Rodzaj
-
Normalny. Ta kategoria obejmuje wszystkie karty dźwiękowe, które nie mają wyraźnej specjalizacji i nie należą do żadnego z typów opisanych poniżej. Z reguły mają zestaw cech poziomu początkowego lub średniego i są przeznaczone do prostych codziennych zadań: słuchania muzyki i dźwięku gry przez zwykłe głośniki lub słuchawki, komunikowania się w Internecie za pomocą mikrofonu itp. Konwencjonalne karty dźwiękowe są wyposażone zarówno w przetworniki cyfrowo-analogowe, jak i analogowo-cyfrowe, mogą być zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne.
-
Audiofilski (Hi-Fi). Karty dźwiękowe przeznaczone dla miłośników dźwięku wysokiej jakości; mogą być również przydatne dla profesjonalistów, którzy zajmują się profesjonalnym przetwarzaniem dźwięku i potrzebują najdokładniejszej reprodukcji odbieranego sygnału. W związku z tym modele tego typu wyróżniają się wysoką jakością wykonania, zaawansowanymi komponentami, a także obecnością dodatkowego wyposażenia, bogactwem interfejsów i zaawansowanymi opcjami dostosowywania (zarówno oprogramowania, jak i sprzętu, w tym nawet możliwością wymiany poszczególnych elementów obwodu). Jednak takie karty kosztują odpowiednio.
-
Gry. Karty dźwiękowe pierwotnie stworzone jako komponenty do zaawansowanych systemów do gier. W związku z tym głównym celem takich modeli jest wysokiej jakości transmisja dźwięku z gry, w tym. trójwymiarowy i wiel
...okanałowy. Zazwyczaj karty dźwiękowe do gier są wyposażone w zaawansowane przetworniki cyfrowo-analogowe i obsługują różne specjalne standardy (patrz poniżej); dodatkowo mogą posiadać dodatkowe wyposażenie, takie jak moduły zdalnego sterowania (patrz niżej). Zdecydowana większość tego typu modeli jest wykonana wewnętrznie, ale często mają dość oryginalny design (co przyda się entuzjastom modowania, którzy korzystają z przezroczystych etui).
- DAC. Skrót oznaczający przetwornik cyfrowo-analogowy. Zwykle termin ten oznacza element składowy karty dźwiękowej, ale w tym przypadku mamy na myśli odrębny typ kart dźwiękowych, którego cechą wyróżniającą jest brak przetwornika analogowo-cyfrowego (ADC). W związku z tym przetworniki cyfrowo-analogowe mogą jedynie przesyłać dźwięk z komputera do słuchawek, głośników itp. i nie można ich używać do digitalizacji dźwięku z mikrofonu lub innego zewnętrznego źródła sygnału. Zwróć uwagę, że ta kategoria obejmuje różnorodne modele - od najprostszych przejściówek „USB-słuchawki”, wielkości „pamięci flash”, po zaawansowane rozwiązania klasy audiofilskiej.
- Interfejs audio. Swego rodzaju przeciwieństwo opisanego powyżej przetwornika cyfrowo-analogowego: interfejsy audio przeznaczone są przede wszystkim do digitalizacji dźwięku dochodzącego do wejścia (na przykład z mikrofonu lub gitary elektrycznej). W związku z tym nie tylko są one koniecznie wyposażone w przetworniki analogowo-cyfrowe - z reguły te ADC mają bardzo zaawansowane właściwości i szerokie możliwości regulacji dźwięku (w niektórych modelach przewidziano do tego nawet przełączniki sprzętowe). Jednocześnie interfejsy audio mogą pracować w trybie konwersji dźwięku cyfrowego na analogowy (innymi słowy, aby wyprowadzić dźwięk na słuchawki / głośniki). Koszt takich urządzeń jest zwykle dość wysoki, więc kupowanie ich ma sens tylko dla tych, którzy planują dużo pracować z nagrywaniem dźwięku.Układ audio
Marka układu audio zainstalowanego w karcie dźwiękowej.
Układ audio jest jedną z najważniejszych części karty dźwiękowej, swego rodzaju „sercem” całego układu i to od jego specyfikacji w dużej mierze zależy jakość dźwięku i inne możliwości konkretnego modelu. Znając markę układu, możesz łatwo znaleźć na nim różne informacje - oficjalną specyfikację, wyniki testów, recenzje itp. - i na tej podstawie wyciągnąć wniosek, na ile ta karta dźwiękowa jest w stanie spełnić Twoje wymagania. Oczywiście w przypadku zwykłych kart dźwiękowych (patrz „Rodzaj”) nie ma potrzeby zagłębiać się w takie szczegóły, lecz przy wyborze modelu gamingowego lub audiofilskiego mogą być one bardzo przydatne.
Do iPhone/iPod/iPad
Możliwość wykorzystania karty dźwiękowej do bezpośredniego odtwarzania z urządzeń przenośnych Apple – iPodów, iPhonów i iPadów. W takim przypadku połączenie odbywa się za pośrednictwem zastrzeżonego interfejsu; poprawia to nie tylko jakość dźwięku, ale także zapewnia dodatkowe funkcje (na przykład możesz przełączać ścieżkę nie w samym gadżecie, ale za pośrednictwem systemu sterowania kartą dźwiękową, co często jest wygodniejsze). Karta dźwiękowa z tą funkcją może być bardzo przydatna, jeśli planujesz często słuchać muzyki
z urządzeń Apple.
Maks. częstotliwość próbkowania
Najwyższa częstotliwość próbkowania zapewniana przez przetwornik cyfrowo-analogowy (DAC) karty dźwiękowej. Aby uzyskać więcej informacji na temat roli przetwornika cyfrowo-analogowego, patrz „Rozdzielczość bitowa” powyżej. Tutaj zauważamy, że jakość jego pracy zależy bezpośrednio od częstotliwości próbkowania: im wyższa, tym mniej zniekształceń występuje przy konwersji dźwięku.
Zwykle w kartach dźwiękowych obowiązują standardowe wartości maksymalnej częstotliwości próbkowania:
44.1 kHz - odpowiada jakości dźwięku płyty Audio CD;
48 kHz - DVD;
96 kHz — DVD-Audio 5.1;
192 kHz - DVD-Audio 2.0 (z wielu powodów dźwięk dwukanałowy ma wyższą częstotliwość próbkowania niż wielokanałowy);
384 kHz.
Inną specyficzną kwestią jest to, że jakość dźwięku odtwarzanego na komputerze nie może być wyższa niż możliwości karty dźwiękowej. Innymi słowy, jeśli plik audio został nagrany z wyższą częstotliwością próbkowania niż może zapewnić karta dźwiękowa, jego jakość dźwięku ulegnie pogorszeniu: na przykład na karcie 44.1 kHz nawet dźwięk DVD-Audio będzie brzmiał jak płyta Audio CD. Dlatego jeśli chcesz w pełni cieszyć się dźwiękiem wysokiej jakości, warto wybrać model o wysokiej częstotliwości próbkowania.
Stosunek sygnału do szumu
Parametr ten określa stosunek „czystego” dźwięku wytwarzanego przez przetwornik cyfrowo-analogowy na wyjściu do wszystkich szumów zewnętrznych. Jest on więc dość wyraźnym wskaźnikiem czystości dźwięku. Ze względu na stosunek sygnału do szumu DAC współczesne karty dźwiękowe można podzielić w następujący sposób:
do 90 dB — poziom początkowy;
90-100 dB — średni poziom, zaawansowane modele "domowe";
ponad 100 dB - poziom profesjonalny.
Rozdzielczość bitowa
Szerokość bitowa przetwornika analogowo-cyfrowego (ADC) karty dźwiękowej. ADC to moduł, który koduje analogowy sygnał audio do formatu cyfrowego; to on jest odpowiedzialny za przesyłanie dźwięku „do komputera” – na przykład przez mikrofon podczas komunikacji przez Skype lub z przystawki gitarowej podczas nagrywania utworu. Głębia bitowa jest jednym z głównych parametrów opisujących jakość działania przetwornika ADC: im wyższa, tym mniej zniekształceń zostanie wprowadzonych do zdigitalizowanego dźwięku i tym wyższa będzie maksymalna możliwa jakość jego nagrania. Oczywiście właściwości faktycznie nagranego dźwięku będą zależeć od wielu innych punktów (używany sprzęt, oprogramowanie, ustawienia, format pliku itp.), ale do nagrywania wysokiej jakości na pewno potrzebny będzie dobry przetwornik ADC.
Pojemność
16-bitowa jest uważana za całkiem wystarczającą do codziennego użytku, jednak nawet dość proste modele kart dźwiękowych coraz częściej zdobywają
24-bitowe przetworniki ADC.
Maks. częstotliwość próbkowania
Najwyższa częstotliwość próbkowania, jaką może zapewnić przetwornik analogowo-cyfrowy (ADC) karty dźwiękowej przy digitalizacji dźwięku. Nie wchodząc w szczegóły można powiedzieć, że rola tego parametru jest niemal całkowicie analogiczna do rozdzielczości bitowej opisanej w powyżej. A jego standardowe wartości występujące we współczesnych kartach dźwiękowych odpowiadają następującym wskaźnikom jakości dźwięku:
44,1 kHz — płyta audio CD;
48 kHz — DVD
96 kHz — DVD-Audio 5.1
192 kHz - DVD-Audio 2.0 (z wielu powodów dźwięk dwukanałowy ma wyższą częstotliwość próbkowania niż wielokanałowy), najwyższa częstotliwość we współczesnych kartach dźwiękowych klasy konsumenckiej.
mini Jack (3.5 mm)
Liczba wejść w konstrukcji karty dźwiękowej, wykorzystujących złącza mini-Jack 3,5 mm. Złącze to, zwykle używane do przesyłania sygnału analogowego, jest jednym z najpopularniejszych we współczesnym sprzęcie audio. Mówiąc o wejściach, warto zauważyć, że większość mikrofonów komputerowych jest zaprojektowana do podłączenia właśnie do gniazda 3.5 mm; dotyczy to również poszczególnych wtyczek mikrofonowych w zestawach słuchawkowych. Jednocześnie konkretne przeznaczenie mini-jack w różnych kartach dźwiękowych może być inne; ponadto w niektórych modelach to samo gniazdo można przekonfigurować, a nawet zmienić jego przeznaczenie (z wejścia na wyjście i odwrotnie). Szczegóły te z reguły są określone w specyfikacji.
Za pomocą prostego adaptera można również podłączyć wtyk 6.35 mm (Jack) do gniazda 3.5 mm.
Jack (6.35 mm)
Liczba wejść w konstrukcji karty dźwiękowej wykorzystujących złącza w standardzie Jack 6,35 mm. Złącze to jest pod wieloma względami podobne do opisanego wyżej mini-jacka 3,5 mm (i jest z nim kompatybilne poprzez najprostszy adapter), jednak ze względu na większe rozmiary słabo nadaje się do przenośnej elektroniki. Z drugiej strony, w standardzie 6,35 mm łatwiej jest zaimplementować trzykanałowy schemat połączeń i zapewnić zbalansowaną transmisję sygnału (więcej szczegółów w „XLR”), co jest często wymagane w profesjonalnej pracy audio. Dlatego złącza tego typu są dość popularne w zaawansowanej technologii stacjonarnej, gdzie niezawodność połączenia i jakość sygnału są ważniejsze niż kompaktowość. Wejście Jack może być używane do różnych celów, co jest zwykle wskazane w charakterystyce; jednak sama jego obecność z reguły świadczy o dość wysokiej klasie karty dźwiękowej.
Zwróć uwagę, że w zbalansowanych modelach XLR (patrz poniżej) wejście 6,35 mm może być wbudowane bezpośrednio w złącze XLR; w takich przypadkach interfejsy te nie mogą być używane jednocześnie.
