Porównanie Magnat MA 800 vs Magnat MA 1000

Model lamp zainstalowanych we wzmacniaczu lampowym lub hybrydowym (patrz „Elementy elektroniczne”). Możliwości urządzenia w dużej mierze zależą od zastosowanych w konstrukcji lamp, m.in. drobne szczegóły dźwięku, nie określone bezpośrednio w charakterystyce. Ponadto informacje te pozwalają na pewną ocenę ogólnego poziomu modelu. Z drugiej strony w praktyce może się przydać tylko wyjątkowo wymagającym słuchaczom, uważnym na każdy drobiazg; większość użytkowników, w tym audiofile, będzie potrzebować danych o typie lampy tylko w przypadku konieczności ich wymiany.

Całkowita pojemność kondensatorów zainstalowanych w zasilaczu wzmacniacza. Z reguły dla zwykłych miłośników wysokiej jakości dźwięku wskaźnik ten nie ma praktycznie znaczenia: pojemność dobierana jest w taki sposób, aby optymalnie (lub przynajmniej minimalnie) odpowiadała charakterystyce wzmacniacza. Jednak dla wymagających audiofilów, którzy zwracają uwagę na najdrobniejsze szczegóły elementów systemu audio, często zainteresują się również kondensatory.

Faktem jest, że są one ważną częścią obwodu prostownika - wygładzają wahania prądu, które powstają zarówno z powodu niedoskonałości samych prostowników, jak i różnych czynników zewnętrznych. Znając całkowitą pojemność kondensatorów, można ocenić wydajność ich pracy: im wyższy wskaźnik ten, tym stabilniej będzie działał zasilacz i tym mniejsze prawdopodobieństwo zniekształcenia dźwięku z powodu jego usterki. Istnieją specjalne formuły pozwalające na wyprowadzenie optymalnej pojemności kondensatorów w zależności od typu, mocy i innych parametrów wzmacniacza; można je znaleźć w specjalistycznych źródłach.

Nominalna moc dźwięku dostarczana przez wzmacniacz na kanał podczas pracy z obciążeniem o impedancji dynamicznej (impedancji) 8 omów. W naszym katalogu parametr ten jest wskazany dla trybu, w którym wszystkie kanały wzmacniacza pracują pod obciążeniem (patrz „Liczba kanałów”); w obecności nieużywanych kanałów moc nominalna może być nieco wyższa, ale tego trybu nie można nazwać standardowym.

Moc znamionową można po prostu opisać jako najwyższą moc sygnału wyjściowego, przy której wzmacniacz jest w stanie pracować stabilnie przez długi czas (co najmniej godzinę) bez negatywnych konsekwencji. To są średnie liczby, ponieważ w praktyce sygnał audio jest z definicji niestabilny, a poszczególne skoki jego poziomu mogą znacznie przekroczyć moc nominalną. Jednak to ona jest główną podstawą oceny ogólnej głośności dźwięku.

Wskaźnik ten określa również, które głośniki można podłączyć do wzmacniacza: ich moc znamionowa nie powinna być niższa niż moc wzmacniacza.

Zgodnie z prawami elektrodynamiki, przy różnej rezystancji obciążenia dynamicznego, moc wyjściowa wzmacniacza również będzie inna. We współczesnych głośnik standardowe wartości to 8, 6, 4 i 2 omy, dla których wskazane są poziomy mocy.

Nominalna moc dźwięku dostarczana przez wzmacniacz na kanał po podłączeniu do obciążenia o rezystancji dynamicznej (impedancji) 4 omów. Aby uzyskać więcej informacji na temat mocy znamionowej i jej związku z impedancją, zobacz Moc na kanał (8 Ω).

stosunek sygnału do szumu, gdy wzmacniacz działa przez wejście Phono. Ten interfejs służy do podłączania gramofonów; jego cechy są opisane w sekcji Wejścia poniżej, a znaczenie dowolnego stosunku sygnału do szumu znajduje się w odpowiednim punkcie powyżej.

Czułość i impedancja dynamiczna wzmacniacza po podaniu sygnału na wejście Phono MM/MC.

Czułość dowolnego wejścia (poza optycznym) oznacza najniższe napięcie sygnału na tym wejściu, przy którym wzmacniacz jest w stanie dostarczyć normalne wartości mocy nominalnej (patrz „Moc na kanał (8Ω)”). Parametr ten określa przede wszystkim wymagania dotyczące źródła sygnału. Z jednej strony napięcie dostarczane przez to źródło nie może być niższe niż czułość wejściowa wzmacniacza, w przeciwnym razie wzmacniacz po prostu nie uzyska deklarowanych charakterystyk. Nie można jednak dopuścić do znacznego przepięcia, w przeciwnym razie dźwięk zacznie się zniekształcać. Bardziej szczegółowe zalecenia dotyczące wyboru wzmacniacza pod kątem czułości są opisane w dedykowanych źródłach.

Dla każdego wejścia innego niż optyczne uważa się, że im wyższy wskaźnik ten, tym mniej zniekształceń jest wprowadzanych do sygnału przez wzmacniacz. Za minimalną impedancję wejściową we współczesnych modelach uważa się 10 kOm, a w urządzeniach high-end może osiągnąć kilkaset kOm.

- Przedwzmacniacz (przedwzmacniacz). Urządzenie posiada osobne wyjście dla sygnału z przedwzmacniacza. W typie wzmacniaczy o tej samej nazwie (patrz „Typ”) takie wyjście jest z definicji dostępne i jest głównym, a czasem jedynym. W modelach zintegrowanych (patrz ibid.) wyjście przedwzmacniacza umożliwia podłączenie zewnętrznego wzmacniacza mocy i użycie go zamiast wewnętrznego. Funkcja ta może być przydatna na przykład do podłączenia mocniejszego głośnika zamiast oryginalnego lub do pracy w trybie Bi-amping. Warto dodać, że wyjście z przedwzmacniacza można zamontować również we wzmacniaczach mocy, pełniąc rolę „rozgałęźnika”.

- Do subwoofera. Obecność oddzielnego wyjścia dla subwoofera w konstrukcji wzmacniacza. Z reguły takie wyjście wykorzystuje złącze RCA (patrz „Wejście do wzmacniacza (główne)”), a sama funkcja jest realizowana dzięki zwrotnicy, która oddziela zakres niskich częstotliwości w sygnale i przekierowuje go na subwoofer Wyjście „własne” znacznie ułatwia podłączenie subwoofera: Nie wymaga żadnego dodatkowego sprzętu, wystarczy sam wzmacniacz. Zwykle zapewnia to możliwość pracy z dowolnym typem subwoofer - zarówno pasywnym, jak i aktywnym; jednak w pierwszym przypadku potrzebny będzie dodatkowy wzmacniacz zewnętrzny.

- Koncentryczne S / P-DIF. Obecność w konstrukcji wzmacniacza wyjścia elektrycznego typu S/PDIF z transmisją sygnału po kablu koncentrycznym. Więcej informacji na t...emat tego interfejsu można znaleźć w odpowiednim akapicie w p. „Wejścia”.

- Optyczne. Obecność w konstrukcji wzmacniacza wyjścia do przesyłania cyfrowego sygnału audio za pomocą kabla światłowodowego TOSLINK. Więcej informacji na temat tego interfejsu można znaleźć w odpowiednim akapicie w p. „Wejścia”.

- Jack (6,35 mm). Obecność wyjść TRS w konstrukcji wzmacniacza. Wyjścia te to gniazda 6,35 mm i mogą wyglądać podobnie do odpowiedniego gniazda słuchawkowego (patrz poniżej). Jednak to podobieństwo jest mylące: TRS wytwarza dźwięk na zasadzie „jeden kanał na wtyczkę” (wzmacniacze informacyjne mogą być wyjątkiem). Ten typ aplikacji Jacka znajduje się głównie w profesjonalnych wzmacniaczach high-end.

- Speakon. Interfejs używany w profesjonalnym sprzęcie audio do podłączenia akustyki do wzmacniacza mocy. Jest szeroko stosowany w sprzęcie dużej mocy, w tym we wzmacniaczach koncertowych (patrz „Przeznaczenie”), ze względu na jego zwiększoną niezawodność i przydatność nawet do pracy z bardzo silnymi sygnałami audio. Ale w sprzęcie AGD jest rzadko używany.

- Wyjście sterujące (IR). Wyjście sterujące umożliwia używanie wbudowanego odbiornika podczerwieni wzmacniacza z pilotem do sterowania innymi komponentami systemu audio — na przykład odtwarzaczem DVD w innym pomieszczeniu, poza zasięgiem pilota. Przy takim schemacie działania wzmacniacz faktycznie pełni rolę czujnika zdalnego, odbierającego polecenia i przesyłającego je przez wyjście sterujące do innego urządzenia. Należy zauważyć, że sama obecność takich wejść i wyjść nie gwarantuje kompatybilności różnych urządzeń, zwłaszcza jeśli są produkowane przez różnych producentów; szczegóły udostępniania powinny być wyjaśnione w oficjalnej dokumentacji.

Moc pobierana przez wzmacniacz podczas normalnej pracy. Niektórzy producenci mogą podawać średnie wartości mocy, inni - odczyty przy maksymalnym obciążeniu. Jednak w każdym przypadku parametr ten pozwala odpowiednio ocenić pobór mocy urządzenia i wymagania dotyczące podłączonego zasilacza.

Może się również przydać, jeśli masz wątpliwości co do dokładności podanych danych dotyczących mocy wyjściowej (patrz Moc na kanał (8 Ω)). Podstawową zasadą jest to, że łączna moc znamionowa dla wszystkich kanałów nie może być wyższa niż całkowity pobór mocy wzmacniacza. Ponadto istnieją specjalne formuły, które pozwalają uzyskać maksymalną możliwą moc znamionową, w zależności od zasilacza i typu wzmacniacza; można je znaleźć w dedykowanych źródłach.

Pobór mocy wzmacniacza w trybie czuwania.

W tym trybie większość komponentów wzmacniacza jest wyłączona; zasilanie jest dostarczane tylko do obwodów sterujących. Ich jedynym zadaniem jest otrzymanie polecenia od użytkownika w odpowiednim czasie i uruchomienie urządzenia. Zużycie tych obwodów jest bardzo niskie i jest mało prawdopodobne, aby znacząco wpłynęło na rachunki za prąd; w takim przypadku wyjście z trybu czuwania jest szybsze niż włączenie „od zera”, a polecenie można odebrać z pilota (co jest niemożliwe przy braku zasilania). Dlatego większość „wyłączonych” wzmacniaczy jest zwykle w trybie czuwania.