Porównanie Norfin Forssa vs Time Eco TE-618 Picnic

Artykuły spożywcze można z grubsza podzielić na indywidualne i ogólne. Poszczególne elementy są przeznaczone do użytku przez jedną osobę, to właśnie liczbą takich urządzeń określa się liczbę osób, dla których przeznaczony jest zestaw (patrz wyżej). Ta odmiana obejmuje:

- Talerze. Zwykle odnosi się do małych i średnich talerzy (restauracje lub stołówki). Na tych talerzach można układać mięso, warzywa, różne przekąski i inne pokarmy stałe.

- Talerze są głębokie. Zgodnie z klasycznymi zasadami serwowania, głębokie miski nadają się do dań płynnych - zup, puree ziemniaczanego, płatków zbożowych itp. Jednak w naturze, w stosunkowo nieformalnym otoczeniu, można je z powodzeniem stosować jako pokarm stały. Co więcej, w niektórych przypadkach takie talerze są nawet wygodniejsze niż małe - wysokie boki zapobiegają wypadaniu kawałków jedzenia z talerza.

- Widelce. Tradycyjne widelce uniwersalne do różnych pokarmów stałych - oprócz kukurydzy stosuje się do tego specjalne urządzenia (patrz niżej). Aby ułatwić przenoszenie, mogą być mniejsze niż klasyczne jadalnie (odpowiadające widelcowi do przekąsek).

- widelce do kukurydzy. Specjalne widelce przeznaczone do jedzenia kukurydzy prosto z głowy. Mają niewielki rozmiar - około 10 - 15 cm długości całkowitej, z czego około połowa przypada na rączkę. Część ro...bocza jest najczęściej dwuzębna. Te widelce są zwykle używane parami: wbijają się w kaczan od końców i zamieniają się w uchwyty, za pomocą których można trzymać główkę kapusty i jeść z niej kukurydzę bez dotykania ziaren palcami. Jest to szczególnie wygodne w przyrodzie, gdzie nie zawsze można dokładnie umyć ręce.

- łyżki stołowe. Największa różnorodność łyżek używanych do jedzenia. Łyżki stołowe są przydatne do zup, płynnej owsianki i innych podobnych potraw. Z pewnymi poprawkami mogą być używane do stałych pokarmów, a także do gotowania i serwowania - na przykład mieszania sałatki i podawania jej na talerzach.

- Łyżeczki do herbaty. Małe łyżeczki, pierwotnie przeznaczone do mieszania herbaty lub kawy. Podczas pikników można je jednak wykorzystać na wiele innych sposobów – np. jako deser (na jagody, lody, jogurty) lub jako narzędzie do gotowania (przy dozowaniu soli, przypraw itp.).

- Noże stołowe. Tradycyjne noże stołowe różnią się od noży kuchennych zaokrąglonymi ostrzami bez wyraźnej krawędzi, a także tępym ostrzem. Aby nóż mógł ciąć, na krawędzi znajduje się specjalne nacięcie, które działa podobnie do piły. Takie narzędzie nie nadaje się do krojenia surowej żywności, ale dobrze radzi sobie ze smażonym lub pieczonym mięsem (niezbyt gęstym), rybami itp. Ponadto szerokie ostrze przydaje się do smarowania chleba masłem lub innymi podobnymi dodatkami. Jednak oprócz takich noży w zestawach piknikowych i grillowych często znajdują się tzw. noże. „Noże do steków”, z drewnianą lub plastikową rękojeścią, tradycyjnym ostrzonym ostrzem i zaostrzoną lub piłą krawędzią tnącą. Narzędzia te są przeznaczone do wydajnego krojenia twardego mięsa, z którym nie poradzi sobie klasyczny nóż stołowy.

- Szkła. Kieliszki wchodzące w skład zestawów piknikowych można z grubsza podzielić na kieliszki do wina i piwa. Charakterystyczną cechą okularów do wina jest obecność nogi ze stojakiem; ta noga może być dość długa i na ogół takie naczynia mają bardziej elegancki wygląd niż te piwne. Chociaż specyficzny design oczywiście może się różnić - często spotyka się szkła z krótką nóżką i dość obszerną, wysoką miską. Z kolei szkła do piwa w większości przypadków nie są wyposażone w nóżki, a ponadto tradycyjnie wykonuje się je z grubszego szkła (a dokładniej z tworzywa sztucznego) niż kieliszki do wina. Formalnie bardziej słusznie byłoby nazywać je kubkami lub szklankami (w zależności od tego, czy w konstrukcji jest uchwyt, czy nie), ale tradycyjnie nazwa „szkła” zakorzeniła się w takich naczyniach. Dodatkowo są szkła do piwa z nóżką.

- Szkła. Kieliszki klasyczne to uniwersalne naczynia na różne napoje, posiadające stosunkowo dużą objętość (zazwyczaj ok. 250-300 ml). Mają kształt cylindryczny lub zbliżony, chociaż są też dość nietypowe opcje; ale brak uchwytu jest obowiązkową cechą szkła. Zwróć uwagę, że takie naczynia są przeznaczone głównie do napojów bezalkoholowych, ale mogą być również przydatne do wina / piwa: chociaż takie napoje najlepiej spożywać z okularów, pod ich nieobecność szkła dobrze się sprawdzą.

- Szkła. Opakowania na napoje, charakteryzujące się niewielką pojemnością – około 50 – 70 ml, rzadziej do 100 ml. Używa się ich głównie do mocnych alkoholi: wódki, koniaku, różnych nalewek. Należy zauważyć, że zgodnie z „klasykami gatunku” zwyczajowo nazywa się szklankę małym naczyniem na nodze, ale w tym przypadku najczęściej mówimy o stosach - pojemnikach o podobnej objętości, bez nóg. Stosy są bardziej stabilne i bardziej praktyczne, gdy są używane na zewnątrz.

- Kubki. W tym przypadku mamy na myśli kubki „do herbaty i kawy” – cylindryczne naczynia z uchwytami o pojemności ok. 300 – 400 ml. Takie naczynia przydają się przede wszystkim do gorących napojów, choć w razie potrzeby można je również stosować jako doraźny zamiennik szklanek lub okularów (patrz wyżej).

- Serwetki. W tym przypadku chodzi o serwetki wielokrotnego użytku. Tradycyjnym sposobem używania takich serwetek jest zapinanie („układanie”) na klatce piersiowej lub kładzenie się na kolanach w celu ochrony ubrania przed zanieczyszczeniem podczas jedzenia (nawet najbardziej schludny zjadacz nie jest ubezpieczony od kłopotów, takich jak upadek kawałka tłustego jedzenia ). Mogą być również używane do wycierania twarzy i dłoni po jedzeniu, ale do tego jeszcze wygodniej jest używać jednorazowych serwetek papierowych.

Z kolei powszechna zastawa stołowa to:

- Nóż jest uniwersalny. Nóż kuchenny ogólnego przeznaczenia. Stosuje się go nie tyle podczas posiłków, co podczas gotowania i serwowania: wygodnie jest używać takiego noża do krojenia warzyw, chleba, szynki itp. Może być również używany jako nóż do mięsa w zestawach do grillowania (patrz „Do gotowania”).

- nóż szwajcarski. Początkowo nóż szwajcarski nazywany jest małym nożem składanym (niekoniecznie produkowanym w Szwajcarii), wyposażonym w różne akcesoria. Jednocześnie w zestawach piknikowych nazwa ta może oznaczać urządzenie o nieco innej konstrukcji, będącej bardziej uniwersalnym otwieraczem, uzupełnionym o składane ostrze noża. „Rękojeść” takiego „noża” jest zwykle wykonana z metalu, zapewnia szczelinę lub ząb do otwierania metalowych pokrywek, a także korkociąg. A ostrze przy otwieraniu butelek może przydać się do odcinania folii lub folii z szyjki.

- Deska do krojenia. Deska do krojenia różnych produktów spożywczych, takich jak warzywa, chleb, sery itp. Deski do krojenia dostarczane w zestawach piknikowych są zwykle stosunkowo niewielkie, ale nawet to wystarcza do ich przeznaczenia. Zestawy do grillowania mogą również zawierać pełnowymiarowe deski odpowiednie do krojenia kawałka mięsa na porcje do smażenia.

- Termos. Klasyczny termos to pojemnik z dobrą izolacją termiczną, która zapewnia długotrwałe zachowanie temperatury zawartości. Termosy dostarczane w zestawach piknikowych mają zwykle tradycyjną konstrukcję i są przeznaczone do różnych napojów. Taki pojemnik może być przydatny do przewożenia zapasu gorącej kawy lub herbaty w chłodne dni - lub odwrotnie, do przechowywania schłodzonego napoju w upale.

- zestaw do przypraw. Zestaw do przypraw, zwykle składający się z dwóch pojemników - na sól i pieprz. Najczęściej są to klasyczne solniczki i pieprzniczki, z otworami w górnej części, z których po odwróceniu wysypuje się zawartość.

- Obrus. Obrus do jadalni to duży kawałek materiału, który przykrywa stół w jadalni. Taki produkt chroni blat przed zabrudzeniem, a także pełni funkcję estetyczną: nawet prosty i niezbyt piękny stolik turystyczny z odpowiednim obrusem może nabrać bogatego i wyrafinowanego wyglądu. Uwaga, nie myl obrusu z pościelą/poduszką (patrz niżej): w tym przypadku mamy na myśli kawałek cienkiej tkaniny przeznaczonej na stół, a nie przeznaczonej do układania bezpośrednio na ziemi. Jednocześnie obrus można łatwo położyć na narzutę lub inną pościel, tworząc w ten sposób improwizowany stół.

- ręcznik. Niewielki ręcznik, który można wykorzystać np. do osuszenia rąk lub owoców po umyciu, przetarcia blatów, a nawet jako zaimprowizowana serwetka lub podszewka do jedzenia. Jednak ten przedmiot nie jest uważany za obowiązkowy na ucztę o charakterze, dlatego jest rzadkością.

Oprócz opisanych powyżej w zestawie mogą znajdować się inne artykuły spożywcze, na przykład:

- Zapalniczka. Zwykle mówimy o zapalniczce do palenia papierosów lub fajki, ale takie akcesorium może się również przydać do rozpalenia ogniska.
- Oddzielny korkociąg do otwierania butelek wina.
- Pojemniki na żywność, które umożliwiają wygodne pakowanie niektórych produktów.
- Wykałaczki do oczyszczania zębów z resztek jedzenia.
- Specjalny nóż do sera, zwykle z ząbkowanym ostrzem.
- Nóż do masła jest dość szeroki, czasem w ogóle bez ostrzenia.
- Metalowa bidon na mocne napoje alkoholowe.

Niektóre zestawy zawierają nawet karty do gry.

Materiał, z którego wykonane są dostarczane serwetki.

Należy pamiętać, że w każdym przypadku materiał serwetek stołowych jest wybierany w taki sposób, aby można je było normalnie używać zgodnie z ich przeznaczeniem. W rezultacie różnica między różnymi opcjami polega głównie na właściwościach oczyszczania i prania. Istnieją jednak również pewne różnice praktyczne.

- Bawełna. Naturalny materiał, który od dawna jest używany do produkcji serwetek, ale dziś nie stracił na popularności. Bawełna jest miękka, przyjemna w wyglądzie i dotyku oraz stosunkowo niedroga. Często jego „naturalność” jest również zapisana w meritum tego materiału, ale to kwestia czysto gustu i przekonań. Wśród wad można wymienić to, że włókna bawełniane łatwo wchłaniają brud i często do normalnego oczyszczania takie produkty muszą być prane w wysokiej temperaturze, co może prowadzić do skurczu. Jednak skurcz nie jest krytyczny w przypadku serwetek stołowych. Zwracamy również uwagę, że żywotność bawełny jest nieco niższa niż w przypadku materiałów syntetycznych, ale ponownie nie można tego przypisać poważnym wadom. Dzięki temu to właśnie ten materiał jest najszerzej stosowany w zestawach piknikowych.

- Poliester. Włókno syntetyczne znajdujące się w serwetkach stołowych znacznie rzadziej niż bawełna. Ta sytuacja wiąże się nie tylko z uprzedzeniami do materiałów syntetycznych (wielu uważa, że naturalne tkaniny są lepsze), ale także z dość praktycznymi punktami. Tak więc poliest...er jest raczej śliski i mniej przyjemny w dotyku niż ta sama bawełna. Taki materiał dobrze odpycha tłuszcz i wodę, co z jednej strony ułatwia czyszczenie i przyspiesza wysychanie, z drugiej zaś utrudnia wycieranie twarzy i dłoni po jedzeniu. W rezultacie serwetki poliestrowe nie zyskały dużej popularności.

- Polar. Specyficzny rodzaj tkaniny wykonanej z opisanego powyżej poliestru. Osobliwością polaru jest to, że w rzeczywistości jest to mikrofibra - materiał wykonany z bardzo cienkich, kilku mikronowych włókien. Dzięki temu polar ma kilka poważnych zalet w stosunku do klasycznej tkaniny poliestrowej: jest znacznie bardziej miękki w dotyku, doskonale wchłania wilgoć i brud, a przy tym jest łatwy w czyszczeniu i szybko schnie. Jednocześnie nawet na piknikach na serwetki stołowe takie właściwości nie są szczególnie wymagane, bawełna dobrze radzi sobie z głównymi zadaniami. Z tego powodu bardzo rzadko używa się polaru, głównie w dość specyficznych zestawach – np. indywidualne zestawy „obiadowe” dla wędkarzy: podczas łowienia bardzo przydatny może się okazać materiał dobrze wchłaniający wilgoć i szybko schnący.

Objętość robocza opakowania, w którym dostarczany jest zestaw piknikowy/grillowy.

Parametr ten jest wskazany dla plecaków i toreb (patrz „Formularz”). Objętość robocza zwykle oznacza nie całkowitą objętość, ale pojemność dodatkowej kieszeni (patrz wyżej). Określa ona ilość ładunku - przede wszystkim żywności - który oprócz głównej zawartości (kuchnia i zastawa stołowa) można umieścić w torbie lub plecaku.

Wybierając według tego wskaźnika należy pamiętać, że dodatkowa kieszeń może mieć inny kształt – odpowiednio modele o tej samej objętości mogą znacznie różnić się rzeczywistymi możliwościami. Np. w plecakach można zrobić dodatkową komorę na płasko, „na całe plecy”, a nawet małego melona może być tam trudno zmieścić, natomiast w torbach zwykle nie sprawia to problemów.

W takim przypadku z reguły podana jest całkowita waga gotowego do transportu zestawu wraz ze wszystkimi akcesoriami i opakowaniem. Pozwala to ocenić, jak wygodny będzie dany zestaw w transporcie. Zwróć uwagę, że wiele wysokiej jakości materiałów waży stosunkowo dużo - na przykład blachy stalowe (patrz wyżej) są znacznie cięższe niż plastikowe. Jeśli jednak nie planujesz nosić zestawu daleko – na przykład, jeśli kupisz go na „zbieranki” na podwórku własnego domu lub na wypady za miasto samochodem – możesz zignorować wagę.