu można wykonać poprzez przycięcie większej karty SIM, lecz jest to zalecane tylko w skrajnych przypadkach.

- e-SIM. Karta SIM tego typu jest modułem elektronicznym, wbudowanym bezpośrednio w urządzenie i ni...e zakładającym wymiany. Dla autoryzacji w sieci operatora komórkowego należy wprowadzić odpowiednie ustawienia w eSIM; jednocześnie takie moduły są w stanie zapisywać kilka zestawów ustawień na raz, co pozwala na łatwe przełączanie się między różnymi operatorami - nie ma potrzeby grzebać przy fizycznej wymianie karty SIM, wystarczy zmienić profil w ustawieniach. Kolejną zaletą takich modułów jest ich kompaktowość. Jednakże przed zakupem telefonu z eSIM nie zaszkodzi ustalić, czy ta technologia jest obsługiwana przez Twojego operatora komórkowego - nawet w dzisiejszych czasach nie każda sieć jest kompatybilna z takimi modułami.

- nano + eSIM. Wariant, spotykany w smartfonach z dwiema kartami SIM. Uzupełnieniem wbudowanego modułu eSIM w takim urządzeniu jest slot, w którym można zainstalować wymienną kartę nanoSIM. Cechy każdego z tych typów kart szczegółowo opisano powyżej; tutaj zauważamy, że wygodnie jest zachować podstawowy numer (numery) telefonu w eSIM i używać zastępczych kart dla numerów tymczasowych. Taki format korzystania może być wygodny zwłaszcza przy częstych wyjazdach za granicę - karty lokalnych operatorów można zainstalować w tradycyjnym slocie nanoSIM.

Lampa błyskowa

Obecność lampy błyskowej w głównym aparacie telefonu.

Lampa błyskowa - lampa do oświetlania fotografowanej sceny - znacznie rozszerza możliwości fotografowania i nagrywania. W szczególności umożliwia fotografowanie i nagrywanie w słabym świetle i pod ostrym światłem. Ponadto lampa błyskowa może być również używana jako latarka(patrz "Cechy dodatkowe"), co eliminuje konieczność instalowania dwóch źródeł światła w telefonie.

Łączność

Standardy łączności, obsługiwane przez telefon komórkowy. We współczesnym świecie aktywnie wykorzystuje się kilka standardów związanych z różnymi generacjami: GSM, 3G, 4G (LTE)(z VoLTE lub bez niego), 5G (w tym szybki internet mobilny), CDMA. Różnią się one zarówno parametrami, jak i poziomem popularności w różnych krajach:

— GSM. Najwcześniejszy standard, występujący we współczesnych telefonach. Należy do drugiej generacji (2G). Umożliwia wykonywanie połączeń głosowych z akceptowalną jakością dźwięku, a także przesyłanie danych z prędkością do 474 KB/s (przy użyciu technologii EDGE). Obecnie standard GSM jest uważany za całkowicie przestarzały, prawie wszędzie jest on zastępowany przez bardziej zaawansowane standardy następnych generacji (3G, 4G itp.). Jednak obsługa 2G występuje w większości współczesnych urządzeń - nie tyle z praktycznej konieczności, ile ze względu na cechy techniczne. Faktem jest, że prawie wszystkie aktualne standardy łączności są bazują na GSM, a moduły do pracy z tymi standardami są równie kompatybilne z GSM.

— 3G. W szerokim rozumieniu kategoria 3G (łączność trzeciej generacji) obejmuje kilka standardów. Jednak na krajowym rynku telefonów komórkowych termin ten odnosi się w szczególności do łączności w formacie UMTS. Standard ten jest rozwinięciem GSM, często takie sieci budowane są w oparciu o...gotowe sieci II generacji i mogą bez problemu obsługiwać również telefony z GSM. W szczególności UMTS zapewnia prędkość przesyłania danych od 2 do 70 MB/s, w zależności od dodatkowych technologii wdrożonych przez konkretnego operatora. Jest to porównywalne z dostępem do Internetu stacjonarnego; tak więc, pomimo upowszechniania się nowszych standardów, łączność 3G i telefony pod nią są nadal dość popularne - zwłaszcza, że takie urządzenia są kompatybilne z sieciami 4G i 5G.

— 4G (LTE). Łączność IV generacji w standardzie LTE; inne standardy 4G nie są używane w telefonach komórkowych. LTE to dalszy rozwój 3G (UMTS), wdrożony w oparciu o tę samą bazę techniczną, lecz pracujący z wyższymi prędkościami - do 173 MB/s, co jest porównywalne z pełnowartościowym szerokopasmowym łączem internetowym. Sieci LTE są wykorzystywane komercyjnie w wielu krajach świata, lecz nie we wszystkich; dlatego przed zakupem telefonu kompatybilnego z 4G należy wyjaśnić, czy będzie można wykorzystać wszystkie jego możliwości w Twojej okolicy. Należy również pamiętać, że rozmowy głosowe przez LTE („VoLTE”) to osobny temat; szczegóły poniżej.

— 5G. Dalszy, po 4G, rozwój standardów sieci komórkowej. W oficjalnej specyfikacji tej generacji podaje się prędkość szczytową 20 Gb/s dla odbioru i 10 Gb/s dla przesyłu, gwarantowaną prędkość (przy dużym obciążeniu sieci), wynoszącą odpowiednio 100 i 50 Mb/s, a także szereg rozwiązań mających na celu poprawę niezawodności i ogólnej jakości łączności. Zestaw takich rozwiązań obejmuje w szczególności wieloelementowe szyki antenowe (Massive MIMO) oraz technologie kształtowania kierunkowej wiązki (beamforming) na stacjach bazowych, a także możliwość bezpośredniej komunikacji pomiędzy urządzeniami abonenckimi. Dzięki temu standard ten pozwala na zmniejszenie zużycia energii w porównaniu z jego poprzednikami.
Osobno warto poruszyć pogłoski o zagrożeniach dla zdrowia, jakie niesie 5G. Według współczesnych danych naukowych taka sieć nie stanowi zagrożenia dla ludzkiego ciała, a wspomniane plotki to teorie spiskowe, które nie są poparte żadnymi argumentami.

— VoLTE. VoLTE nie jest samodzielnym standardem łączności, lecz technologią stosowaną w urządzeniach 4G LTE (patrz wyżej). Nazwa tej funkcji rozszyfrowuje się jako „łączność głosowa przez LTE”, co odpowiada jej podstawowej specyfice. Faktem jest, że początkowo standard LTE był stworzony do przekazywania danych (innymi słowy dostępu do Internetu) i nie obsługiwał klasycznej łączności głosowej w sieciach mobilnych; ten format pracy nadal występuje w niektórych modelach telefonów 4G. Aby zaradzić tej sytuacji, powstała technologia VoLTE. Pozwala ona na wykorzystanie wszystkich możliwości sieci 4. generacji przy rozmowie telefonicznej, zapewniając bardzo wyraźne i wysokiej jakości przekazywanie dźwięku. Jeśli więc planujesz często korzystać z połączeń głosowych w sieciach LTE, zwróć uwagę na urządzenia z tą funkcją.

— CDMA. Sieci CDMA znane są użytkownikom przede wszystkim z działalności operatorów, którzy nadają możliwość uzyskania telefonu komórkowego z bezpośrednim numerem miasta. Swego czasu sieci te konkurowały z GSM i bardziej zaawansowanymi standardami na nim opartymi, jednak wraz z rozwojem i potanieniem telefonii komórkowej operatorzy CDMA w większości ograniczyli swoją działalność na rynku łączności głosowej i przestawili się na usługi mobilnego dostępu do Internetu. Należy zaznaczyć, że dostępne w sieciach CDMA technologie transmisji danych EV-DO Rev.A i Rev.B są w stanie zapewnić prędkość podłączenia na poziomie sieci trzeciej generacji (do 3,1 MB/s w pierwszym przypadku i do 14,7 Mbit/s w drugim), dlatego w niektórych miejscach te usługi były i są promowane pod marką 3G. Jednak takiego podłączenia nie należy mylić z 3G opartym na UMTS (patrz wyżej) - są to dwa zasadniczo różne standardy, niekompatybilne ze sobą. Z grubsza mówiąc, jeśli mówimy o 3G w telefonie komórkowym, z reguły mamy na myśli UMTS, natomiast modemy 3G często wykorzystują CDMA (EV-DO).

Warto zauważyć, że standardy GSM, 3G i 4G (właśnie w tej kolejności) są w istocie etapami rozwoju jednego typu sieci komórkowych. W praktyce oznacza to, że telefon obsługujący późniejszy standard z definicji obsługuje ten wcześniejszy - np. urządzenie z LTE może pracować zarówno z GSM, jak i z 3G.

Należy również pamiętać, że w ramach tego samego standardu mogą wykorzystywać się różne zakresy, z których nie wszystkie mogą być obsługiwane w urządzeniu mobilnym. Co prawda telefony oficjalnie sprzedawane w określonym kraju są zwykle zoptymalizowane pod kątem lokalnych sieci i nie powinno być z nimi żadnych kłopotów. Natomiast jeśli planowane jest importowanie urządzenia z innego kraju, a nie było ono przeznaczone na rynek lokalny, warto najpierw ustalić kompatybilność z zakresami. W przeciwnym razie może dojść do sytuacji, gdy urządzenie po prostu „nie widzi” sieci, choć formalnie będzie kompatybilne z określonym standardem łączności.

Złącza

Złącza przewodowe, przewidziane w konstrukcji telefonu.

W tym rozdziale zwykle precyzuje się rodzaj uniwersalnego złącza (najczęściej microUSB, USB C lub Lightning), a także obecność mini-jack (3,5 mm)(są urządzenia bez takiego gniazda). Może tu również wskazywać się interfejs portu USB C aż do wysokoprędkościowej trzeciej wersji ( USB C v 3 ), umiejscowienie gniazda 3,5 mm (wyjście na słuchawki) oraz obecność dodatkowych portów o bardziej specyficznym przeznaczeniu.

Uniwersalne złącza służą przede wszystkim do ładowania baterii, do podłączania różnych akcesoriów do telefonu oraz do podłączenia samego urządzenia do komputera za pomocą kabla; z kolei port 3,5 mm przeznaczony jest przede wszystkim na słuchawki i inne akcesoria audio, choć możliwe są inne warianty korzystania. Oto bardziej szczegółowy opis różnych rodzajów złączy:

- USB C. Swego rodzaju następca microUSB, który jest coraz częściej stosowany w urządzeniach mobilnych. USB C różni się od swojego poprzednika przede wszystkim nieznacznie zwiększonymi wymiarami oraz wygodną dwustronną konstrukcją: dzięki niej nie ma znaczenia, po której stronie wkłada się wtyczkę. Ponadto interfejs ten pozwala na implementację bardziej zaawansowanych funkcji niż microUSB - w szczególności niektóre technologie szybkiego ładowania były pi...erwotnie stworzone specjalnie dla USB C. Zwracamy również uwagę, że standard USB obsługiwany przez tego typu złącze może precyzować się w specyfikacji. Dziś spotyka się następujące odmiany:
  • USB C 3.2 gen1. Standard wcześniej znany jako USB 3.0 i USB 3.1 gen1. Zapewnia prędkość przesyłania danych do 4,8 Gb/s.
  • USB C 3.2 gen2. Współczesna nazwa standardu, dawniej USB 3.1, a następnie USB 3.1 gen2. Prędkość podłączenia przez ten interfejs może sięgać 10 Gb/s.
  • USB C 3.2 gen2x2. Standard (wcześniej znany jako USB 3.2), który zapewnia dwukrotnie większą prędkość niż „zwykły” USB 3.2 gen2 - czyli do 20 Gb/s. W przeciwieństwie do poprzednich wersji, był stworzony specjalnie pod złączę USB C.
- Micro USB. Uniwersalne złącze, które kiedyś było niezwykle szeroko stosowane w urządzeniach przenośnych (z wyjątkiem być może technologii Apple). Jest mniej wygodne i bardziej zaawansowane technicznie niż USB C, przez co stopniowo traci na popularności; niemniej jednak w sprzedaży jest jeszcze sporo urządzeń z microUSB.

- Lightning. Autorskie złącze Apple, używane wyłącznie w iPhonie wśród smartfonów. Posiada dwustronną konstrukcję, która umożliwia podłączenie wtyczki z dowolnej strony. We współczesnych iPhone'ach służy zarówno jako urządzenie uniwersalne, jak i do podłączania słuchawek (w 2016 roku Apple zrezygnowało z wyjścia audio 3,5 mm w tych urządzeniach).

- Autorskie złącze. To czy inne uniwersalne złącze, niezwiązane z typami opisanymi powyżej. W dzisiejszych czasach takie wyposażenie jest niezwykle rzadkie - standardowe interfejsy są wygodniejsze i bardziej uniwersalne, ponieważ pozwalają na zastosowanie nie tylko „rodzimych” akcesoriów, lecz także rozwiązań innych producentów.

- Złącze magnetyczne. Złącze, w którym do utrzymania kabla wykorzystuje się magnes trwały zamiast standardowego systemu wtyczki i gniazda. Takie przyrządy stosowane są głównie w urządzeniach z ochroną przed wodą (patrz „Ochrona przed wilgocią”), a najczęściej - do ładowania baterii oraz jako uzupełnienie standardowych złączy uniwersalnych (najczęściej microUSB lub USB C). Główną zaletą złącza magnetycznego jest to, że nie potrzebuje zaślepki, by chronić się przed wodą. Dzięki temu, po pierwsze, upraszcza się podłączanie i odłączanie ładowarki, a po drugie zminimalizowane jest zużycie zaślepek na standardowych portach - nie trzeba je otwierać i zamykać za każdym razem żeby podłączyć do ładowarki. Co prawda do złącza magnetycznego pasuje tylko specjalny „rodzimy” kabel; jednakże w przypadku zgubienia lub zepsucia tego kabla może być przewidziana opcja ładowania w zwykły sposób za pomocą tradycyjnego uniwersalnego złącza.

- Mini-jack (3,5 mm). Złącze, używane głównie do podłączania słuchawek przewodowych i innych urządzeń audio (takich jak przenośne głośniki). Takie podłączenie jest niezwykle popularne wśród akcesoriów audio (i to nie tylko do przeznaczenia „mobilnego”); tak że wyszukanie słuchawek, zestawów słuchawkowych czy głośników pod ten rodzaj gniazda zwykle nie stanowi problemu. Ponadto gniazdo 3,5 mm może być używane do bardziej szczegółowych zadań - na przykład do podłączenia czytnika kart lub wymiany danych z czujnikami fitness i innymi specyficznymi sprzętami. Jednakże takie funkcje są rzadko używane i wymagają instalacji specjalnych aplikacji, lecz podłączenie słuchawek to podstawowa funkcja takiego złącza, dostępna domyślnie. Dlatego gniazdo mini-jack jest często nazywane „wyjściem na słuchawki”.

- Umiejscowienie wyjścia słuchawkowego. Opisane powyżej gniazdo 3,5 mm we współczesnych telefonach może znajdować się na górze, na dole lub z boku urządzenia. Ten drugi wariant jest generalnie mniej wygodny niż dwa pierwsze i dlatego jest rzadki. A wybór według tego wskaźnika zależy przede wszystkim od tego, jak dokładnie będziesz nosić telefon i z której strony będziesz podłączał do niego słuchawki; optymalne warianty będą się różniły w zależności od sytuacji.

Nawigacja

Nawigacyjne funkcje i możliwości, przewidziane w urządzeniu - zwykle smartfonie.

Współczesny smartfon musi mieć moduł GPS i kompas cyfrowy. Ponadto, aby przyspieszyć pracę, często przewidziany jest aGPS, dla poprawy dokładności - Dual GPS . Oto bardziej szczegółowy opis tych funkcji:

— aGPS. Dodatkowa funkcja, przyspieszająca uruchomienie głównego odbiornika GPS. Aby odbiornik działał zgodnie ze swoim głównym przeznaczeniem, niezbędne jest zaktualizowanie danych o położeniu satelitów nawigacyjnych; uzyskanie tych danych w sposób klasyczny, bezpośrednio z samych satelitów może zająć dość dużo czasu (do kilku minut). Szczególnie dotyczy to tzw. „zimnego startu” - gdy odbiornik uruchamia się po długiej przerwie, a dane w nim zapisane stały się całkowicie nieaktualne. aGPS (Assisted GPS) pozwala na otrzymywanie aktualnych informacji serwisowych od operatora - z najbliższej stacji bazowej (funkcja ta jest obecnie obsługiwana przez większość operatorów). Może to znacznie przyspieszyć proces uruchamiania.

— Moduł GPS. Moduł nawigacyjny, umożliwiający określenie aktualnych współrzędnych urządzenia poprzez system nawigacji satelitarnej GPS. Przypomnijmy, że GPS jest najstarszym i najbardziej powszechnym z tych systemów. Standardowa dokładność pozycjonowania współczesnych odbiorników tego standardu wynosi około 6 - 8 m, a przy zastosowaniu specjalnych technologii - kilkadziesiąt cent...ymetrów. Jeśli chodzi o moduły GPS w telefonach, zapewniają one jedynie określenie aktualnej lokalizacji; sposoby wykorzystania tych danych mogą się różnić w zależności od systemu operacyjnego i zainstalowanych aplikacji. Do najpopularniejszych odmian należą: nawigacja według map (w tym zapisywanie ścieżek), geotagowanie zdjęć i postów w sieciach społecznościowych, wyszukiwanie różnych obiektów w pobliżu (atrakcji, przystanków autobusowych, sklepów, hoteli, kawiarni/restauracji, służb ratowniczych itp.), Przekazywanie lokalizacji użytkownika (na przykład do firm taksówkarskich lub dostawczych) itp.
Należy pamiętać, że w przypisach do tego punktu mogą być wskazywane dodatkowe systemy obsługiwane przez odbiornik satelitarny - na przykład europejski Galileo. Wyjątkiem jest rosyjski GLONASS, z którym zgodność jest określona osobno (patrz poniżej).

— Dual GPS. Dodatkowa funkcja, spotykana we współczesnych odbiornikach GPS (patrz wyżej). Takie odbiorniki pracują nie na jednej częstotliwości, jak bardziej tradycyjne moduły, lecz na dwóch („L1 + L5”) - odbierając w ten sposób dwa pakiety sygnałów naraz i porównując je ze sobą. Taki format pracy znacznie zwiększa dokładność pozycjonowania - w niektórych przypadkach nawet do 10 - 20 cm. Dodatkowo Dual GPS umożliwia poprawne przetwarzanie sygnałów odbitych od wieżowców - zwiększa to efektywność w gęsto zabudowanych obszarach miejskich. Należy jednak zauważyć, że nie zawsze jest możliwe pełnowartościowe wykorzystanie tej funkcji. Dlatego pełne wsparcie dla L5 jest dostępne tylko w europejskim systemie Galileo; w przypadku GPS (od 2020 r.) taką transmisję prowadzi tylko około połowa satelitów, a w GLONASS spodziewana jest nie wcześniej niż w 2030 r. Ponadto kompatybilność może być ograniczona możliwościami smartfona: na przykład w niektórych modelach tryb Dual GPS staje się dostępny dopiero po aktualizacji oprogramowania układowego.

— GLONASS. Możliwość korzystania z systemu nawigacji satelitarnej GLONASS. Jest to rosyjska alternatywa dla amerykańskiego GPS zapewniająca globalne pokrycie. W trybie standardowym prawie nie różni się dokładnością od GPS (ok. 5 - 10 m), lecz w trybach specjalnych jest zauważalnie gorszy (2,8 m kontra 30 cm). Dlatego we współczesnych smartfonach GLONASS praktycznie nie jest używany jako główny system nawigacyjny - zwykle kompatybilność z nim jest zapewniana jako dodatkowa funkcja modułu GPS. Możliwość jednoczesnego odbioru sygnałów z dwóch systemów satelitarnych pozytywnie wpływa na jakość nawigacji, szczególnie w gęsto zabudowanych obszarach miejskich, w pomieszczeniach i na terenach górskich: zmniejsza się liczba martwych stref, skraca się czas wyszukiwania satelitów, a także zwiększa się dokładność pozycjonowania.

— Galileo. Europejski system nawigacji satelitarnej, stworzony jako alternatywa dla amerykańskiego GPS. Należy zauważyć, że znajduje się on pod kontrolą departamentów cywilnych, a nie wojskowych. Przy pełnej flocie składającej się z 24 aktywnych satelitów system zapewnia dokładność do 1 m w trybie publicznym oraz do 20 cm z serwisem GHA. Działając w połączeniu z GPS, system Galileo zapewnia dokładniejsze określanie lokalizacji, zwłaszcza w gęsto zaludnionych obszarach.

— Kompas cyfrowy. Elektroniczny analog konwencjonalnego kompasu: moduł, który pozwala określić kierunek stron świata. Z reguły wykorzystuje tę samą zasadę działania, a konstrukcja oparta jest na miniaturowym czujniku magnetycznym. Wraz z modułem GPS jest niemal niezbędną funkcją we współczesnych smartfonach. Co prawda ​​kompasy cyfrowe w większości nie błyszczą dokładnością - jednak w danym przypadku ta wada nie jest krytyczna, gdyż w przypadku smartfona taka dokładność jest rzadko wymagana.

Pojemność baterii

Pojemność baterii, w którą wyposażono telefon komórkowy.

Teoretycznie większa pojemność baterii pozwala na dłuższe ładowanie urządzenia. Należy jednak mieć na uwadze, że rzeczywisty czas pracy baterii będzie również zależał od poboru mocy przez gadżet - a determinuje go specyfikacja sprzętowa, system operacyjny, specjalne rozwiązania przewidziane w konstrukcji itp. Tak więc w praktyce telefony z pojemnymi bateriami są generalnie „długo działające”, lecz rzeczywista autonomia może się znacznie różnić nawet w dwóch modelach o podobnej specyfikacji. Dlatego dla dokładnej oceny lepiej skupić się nie na pojemności baterii, lecz na zadeklarowanym bezpośrednio przez producenta czasie pracy w różnych trybach (patrz poniżej).
Dynamika cen
Nokia 800 Tough często porównują