Porównanie Vertagear Triigger 350 vs Dxracer Drifting OH/DJ188

Największą wagę, jaką gwarantuje wytrzymanie krzesła podczas regularnego użytkowania - innymi słowy maksymalna waga osoby siedzącej, która pozwala na ciągłe użytkowanie produktu w trybie normalnym bez obawy o nieoczekiwaną awarię. Należy pamiętać, że wiele modeli jest w stanie bez problemu tolerować krótkotrwałą nadwagę, jednak w żadnym wypadku nie warto przeciążać konstrukcji (a tym bardziej wykorzystywać na stało): obciążenia nieprzywdziane znacznie zwiększą jej zużycie i awaria może nastąpić w najbardziej nieoczekiwanym momencie.

Wysokość oparcia fotela; w przypadku modeli ze zmienną wysokością oparcia z reguły podawana jest maksymalna wartość.

Wysokość oparcia mierzona jest od siedziska do górnej krawędzi. W istocie jest to wysokość podparcia dla pleców. W niektórych sytuacjach wskaźnik ten można zignorować – na przykład, jeśli fotel jest przeznaczony dla gości, a rola oparcia w nim jest czysto symboliczna. Jeśli jednak często i długo siedzisz na fotelu, ten szczegół również należy wziąć pod uwagę. Najlepiej wypróbować kilka foteli „na żywo” i przekonać się, jaka wysokość oparcia jest dla Ciebie najwygodniejsza. Jeśli nie jest to możliwe, warto zdecydować, do którego miejsca na ciele powinno sięgać oparcie (do łopatek, do podstawy szyi itp.) i zmierzyć na jakiej wysokości od siedziska znajduje się ten obszar w pozycji siedzącej. A jeśli potrzebujesz specjalnego podparcia dla tyłu głowy, warto wybierać spośród modeli wyposażonych w zagłówki.

Oparcie jest uważane za wysokie gdy ma wysokość co najmniej 65 cm, dzięki takim wymiarom fotel zapewnia oparcie prawie na całe plecy siedzącej osoby, a często także na tył głowy. Jednocześnie należy pamiętać, że nie każde wysokie oparcie to zagłówek.

Szerokość oparcia w okolicy ramion zamierzonego użytkownika.

Aby maksymalnie odchylić się na oparcie, szerokość ta nie powinna być mniejsza niż rzeczywista szerokość ramion użytkownika. Jednocześnie dla mniej lub bardziej komfortowego użytkowania wystarczy mniejsze oparcie - w przybliżeniu odpowiadające szerokości pleców w okolicy barków (pomiędzy zewnętrznymi krawędziami łopatek). W każdym razie parametr ten jest z jednej strony drugorzędny, a z drugiej bardzo subiektywny. Oznacza to, że w większości przypadków nie można zwracać na to szczególnej uwagi, jednak jeśli już zdecydowałeś się na wybór najbardziej odpowiedniego rozmiaru mebla, lepiej nie mierzyć własnych pleców, ale przetestować kilka krzeseł i eksperymentalnie określić najbardziej dogodny rozmiar.

Wymiary siedziska zamontowanego w krześle są przedstawione w szerokości i głębokości (od tyłu do przedniej krawędzi). W przypadku modeli o zmiennej głębokości (patrz „Regulacje”) maksymalna wartość jest brana pod uwagę, gdy siedzisko jest całkowicie przesunięte do przodu.

Większość nowoczesnych foteli jest przeznaczona dla przeciętnej osoby dorosłej, więc osoby o dużej lub odwrotnie miniaturowej budowie powinny zwracać uwagę na rozmiar. W szerokości za średnią uważa się 45-55 cm, najwęższe modele mają do 40 cm szerokości, w najszerszych może przekraczać 60 cm. Podobnie głębokość mniejszą niż 40 cm uważa się za małą, do 60 cm - za średnią, powyżej 60 cm - za dużą.

Wysokość siedziska od podłogi. Za optymalny wzrost dla osoby o średnim wzroście uważa się 40 - 50 cm, ale punkt ten jest w dużej mierze subiektywny, a komfort fotela dla konkretnego użytkownika silnie zależy od jego preferencji i budowy ciała. W związku z tym wiele modeli ma możliwość zmiany wysokości w pewnym zakresie (patrz „Regulacje”). Do wyboru najlepiej "na żywo" określić, na jakiej wysokości wygodnie siedzisz i znaleźć model o odpowiednich cechach.

Rodzaj mechanizmu, który zapewnia różne regulacje (patrz poniżej).

— Stały kontakt. Mechanizm zaprojektowany tak, aby zapewnić stały kontakt pleców osoby siedzącej z oparciem krzesła. W związku z tym regulacje dostępne podczas korzystania z niego dotyczą tylko pleców, ale lista takich regulacji jest dość obszerna: w wysokości, pochyleniu i głębokości oparcia. Jednocześnie stały kontakt znajdujemy głównie w niedrogich modelach krzeseł.

— Dowolny. Znany również jako stały mechanizm podparcia pleców. Kolejna dość prosta opcja, dotycząca jedynie regulacji oparcia krzesła. Oparcie i siedzenie w takich modelach są połączone elastyczną plastikową osłoną, która zawiera sprężynę; dzięki specjalnej śrubie można zmienić stopień ściśnięcia sprężyny, dostosowując w ten sposób stopień sztywności pochylenia.

— Tilt (huśtawka). Znany również jako Top Gun. Mechanizm zapewniający możliwość pochylenia się w przód i w tył, a także regulację sztywności huśtawki; ponadto w większości przypadków przewiduje również regulację wysokości siedziska zgodnie z opisaną powyżej zasadą piastra. Pokrętło regulacyjne odpowiada za dwie funkcje - sterowanie podnośnikiem i blokadą wychylenia; sztywność wychylenia jest zwykle kontrolowana oddzielnie. Ten typ mechanizmu zakłada sztywno połączone oparcie i siedzisko.

— Deep Tilt(głęboki s...wing). Odmiana mechanizmu przechylania (patrz odpowiedni punkt), zapewniająca, jak sama nazwa wskazuje, możliwość głębszego wychylenia. Mówiąc najprościej, w takim krześle można bardzo mocno odchylić się do tyłu, praktycznie się położyć. Ale siedzisko i oparcie w takich modelach są nadal sztywno połączone ze sobą, a mocowanie jest zapewnione tylko w jednej pozycji - pionowej (pracującej).

Opcja ta jest typowa głównie dla produktów ze średniego i wyższego przedziału cenowego.

— Freelock . Podobnie jak opisany powyżej Tilt, mechanizm ten zapewnia swobodne kołysanie i regulowaną sztywność. W takich krzesłach nie przewidziano jednak mocowania w jednej pozycji - z drugiej strony oparcie w nich nie ma sztywnego połączenia z siedziskiem i można je osobno regulować na wysokość i nachylenie.

— Multiblok. W rzeczywistości – ulepszona i rozszerzona wersja powyższego Tilta. Multibloki nie tylko pozwalają na bujanie i regulację sztywności huśtawki, ale również dają możliwość mocowania krzesła w czterech pozycjach (zamiast jednej). Ponadto zazwyczaj wyposażone są w tzw. „antyszok-efektem”: po odblokowaniu nachylenie krzesła nie zmienia się samoczynnie, w tym celu trzeba trochę wysiłku. Zapobiega to szarpnięciu i uderzeniom w ciało osoby siedzącej podczas odłączania mocowań.

— AnyFix. Rodzaj mechanizmu wahadłowego, który pozwala zamocować fotel w dowolnej pozycji - i to nie tylko w pozycjach określonych przez producenta, jak to ma miejsce w przypadku Tilt i multibloków (patrz wyżej). Zapewnia maksymalną swobodę regulacji nachylenia, ale jest dość drogi.

— MultiFix. Kolejny, wraz z AnyFix, rodzaj mechanizmu przechylania, który pozwala na zamocowanie krzesła w dowolnej pozycji pośredniej. W rzeczywistości z punktu widzenia użytkownika mechanizmy te zasadniczo różnią się jedynie nazwą. W związku z tym zalety i wady „multifixów” są takie same: z jednej strony łatwo jest ustawić, z drugiej strony wyższy koszt niż na przykład w przypadku „tilt”. Należy również pamiętać, że siedzisko i oparcie w tych krzesłach są zwykle sztywno połączone i przechylają się razem.

— Synchromechanizm. Nazwa tego mechanizmu wynika z faktu, że oparcie i siedzisko w nim są zsynchronizowane w szczególny sposób: podczas pochylenia nie wyginają się równomiernie, ale w proporcji 2:1. Uważa się, że zapewnia to anatomicznie optymalne dopasowanie do pozycji ludzkiego ciała po odchyleniu do tyłu. Ponadto takie mechanizmy zwykle mają kilka stałych pozycji przechyłu, ustawienie sztywności wychylenia i system przeciwwstrząsowy (opisany szczegółowo w punkcie Multiblock powyżej). Opcja ta jest uważana za jedną z najbardziej odpowiednich dla wysokiej jakości krzeseł „menedżerskich” (patrz „Przeznaczenie”).

— Asynchroniczny. Mechanizm asynchroniczny zakłada obecność oparcia i siedziska, które mogą zmieniać nachylenie samodzielnie od siebie; z reguły zarówno w obu przypadkach przewiduje się kilka stałych przepisów. Takie konstrukcje dają spore możliwości personalizacji pod indywidualne preferencje, ale sama personalizacja nie jest tak wygodna jak w większości zaawansowanych mechanizmów opisanych powyżej.

— Piastra. Jeden z najprostszych mechanizmów, spotykany głównie w modelach budżetowych. Umożliwia zmianę tylko wysokości siedziska. Działanie mechanizmu opiera się na działaniu podnośnika - szczelnego zbiornika z tłokiem, do którego pod wysokim ciśnieniem pompowany jest gaz. Podnośnik gazowy znajduje się w słupku podporowym krzesła, pod siedziskiem, a za regulację odpowiada uchwyt, znajdujący się zwykle z boku tego słupka, w zasięgu osoby siedzącej. Naciśnięcie tego uchwytu odblokowuje uchwyt, a fotel można regulować według potrzeb - podnieś i pozwól podnośnikowi gazowemu podepchnąć siedzisko do góry lub popchnij je i obniż wysokość. Po zwolnieniu uchwytu siedzisko zostaje zablokowane w zaprogramowanej pozycji. Podnośniki gazowe są często używane w połączeniu z innymi opcjami opisanymi poniżej, a typ piastra obejmuje tylko konstrukcje, które nie mają innych mechanizmów regulacji - głównie krzesła niższej półki cenowej.

— React. Mechanizm opracowany przez «Legett&Platt»; specyfiką Reacta jest to, że łączy on huśtawkę oparcia z ruchem siedziska do przodu i do tyłu. Zapewnia to, zdaniem twórców, najwygodniejszy, a zarazem naturalny ruch obudowy podczas bujania. Kolejną ciekawostką jest to, że React nie wymaga ręcznego dostosowywania do wagi użytkownika, sam mechanizm reguluje siłę potrzebną do poruszania. Stałych pozycji jest zwykle aż 8. Krzesła z takim mechanizmem mogą przypominać modele dla personelu (patrz „Przeznaczenie”) - w szczególności mają wyraźnie oddzielone oparcie i siedzisko - jednak przy wszystkich swoich zaletach React nie jest tani, przez co w końcu jest bardziej przeznaczony dla menedżerów.

— Relaxing Active System. Kolejny wysokiej klasy mechanizm „anatomiczny”, zaprojektowany z myślą o najbardziej komfortowym i naturalnym kołysaniu; stosowany głównie w meblach firmy Elano. Podobnie jak w React, łączy w sobie huśtawkę oparcia z ruchem siedziska do przodu i do tyłu; dodatkowo można również przewidzieć, że nachylenie zagłówka zależy od nachylenia oparcia. Jednocześnie fotele z Relaxing Active System są zazwyczaj wykonane w solidnym, klasycznym designie, z użyciem skóry, co sprawia, że wyglądają bogato i reprezentacyjnie, ale i kosztują odpowiednio.

— Aircraft. Rodzaj mechanizmu kołysania stosowanego głównie w fotelach AMF. W krzesłach z tą cechą siedzisko mocowania siedziska do stojaka znajduje się nie na środku siedziska, ale bliżej przedniej krawędzi, przy samych kolanach. Uważa się, że zapewnia to dodatkowy komfort i bardziej naturalną pozycję ciała niż w przypadku tradycyjnego ustawienia mocowania. Poza tym mechanizm ten jest podobny do systemów Tilt (patrz wyżej).

— Podwójne sprężyny. Mechanizm oparty jest na sparowanej sprężynie, która podtrzymuje oparcie krzesła i stwarza opór, gdy osoba siedząca odchyla się do tyłu. Opór sprężyn można regulować, zmieniając w ten sposób kąt odchylenia oparcia pod ciężarem użytkownika. Mechanizm ten jest używany w niektórych fotelach gamingowych (patrz „Przeznaczenie”).

Obecność zagłówka w konstrukcji krzesła.

Rolę zagłówka może pełnić albo podstawka wykonana oddzielnie od oparcia, albo górna część oparcia - jeśli ma wyrazisty charakterystyczny kształt lub w zestawie dostarczana jest poduszka, którą można zamontować na żądanie użytkownika. Najprostsze wysokie oparcia, które nie mają charakterystycznej górnej części, nie są uważane za zagłówki.

W każdym razie funkcja ta zapewnia dodatkowy komfort - zwłaszcza podczas odchylania. Z drugiej strony, jeśli siedzisz w fotelu głównie prosto, a oparcie odgrywa symboliczną rolę - być może najlepszym wyborem będzie model bez zagłówka (zwłaszcza, że takie krzesła są tańsze).

Możliwość zmiany siły potrzebnej do pochylenia krzesła (lub tylko oparcia, jeśli siedzisko jest zamocowane). Regulacja sztywności huśtawki zapewnia dopasowanie do wagi i preferencji indywidualnego użytkownika.

Przez głębokość rozumie się umieszczenie siedziska w płaszczyźnie poziomej - jak daleko jest ono przesunięte do przodu lub odwrotnie "wciśnięte" pod oparcie. W związku z tym odległość między oparciem a przednią krawędzią siedziska zasadniczo zależy od głębokości; a regulacja głębokości siedziska umożliwia regulację tej odległości tak, aby siedzisko nie opierało się o kolana, a jednocześnie zapewniało wystarczająco dużo miejsca na wygodne umieszczanie w fotelu.