Tryb nocny
Polska
Katalog   /   Sport i rekreacja   /   Streaming i blogi na YouTube   /   Kamery sportowe

Porównanie Sony HDR-AS300 vs Sony HDR-AS20

Dodaj do porównania
Sony HDR-AS300
Sony HDR-AS20
Sony HDR-AS300Sony HDR-AS20
od 1 365 zł
Produkt jest niedostępny
od 133 zł
Produkt jest niedostępny
Opinie
TOP sprzedawcy
Główne
Optyczna stabilizacja obrazu. Wysokiej jakości optyka o zmiennym kącie widzenia. Powiększenie 3x. Złącze do mikrofonu zewnętrznego. Wodoszczelne pudełko wytrzymuje nurkowanie do głębokości 60 m.
Rodzajkamera sportowakamera sportowa
Rodzaj korpusupodłużnypodłużny
Gwint 1/4" (do statywu)
Ochrona obudowy przed kurzem i wilgociąIP68IP68
Nagrywanie
Nagrywanie w rozdzielczości HD (720p)1280x720 px 60 kl./s1280x720 px 120 kl./s
Nagrywanie w rozdzielczości Full HD (1080p)1920x1080 px 60 kl./s1920x1080 px 60 kl./s
Nagrywanie w rozdzielczości Quad HDnie obsługujenie obsługuje
Nagrywanie w rozdzielczości Ultra HD (4K)nie obsługujenie obsługuje
Zwolnione tempo (Slow Motion)120 kl./s
Kąt widzenia170 °170 °
Cyfrowa stabilizacja
Stabilizacja optyczna
Nagrywanie dźwięku
Mikrofonów2 szt.2 szt.
Liczba megapikseli1211.9
Rozdzielczość zdjęć4608x2592 px
Możliwości nagrywania
zdjęcia seryjne
time lapse
zdjęcia seryjne
time lapse
Funkcje i możliwości
Podłączenie
Wi-Fi
Bluetooth
Chip NFC
Wyjście HDMI
podłączanie mikrofonu
Wi-Fi
 
 
Wyjście HDMI
podłączanie mikrofonu
Głośnik
Maks. pojemność karty pamięci256 GB
Akumulator
Rodzajwyjmowanywyjmowany
Model akumulatoraNP-BX1NP-BX1
Pojemność1240 mAh1240 mAh
Dane ogólne
Zawartość zestawu
obudowa ochronna
 
 
obudowa ochronna
mocowanie do kasku
płaskie mocowanie
Wymiary83x29x47 mm82x47x24.5 mm
Waga109 g58 g
Kolor obudowy
Data dodania do E-Katalogwrzesień 2016sierpień 2014

Gwint 1/4" (do statywu)

Korpus kamery posiada gniazdo 1/4". Jest to standardowy rozmiar dla współczesnych statywów i jest stosowany w większości podobnych urządzeń. Funkcja ta pozwala więc na zamontowanie kamery na statywie bez użycia przejściówek i innego dodatkowego wyposażenia.

Nagrywanie w rozdzielczości HD (720p)

Możliwości kamery do nagrywania wideo w rozdzielczości HD (720p).

Oficjalna specyfikacja HD przewiduje rozdzielczość 1280x720, jednak kamery sportowe mogą mieć rozdzielczości nieco odbiegające od tego wskaźnika - zarówno w niższym (1080x720), jak i wyższym kierunku (1440x960). W każdym razie HD jest najskromniejszym z dzisiejszych standardów wysokiej rozdzielczości, ale nadal zapewnia dość wyraźny i szczegółowy obraz.

Innym ważnym wskaźnikiem podanym w tym punkcie jest liczba klatek na sekundę. Im wyższa jest, tym płynniejszy i równiejszy będzie ruch w kadrze, tym wyraźniej będą widoczne oddzielne szczegóły w dynamicznych scenach. Technicznie do oglądania przez ludzi wystarczy 30 kl./s lub nawet mniej, ale za wartość idealną uważa się 60 kl./s – przy tej liczbie klatek na sekundę rozmycie w ruchu staje się niemal niewidoczne, a jednocześnie rozmiar nagranych plików pozostaje w rozsądnych granicach. Niemniej jednak w sprzedaży dostępne są kamery z wyższą liczbą klatek na sekundę w rozdzielczościach HD - 100 kl./s, 120 kl./s, 200 kl./s, a nawet 240 kl./s. Ta prędkość jest zwykle używana do filmowania w zwolnionym tempie, ale możliwość takiego filmowania warto wyjaśnić osobno.

Zwolnione tempo (Slow Motion)

Liczba klatek na sekundę obsługiwana przez kamerę w zwolnionym tempie (Slow Motion).

Ogólnie takie nagrywanie nazywa się „szybkim”, ponieważ odbywa się przy zwiększonej liczbie klatek na sekundę (ponad 60 kl./s). W rezultacie podczas odtwarzania z normalną prędkością (60 kl./s i mniej) film wygląda zwolnionym (stąd nazwa „Slow Motion”). To spowolnienie można wykorzystać zarówno do zwykłej rozrywki, jak i jako narzędzie artystyczne, a nawet do celów naukowych - do uchwycenia ruchu zbyt szybkiego dla ludzkiej percepcji. W każdym razie im wyższa liczba klatek na sekundę w zwolnionym tempie, tym bardziej można spowolnić wideo i tym bardziej zaawansowana jest pod tym względem kamera. Z drugiej strony, im wyższa liczba klatek na sekundę, tym wydajniejsza powinna być część graficzna, a to z kolei wpływa na cenę urządzenia, czasem dość zauważalnie.

Należy również pamiętać, że nagrywanie w zwolnionym tempie może być dostępne tylko w określonych rozdzielczościach, nie zawsze maksymalnych; te momenty mogą być bezpośrednio wskazane w charakterystyce kamery sportowej.

Cyfrowa stabilizacja

Obecność systemu cyfrowej (elektronicznej) stabilizacji w konstrukcji kamery.

Każda stabilizacja ma za zadanie skompensować niewielkie drgania obrazu wynikające z niestabilności trzymania w rękach, drgań od silnika lub nierówności drogi (podczas użytkowania w transporcie) itp. Cyfrowa stabilizacja realizowana jest w następujący sposób: na krawędziach matrycy alokowana jest „rezerwa”, która w normalnych warunkach nie uczestniczy w tworzeniu ostatecznego obrazu. Jeśli urządzenie się waha, elektronika kamery wybiera z rezerwy pewne fragmenty obrazu i buduje obraz w taki sposób, aby ostatecznie pozostał stabilny.

W porównaniu z inną metodą stabilizacji - optyczną (patrz niżej), systemy cyfrowe są niezwykle proste i niezawodne, ponadto są niedrogie i prawie nie mają wpływu na wagę, wymiary i cenę kamery. Jednocześnie przy tej metodzie stabilizacji zmniejsza się użyteczny obszar matrycy, co może niekorzystnie wpłynąć na jakość obrazu i ilość szumów na nim.

Stabilizacja optyczna

Obecność systemu stabilizacji optycznej w konstrukcji kamery.

Każda stabilizacja ma za zadanie skompensować niewielkie drgania obrazu wynikające z niestabilności trzymania w rękach, wibracji silnika lub nierówności drogi (podczas użytkowania w transporcie) itp. Stabilizacja optyczna realizowana jest przez system ruchomych soczewek i żyroskopów w obiektywie kamery; taki system monitoruje drgania urządzenia i dostosowuje optykę tak, aby obraz padający na matrycę pozostawał nieruchomy.

Metoda optyczna jest uważana za bardziej zaawansowaną niż opisana powyżej elektroniczna: pozwala na wykorzystanie całego obszaru matrycy, co przyczynia się do dobrej jakości obrazu. Jednocześnie mechanizm stabilizacji okazuje się dość skomplikowany i drogi, a często też dość delikatny. Dodatkowo zwiększa wagę i wymiary całego urządzenia – niewiele, ale w niektórych sytuacjach może to mieć znaczenie. Natomiast miniaturyzacja takich systemów dodatkowo wpływa na cenę. W konsekwencji obecność stabilizatora optycznego jest najczęściej oznaką dość zaawansowanej kamery.

Liczba megapikseli

Liczba megapikseli w matrycy kamery sportowej, czyli rozdzielczość tej matrycy (1 megapiksel to 1 milion punktów światłoczułych).

Uważa się, że im wyższa rozdzielczość, tym lepsza jakość obrazu. To prawda z punktu widzenia tego, że producenci starają się instalować w zaawansowanych kamerach sensory o wysokiej rozdzielczości. Jednocześnie nie ma tu sztywnych reguł, a z technicznego punktu widzenia liczba megapikseli determinuje jedynie maksymalną rozdzielczość obrazu, jaką można uchwycić tą matrycą. Jakość tego obrazu będzie zależeć zarówno od wielu cech samego czujnika (rozmiar, typ, specjalne rozwiązania konstrukcyjne), jak i od charakterystyki kamery (od optyki po oprogramowanie układowe). Przy wyborze należy więc skupić się nie tyle na rozdzielczości matrycy, co na ogólnej klasie kamery i recenzjach z przykładowymi materiałami filmowymi.

Rozdzielczość zdjęć

Maksymalna rozdzielczość, z jaką kamera sportowa może robić zdjęcia. Określa się w pikselach poziomo i pionowo.

Parametr ten jest bezpośrednio związany z rozdzielczością matrycy (patrz wyżej): całkowita liczba pikseli na zdjęciu z reguły odpowiada liczbie pikseli w matrycy. Na przykład rozdzielczość zdjęcia 4608x3456 odpowiada matrycy 15925248 pikseli, czyli około 16 megapikseli. Jeśli liczba pikseli na zdjęciu jest większa niż deklarowana rozdzielczość matrycy, oznacza to, że producent stosuje „sztuczki” programowe, które pozwalają „rozciągnąć” rozdzielczość zdjęcia do wyższej niż początkowo. Zmniejsza to koszt urządzeń, ale także wpływa na jakość zdjęć.

Teoretycznie wysoka rozdzielczość zdjęć może zapewnić dobrą szczegółowość, ale w praktyce wiele zależy od właściwości matrycy (przede wszystkim wielkości fizycznej) oraz cech przetwarzania obrazu.

Podłączenie

- Moduł GPS. Wbudowany moduł nawigacji satelitarnej, który pozwala wyjaśniać aktualne współrzędne urządzenia. Opcje wykorzystania danych z GPS mogą być różne: geotagowanie materiału filmowego, rejestrowanie przebytych tras (śladów), określanie prędkości ruchu, a nawet pełnowartościowa nawigacja na mapie.

- Moduł Wi-Fi. Moduł bezprzewodowy Wi-Fi w kamerach sportowych może być używany w różnych formatach: w niektórych modelach odpowiada za połączenie z Internetem, w innych - za komunikację ze smartfonem lub innym gadżetem, w innych obie opcje są dostępne jednocześnie. W każdym razie głównym zastosowaniem tego połączenia jest transmisja materiału na urządzenie zewnętrzne lub do Internetu (w tym nadawanie w formacie strumieniowania na żywo, patrz „Możliwości nagrywania”). Dodatkowo mogą być zapewnione bardziej specyficzne funkcje – na przykład wykorzystanie smartfona jako zewnętrznego wizjera i pilota. Konkretne cechy korzystania z Wi-Fi w każdym przypadku należy wyjaśnić osobno.

- Bluetooth. Technologia bezpośredniej komunikacji bezprzewodowej do wymiany informacji między dwoma urządzeniami elektronicznymi. W kamerach sportowych najczęściej wykorzystywana jest do podłączenia pilotów, kijków do selfie oraz smartfonów, które mogą również pełnić funkcję pilota. W przeciwieństwie do modułu Wi-Fi, bardziej oszczędnie zużywa energię baterii, ale jednocześnie zasi...ęg komunikacji bezprzewodowej zmniejsza się do 10 metrów.

- Chip NFC. NFC to technologia komunikacji bezprzewodowej krótkiego zasięgu (do 10 cm). W kamerach sportowych ta technologia jest wykorzystywana głównie jako technologia pomocnicza, ułatwiająca połączenie ze smartfonem lub innym gadżetem przez Wi-Fi lub Bluetooth. Jeśli taki gadżet jest również wyposażony w NFC, wystarczy podnieść do niego kamerę i potwierdzić połączenie – to łatwiejsze niż majstrowanie przy ustawieniach.

- USB C. Stosunkowo nowy typ interfejsu USB, wykorzystujący miniaturowe dwustronne złącze, nieco większe od microUSB. Najczęściej wykorzystywany jest do podobnych celów - jako uniwersalne złącze, przez które można naładować akumulator i podłączyć kamerę do komputera (np. do kopiowania zrobionych zdjęć i filmów, aktualizacji oprogramowania itp.). Jednocześnie USB C zapewnia większą prędkość przesyłania danych niż microUSB, obsługuje większą moc zasilania, a także ma wygodniejszą wtyczkę. Czasami zdarzają się bardziej specyficzne zastosowania tego interfejsu - na przykład bezpośrednie połączenie ze smartfonem lub tabletem za pomocą portu USB C.

- Wyjście HDMI. HDMI to cyfrowy interfejs zaprojektowany specjalnie do transmisji wideo w wysokiej rozdzielczości i wielokanałowego dźwięku. Dzięki temu wyjściu kamerę można podłączyć do telewizora, monitora lub innego urządzenia jako odtwarzacz zewnętrzny i bezpośrednio odtwarzać materiał. Wygoda HDMI polega na tym, że prawie wszystkie współczesne urządzenia wideo z obsługą standardów HD są wyposażone w takie wejścia.

Zwróć uwagę, że same kamery mogą być wyposażone w mniejszą wersję złącza - miniHDMI lub microHDMI; jednak znalezienie kabla przejściowego zwykle nie stanowi problemu, może nawet znajdować się w zestawie.

- Podłączanie mikrofonu. Prawie każda współczesna kamera sportowa ma wbudowany mikrofon, który umożliwia nagrywanie dźwięku. Ale jednocześnie jakość jego pracy jest często dość niska. W związku z tym wiele modeli posiada możliwość podłączenia zewnętrznego mikrofonu – można go umieścić np. na pasku od kasku i nagrywać komentarze sportowca podczas jazdy. Należy pamiętać, że do takiego połączenia można zastosować różne typy złączy. W rezultacie określony typ złącza i obsługiwane akcesoria zależą od modelu kamery sportowej, a niektóre urządzenia są kompatybilne tylko z markowymi mikrofonami.

Maks. pojemność karty pamięci

Największa pojemność karty pamięci obsługiwana przez ten model kamery.

To ograniczenie wynika z dwóch punktów. Po pierwsze, im większy nośnik, tym więcej mocy obliczeniowej potrzeba do jego wykorzystania. Po drugie, każdy rodzaj kart pamięci ma swoją maksymalną pojemność. Przykładowo pojemność karty SD HC nie może przekroczyć 32 GB, większe nośniki należą do standardu SD XC, a jeśli nie jest obsługiwany, maksymalna pojemność karty nie może przekroczyć 32 GB.

Zdecydowanie odradza się przekraczanie maksymalnej dopuszczalnej pojemności: nawet jeśli karta zostanie rozpoznana przez urządzenie, jej normalne działanie nie jest gwarantowane.
Dynamika cen
Sony HDR-AS300 często porównują
Sony HDR-AS20 często porównują