Porównanie Gorenje K 5241 XF stal nierdzewna vs Gorenje EC 5341 WC biały

Rodzaj płyty grzewczej przewidzianej w kuchence.

Płyta jest główną częścią roboczą kuchenki, jej górną częścią, na której znajdują się palniki. Rodzaj takiej powierzchni zależy od rodzaju palników:

— Gazowa. Palniki gazowe wygodne przede wszystkim dzięki natychmiastowej reakcji na obrót pokrętła regulatora mocy. Ponadto nadają się do nich naczynia wykonane z dowolnych materiałów i w dowolnym kształcie dna - pod warunkiem, że są odporne na zmiany temperatury i stabilnie stoją na ruszcie. Ponadto takie piece są tańsze w eksploatacji niż elektryczne. Ich główną wadą jest konieczność podłączenia gazu i tutaj jest kilka niuansów. Po pierwsze, gazociągi nie są wszędzie (np. nie są przeprowadzane do domów powyżej 10 pięter); a używanie butli gazowych jest dość problemowe. Po drugie, połączenie wymaga szczególnej uwagi, musi je wykonać gazownik. Należy również zwrócić uwagę, że palniki gazowe są bardziej wymagające pod względem przestrzegania zasad bezpieczeństwa niż elektryczne.

— Elektryczny. Kuchenki elektryczne są bezpieczne i łatwe w użyciu: nie mają otwartego ognia, który mógłby się zapalić i który może zgasnąć, co prowadzi do wycieku gazu. W takich urządzeniach łatwiej jest zaimplementować różne dodatkowe funkcje niż w kuchenkach gazowych. Poza tym, w każdym domu jest prąd, w przeciwieństwie do gazu; a procedura podłączenia jest dość prosta (choć w niektórych przypadkach może r...ównież wymagać udziału specjalisty). Z drugiej strony, piece elektryczne są dość „żarłoczne” pod względem zużycia energii; w związku z tym wymagają wysokiej jakości okablowania, a ich eksploatacja jest droższa niż w przypadku kuchenek gazowych (choć częściowo jest to kompensowane przez stosowanie specjalnych taryf za energię elektryczną dla właścicieli kuchenek elektrycznych). Inną wadą jest znaczna bezwładność cieplna, jednak w niektórych zaawansowanych typach palników ( Hi-Light , indukcyjnych - patrz poniżej) ona jest zminimalizowana. Chcemy również zwrócić uwagę, że wszystkie piece elektryczne są wymagające pod względem kształtu naczyń: muszą mieć równe dno, aby zapewnić bliski kontakt z palnikiem, a grzejniki indukcyjne mają również ograniczenia materiałowe.

— Kombinowana. Płyta, która łączy w sobie palniki gazowe i elektryczne. Najpopularniejszym formatem takich modeli jest „3+1”, 3 palniki gazowe i 1 elektryczny; oznacza to, że w rzeczywistości mówimy o kuchenkach gazowych, uzupełnionych grzejnikiem elektrycznym. Najbardziej zauważalną zaletą takich płyt jest możliwość pracy nawet wtedy, gdy jedno ze źródeł energii jest niedostępne (np. Podczas przerw w dostawie gazu). Oprócz tego, kombinacja różnych grzałek pozwala użytkownikowi dopasować optymalny rodzaj nagrzewania w każdym przypadku. Jednocześnie taka uniwersalność rzadko jest krytyczna, a po podłączeniu piece kombinowane łączą wszystkie złożoności gazu i energii elektrycznej: wymagają zarówno dostępności zasilania gazem, jak i udziału gazownika oraz wysokiej jakości okablowania. W konsekwencji, takich produkowanych modeli jest stosunkowo niewiele i są one przeznaczone głównie dla tych, którzy chcą mieć „rezerwę” w przypadku problemów z dostawą gazu.

Takie urządzenie odpowiada za „dociągnięcie” drzwi podczas zamykania, a w niektórych modelach także podczas otwierania. Chodzi o to, że użytkownik nie ma potrzeby zamykania/otwierania drzwi całkowicie - wystarczy pociągnąć je do żądanego miejsca, a potem drzwi „podniosą” się za pomocą samozamykacza i płynnie doprowadzą się do stanu całkowicie otwartego lub zamkniętego. Taki system eliminuje ryzyko pozostawienia piekarnika niedomkniętego i wydłuża żywotność urządzenia na równi z komfortem dźwiękowym wynikającym z ciągłego trzaskania drzwiczkami.

- Emalia. Powłoka emaliowana jest tania i stosunkowo łatwa do czyszczenia. Co więcej, emalia może mieć różną kolorystykę, daje to możliwość nadania płytom oryginalnego wyglądu (choć najpopularniejszy jest klasyczny biały kolor). Z drugiej strony, podczas użytkowania na takiej powierzchni mogą się pojawić pęknięcia, wióry i zadrapania. W konsekwencji taka powłoka jest typowa głównie dla stosunkowo niedrogich płyt.

- Stal nierdzewna. Stalowe powierzchnie płyt są bardzo trwałe i atrakcyjne. Co prawda utrzymanie takiej płyty w czystości będzie wymagało wiele wysiłku: nawet niewielkie zanieczyszczenia są zauważalne na powierzchni stalowej (szczególnie polerowanej), a czyszczenie jest trudniejsze niż z emalii (w szczególności użycie produktów ściernych może prowadzić do zadrapań). Ponadto takie powierzchnie są nieco droższe niż emaliowane, a w rzeczywistości istnieją dla nich dwie opcje wyglądu - matowa i błyszcząca.

- Szkło ceramiczne. Materiał, występujący głównie w piecach elektrycznych; w modelach gazowych jest rzadko używany, głównie ze względów estetycznych. Główne zalety ceramiki szklanej to odporność na ciepło oraz wysoka przepuszczalność ciepła i promieniowania elektromagnetycznego. Pozwala to na umieszczenie grzejników elektrycznych (niezależnie od typu) bezpośrednio pod taką powierzchnią. W efekcie powierzchnia płyty jest płaska, bez wystających elemen...tów, co ułatwia czyszczenie i zapewnia schludny wygląd. Ceramikę szklaną można czyścić nawet bardziej silnymi detergentami. Głównymi wadami tego materiału są jego wysoki koszt i wrażliwość na uderzenia.

- Szkło hartowane . Materiał, podobny wyglądem do ceramiki szklanej, opisanej powyżej: powierzchnie szklane mają atrakcyjny wygląd, zwykle z połyskiem. Inną wspólną cechą jest łatwość czyszczenia: większość plam ze szkła hartowanego można łatwo usunąć. Jednak materiał ten nie jest tak wytrzymały jak szkło ceramiczne: jest znacznie bardziej wrażliwy na uderzenia i znacznie gorzej znosi ciepło, przez co nie nadaje się do montażu nad grzejnikami. W efekcie szkło ceramiczne stosowana jest głównie w piecach gazowych, gdzie palniki umieszczone są nad powierzchnią płyty, przez co ona stosunkowo słabo się nagrzewa. Kolejną kategorią płyt z taką powierzchnią są modele elektryczne z palnikami indukcyjnymi, w których podstawowe nagrzewanie jest poddawane garnkom (więcej szczegółów poniżej).

- Tworzywo sztuczne. Powierzchnia płyty grzewczej wykonana ze specjalnego żaroodpornego tworzywa sztucznego. Dość specyficzny wariant, występujący głównie wśród przenośnych jednopalnikowych kuchenek elektrycznych z palnikami indukcyjnymi (patrz poniżej). Wynika to z kilku powodów. Jednym z nich jest to, że mimo „żaroodporności”, nawet dość wytrzymałe odmiany plastiku nie tolerują ciepła na gazie czy klasycznym palniku elektrycznym; ale z nagrzewnicą indukcyjną ten materiał działa bez problemów, zwłaszcza, że jest dobrze przepuszczalny dla promieniowania elektromagnetycznego. Plastik jest tańszy niż szkło hartowane czy szkło ceramiczne, poza tym waży mniej - to ostatnie jest ważne w przypadku kuchenki, którą często planuje się przenosić z miejsca na miejsce. Jednocześnie wszystkie te zalety nie można nazwać krytycznymi, w wyniku czego ta opcja, nawet w swojej niszy, nie otrzymała dużej dystrybucji.

Liczba palników gazowych zwykłych w konstrukcji płyty (bez względu na Palniki WOK, patrz poniżej). Informacje na temat ogrzewania gazowego można znaleźć w "Rodzaj powierzchni do gotowania". Klasycznym rozwiązaniem dla zwykłej kuchenki domowej z piekarnikiem (bez względu na rodzaj płyty) jest 4 palniki — to zapewnia dobrą "wielozadaniowość" i w tym samym czasie pozwala zachować wymiary urządzenia w granicach rozsądnych.

Liczba pól grzejnych typu Hi-Light w konstrukcji płyty.

Hi-Light- to ulepszony, w porównaniu do opisanego powyżej żeliwnego, rodzaj palników elektrycznych (patrz „Rodzaj płyty”). W takich płytach klasyczny element grzejny zastępowany jest cienką metalową taśmą, a powierzchnia robocza jest zwykle wykonana z ceramiki szklanej (patrz „Powierzchnia płyty”). Z tego powodu szybkość nagrzewania i chłodzenia takich palników jest znacznie wyższa niż w przypadku żeliwnych (choć nie dosięga błyskawicznej reakcji kuchenek gazowych).

Płyta posiada jeden lub więcej palników koronowych - grzałek z możliwością zwiększenia średnicy pola grzejnego.

Konturować można tylko palniki Hi-Light lub indukcyjne. Taki grzejnik wygląda jak kilka kręgów o różnych średnicach ze wspólnym środkiem; każdy okrąg odpowiada jednej ze średnic roboczych, które można wybrać dla pola grzejnego. Liczba tych opcji wynosi zwykle 2 lub 3, a jeśli jest więcej niż jeden palnik konturowy, mogą się one różnić liczbą dostępnych średnic.

Tak czy inaczej, funkcja ta pozwala optymalnie dobrać rozmiar roboczy palnika do średnicy naczynia. Chcemy zauważyć, że tą funkcję nie należy mylić ze strefą owalną (patrz poniżej): strefa owalna nadaje palnikowi wydłużony kształt, a grzejniki konturowe pozostają okrągłe niezależnie od wybranego rozmiaru.

Wskaźnik ciepła resztkowego jest stosowany w kuchenkach elektrycznych. Pozwala określić obecność gorących palników przy wyłączonym zasilaniu, zmniejszając w ten sposób ryzyko oparzenia palnikiem, który nie zdążył ostygnąć. Ponadto, obecność takiego wskaźnika pomaga oszczędzać energię.

Moc znamionowa palników. Parametr ten oznacza zużycie energii przez grzejnik. On pozwala oszacować, ile energii elektrycznej zużyje palnik pracując z maksymalną intensywnością grzania. Jednocześnie moc wymiany ciepła dla różnych palników, nawet nominalnie, może być różna, a rzeczywista wydajność grzewcza będzie również silnie zależeć od właściwości naczyń. W rezultacie, nie ma sensu oceniać możliwości roboczych płyty na podstawie mocy palników. W praktyce można założyć, że palnika wystarczy na garnek o tej samej średnicy.

Od średnicy palników zależy moc grzania, a wraz z tym — wydajność urządzenia i szybkość gotowania. Im większy palnik, tym większą wymianę ciepła ma. Również średnica palnika pozwala określić jakie wymiary naczynia nadają się do stosowania na płycie grzejnej. Przecież dla indukcyjnych modeli to znaczenie jest niezwykle istotne dla jakości nagrzewania. Palniki mogą mieć następującą średnicę:

• małe — około 145 mm, moc około 1200 W;
• średnie — około 180 mm, moc około 1700 W;
• duże — około 220 mm i więcej, moc około 2000 W.

W niektórych płytach są wyprofilowane palniki, które umożliwiają regulację średnicy strefy grzania. Jeśli zaznaczono, że średnica palnika wynosi 180, 200, 220 mm, oznacza to, że strefy grzania na konkretnym polu grzewczym można zwężać i/lub rozszerzać w zależności od rozmiaru używanego naczynia.