Porównanie Xiaomi Mi VR vs Xiaomi Mi VR Play 2

Modele telefonów komórkowych, z którymi początkowo kompatybilne są okulary odpowiedniego typu (patrz „Przeznaczenie”).

Parametr ten jest wskazywany dla modeli oryginalnie stworzonych do konkretnych smartfonów — najczęściej zaawansowanych modeli flagowych; takie okulary mogą nie być kompatybilne z innymi gadżetami. To, z jednej strony, ogranicza ich użycie; z drugiej strony, projekt może przewidywać różne specyficzne możliwości, które są dostępne tylko dzięki ścisłej integracji z konkretnym smartfonem.

Zwróć też uwagę, że specyfikacje mogą wskazywać na kompatybilność nie ze ściśle określonym modelem, ale z całą linią - na przykład iPhone'em. W takich przypadkach warto wyjaśnić, do jakich urządzeń z linii przeznaczone są okulary; najłatwiej to sprawdzić na podstawie danych o maksymalnej przekątnej (patrz wyżej).

Obecność w okularach czujnika reagującego na zbliżanie się do twarzy użytkownika.

Podobny czujnik służy do automatycznego przełączania między trybem pracy a trybem czuwania: na przykład, gdy użytkownik zdejmuje okulary, czujnik wyłącza wbudowane ekrany (lub telefon, jeśli jest podłączony do okularów za pomocą złącza), oszczędzając energię baterii i zasoby sprzętu, a po założeniu włącza okulary dla pełnej funkcjonalności.

W dostarczanym zestawie okularów jest zawarty kontroler — dodatkowe urządzenie sterujące.

Konstrukcja i funkcjonalność takiego akcesorium mogą się różnić. Najpopularniejszą opcją są więc wyspecjalizowane kontrolery do gier charakterystycznego typu — uchwyt z analogową dźwignią i przyciskami. Mogą być dwa takie uchwyty na raz, pod obiema rękami; w niektórych modelach są również używane do sterowania gestami. Ruchy rąk mogą być śledzone zarówno przez czujniki w samych kontrolerach, jak i przez kamery na okularach. Są też prostsze rozwiązania – na przykład przenośne gamepady czy piloty do sterowania odtwarzaniem wideo.

Główny materiał użyty w konstrukcji obudowy.

— Tworzywo sztuczne. Dzięki stosunkowo niskim kosztom tworzywo sztuczne jest jednocześnie dość praktyczne, lekkie, łatwe w obróbce i ogólnie dobrze nadaje się do okularów wirtualnej rzeczywistości. Materiał ten jest najpopularniejszy we współczesnych okularach, znajduje się w modelach ze wszystkich półek cenowych - od niższej do najwyższej. Pamiętaj, że rzeczywista jakość tworzywa sztucznego może się różnić, zależy to również w znacznym stopniu od ceny.

— Tektura. Okulary wykonane z klasycznej tektury - grubego papieru. Główną zaletą tego materiału jest jego niezwykle niski koszt – nawet niższy niż tworzywa sztucznego. Obudowa zazwyczaj dostarczana jest w stanie zdemontowanym, przed użyciem należy ją w specjalny sposób złożyć; jednak dla niektórych użytkowników jest to również zaleta, ponieważ praca z „konstruktorem” zapewnia dodatkowe zainteresowanie. Ponadto tektura jest uważana za materiał „przyjaźniejszy dla środowiska” i łatwiejszy do recyklingu. Z drugiej strony wytrzymałość i sztywność takich obudów jest bardzo niska, łatwo się odkształcają i wymagają ostrożnego obchodzenia się. A komfort użytkowania jest bardzo warunkowy: zwykle nie ma miękkich podkładek w miejscach kontaktu z twarzą, krawędź tektury przylega bezpośrednio do skóry. W rezultacie materiał ten rozpowszechnił się tylko w okularach do telefonów komórkowych (patrz „Źródło...sygnału”), stworzonych jako niezwykle proste i niedrogie rozwiązania.

— Tkanina. Okulary z obudową wykonaną z grubej tkaniny. Takie obudowy są stosunkowo niedrogie, choć znacznie droższe niż, powiedzmy, z tektury (patrz wyżej). Z kolei okulary wykonane z tkaniny są znacznie pewniejsze i jednocześnie wygodniejsze – w szczególności prawie zawsze posiadają miękkie wstawki w miejscach kontaktu z głową, a sama powierzchnia tkaniny jest przyjemna w dotyku. Większość tych modeli jest przeznaczona do telefonów komórkowych (patrz „Źródło sygnału”), natomiast projekt może zawierać oryginalne części – na przykład „kieszonkę” na telefon komórkowy, zapinaną na zamek błyskawiczny. Zwróć też uwagę, że sama tkanina wygląda interesująco nawet w neutralnych kolorach, a opcje projektowania mogą być bardzo nietypowe - na przykład dżins, kamuflaż, jasny haft itp. Z niedociągnięć warto zwrócić uwagę na wrażliwość tkaniny na zabrudzenia – podczas gdy możliwość zdjęcia i prania górnej powłoki nie jest obowiązkowa dla takich gadżetów.