Porównanie Nitecore Intellicharger i2 v.2 vs Nitecore Digicharger D2

Technologia baterii, z którą ładowarka jest kompatybilna. Nowoczesne akumulatory mogą być produkowane przy użyciu różnych technologii, z których każda ma swoją własną charakterystykę i wymagania dotyczące procedury ładowania; dlatego do konkretnego akumulatora warto wybrać ładowarkę, której zgodność z odpowiednią technologią jest wyraźnie określona.

- Ni-Cd. Akumulatory niklowo-kadmowe to jedne z najstarszych typów ładowalnych ogniw. Mimo to nadal są powszechnie stosowane – w szczególności akumulatory Ni-Cd są uważane za optymalne dla urządzeń o stosunkowo wysokich prądach poboru i podwyższonych wymaganiach dotyczących niezawodności. Akumulatory te są odporne na niskie temperatury, łatwe do przechowywania, niezawodne i bezpieczne. Jedną z głównych wad tej technologii jest „efekt pamięci”: pojemność akumulatora zmniejsza się po naładowaniu bez całkowitego rozładowania. Jednak ten punkt wiąże się bardziej z funkcjami kontrolerów ładowania, a nie z samą technologią, a zastosowanie zaawansowanych kontrolerów może zredukować go prawie do zera. Ale jednym z jednoznacznych niedociągnięć można wymienić „nieprzyjazność dla środowiska” zarówno samych akumulatorów, jak i ich produkcji.

- Ni-Mh. Ogniwa niklowo-metalowo-wodorkowe powstały w celu ulepszenia opisanego powyżej niklowo-kadmowego. Twórcom udało się osiągnąć wyższą pojemność (przy tym samym rozmiarze baterii), dodatkowo ogniwa Ni-Mh są przyjazne dla środowiska i całkowicie pozbawione efektu pamięci, nawet pr...zy zastosowaniu najprostszych kontrolerów ładowania. Wadami tej opcji, w porównaniu z Ni-Cd, są stosunkowo niska odporność na mróz, krótsza żywotność oraz trudniejsze warunki przechowywania, zwłaszcza długoterminowego.

- Ni-Zn. Technologia, która jest w tym samym wieku co Ni-Cd i również przetrwała do dziś. Ogniwa niklowo-cynkowe charakteryzują się większą pojemnością niż inne akumulatory „niklowe”, a także wyższym napięciem, które ponadto utrzymuje się na poziomie roboczym prawie do wyczerpania ładunku. Ta ostatnia jest szczególnie wygodna w przypadku aparatów cyfrowych - ta technika jest dość wymagająca pod względem napięcia. Niemniej jednak z wielu powodów technologia Ni-Zn nie zyskała dużej popularności. Głównym z tych powodów jest krótki okres użytkowania (około 300 - 400 cykli ładowania-rozładowania).

- Litowo-jonowy. Rodzaj baterii, powszechnie znany przede wszystkim z przenośnych urządzeń elektronicznych takich jak smartfony czy odtwarzacze muzyki, ale ostatnio z powodzeniem wykorzystywany w innych rodzajach technologii. Akumulatory litowo-jonowe łączą dobrą pojemność z kompaktowością, ładują się dość szybko i nie mają „efektu pamięci”. Ich główne wady to wysoki koszt, słaba przydatność do pracy w niskich temperaturach oraz pewne prawdopodobieństwo pożaru podczas przeciążeń i awarii.

- LiFePO4. Odmiana opisanych powyżej akumulatorów Li-Ion, tzw. „Fosforan litowo-żelazowy”. Przewagi takich ogniw nad klasycznymi litowo-jonowymi to przede wszystkim stabilne napięcie rozładowania (aż do wyczerpania energii), wysoka moc szczytowa, długa żywotność, odporność na niskie temperatury, stabilność i bezpieczeństwo. Ponadto, dzięki zastosowaniu żelaza zamiast kobaltu, takie akumulatory są również bezpieczniejsze w produkcji i łatwiejsze w utylizacji. Jednocześnie są zauważalnie gorsze od litowo-jonowych pod względem pojemności.

- IMR. Skrót ten jest używany dla akumulatorów litowo-jonowo-manganowo-tlenkowych, innej odmiany technologii litowo-jonowej; znaleziono również oznaczenie LiMn. Udoskonalenia wprowadzone w tej wersji to między innymi stabilność temperaturowa (zmniejszone ryzyko zapłonu w przypadku awarii), trwałość i niskie współczynniki samorozładowania (to drugie upraszcza długoterminowe przechowywanie). Jednocześnie dla wielu akumulatorów IMR deklaruje się kompatybilność ze standardowymi „ładowarkami” do ogniw litowo-jonowych, jednak nadal najlepiej jest używać specjalistycznych urządzeń (zwłaszcza ze względu na niską rezystancję wewnętrzną i zwiększone ryzyko nadmiernego rozładowania).

Sposób sygnalizacji pracy, czyli typ powiadomień, przewidziany w konstrukcji ładowarki.

— LED. Wskaźniki LED mogą przekazywać komunikaty poprzez włączanie i wyłączanie, miganie z określoną częstotliwością i zmianę kolorów. Są tańsze niż wyświetlacze (patrz niżej) i są bardziej widoczne z daleka, jednak mniej informacyjne i bardziej ograniczone w swoich możliwościach.

— Wyświetlacz. Ładowarki mają tendencję do używania prostych wyświetlaczy LCD. Jednak nawet takie ekrany są znacznie bardziej informacyjne i naoczne niż wskaźniki LED. Na wyświetlaczu mogą być wyświetlane różnorodne informacje w formie wygodnej dla percepcji: użytkownik nie musi pamiętać, co oznacza to lub inne światełko, natychmiast widzi określoną wiadomość, na przykład „Ładowanie zostało zakończone ”. Co prawda taka wygoda obchodzi się znacznie drożej.

Ładowarki z wtyczką do podłączenia do gniazdka na końcu kabla sieciowego. Modele z wtyczką na przewodzie zapewniają swobodę umieszczania „ładowarki” (zwłaszcza w ciasnej wolnej przestrzeni w pobliżu gniazdka). Aby kabel nie plątał się pod ręką, w wielu modelach jest zdejmowany, co ułatwia przechowywanie ładowarki.