Czas poziomowania
Przybliżony czas, jaki zajmuje mechanizmowi samopoziomowania doprowadzenie poziomu do idealnie wypoziomowanej pozycji.
Aby uzyskać więcej informacji na temat takiego mechanizmu, zobacz Limity poziomu własnego. A rzeczywisty czas jego wyrównania zależy bezpośrednio od rzeczywistego odchylenia urządzenia od poziomu. Dlatego w charakterystyce z reguły podany jest maksymalny czas osiowania - czyli dla sytuacji, gdy w pozycji wyjściowej urządzenie jest pochylone pod maksymalnym kątem w obu osiach, wzdłużnej i poprzecznej. Ponieważ poziomnice są dalekie od zainstalowania w tej pozycji, w praktyce prędkość doprowadzenia do poziomu jest często wyższa niż deklarowana. Niemniej jednak sensowne jest ocenianie różnych modeli dokładnie według liczb podanych w charakterystyce - pozwalają one oszacować maksymalny czas, który trzeba będzie poświęcić na wyrównanie po następnym ruchu urządzenia. Jeśli chodzi o określone wskaźniki, mogą one wynosić od 1,5 - 2 s do 30 s.
Teoretycznie im krótszy czas wyrównania, tym lepiej, zwłaszcza jeśli czeka nas duża liczba pracy z częstymi ruchami z miejsca na miejsce. Jednak w praktyce porównując różne modele warto wziąć pod uwagę inne punkty. Po pierwsze, powtarzamy, że tempo wyrównywania w dużym stopniu zależy od limitów wyrównywania; w końcu im większe kąty odchylenia, tym więcej czasu zajmuje mechanizmowi powrót do poziomu. Tak więc, aby bezpośrednio porównać ze sobą pod względem szybkości samopoziomowania, to głównie te urządzen...ia, w których dopuszczalne kąty odchylenia są takie same lub nieznacznie się różnią. Po drugie, przy wyborze warto wziąć pod uwagę specyfikę proponowanej pracy. Jeśli więc urządzenie ma być często używane na bardzo nierównych powierzchniach, to na przykład model z czasem poziomowania 20 s i limitem samopoziomowania 6° będzie rozsądniejszym wyborem niż urządzenie z czasem 5 s i granice 2 °, ponieważ w drugim przypadku początkowa (ręczna) instalacja urządzenia zajmie dużo czasu. A dla mniej więcej równych płaszczyzn poziomych wręcz przeciwnie, szybsze urządzenie może być najlepszą opcją.
Temperatura robocza
Zakres temperatur, w których gwarantowana jest praca urządzenia przez wystarczająco długi czas bez awarii, awarii i przekroczenia błędu pomiarowego określonego w charakterystyce. Należy mieć na uwadze, że mówimy przede wszystkim o temperaturze obudowy urządzenia, a to zależy nie tylko od temperatury otoczenia – np. narzędzie pozostawione na słońcu może się przegrzać nawet przy dość chłodnej pogodzie.
Generalnie warto zwrócić uwagę na parametr ten, gdy szukasz modelu do pracy na zewnątrz, w nieogrzewanych pomieszczeniach i innych miejscach o warunkach znacząco odbiegających od warunków pokojowych; w pierwszym przypadku warto również zadbać o ochronę przed kurzem i wilgocią (patrz „Klasa ochrony”). Z drugiej strony, nawet stosunkowo proste i „krótkowzroczne” niwelatory/dalmierze zazwyczaj dobrze znoszą ciepło i zimno.
Dioda lasera
Długość fali promieniowania emitowanego przez diodę LED poziomu lub dalmierza; parametr ten określa przede wszystkim kolor wiązki laserowej. Najbardziej rozpowszechnione we współczesnych modelach są diody LED o długości fali około 635 nm - stosunkowo niskim kosztem zapewniają jaskrawoczerwone promieniowanie, co daje dobrą widzialną projekcję. Są też zielone lasery, zwykle o długości 532 nm – ślady po nich są jeszcze lepiej widoczne, ale takie diody są dość drogie i rzadko się je stosuje. A promieniowanie o długości fali dłuższej niż 780 nm należy do widma podczerwieni. Taki laser jest niewidoczny gołym okiem i słabo nadaje się do niwelacji, ale można go zastosować w dalmierzach - oczywiście, jeśli masz wizjer (więcej szczegółów w dziale "Typ").
Liczba płaszczyzn pionowych
Liczba rzutów pionowych wydawanych przez poziom lasera podczas pracy.
Większość nowoczesnych poziomów przeznaczona jest na ściśle określone stanowisko pracy; odpowiednio
rzut pionowy nazywany jest rzutem rysowanym od góry do dołu w stosunku do standardowego położenia urządzenia. Jeśli takich płaszczyzn jest kilka, poziom można wykorzystać na dwie, a nawet trzy ściany jednocześnie - przydaje się to np. do jednoczesnej pracy kilku osób. Jednocześnie istnieją urządzenia przenośne, które mogą być używane w różnych pozycjach; dla nich główna płaszczyzna robocza nazywana jest pionową, chociaż podczas pracy może być umieszczona zarówno poziomo, jak i pod kątem, w zależności od konkretnych zadań. Należy również pamiętać, że rzut pionowy może również generować linię poziomą - na przykład podczas instalowania poziomu na podłodze.
Należy pamiętać, że liczba rzutów jest obliczana nie przez płaszczyzny geometryczne, ale przez poszczególne elementy laserowe, z których każdy odpowiada za własny „obszar roboczy”. Na przykład, jeśli poziom ma dwa pionowe elementy znajdujące się na przeciwległych końcach i skierowane w różnych kierunkach, są one liczone jako dwa rzuty, nawet jeśli te rzuty leżą w tej samej płaszczyźnie.
Pionowy kąt rozwarcia
Kąt pochylenia w płaszczyźnie pionowej, zapewniany przez nadajnik poziomu. Jeśli takich emiterów jest kilka (na przykład po obu stronach obudowy) - parametr ten jest podawany dla każdego z nich osobno.
Kąt odchylenia jest w rzeczywistości kątem odchylenia, to znaczy szerokością sektora wychwyconego przez emiter podczas tworzenia linii. Im szerszy jest ten kąt, tym wygodniejsze jest działanie urządzenia, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że urządzenie będzie musiało być przesuwane w górę i w dół, aby narysować linię. Z drugiej strony większy kąt zamiatania (w tym samym zakresie) wymaga większej mocy - a to odpowiednio wpływa na koszty i zużycie energii.
Poziomy kąt rozwarcia
Poziomy kąt nachylenia zapewniany przez przetwornik poziomu. Jeśli jest kilka emiterów, tutaj podany jest ich całkowity kąt pokrycia; typowym przykładem takich urządzeń są pełne modele 360°, niezwiązane z rotacyjnymi.
Właściwie wszystkie urządzenia obrotowe z definicji zapewniają pokrycie 360°. Dlatego warto zwrócić uwagę na parametr ten w tych przypadkach, jeśli chodzi o bardziej tradycyjne niwelatory laserowe. I tutaj należy mieć na uwadze, że większy kąt zasięgu z jednej strony może zapewnić dodatkową wygodę, z drugiej zaś podnosi cenę i pobór mocy urządzenia. Dlatego przy wyborze warto kierować się realnymi potrzebami; szczegółowe zalecenia w tej sprawie można znaleźć w dedykowanych źródłach.
Liczba płaszczyzn punktowych
Liczba pojedynczych punktów rzutowanych przez narzędzie laserowe - dalmierz lub poziomica, patrz "Typ" - podczas pracy. W pierwszym przypadku
standardowo zapewniany jest rzut jednopunktowy - więcej do pomiaru odległości po prostu nie jest wymagane. Na poziomach może być kilka punktów, a niektóre modele w ogóle nie mają rzutów płaskich i działają tylko z punktami. Ten format może nie być tak wygodny jak wyświetlanie linii; jednocześnie, przy tej samej mocy lasera, plamki świecą jaśniej i są lepiej widoczne, zwłaszcza z dużych odległości. Ponadto istnieją pewne rodzaje prac, dla których jest to rzut punktowy, który jest uważany za optymalny - na przykład układanie kanału ściekowego, wyznaczanie lokalizacji dwóch otworów w przeciwległych ścianach itp.
Zenit
Zenit w tym przypadku nazywany jest rzutem punktowym skierowanym pionowo w górę.
Sam taki rzut może być przydatny, na przykład, jeśli trzeba zrobić dziury na kilku piętrach, znajdujących się ściśle jeden nad drugim. Wystarczy wycelować laserem "przeciwlotniczym" w otwór znajdujący się bezpośrednio nad nim - a ślad z wiązki przechodzącej przez ten otwór wskaże punkt na otwór na kolejne zakładki. A jeśli urządzenie ma również funkcję nadir (patrz poniżej), połączenie tych funkcji będzie bardzo wygodne do jednoczesnego oznaczania podłogi i sufitu - pod regałami, przegrodami itp.: znaki od zenitu i nadiru znajdują się ściśle jeden nad drugim.
Nadir
Nadir w tym przypadku nazywany jest rzutem punktowym skierowanym pionowo w dół.
Sam taki występ można wykorzystać w szczególności do wykonywania otworów w jednej pionowej linii w sufitach znajdujących się na różnych poziomach. Wystarczy zrobić jeden z otworów, ustawić poziom nad nim - a wiązka lasera biegnąca pionowo w dół wskaże położenie kolejnego otworu. A w urządzeniach, które również mają funkcję zenitu (patrz wyżej), znaki z projekcji zenitu i nadiru znajdują się ściśle jeden nad drugim. Jest to bardzo wygodne podczas jednoczesnego oznaczania podłogi i sufitu dla regałów, ścianek działowych itp.