Porównanie JoLida JD 9 II vs THORENS TEP 302

Przedwzmacniacze gramofonowe, których obwody robocze wykonane są na bazie lamp.

Jedną z głównych zalet takich urządzeń audio jest osławiony „ciepły dźwięk lampowy ”, który wielu melomanów uważa za najprzyjemniejszy i najbardziej naturalny. Jednocześnie ten punkt jest dość niejednoznaczny. Faktem jest, że poziom zniekształceń harmonicznych w samych obwodach lampowych jest kilkakrotnie wyższy niż w tranzystorowych, ale te zniekształcenia są dość specyficzne – są dość przyjemne dla ludzkiego słuchu i nadają dźwiękowi charakterystyczny „atmosferyczny”. Ale jednoznaczną zaletą technologii lamp jest dobry margines przeciążenia. Z drugiej strony takie urządzenia są znacznie droższe i bardziej skomplikowane niż tranzystorowe, wymagają rozgrzania po włączeniu, a same lampy trzeba wymieniać okresowo (średnio raz na kilka lat). W efekcie takich przedwzmacniaczy gramofonowych jest obecnie stosunkowo niewiele i są one przeznaczone głównie dla pryncypialnych amatorów techniki lampowej.

Zakres częstotliwości dźwięku odtwarzanych przez przedwzmacniacz gramofonowy. Oceniając parametr ten warto mieć na uwadze kilka ważnych punktów. Po pierwsze, w tym przypadku brane jest pod uwagę nie całe pasmo, a zakres, w którym nierównomierność pasma przenoszenia przedwzmacniacza gramofonowego (wg standardu RIAA) nie przekracza wartości określonej przez producenta. Po drugie, ucho ludzkie jest w stanie odbierać dźwięk tylko w zakresie 16 - 20 000 Hz (u niektórych osób - do 22 000 Hz). W idealnym przypadku system audio powinien pokryć cały ten zakres – w przeciwnym razie część niskich i/lub wysokich częstotliwości może zostać odcięta; ale z praktycznego punktu widzenia nie ma sensu zapewniać szerszego zakresu. Niemniej jednak istnieją przedwzmacniacze gramofonowe o dość solidnym brzmieniu, np. 5 – 35 000 Hz. Te cechy są zwykle „efektem ubocznym” wysokiej jakości obwodów audio i są wskazywane przez producenta w celach reklamowych.

Kolejnym punktem do rozważenia przy wyborze jest zakres częstotliwości innych komponentów systemu audio. Na przykład, nie warto szukać przedwzmacniacza gramofonowego z niższym progiem 16 Hz w zasadzie, jeśli wzmacniacz mocy obsługuje tylko częstotliwości od 40 Hz i wyższe.

Jako przypis do tego punktu można wskazać nierówności RIAA występujące w tym zakresie częstotliwości. W większości modeli waha się od ± 1 do ± 6 dB; im niższa wartość, tym gładsze pasmo przenoszenia i lepszy dźwięk.

W tym przypadku impedancja wyjściowa odnosi się do wewnętrznej rezystancji analogowych wyjść audio wzmacniacza gramofonowego. Bez wchodzenia w zbędne szczegóły, znaczenie tego parametru można opisać następująco: im niższa impedancja wyjściowa, tym mniej spada napięcie na wyjściu przedwzmacniacza gramofonowego (rzeczywisty poziom sygnału) po podłączeniu zewnętrznego obciążenia.

Panuje opinia, że najlepiej, aby impedancja wyjściowa przedwzmacniacza gramofonowego była jak najniższa (a impedancja wejściowa podłączonego do niego obciążenia przeciwnie, jak najwyższa). Częściowo to prawda, ale w niektórych sytuacjach lepiej radzą sobie modele o wysokiej impedancji wyjściowej. Dlatego wskaźnik ten w nowoczesnym przedwzmacniaczu może być różny — od kilku omów do kilku tysięcy omów. Wybór optymalnej wartości zależy od obciążenia zewnętrznego, z jakim planujesz korzystać z urządzenia; jest tu wiele konkretnych niuansów, są one szczegółowo opisane w dedykowanych źródłach.

Stosunek sygnału do szumu zapewniany przez przedwzmacniacz gramofonowy podczas pracy z wkładką typu MM (patrz „Przeznaczenie”).

Parametr ten opisuje zależność między średnim poziomem sygnału wyjściowego a średnim poziomem szumów urządzenia. Im jest wyższy, tym wyraźniejszy dźwięk, tym mniej zewnętrznych zakłóceń. Z drugiej strony, warto pamiętać, że ogólna jakość dźwięku zapewniana przez przedwzmacniacz gramofonowy zależy od wielu innych parametrów. W rezultacie zaawansowany model o wysokiej jakości dźwięku może mieć niższy stosunek sygnału do szumu niż urządzenie z niższej półki.

Zauważ, że w uniwersalnym przedwzmacniaczu gramofonowym (patrz „Przeznaczenie”) stosunek sygnału do szumu dla wkładek MM jest zwykle wyższy niż dla MC; wynika to z cech technicznych obu.

Współczynnik zniekształceń harmonicznych zapewniany przez przedwzmacniacz gramofonowy podczas pracy z wkładką typu MM (patrz „Przeznaczenie”).

Im niższy wskaźnik ten, tym mniejsze zniekształcenia daje przedwzmacniacz gramofonowy, tym bardziej niezawodny jest sygnał na wyjściu. Takich zniekształceń nie da się całkowicie uniknąć, ale można je zredukować do poziomu, który nie jest postrzegany przez człowieka. Dlatego uważa się, że poziom harmonicznych 0,5% i niższy nie jest już słyszalny nawet przez „wprawne ucho”. Należy jednak pamiętać, że na jakość słyszalnego dźwięku wpływają również zniekształcenia pochodzące z innych elementów systemu audio. Dlatego zniekształcenia harmoniczne przedwzmacniacza gramofonowego powinny być nie tylko poniżej 0,5%, ale jak najniższe. Za dobry wskaźnik uważa się wartości w setnych częściach procenta, doskonałe - w tysięcznych i poniżej.

Zysk zapewniany przez przedwzmacniacz gramofonowy podczas pracy z wkładką typu MM (patrz „Przeznaczenie”).

Parametr ten opisuje, jak bardzo wzrasta poziom sygnału na wyjściu wzmacniacza gramofonowego w stosunku do poziomu na wejściu. Tradycyjnie zapisuje się go w decybelach; przekonwertować decybele na „razy” zożna za pomocą specjalnych formuł lub tabel. Znając zysk, możesz oszacować rzeczywisty poziom wyjściowy podczas korzystania z konkretnej wkładki. Na przykład, jeśli charakterystyka wskazuje 35 dB (56,2x), a „głowica” podaje 5 mV, to w efekcie poziom sygnału na wyjściu przedwzmacniacza gramofonowego bez dodatkowej obróbki wyniesie 5*56,2 = 281 mV. W związku z tym czułość wejściowa wzmacniacza mocy, z którym planowany jest ten model, nie powinna przekraczać 281 mV (jednak standardowe minimum dla takich wzmacniaczy wynosi 150 mV).

Zauważ, że poziom wyjściowy wkładek MM jest zauważalnie wyższy niż poziom MC, więc zyski dla nich są generalnie niższe (chociaż są wyjątki).

Pojemność wejściowa przedwzmacniacza gramofonowego przy pracy z wkładką typu MM (patrz „Przeznaczenie”).

Parametr ten określa kompatybilność z konkretnym przetwornikiem. Zasada doboru w tym przypadku jest następująca: całkowita pojemność przedwzmacniacza gramofonowego i przewodów połączeniowych musi odpowiadać pojemności „głowy”, w skrajnych przypadkach - przynajmniej jej nie przekraczać (w przeciwnym razie dźwięk wyraźnie się pogorszy). Aby uprościć tę koordynację, możliwe jest dostosowanie pojemności wejściowej(patrz „Regulacje”).

Czułość wejściowa przedwzmacniacza gramofonowego podczas pracy z wkładką typu MM (patrz „Przeznaczenie”).

Czułość wejściowa to najniższy poziom średniej kwadratowej (RMS) sygnału na wejściu, przy którym przedwzmacniacz jest w stanie normalnie „odbierać” ten sygnał, prawidłowo go przetwarzać i wzmacniać. W związku z tym kompatybilność z przetwornikiem zależy bezpośrednio od tego wskaźnika: poziom sygnału z „głowy” nie powinien być niższy niż czułość wejściowa przedwzmacniacza gramofonowego.

Zauważ, że przetworniki MM są zauważalnie lepsze od MC pod względem mocy sygnału, dlatego próg wzmocnienia korektorów dla nich jest stosunkowo wysoki - zwykle około 4 - 5 mV. Jednocześnie istnieją korektory o wyższym „progu percepcji” - ponad 100 mW; muszą być połączone za pomocą specjalnych transformatorów podwyższających napięcie lub innego podobnego sprzętu.

Impedancja wejściowa przedwzmacniacza gramofonowego przy pracy z wkładką typu MM (patrz „Przeznaczenie”).

Impedancja wejściowa to rezystancja prądu zmiennego na wejściu Phono. To jeden z parametrów decydujących o kompatybilności przedwzmacniacza gramofonowego z konkretną przystawką. Ogólna zasada jest taka, że impedancja wejściowa korektora musi być większa niż impedancja wyjściowa przetwornika. A najpopularniejszy wzór do dokładnych obliczeń to „10:1”: impedancja wejściowa musi być 10 razy większa niż impedancja wyjściowa „głowy”. W niektórych sytuacjach optymalny może być również inny stosunek impedancji; punkty te są opisane bardziej szczegółowo w dedykowanych źródłach. Jednak w przypadku MM standardowa opcja to zaledwie 4,7 kΩ na główce i 47 kΩ na wejściu przedwzmacniacza gramofonowego.