Porównanie Falcon X400-BT vs Cyclone MP-4035 AV BT

Rodzaje nośników pamięci, obsługiwanych przez radio samochodowe.

- Płyty CD. Obsługa płyt zazwyczaj zakłada co najmniej kompatybilność z CD, nieco rzadziej możliwość pracy z DVD. Aby uzyskać więcej informacji na temat tych typów, zobacz „Typy płyt”. Tutaj zauważamy, że w naszych czasach płyty są stopniowo zastępowane przez bardziej kompaktowe i funkcjonalne nośniki - w szczególności karty pamięci i urządzenia USB; tak wiele nowoczesnych radioodtwarzaczy samochodowych, także tych z wyższej półki, w ogóle nie ma napędów optycznych.

- Karty pamięci. Możliwość pracy z wymiennymi kartami pamięci, zwykle w formacie SD lub microSD; moduł do ich odczytywania nazywany jest czytnikiem kart. Funkcja ta jest wygodna przede wszystkim dlatego, że takie karty są obsługiwane przez wiele innych urządzeń – w szczególności laptopy i aparaty fotograficzne/wideo. Czytnik kart ułatwia wymianę danych między tymi urządzeniami: np. playlistę muzyki z laptopa można nagrać na kartę pamięci. Zwróć uwagę, że konkretny rodzaj obsługiwanych kart nie zaszkodzi wyjaśnić osobno - format (mikro) SD obejmuje kilka odmian, które nie są ze sobą całkowicie kompatybilne.

- Pamięć USB (przód). Możliwość obsługi radia za pomocą zewnętrznych nośników USB - " pendrive ", dyski twarde..., odtwarzacze MP3 itp. - aby odtwarzać treści bezpośrednio z nich. W tym przypadku oznacza to podłączenie takiego nośnika do złącza USB, znajdującego się na przednim panelu radia - jest to wygodne, ponieważ złącze znajduje się w bliskiej odległości, tuż pod ręką.

- Pamięć USB (tył). Podłączanie napędów USB (patrz wyżej) przez tylny panel. Jednak urządzenie zewnętrzne podłącza się nie bezpośrednio do tylnego panelu, ale do zewnętrznego złącza USB, które z kolei jest połączone z tylnym panelem za pomocą kabla. Takie złącze nie zajmuje miejsca na przednim panelu, ale można je umieścić na półce pod deską rozdzielczą - a podłączony napęd nie będzie wystawał z radia, ale będzie znajdował się na półce. W standardowych radiach samochodowych (patrz wyżej) połączenie „tylne” można wykonać w nieco inny sposób - tam kabel z tylnego panelu za pomocą specjalnego złącza można podłączyć do standardowego gniazda USB na desce rozdzielczej.

- Podłączenie iPoda/iPhone'a. Możliwość podłączenia do radia samochodowego urządzeń przenośnych firmy Apple – przede wszystkim iPodów i smartfonów iPhone – poprzez specjalne złącze dokujące. Nawet najprostsze opcje takiego połączenia, poza odtwarzaniem muzyki, zapewniają szereg dodatkowych funkcji – w szczególności sterowanie funkcjami odtwarzacza (np. przełączanie utworów) z panelu sterowania lub pilota samego radia. A najbardziej zaawansowane modele mają zastrzeżony system CarPlay; więcej szczegółów patrz "Funkcje sterowania".

- Połączenie z Androidem. Możliwość podłączenia do radia samochodowego smartfonów i innych urządzeń opartych na systemie operacyjnym Android. Metody połączenia mogą się różnić: na przykład niektóre modele radioodtwarzaczy samochodowych obsługują tylko połączenie przewodowe, inne mogą korzystać z Bluetooth (patrz „Multimedia”). To samo dotyczy zestawu funkcji dostępnych w każdym przypadku, punkt ten należy wyjaśnić zgodnie z oficjalnymi danymi producenta. Specyficzne funkcje obejmują bezpośrednie odtwarzanie muzyki z telefonu (sterowane przez radio), pracę z zawartością jego dysku, oglądanie filmów, używanie radia jako zestawu samochodowego do odbierania połączeń itp. A w modelach z wyższej półki jest wsparcie dla technologii integracji smartfonów Android Auto; więcej szczegółów patrz "Funkcje zarządzania".

Rozmiar wyświetlacza w punktach (pikselach) w poziomie i pionie. Im wyższa jest rozdzielczość, tym bardziej szczegółowy i gładki obraz jest w stanie wygenerować ekran. Wysoka rozdzielczość jest szczególnie ważna w przypadku wyświetlaczy o dużej przekątnej; z drugiej strony znacząco wpływa to na koszt urządzenia, a dla małego ekranu może nawet okazać się zbędny (ponieważ obraz okaże się zbyt mały).

Liczba ustawień wstępnych (presetów), dostępnych w korektorze radia samochodowego.

Obecność takich ustawień może znacznie uprościć regulację: wybór odpowiedniego ustawienia wstępnego jest łatwiejszy, niż ręczna regulacja każdego pasma korektora. Przy czym ustawienia wstępne są często dobierane przez producenta pod określone gatunki muzyki i mają odpowiednie nazwy - „Rock”, „Pop”, „Jazz” itp .; to jeszcze bardziej ułatwia zadanie. A im więcej ustawień wstępnych w urządzeniu, tym szerszy wybór dla użytkownika. W niektórych radiach samochodowych, oprócz tych, których oprogramowanie układowe było zaktualizowane z góry, dostępne są również presety użytkownika - można je wcześniej zaprogramować i włączyć w ten sam sposób jak te wstępne.

Możliwość regulacji cięcia wysokich częstotliwości bez wpływu na inne zakresy częstotliwości. Pozwala to poprawić ogólną barwę dźwięku poprzez całkowite usunięcie wysokich częstotliwości, jeśli jest to potrzebne (na przykład, w przypadku subwoofera). Co więcej, ta metoda regulacji jest znacznie łatwiejsza niż regulacja poszczególnych pasm korektora (patrz wyżej). Zazwyczaj funkcja ta jest połączona z kontrolą basów (patrz poniżej).

Możliwość regulacji cięcia niskich częstotliwości bez wpływu na inne zakresy częstotliwości. Dzięki temu możliwe jest całkowite usunięcie niskich częstotliwości (na przykład, dla akustyki salonowej, kiedy subwoofer „odpowiada” za bas), bez wpływu na inne częstotliwości. Ten sposób regulacji jest znacznie łatwiejszy, niż dostosowywanie poszczególnych pasm korektora (patrz wyżej).

Nominalna moc dźwięku, wytwarzanego przez wzmacniacz radiowy dla każdego kanału dźwiękowego.

Nominalna - to najwyższa średnia (rms) moc akustyczna, przy której wzmacniacz pracuje bez przeciążeń i jest w stanie pracować przez nieograniczony czas. Jest to główny wskaźnik, charakteryzujący ogólną głośność radia; poszczególne skoki mogą być znacznie wyższe od wartości nominalnej, ale są krótkotrwałe, tutaj mówimy o stałym poziomie sygnału. Ponadto, od tego wskaźnika zależy kompatybilność z konkretnymi głośnikami: moc nominalna zestawu głośnikowego nie może być niższa niż u wzmacniacza, w przeciwnym razie głośniki mogą ulec uszkodzeniu przy dużej głośności. Jednak rozrzut nie jest tak duży, są radia o mocy wyjściowej 40 W, 45 W, 50 W, 55 W, 60 W lub więcej.

Optymalne wartości mocy wzmacniacza zależą od wielu czynników, począwszy od liczby kanałów po osobiste preferencje słuchacza. Szczegółowe informacje na ten temat można znaleźć w specjalnych źródłach; krótko mówiąc, możemy powiedzieć, że im wyższa moc na kanał, tym głośniejszy dźwięk radio jest w stanie wytworzyć.

Liczba kompozytowych wejść wideo przewidziana w konstrukcji radia samochodowego.

Kompozytowe wejście wideo - to zwykle złącze RCA („cinch”) o charakterystycznym żółtym kolorze. Można go wykorzystać do podłączenia dowolnego źródła wideo z odpowiednim wyjściem, np. przenośnego odtwarzacza DVD. Zauważ, że w tym przypadku chodzi tylko o wejście przeznaczone do pracy z wideo; aby wyprowadzić dźwięk, będziesz musiał użyć innego interfejsu, na przykład liniowego (patrz wyżej). Jakość obrazu po podłączeniu przez złącze kompozytowe jest stosunkowo niska, rozdzielczości HD nie są obsługiwane, ale trudno to nazwać poważną wadą, biorąc pod uwagę charakterystykę wyświetlaczy we współczesnych radiach samochodowych (i oddzielnie wykonanych telewizorach / monitorach samochodowych, do których może być nadawany sygnał z radia samochodowego).

Im więcej kompozytowych wejść wideo jest dostępnych w radiu, tym więcej źródeł sygnału można do niego podłączyć jednocześnie.

- FM. Termin ten odnosi się do części pasma ultrakrótkofalowego (VHF) w zakresie od 87,5 MHz do 108 MHz. Wykorzystuje modulację częstotliwości, co pozwala na nadawanie muzyki w stereo z dość wysoką jakością dźwięku, a także przesyłanie sygnałów RDS (patrz obsługa RDS). W tej chwili większość muzycznych stacji radiowych nadaje w tym zakresie. Wadą FM jest ograniczony obszar odbioru – maksymalnie kilkadziesiąt kilometrów od stacji nadawczej – dlatego zwykle można ich słuchać w okolicach jednego miasta i w pobliskich okolicach.

- AM (ang. amplitude modulation - modulacja amplitudy) - nadawanie z wykorzystaniem modulacji amplitudy. Może odbywać się w wielu pasmach, ale większość nadawców komercyjnych nadaje na średnich długościach fal w zakresie 520-1610 kHz; większość konsumenckich odbiorników AM, w tym odbiorniki w radiach samochodowych, są zaprojektowane dla tych samych częstotliwości. Nadawanie AM ma znacznie większy zasięg niż FM (mogą to być setki kilometrów), jednak jakość dźwięku jest niższa, dlatego z tego formatu korzystają głównie stacje radiowe „rozmowne” i stacje radiowe z wiadomościami.

- LW (ang. long wave) - nadawanie na falach długich w zakresie 148-408 kHz. Takie nadawanie ma zasięg odbioru setek, a nawet tysięcy kilometrów i prawie nie zależy od pory dnia i zakłóceń atmosferycznych. Stosowany jest głównie na stacjach krajowych.

- MW (ang. medium wave) - nadawanie na falach średnich w zakresie 522-1720 kHz, w rzeczywistości -...tak samo jak AM (patrz wyżej).

- SW (ang. short wave) – nadawanie na falach krótkich, realizowane w całym zestawie pasm, których dolna granica to 2,5 MHz, a najwyższa 26,1 MHz. Cechy nadawania fal krótkich są takie, że można je odbierać po przeciwnej stronie kuli ziemskiej, ale nie zawsze można je usłyszeć w promieniu kilkudziesięciu kilometrów od nadajnika. Dlatego nadawanie na falach krótkich jest wykorzystywane głównie do transmisji zagranicznych.

- UKF. W tym przypadku nie chodzi o całe pasmo VHF, ale o podzakres 65,9-74 MHz, wykorzystujący tzw. modulację OIRT. W tym formacie nadawanie na UKF było pierwotnie prowadzone w krajach Związku Radzieckiego i Europy Wschodniej, ale w tej chwili nie jest zbyt popularne ze względu na rozwój FM. Technicznie, VHF OIRT jest podobny do FM (patrz wyżej); główne różnice - to zajmowane pasmo i brak możliwości przesyłania sygnałów RDS do OIRT (patrz obsługa RDS).

Możliwość wyboru koloru podświetlenia panelu sterowania, a czasem także wyświetlacza radia samochodowego. Konkretny zakres dostępnych odcieni może się różnić, może to być para kolorów, czy cała paleta RGB; Patrz „Kolor podświetlenia”, aby uzyskać szczegółowe informacje. W każdym razie możliwość ta nie odgrywa roli funkcjonalnej, jednak pozwala na dostosowanie wyglądu urządzenia tak, aby pasował do wyglądu deski rozdzielczej i odpowiadał nastrojowi użytkownika.