Porównanie ORLA Stage Starter vs Yamaha NP-V60

Liczba klawiszy dostępnych na klawiaturze pianina cyfrowego.

Bezpośredni zasięg instrumentu zależy od liczby klawiszy – to znaczy od zestawu nut, które można na nim zagrać bez użycia przenoszenia lub transpozycji oktaw (patrz niżej). Większość pianin cyfrowych ma 88 klawiszy — tyle samo, co zwykłe pianino; w ten sposób zakresy instrumentów elektronicznych najczęściej odpowiadają zakresom prawdziwych fortepianów. Dostępne są jednak również mniejsze modele – zazwyczaj 61 lub 73 klawisze (jak w większości syntezatorów). Tę liczbę klawiszy można znaleźć w dwóch typach pianin cyfrowych – w niedrogich modelach klasy podstawowej oraz w niektórych profesjonalnych instrumentach przeznaczonych głównie do muzyki gatunkowej (rock, gospel itp.), a nie do klasycznych części fortepianu.

Rodzaj mechaniki używanej w klawiszach pianina cyfrowego.

- Młot. Mechanika w jak największym stopniu naśladująca wrażenia z gry na prawdziwym pianinie. Klawiatury młoteczkowe nie tylko zapewniają, że dynamika dźwięku zależy od szybkości i siły nacisku, ale także zapewniają charakterystyczną reakcję na każde naciśnięcie. Mechanika ta jest złożona i droga, ale uważana jest za najbardziej zaawansowaną i odpowiednią dla pianin cyfrowych i dlatego jest stosowana w większości modeli.

- Aktywny. W przypadku pianin cyfrowych klawiaturę aktywną można opisać jako uproszczoną wersję klawiatury młoteczkowej opisanej powyżej. Dźwięk wytwarzany przez naciskanie takich klawiszy również zależy od siły i szybkości naciskania, jednak same klawisze są mniej sztywne i nie dają pełnego wrażenia klawiatury fortepianowej. Z drugiej strony taka mechanika jest tańsza. W rezultacie można go znaleźć głównie w modelach niedrogich, a także w niektórych profesjonalnych instrumentach, ustawionych bardziej jak organy elektryczne.

Trzeci rodzaj mechaniki – pasywny – zakłada, że za każdym razem, gdy naciśniesz klawisz, głośność będzie taka sama, niezależnie od siły i szybkości wciśnięcia. Takie klawisze nie są używane w pianinach cyfrowych – są zbyt prymitywne i mało funkcjonalne jak na tę klasę instrumentów; jednak w modelach z regulowaną czułością klawiaturę można przełączyć na format „pasywny” (więcej szczegó...łów poniżej).

Możliwość regulacji czułości klawiatury pianina cyfrowego.

Poziom czułości określa głośność i ostrość dźwięku, który instrument będzie wydawał przy określonej sile i szybkości naciskania klawisza. Wysoka czułość pozwala na uzyskanie ostrego, wyrazistego dźwięku o znacznych różnicach w głośności, niskiego – stosunkowo cichego, miękkiego i gładkiego. A w niektórych instrumentach zapewniona jest nawet „zerowa” czułość – gdy wszystkie klawisze brzmią z taką samą głośnością i dynamiką, niezależnie od siły wciśnięcia. Może to być przydatne na przykład do symulacji dźwięku niektórych instrumentów (takich jak klawesyn).

Sztywność opisuje, jak mocno naciskasz klawisze pianina cyfrowego.

- Ważona. Klawiatury obciążone charakteryzują się dużą sztywnością, z przyzwyczajenia mogą wydawać się niezbyt wygodne. Jednocześnie taka twardość jest integralną cechą tradycyjnych klawiszy fortepianowych. Dlatego wszystkie klawisze młoteczkowe (patrz „Mechanika”) z definicji są tylko ważone (a ten typ mechaniki jest typowy dla większości pianin cyfrowych). Co więcej, większość modeli z prostszą mechaniką aktywną ma taką sztywność, aby zapewnić maksymalne możliwe podobieństwo do tradycyjnych pianin.

- Półważona. Klawiatury o stosunkowo niskiej sztywności nie wymagają jednak tak dużej siły przy wciskaniu, jak ważone, i są mniej niezawodne w odpowiedzi. Można je znaleźć tylko w narzędziach z dynamiczną mechaniką, a nawet wtedy rzadko, głównie wśród modeli budżetowych.

Technicznie jest inny rodzaj klawiatur – nieważonych, w których każdy klawisz, mówiąc w przenośni, „wpada” pod palec, a siła nacisku jest prawie niewyczuwalna. Jednak takie klawisze nie pozwalają na odpowiednią kontrolę nacisku, co ma kluczowe znaczenie dla mniej lub bardziej profesjonalnego odtwarzania muzyki. Dlatego klawisze nieważone nie pojawiają się na pianinach cyfrowych.

Liczba brzmień obsługiwanych przez pianino cyfrowe — Mówiąc dokładniej, maksymalna liczba brzmień, z których instrument może grać jednocześnie.

Tego parametru nie należy mylić z liczbą nut, które mogą być grane jednocześnie na klawiaturze. Faktem jest, że w wielu barwach na każdą nutę używa się jednocześnie kilku głosów (generatorów tonów) - to jedyny sposób na uzyskanie mniej lub bardziej niezawodnego dźwięku. Zatem wymagana liczba głosów może być kilkakrotnie wyższa od liczby nut – na przykład najprostszy akord z 3 nutami może wymagać 9, a nawet 12 głosów. Ponadto generatory tonów służą do odtwarzania części automatycznego akompaniamentu i wbudowanych utworów (patrz poniżej), a tutaj liczba głosów może być mierzona w dziesiątkach.

Wobec tego polifonia na mniej niż 90 głosów jest charakterystyczna głównie dla instrumentów stosunkowo prostych i niedrogich, które nie są przeznaczone do skomplikowanych zadań. Najmniejsza liczba znaleziona we współczesnych pianinach cyfrowych to 32 głosy. Pożądane jest, aby mniej lub bardziej solidny instrument miał co najmniej 96 głosów, a w topowych modelach wskaźnik ten może sięgać 256.

Liczba wbudowanych dźwięków zapewnianych przez pianino cyfrowe.

Pomimo nazwy, pianina cyfrowe rzadko są projektowane tylko do symulacji dźwięku fortepianu – elektroniczne „wypełnienie” pozwala im zapewnić również inne dźwięki. Poza tym nawet fortepian ma swoje odmiany – na przykład wśród fortepianów jest 6 klas głównych, od dużego koncertu po miniaturę. Tak więc Preset Voices mogą obejmować różne typy pianin, a także inne instrumenty i efekty dźwiękowe.

Obfitość i różnorodność tonów w pianinach cyfrowych generalnie nie jest tak duża jak w syntezatorach, jednak w tej kategorii są modele bardzo „naładowane”, na sto lub więcej tonów (w najbardziej wielofunkcyjnych liczba ta może przekroczyć 900). Warto jednak poszukać konkretnie modelu „multiinstrumentalnego”, jeśli nie zamierzasz ograniczać się do brzmienia fortepianu i chciałbyś mieć większą swobodę wyboru. Warto pamiętać, że określony zestaw głosów może być inny.

Jeśli instrument kupowany jest wyłącznie jako fortepian, to tutaj wręcz przeciwnie, warto zwrócić uwagę przede wszystkim na rozwiązania z niewielką ilością barw. Takie modele nie tylko kosztują mniej niż „kombi” – potrafią też brzmieć lepiej (ze względu na to, że barw jest niewiele i producent może z większą uwagą podejść do jakości dźwięku każdego wbudowanego „instrumentu”).

Automatyczny akompaniament pianina cyfrowego

Akompaniament automatyczny to specyficzna dla stylu melodia grana przez instrument pod kontrolą użytkownika. Sterowanie to odbywa się lewą ręką: muzyk gra określone akordy po lewej stronie klawiatury, a elektronika instrumentu dostraja melodię automatycznego akompaniamentu do tonacji granego akordu. Tak więc funkcja ta pozwala akompaniować głównej części z pełnowartościowym akompaniamentem, podczas gdy muzyk musi tylko ustawić akordy.

W pianinach cyfrowych, w przeciwieństwie do syntezatorów, funkcja ta jest rzadka. Wynika to z ogólnej specjalizacji tej klasy instrumentów (m.in. profesjonalnego muzykowania, w tym w zespole lub orkiestrze). Jednak zarówno stosunkowo proste, jak i wysokiej klasy pianina cyfrowe mogą być wyposażone w automatyczny akompaniament.

Liczba stylów automatycznego akompaniamentu (patrz powyżej) pierwotnie zapisanych w pamięci pianina cyfrowego.

Różne style automatycznego akompaniamentu różnią się od siebie w taki sam sposób, w jaki różne melodie różnią się od siebie – tempem, metrum, schematem rytmicznym, zestawem użytych instrumentów itp. W związku z tym im więcej stylów jest początkowo w instrumencie, tym szerszy wybór muzyków i większe prawdopodobieństwo znalezienia opcji, która najlepiej pasuje do konkretnej sytuacji. Co prawda nawet duża liczba stylów nie gwarantuje, że znajdzie się wśród nich odpowiedni; ponadto zauważamy, że przy tej samej liczbie stylów ich specyficzny zestaw w różnych instrumentach może być również inny. Jednak w tym przypadku mogą być dostarczone niestandardowe style (patrz poniżej).

Podsumowując, możemy powiedzieć tak: jeśli planujesz intensywnie pracować z akompaniamentem automatycznym, oprócz ilości stylów, nie zaszkodzi doprecyzowanie ich specyficznego asortymentu.

Zakres, w którym może zmieniać się tempo dźwięku wytwarzanego przez instrument. Może to być wbudowana melodia lub część nagrana na sekwencerze, a także automatyczny akompaniament, samouczek lub metronom. Szczegółowe informacje na temat wszystkich tych funkcji można znaleźć w odpowiednich pozycjach słownika. Zwracamy tutaj uwagę, że zmiana tempa jest często wymagana w praktyce – na przykład w celu przyspieszenia początkowo „wolnego” akompaniamentu lub spowolnienia programu treningowego, który jest trudny do opanowania w pierwotnym tempie.

Tempo jest tradycyjnie podawane w uderzeniach na minutę. Klasyczny, „akademicki” zakres waha się od 40 bpm („grave”, „bardzo wolno”) do 208 bpm („prestissimo”, „bardzo szybko”), jednak we współczesnych pianinach cyfrowych zakres tempa jest często znaczący. .