Porównanie misek i kompaktów WC

Ogólny rodzaj produktu.

Oprócz mniej lub bardziej znanych toalet bez spłuczki oraz kompaktów WC, obecnie w sprzedaży można znaleźć bardziej specyficzne odmiany – toalety impulsowe, kombinitasy, a także specjalistyczne modele dla dzieci. Oto bardziej szczegółowy opis każdej odmiany:

- Toaleta. W tym przypadku „zwykła” muszla klozetowa - to produkty w postaci muszli klozetowej, która nie posiada własnej spłuczki (lub innego systemu spłukiwania). Zbiornik może być jednak dostarczony w zestawie (szczegóły patrz "Wyposażenie"), jednak taka opcja jest niezwykle rzadka i nawet w takich przypadkach zbiornik na wodę jest wykonywany oddzielnie od muszli. Jest to kluczowa różnica między takimi produktami a toaletami kompaktowymi. Ogólnie rzecz biorąc, tradycyjne toalety są stosunkowo trudne do zainstalowania, jednak jest to równoważone wieloma zaletami. Po pierwsze, system spłukiwania w większości przypadków można wybrać według własnego uznania. Po drugie, zbiornik i rury można schować w ścianie, nadając łazience najbardziej schludny wygląd. Po trzecie, możliwe staje się samodzielne wybranie lokalizacji spłuczki, co również jest ważne. A sposób instalacji samej toalety (patrz „Instalacja”) może być prawie dowolny.

- Kompakt WC. Produkty łączące muszlę klozetową i spłuczkę montowaną bezpośredn...io na tej misce. Opcja ta jest bardzo wygodna przy montażu na podłodze (patrz „Instalacja”): nie ma potrzeby przygotowywania miejsca do zawieszenia spłuczki, wystarczy zamocować samą muszlę klozetową i podłączyć produkt do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej. A obecność zbiornika w zestawie dostawczym - to ważna zaleta dla wielu użytkowników. Co prawda, kompakty są zwykle sprzedawane „tak jak są”, bez możliwości wymiany zbiornika; jednak znalezienie odpowiedniego modelu zwykle nie stanowi problemu, a ten punkt na ogół nie jest krytyczny. Niektóre modele mogą być sprzedawane w różnych wersjach wyposażenia, w tym bez zbiornika. Do głównych wad tej opcji należy fakt, że spłuczka i toaleta stanowią jedną konstrukcję, co wymaga odpowiedniej ilości miejsca. Również specyfika takich produktów polega na tym, że większa ich liczba jest montowana na podłodze – z wielu powodów montaż naścienny wśród kompaktów prawie nigdy nie jest spotykany.

- Impulsowa toaleta. Toalety wykorzystujące tzw. system spłukiwania bez spłuczki (i zwykle wyposażone są w taki system). Mechanizm spustowy (zwany również „drukspühler”) jest podłączony bezpośrednio do źródła wody; w najprostszych modelach jest obsługiwany ręcznie, jednak obecnie wiele toalet impulsowych jest wyposażone w systemy elektroniczne na baterie. W każdym razie zalety tej konstrukcji to zarówno zwartość, jak i oszczędność: odpływ jest zwykle zorganizowany w taki sposób, aby niewielka ilość wody mogła jak najskuteczniej usunąć zanieczyszczenia.

- Toaleta dla dzieci. Misy WC, specjalnie zaprojektowane dla małych dzieci, wyróżniają się przede wszystkim niewielkimi wymiarami w zakresie wysokości oraz długości/szerokości – inaczej dziecku po prostu byłoby niewygodnie. Ponadto takie produkty często mają odpowiedni design - z jasnymi wzorami, nietypowymi kształtami itp. Toalety tego typu mogą być przydatne w przedszkolach i szkołach podstawowych, placówkach rozrywkowych dla dzieci, rodzinach wielodzietnych itp.

- Kombinitaz. Dość nietypowy projekt: połączenie toalety i umywalki zainstalowanej na szczycie spłuczki. Jedną z kluczowych zalet takiego połączenia jest oszczędność wody: woda używana podczas mycia rąk lub twarzy nie trafia bezpośrednio do kanalizacji, jednak jest filtrowana, odprowadzana do zbiornika, a następnie wykorzystywana do spłukiwania. Może to zmniejszyć zużycie wody o jedną czwartą lub nawet więcej. Ponadto kombinitazy są prawdziwym ratunkiem dla ciasnych przestrzeni, gdzie nie ma możliwości zamontowania osobnej umywalki. Z drugiej strony, takie produkty są dość skomplikowane i drogie, a realna potrzeba połączenia muszli klozetowej z umywalką nie pojawia się tak często. Dlatego kombinitazy w naszych czasach są produkowane rzadko.

Standardowa metoda instalacji, dla której zaprojektowano toaletę.

— Podłogowa. Sposób instalacji toalety na podłodze. Taka instalacja jest znacznie prostsza niż naścienna: w tym przypadku prace instalacyjne ograniczają się do zamocowania muszli klozetowej w miejscu instalacji (na przykład, za pomocą śrub kotwiących). Jednak takie modele zajmują miejsce na podłodze, co czasami może okazać się wadą zarówno z punktu widzenia designu łazienki, jak i z czysto praktycznego punktu widzenia. Tak więc pod stojącą na podłodze muszlą klozetową nie ma wolnej przestrzeni (w przeciwieństwie do modeli podwieszanych), co może mieć krytyczne znaczenie w ciasnych warunkach. Ale za podstawą takiej misy często pozostaje wolna przestrzeń, a mały rozmiar tej przestrzeni i jej niedostępność utrudniają sprzątanie. Dlatego montaż na podłodze w naszych czasach jest typowy głównie dla kompaktów WC (patrz „Rodzaj”), dla których jest to najlepsza opcja; klasyczne toalety z taką instalacją są również powszechne, ale wciąż nie tak rozpowszechnione.

— Naścienna. Instalacja, w której misa jest przytwierdzona do ściany (a dokładniej do instalacji wbudowanej w ścianę), tak aby pod nią była wolna przestrzeń. Opcja ta jest najbardziej rozpowszechniona wśród toalet o tradycyjnym wyglądzie (patrz „Rodzaj”). Co prawda, aby zainstalować taki produkt, zwykle trzeba wbudować w ścianę specjalną ramę (instalację); więc sama instalacja...modeli naściennych jest trudniejsza i droższa, niż w przypadku modeli podłogowych. Z drugiej strony, przy takim układzie spłuczka zwykle jest mocowana do instalacji i po zamontowaniu jest chowana za ozdobną przegrodą - w efekcie na zewnątrz znajduje się tylko misa i przycisk spustowy. Taki układ nadaje łazience schludny wygląd, ponadto toaleta zajmuje minimum miejsca, a przestrzeń pod nią pozostaje dostępna do sprzątania. Szczegóły te są szczególnie wygodne w toaletach publicznych - w restauracjach, kinach itp. Dodatkowym atutem jest możliwość wyboru wysokości misy klozetowej według własnego uznania.

Toalety o specjalnej konstrukcji, w których muszla klozetowa nie posiada kołnierz.

Odwrotna strona kołnierza - to jedno z najbardziej niekorzystnych miejsc w całej łazience: łatwo tam gromadzą się brud i mikroorganizmy, a jednocześnie trudno jest tam się dostać podczas sprzątania. W związku z tym niektórzy producenci produkują muszle klozetowe bez kołnierzy - zmniejsza to liczbę trudno dostępnych miejsc, ogólnie czyni produkt bardziej higienicznym i ułatwia czyszczenie.

Konstrukcja odpływu muszli klozetowej. Określa w szczególności cechy jego instalacji. Obecnie spotyka się następujące rodzaje odpływów:

— Poziomy. W tych toaletach odpływ znajduje się z tyłu misy i jest skierowany poziomo do tyłu. Jest to jeden z najczęstszych typów w Europie i na obszarze postsowieckim - wynika to z faktu, że dystrybucja rur kanalizacyjnych w tych krajach odbywa się wzdłuż sufitów, a rura w łazience zwykle znajduje się pod ściana za toaletą.

— Ukośny. W rzeczywistości - rodzaj poziomego odpływu (patrz wyżej), w którym odpływ nie jest ściśle poziomy, ale pod kątem (zwykle 30 ° lub 45 °). Przyda się, jeśli rura kanalizacyjna znajduje się nisko, blisko podłogi.

— Pionowy. Jak sama nazwa wskazuje, w tych toaletach odpływ skierowany jest pionowo w dół. Stosowane są głównie w USA i innych krajach amerykańskich, gdzie podczas budowy kanalizacja umieszczana jest pod podłogą bez uwzględnienia przegród - dzięki temu muszlę klozetową można umieścić bezpośrednio nad rurą. Taki układ występuje również w krajach postsowieckich, w szczególności w pomieszczeniach biurowych i przemysłowych, a także w budynkach mieszkalnych według indywidualnych projektów.

— Uniwersalny. Konstrukcja uniwersalnego odpływu pozwala na podłączenie go według jednego z trzech opisanych powyżej wariantów, w zależności od konkretny...ch potrzeb. Najczęściej odpływ takich toalet jest ukryty w środku i nie ma własnej rury odpływowa; do połączenia wybierana jest osobna rura odpływowa o pożądanym kształcie, może wychodzić pionowo, poziomo lub pod kątem.

Warto zaznaczyć, że teoretycznie możliwe jest zamontowanie muszli klozetowej z odpływem poziomym do łazienki pod odpływem pionowym i odwrotnie – w praktyce jest to jednak obarczone dużymi trudnościami i faktycznie wymaga przebudowy łazienki. Dlatego przed wyborem toalety konieczne jest wyjaśnienie projektu rur kanalizacyjnych w łazience i najbardziej odpowiedniego dla nich rodzaju odpływu.

- Lejowe. Taka miska WC jest lejkiem o prawie takim samym kącie nachylenia ze wszystkich stron i otworem syfonowym pośrodku. Zaletami tej konstrukcji są minimum nieprzyjemnych zapachów, opłacalność i fakt, że niezwykle rzadko używa się szczotki: odpady stałe niemal natychmiast znikają pod wodą w otworze syfonu, nie zalegają na zewnątrz i nie wymagają znacznego zużycia wody do spuszczania. Główną wadą lejków jest rozpryskiwanie; jednak wielu producentów stosuje rozwiązania projektowe mające na celu zminimalizowanie tej niedogodności.

- Z kołnierzem. Konstrukcja ta jest podobna do lejka (patrz wyżej), ale nachylenie boków misy jest nierówne - tylna ściana może być bardziej nachylona niż przednia lub odwrotnie. Główną zaletą toalet z kołnierzem jest brak rozprysków w połączeniu z wydajnością i minimalną ilością nieprzyjemnych zapachów. Jednocześnie na ściance misy mogą zalegać stałe odpady, co będzie wymagało nieco większego zużycia wody i częstszego używania szczotki niż w przypadku lejowych misek WC.

- Z półką. Ten rodzaj misy jest wyposażony w półkę zwykle znajdującą się za otworem syfonu. Gwarantuje to całkowity brak rozprysków; dodatkowo, w przeciwieństwie do wszystkich innych, odpady do momentu spłukiwania nie wpadają do syfonu, lecz są na półce – umożliwia to określenie ich stanu, co jest ważne dla celów medycznych. Jednocześnie misy do naczyń charakt...eryzują się silnym zapachem, a odpady stałe mogą tam zalegać, co wymaga częstego używania szczotki i zwiększa zużycie wody. Ponadto na półce stale znajduje się pewna ilość wody, co w efekcie może prowadzić do nieestetycznych plam. W konsekwencji taka konstrukcja jest uważana za przestarzałą i jest dość rzadka.

Ogólny kształt muszli klozetowej.

Wybór według tego parametru w dużej mierze zależy od preferencji estetycznych użytkownika i ogólnego designu łazienki; jednak kształt muszli ma również praktyczne znaczenie. Tak więc w naszych czasach najbardziej rozpowszechnione są modele półokrągłe, w których tylna krawędź misy jest prosta, a reszta konturu jest zaokrąglona (owalna, jajowata itp.). Taki kształt nie tylko dobrze wygląda - wygodnie jest na nim siedzieć, a brak narożników (przynajmniej z przodu misy) ułatwia czyszczenie i zmniejsza ryzyko uderzenia nogą o toaletę. Ponadto, na taką miskę potrzeba jest mniej materiału niż na prostokątny produkt o podobnych wymiarach - w rezultacie półokrągłe toalety są stosunkowo niedrogie i lekkie.

Prostokątny kształt daje z kolei dużą powierzchnię podparcia, co jest ważne dla użytkowników o dużych wymiarach. Jednak toalety o klasycznym kształcie prostokąta są rzadkością (ze względu na wysoki koszt produkcji, a także z kilku innych powodów). Wariacje na ten temat są znacznie bardziej rozpowszechnione - misy ze ściętymi (zaokrąglonymi) rogami, a także z łukowatą częścią przednią.

Wśród podstawowych funkcji toalety są spłukiwanie połowy, powłoka antybakteryjna, system przeciwrozbryzgowy, podnoszenie deski sedesowej. Więcej o nich:

- Spłukiwanie połowy. Możliwość spuszczenia nie całej wody ze zbiornika, a tylko jej części, zwykle połowy (stąd nazwa). Wiąże się to z tym, że nie zawsze wymagane jest pełne opróżnianie – np. połowa zbiornika wystarcza do spłukiwania moczu. Funkcja ta będzie przydatna przede wszystkim dla tych, dla których oszczędność wody jest krytyczna (na przykład, jeśli w mieszkaniu są zainstalowane liczniki).

- System przeciwrozbryzgowy. System przeciwrozbryzgowy zapobiega rozpryskiwaniu się wody na boki podczas spuszczania wody ze spłuczki. Toalety z funkcją przeciwrozbryzgową mają specjalną konstrukcję muszle. W nich miska jest nachylona, woda spływająca po pochyłej płaszczyźnie ze zbiornika natychmiast trafia do kanalizacji. Funkcja przeciwrozbrygowa poprawia higienę i warunki sanitarne w łazience. Toalety z systemem zapobiegającym spłukiwaniu mają również wady. Główną wadą takich modeli jest zwiększone zużycie wody.

- Podnoszenie deski sedesowej. Urządzenie zapobiegające uderzaniu deski sedesowej o brzeg muszli klozetowej. Działa podobnie jak samozamykacze: ruch jest wyhamowywany, maksymalnie spowalniając przy zbliżaniu się do obrzeża, co zapewnia miękki kontakt, zapobie...ga nieprzyjemnemu trzaśnięciu oraz chroni siedzisko i obrzeże przed uszkodzeniem i zużyciem. Dodatkowo podnoszenie deski sedesowej zapewnia dodatkową wygodę - wystarczy popchnąć deskę sedesową, a sama się obniży.

Dodatkowe elementy dostarczane z muszlą klozetową.

- Spłuczka. Zbiornik, w którym gromadzona jest woda do spuszczania. Z definicji jest dostarczany w zestawie z kompaktowymi toaletami (patrz „Rodzaj”), chociaż niektóre z tych modeli mogą mieć opcję „bez spłuczki”. Ale tradycyjne muszle klozetowe są niezwykle rzadko sprzedawane od razu ze spłuczką - uważa się, że ten element konstrukcyjny w takich przypadkach jest wygodniejszy do wyboru osobno.

- Deska sedesowa z klapą. Deska sedesowa do wygodnego umieszczenia na toalecie, uzupełniona pokrywą, która zakrywa miskę poza godzinami pracy i zatrzymuje w niej nieprzyjemne zapachy i szkodliwe mikroorganizmy. Zarówno deski sedesowe, jak i pokrywy sprzedawane są osobno, ale wygodniej (a czasem taniej) jest je kupić od razu wraz z toaletą. Zestaw ten może być szczególnie przydatny przy zakupie produktu o niestandardowym kształcie, do którego trudno jest znaleźć akcesoria.

— Wyroby sanitarne(„fajans sanitarny”). Najpopularniejszy materiał na nowoczesne toalety, przy niskim koszcie, ma schludny wygląd, jest trwały i niezawodny. Główną wadą jest porowata struktura, która przyczynia się do gromadzenia się brudu i nieprzyjemnych zapachów (choć ostatnio wprowadzono technologie eliminujące tę wadę). Żywotność takiego materiału w nowoczesnych toaletach może osiągnąć 40 lat.

— Sanfarfor(„porcelana sanitarna”). Podobnie jak ceramika sanitarna należy do materiałów ceramicznych, jednak przy podobnej wytrzymałości i wyglądzie znacznie trudniej wchłania wodę i brud, dzięki czemu charakteryzuje się dłuższą żywotnością – nawet do 60 lat. Jednak porcelana sanitarna jest również droższa.

- Stal nierdzewna. Kluczową zaletą „stali nierdzewnej” jest jej wysoka wytrzymałość: materiał ten z łatwością wytrzymuje nawet silne uderzenia, które mogą spowodować pęknięcie porcelany sanitarnej lub wyrobów sanitarnych. Z drugiej strony takie toalety nie są tanie, mimo że wspomniana siła w rzeczywistości nie jest tak często potrzebna. Dlatego warto zwrócić uwagę na tę opcję w przypadkach, gdy kluczowa jest niezawodność i odporność na uszkodzenia – np. gdy zakupowana jest armatura wodno-kanalizacyjna na stadion, bar itp., która musi być wandaloodporna.

- Ceramika. Te lub inne rodzaje ceramiki, które albo nie należą do opisanej powyżej porcelany sanitarnej lub wyrobów sanitarnych, al...bo reprezentują określone odmiany tych materiałów. Specyficzne cechy toalet ceramicznych należy wyjaśnić osobno; jednak w większości są to produkty dość zaawansowane i wysokiej jakości.