Porównanie Eger Stefani 90x90 vs Ravak Supernova 99x99

Pod względem kształtu geometrycznego rozróżnia się następujące opcje:

- Kwadratowa. Kabiny w kształcie kwadratu mogą być stosowane w prawie każdym typie instalacji. Ich główną przewagą nad półokrągłymi (do montażu ściennego) i ćwierćokrągłymi (do montażu narożnego) jest duża powierzchnia brodzika; dodatkowo, płaskie drzwi przesuwne stosowane w modelach kwadratowych są znacznie bardziej niezawodne i prostsze niż zakrzywione. Jednocześnie taka kabina odpowiednio wymaga więcej miejsca.

- Prostokątna. Kształt ten jest pod wieloma względami podobny do opisanego powyżej kwadratowego, a w praktyce różni się głównie tym, że częściej wykonuje się go pod montaż przyścienny niż narożny.

- Wielokątna. W rzeczywistości kształt ten jest najczęściej rodzajem ćwierci okręgu (patrz wyżej). Kabiny wielokątne są zwykle montowane w sposób narożny symetryczny (patrz „Instalacja”), jednak ich przednia część, jak sama nazwa wskazuje, nie jest wykonana w formie łuku koła, jednak w formie linii łamanej ( z kilkoma rogami). Zwykle jest to nic innego jak decyzja designerska, a pod względem funkcjonalności takie kabiny nie różnią się w zasadniczy sposób od „ćwiartek”, a wybór zależy głównie od Twoich upodobań estetycznych.

- Półokrągła. Różnorodne kabiny przeznaczone do montażu przy ścianie. Zgodnie z nazwą przednia powierzchnia...takich modeli ma kształt półokręgu. Dzięki temu uzyskuje się pewną oszczędność miejsca w łazience w porównaniu z modelami prostokątnymi i kwadratowymi. Jednocześnie zmniejszenie przestrzeni wewnętrznej prawie nie wpływa na komfort użytkownika - zaokrąglona ściana przednia pozostawia wystarczająco dużo miejsca na ruch. Wśród niedociągnięć można zauważyć konieczność stosowania drzwi zakrzywionych, w wyniku czego - nieco wyższy koszt i niższą niezawodność tych drzwi niż "prostych" form.

- Ćwierćokrągła. Dość powszechna forma kabin, przeznaczona do montażu narożnego (w zdecydowanej większości przypadków stosowana jest narożna symetryczna, patrz „Montaż”). Główne zalety i wady takich modeli są podobne do półokrągłych (patrz wyżej): z jednej strony, oszczędzają miejsce w łazience, z drugiej - są bardziej skomplikowane i nieco droższe niż podobne kabiny kwadratowe/prostokątne.

- Okrągła. Okrągły kształt zapewnia najbardziej optymalny stosunek długości obwodu do powierzchni podstawy; Mówiąc najprościej, w kabinie jest więcej miejsca przy mniejszej ilości materiału. Co więcej, opcja ta jest dość wygodna z punktu widzenia użytkownika. Jego wadą jest wysoki koszt - produkcja wysokiej jakości zakrzywionych części nie jest tania. W rezultacie okrągłe kabiny prysznicowe są stosunkowo rzadkie. Zazwyczaj są przeznaczone do montażu przy ścianie, jednak zdarzają się wyjątki.

Kolory profili dostępne dla tego modelu kabiny prysznicowej.

Przypominamy, że profilem w tym przypadku nazywa się plastikowa lub metalowa podstawa, która łączy ściany (szkła) kabiny. Wiele modeli dostępnych jest jednocześnie w kilku wariantach kolorystycznych – wszystkie są wskazane tutaj. Jeśli chodzi o konkretne kolory, najbardziej popularne w naszych czasach odcienie to - chrom, czarny, biały i srebrny; ale złoto i brąz są znacznie mniej powszechne.

W każdym razie wybór według tego wskaźnika zależy głównie od wymagań designu. Należy również pamiętać, że różne kolory profili są czasami łączone z różnymi rodzajami szkła (patrz „Szkło”) – np. ten sam model z profilem „chrom” może mieć szybę przezroczystą, a z profilem srebrnym - matową. Jednak poszczególne kolory profili mają również pewne praktyczne cechy, oto one:

- Chrom. Profil o charakterystycznym metalowym wykończeniu. Najczęściej chromowana powierzchnia jest błyszcząca: jest tania i błyszcząca, ale przy regularnym użytkowaniu szybko ulega zabrudzeniu i może wymagać starannego oczyszczania. Matowe wykończenie jest droższe i mniej jasne, ale jest mniej wrażliwe na zabrudzenia. Tak czy inaczej, chrom jest używany nie tylko do celów estetycznych, ale także do ochrony elementów profilu przed koroz...ją - w tej roli jest bardzo skuteczny, co po części jest powodem popularności takiej powłoki. Innym powodem jest to, że materiał ten dobrze komponuje się z większością systemów prysznicowych i innych części instalacji wodociągowych, gdzie chrom jest również szeroko stosowany.

- Srebrny. Profil srebrny może być wykonany z nielakierowanego metalu (na przykład, odpornego na korozję stopu aluminium) lub z materiału z powłoką w odpowiednim kolorze (na przykład, malowane tworzywo sztuczne). Niektórzy producenci nazywają ten odcień matową odmianą powłoki chromowej opisanej powyżej. W związku z tym, praktyczne właściwości takiego profilu mogą się różnić; tutaj przede wszystkim warto skupić się na półki cenowej produktu.

- Biały. W tej opcji najczęściej występuje profil metalowy pokryty białą farbą - zabezpiecza profil przed korozją i nadaje mu estetyczny wygląd. Jednak farba nie jest tak odporna na uszkodzenia jak np. chromowana powłoka. Dlatego opcja ta rzadko jest postrzegana jako jedyna – najczęściej jest to jedna z dostępnych opcji, obok innych kolorów profili.

- Czarny. Kolor, który jest dość często używany zarówno jako jedna z opcji, jak i jako jedyna opcja. Jedną z cech czarnego profilu jest to, że mocno kontrastuje ze szkłem (które najczęściej jest przezroczyste lub jasne), a także bardzo wyróżnia się na tle większości ścian w łazienkach (z wyjątkiem ścian, które również są czarne). lub bardzo ciemne - a te opcje są dość rzadkie). Wszystko to przyczynia się nie tylko do stylowego wyglądu, ale także pozwala na wizualne podkreślenie konturów kabiny prysznicowej, co jest ważne w niektórych sytuacjach (na przykład, przy słabym oświetleniu lub gdy użytkownik ma problemy ze wzrokiem).

- Brąz. Odcień podobny do opisanego poniżej złotego, ale ciemniejszy, czasem zbliżony do brązowego. Na ogół jest to raczej rzadka i specyficzna opcja: brąz dobrze nadaje się do wnętrz w stylu retro i idealnie pasuje do odpowiednich wnętrz, ale w bardziej tradycyjnym wystroju łazienki może być nieodpowiedni i nie jest tani.

- Złocisty. Wyraźny złocisty odcień (różniący się od ciemniejszego brązu - patrz wyżej). Pomimo bogatego wyglądu takie profile w większości nie różnią się szczególnie wysoką ceną. Tak więc ich słaba popularność wynika głównie z kwestii estetycznych – wnętrza, dla których optymalny jest złocisty kolor są stosunkowo rzadkie.

Sposób otwierania drzwi prysznicowych. Dziś są takie opcje:

— Przesuwne. Drzwi przesuwne - po otwarciu przesuwają się na bok (lub na boki, jeśli są dwa skrzydła) wzdłuż ścian kabiny. Główną zaletą tej konstrukcji jest oszczędność miejsca - nie wymaga dodatkowej przestrzeni do otwierania drzwi i bez problemu zmieści się nawet w ciasnych przestrzeniach.

— Uchylne. Takie drzwi otwierają się w klasyczny sposób na zawiasach obrotowych, jak zwykłe drzwi pokojowe - z reguły, na zewnątrz. Są nieco prostsze w konstrukcji niż przesuwne, jednak wymagają wystarczającej ilości wolnej przestrzeni przed kabiną prysznicową - w przeciwnym razie normalne otwarcie drzwi się nie odbędzie.

— Składane. Oryginalna konstrukcja, łączący elementy drzwi przesuwnych i uchylnych. Składa się z dwóch połówek, połączonych osią obrotu: po otwarciu takie drzwi przesuwają się na bok i jednocześnie składają się jak okładka książki. Cechy konstrukcyjne ułatwiają otwieranie takich drzwi wewnątrz, co sprawia, że kabiny z nimi sprawdzają się nawet w ciasnych przestrzeniach, gdzie nie ma miejsca na klasyczne drzwi uchylne.

— Brak drzwi. Kabiny, które w ogóle nie mają drzwi. Jednak, strona ta, z której trzeba wchodzić i wychodzić, może być częściowo przykryta szkłem, dzięki czemu wylatuje mniej wody. Taka konstrukcja jest najczęściej...posunięciem projektowym, jednak ma również pewne praktyczne zalety w stosunku do wszystkich rodzajów drzwi: brak zbędnych ruchomych części sprawia, że kabina jest bardziej niezawodna. Wada tej opcji jest oczywista: rozpryski mogą dostać się na zewnątrz przez otwarty otwór, co stawia dodatkowe wymagania dotyczące projektu głowicy prysznicowej i aranżacji łazienki, a także dokładności użytkowania.

Rodzaj szyb, w które wyposażona jest kabina.

W tym przypadku szkło oznacza materiał ścian (może to być również tworzywo sztuczne – patrz wyżej). A typ wskazuje zewnętrzne cechy powierzchni. W naszych czasach istnieją cztery główne rodzaje szkła: przezroczyste, przyciemnione, matowe i wzorzyste(na przezroczystym lub matowym tle). W takim przypadku w charakterystykach mogą być wskazane jednocześnie kilka opcji przez ukośnik - na przykład, „przezroczysty / przyciemniony”; oznacza to, że ten model jest dostępny w kilku wariantach konstrukcyjnych (w naszym przykładzie, odpowiednio, są dwie takie opcje - przezroczysta i przyciemniona). Ponadto takie opcje mogą różnić się również kolorem profilu (patrz wyżej).

Oto bardziej szczegółowy opis każdego z rodzajów szkła opisanych powyżej:

- Przezroczyste. Klasyczna, niezwykle popularna opcja: przezroczyste szkło o gładkiej powierzchni. Są szeroko stosowane zarówno samo w sobie, jak i jako jedna z dostępnych opcji projektowych. Przezroczyste ściany są niedrogie, a jednocześnie całkiem praktyczne i funkcjonalne. Co prawda, prawie nie ukrywają osoby, która znajduje się w kabinie - ale ten szczegół nie tak często jest znaczący. Do jednoznacznych wad tej opcji należy przede wszystkim to, że kamień i inne zanieczyszczenia (które nieuchronnie powstają podczas użytku) są bardzo wido...czne na przezroczystych szkłach. Stawia to wysokie wymagania co do jakości oczyszczania. Jednak moment ten jest bardziej estetyczny niż praktyczny. Ponadto szkła tego typu można uzupełnić specjalną powłoką, która zapobiega pojawianiu się kamienia; taka powłoka nieco wpływa na cenę, jednak znacznie ułatwia konserwację i pozwala na utrzymanie szkła w czystości przez długi czas.

- Matowy (satynowy). Szkła tego typu są same w sobie przezroczyste, ale mają charakterystyczną nierówną powierzchnię. Specyficzny „relief” szkła matowego może być różny - od drobnej chropowatości po duże, wyraźne wypukłości i zagłębienia; a niektóre modele są dostępne z kilkoma wersjami tego typu szkła. W związku z tym, właściwości optyczne ścian tego typu mogą się różnić: jedne tylko zniekształcają znajdujące się za nimi obiekty, inne prawie całkowicie je ukrywają, tworząc „efekt mgły”. Jednak w każdym razie jedną z głównych zalet matowego szkła jest możliwość „maskowania” osoby w środku. Właściwość ta jest bardzo przydatna w niektórych przypadkach - na przykład, gdy w połączonej łazience zainstalowano kabinę prysznicową, która może być potrzebna innej osobie, gdy ktoś bierze prysznic. Kolejną zaletą tego materiału jest to, że brud nie jest na nim tak widoczny jak na przezroczystym. Z drugiej strony, matowa powierzchnia nieuchronnie podnosi koszt szkła – czasami dość znacząco. Dlatego takie szkła są znacznie rzadziej spotykane, niż zwykłe przezroczyste.

- Przyciemniony. Szkło z zaciemnieniem w tym czy innym odcieniu. W niektórych modelach dostępnych jest kilka opcji na raz, w różnych kolorach, a konkretna metoda cieniowania może być inna – np. poprzez zabarwienie samego szkła lub nałożenie specjalnej folii. W każdym razie ten materiał można przypisać rozwiązaniom projektowym. Nadaje kabinie prysznicowej stylowy i ciekawy wygląd, a także może być najlepszym wyborem do niektórych wnętrz. Ponadto wiele przyciemnianych szyb dobrze ukrywa osobę w środku (podobnie jak opisane powyżej matowe). Główną wadą tej opcji jest nieco wyższy koszt niż konwencjonalne przezroczyste.

- Wzorzyste (przezroczyste lub matowe). Szkło z dodatkowym wzorem nałożonym na przezroczystą lub matową powierzchnię; jeżeli w charakterystyce nie podano rodzaju powierzchni, oznacza to, że chodzi o rysunek na przezroczystym tle. Sam obraz najczęściej wygląda jak abstrakcyjny wzór, ale są też inne opcje, na przykład, motywy kwiatowe. Tak czy inaczej, wzór pełni przede wszystkim rolę dekoracyjną, choć w niektórych modelach ma też bardziej praktyczne znaczenie: wzór na przezroczystej powierzchni może „zamaskować” osobę w środku (podobnie jak opisane powyżej matowe szkło). Jednak we wszystkich przypadkach dodatkowy dekor znacząco wpływa na koszt, a jego zaletą jest przede wszystkim walor estetyczny; z praktycznego punktu widzenia te same wyniki („maskowanie” wnętrza kabiny) można osiągnąć np. za pomocą tańszego szkła matowego lub przyciemnionego. Dlatego opcja ta nie jest szczególnie popularna.

Grubość szkła lub tworzywa sztucznego (patrz „Materiał ścian”), z których wykonane są ściany kabiny.

Im grubsze jest szkło, tym jest ono mocniejsze, tym mniejsze prawdopodobieństwo uszkodzenia ścianki w wyniku nieprzyjemnego wypadku, takiego jak zderzenie z twardym przedmiotem. Z drugiej strony, większa grubość ścianek zwiększa wagę i koszt urządzenia. Minimalna grubość szkła w nowoczesnych kabinach prysznicowych wynosi 3 mm, a maksymalna może wynosić do 8 mm.

Głębokość brodzika zwykle oznacza odległość od dna do krawędzi boku, innymi słowy - wysokość boku. Brodziki w nowoczesnych kabinach prysznicowych można z grubsza podzielić na następujące typy:

— Głębokie. Chociaż nie ma oficjalnego kryterium rozróżniania brodzików według głębokości, modele o głębokości 30 cm lub większej są konwencjonalnie określane jako ten typ. Ze względu na możliwość zebrania dość dużej ilości wody, taki brodzik może służyć jako swego rodzaju zamiennik wanny (np. dla dzieci) a także przydaje się, gdy trzeba coś wyprać ręcznie. Również głębokie brodziki są uważane za najlepsze rozwiązanie dla domów ze starymi systemami kanalizacyjnymi, gdzie przepustowość jest słaba - istnieje mniejsze ryzyko, że woda nie będzie miała czasu spłynąć i rozleje się na podłodze, zapełniając cały brodzik. Z drugiej strony, duża wysokość boczna może być niewygodna dla osób starszych, niepełnosprawnych itp. i sprawia, że kabiny prysznicowe są wysokie.

— Niskie. W tej kategorii znajdują się brodziki o głębokości do 25-30 cm (a minimalna głębokość może wynosić tylko 3-4 cm). Ich główną zaletą jest wygoda dla każdego – nawet osoba mająca problemy z nogami (na przykład, z powodu wieku) bez problemu przejdzie przez taką wysokość. Wśród wad można zauważyć zwiększoną wrażliwość na zapychanie się odpływu (istnieje duże prawdopodobieństwo „zalania” w łazience), a także...niemożność wykorzystania go jako wanny.

— Wanna. Charakterystyczną cechą wanny jest możliwość siedzieć, a nawet leżeć bez dyskomfortu. W związku z tym, różnią się one od zwykłych głębokich brodzików opisanych powyżej przede wszystkim długością - co najmniej 150 cm, jednak jeśli konstrukcja przewiduje poziomy hydromasaż (patrz "Funkcje"), opcja ta jest również uważana za wannę, niezależnie od długości.

Należy pamiętać, że głębokość jest wskazana zarówno dla tych kabin, w których brodzik jest w standardowym zestawie dostawy, jak i dla tych, które nie są w niego wyposażone. W tym drugim przypadku parametr ten opisuje, do jakich brodzików przeznaczona jest kabina. Jest tu pewien wzór: duża głębokość zwykle zapewnia niewielką wysokość samej kabiny (do 180 cm), a wyższe modele wykonuje się odpowiednio dla niskich brodzików. Jednocześnie kabiny od 190 cm wzwyż mogą zapewnić możliwość montażu w ogóle bez brodziku- bezpośrednio na podłodze łazienki (oczywiście, pod warunkiem doprowadzenia kanalizacji).

W jakości materiału dla brodzika może być wykorzystywany akryl, tworzywo ABS, włókno szklane, sztuczny marmur, drewno. Więcej szczegółów na temat każdego z nich.

- Akryl. Polimer, rodzaj tworzywa, pełna nazwa - poliakrylonitryl. Dziś jest to najpopularniejszy materiał dla brodzików. Jedną z głównych zalet akrylu w tej roli jest „ciepło” w dotyku – nawet gdy stygnie, prawie nie wychładza stóp, a pod strumieniem wody bardzo szybko się nagrzewa. Dodatkowo materiałowi temu można nadać dowolny kolor, nie matowieje z upływem czasu i nie jest podatny na smugi. Dzięki temu akryl jest łatwy w konserwacji i niedrogi. Do wad można zaliczyć wrażliwość na zadrapania; jednak można je łatwo usunąć za pomocą improwizowanych środków.

- Sztuczny marmur. Pod względem właściwości sztuczny marmur można nazwać rodzajem kamienia, posiada wszystkie cechy charakterystyczne: wysoką wytrzymałość, odporność na uderzenia, łatwość w czyszczeniu. Specyficzną cechą imitacji marmuru jest oryginalny wygląd, ponadto występuje w szerokiej gamie kolorów i wzorów. Główną wadą takich brodzików jest ich wysoki koszt, dlatego stosuje się je głównie w kabinach prysznicowych premium. Ich waga jest dość duża (choć może to być zaletą - ciężki brodzik jest bardziej stabilny).

- Tworzywo ABS. Według wielu właściwości materiał ten jest podobny do opisanego powy...żej akrylu: z jednej strony jest stosunkowo lekki i niedrogi, nie wydaje głośnego hałasu przy spadaniu wody i prawie nie chłodzi stóp, z drugiej zaś - plastikowa powierzchnia jest wrażliwa na zarysowania.

- Drewno. Drewno do brodzików stosowane jest niezwykle rzadko – głównie w designerskich kabinach, tworzonych z myślą o nietypowym designie. Materiał ten ma przyjemny wygląd i jest dość przyjemny w dotyku, nie ślizga się i ma dobrą wytrzymałość. Jednocześnie przy ciągłym zwilżaniu drzewo ma skłonność do ciemnienia, deformacji i pojawiania się korozji; aby wyeliminować te wady, można zastosować różne specjalne środki, jednak taki brodzik nadal wymaga szczególnej ostrożności w użytkowaniu. Dlatego istnieją głównie modele, reprezentowane przez kratę z drewnianych desek, zainstalowaną na akrylowej podstawie.

- Włókno szklane. Kompozyt z włókna szklanego z wypełniaczem z tworzywa sztucznego. Materiał ten łączy w sobie lekkość i wysoką wytrzymałość, jest trwały i dobrze odporny na zarysowania (gorszy niż kamień, jednak lepszy niż akryl). Jednocześnie, brodziki z włókna szklanego są stosunkowo niedrogie. Ich słaba dystrybucja wynika głównie z faktu, że materiał ten pojawił się na rynku stosunkowo niedawno i dopiero zaczyna zdobywać popularność.

Pamiętaj, że niektóre kabiny prysznicowe są dostarczane bez brodzika, co pozwala na zakup go osobno, jeśli jest taka potrzeba. A standardowy brodzik najczęściej można wymienić, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Istnieje wiele narodowych stereotypów: wielu użytkowników uważa niektóre kraje za bardziej atrakcyjne niż inne. Jednak w naszych czasach te stereotypy prawie nie mają podstaw. Po pierwsze, w kraju pochodzenia marki często znajduje się tylko siedziba producenta, a produkcja może znajdować się również w innym państwie. Po drugie, pochodzenie z danego kraju nie jest gwarancją jakości: wszystko zależy od tego, jak dokładnie dany producent kontroluje swoje produkty. Dlatego, aby ocenić jakość, warto skupić się nie na „narodowości”, ale przede wszystkim na reputacji danej marki i półki cenowej produktu. Reprezentowane są następujące kraje: Austria, Węgry, Niemcy, Dania, Hiszpania, Włochy, Kanada, Chiny, Holandia, Polska, USA, Finlandia, Czechy, Szwecja, Korea Południowa.