Porównanie Latek RF-441 vs Alfa 440 4"

Prędkość wylotowa - czyli prędkość pocisku przy wyjściu z lufy - zapewniana przez pistolet/rewolwer. Zwróć uwagę, że w przypadku niektórych broni rzeczywista prędkość wylotowa może się różnić; więcej na ten temat, patrz „Typ”, i tutaj zauważamy, że w przypadku takich modeli charakterystyka zwykle wskazuje średnią wartość dla idealnych warunków.

Ogólnie rzecz biorąc, im większa prędkość pocisku, tym większy zasięg broni i większa jej zdolność penetracji. W związku z tym w niektórych krajach wskaźnik ten jest podstawą prawnych ograniczeń sprzedaży pneumatyki (co do zasady sprzedawcy działający w dobrej wierze posiadają odpowiednie informacje). A w przypadku broni ASG ten moment jest ważny ze względów bezpieczeństwa: zbyt duża prędkość piłki zwiększa prawdopodobieństwo kontuzji. Jednak pistolety ASG zwykle dają nie więcej niż 100 m/s. Jak na standardy klasycznej pneumatyki jest to bardzo mało: większość pneumatyki o krótkich lufach mieści się w zakresie 100-125 m/s, w niektórych modelach prędkość początkowa może osiągnąć 125-150 m/s, a nawet więcej.

W „floberach” prędkości są wyższe: wskaźnik do 175 m / s jest uważany za stosunkowo niski, do 200 m / s - średnia, a niektóre modele z długimi lufami dają ponad 200 m / s. Nal...eży jednak pamiętać, że mówimy o prędkościach deklarowanych przez producenta, podczas gdy rzeczywista wydajność będzie w dużej mierze zależeć od cech wkładu (obciążenie, skład, jakość wykonania). Dlatego rzeczywiste prędkości początkowe w takiej broni mogą znacznie różnić się od deklarowanych.

Rodzaj przyrządu celowniczego przewidzianego w konstrukcji pistoletu / rewolweru.

Zdecydowana większość pneumatyki krótkolufowej, „flobertów” i pistoletów startowych wyposażona jest w najprostsze mechaniczne przyrządy celownicze w postaci muszki i szczerbinki. W broni pneumatycznej modele z regulowanymi i nieregulowanymi celownikami są w przybliżeniu równe; w rewolwerach Floberta (.22 BB Cap) możliwość regulacji jest nieco mniej powszechna niż nieregulowane muszki i szczerbinki ; aw modelach do pustego wkładu w zasadzie nie ma sensu zapewniać regulacji. Istnieją pistolety/rewolwery w ogóle bez przyrządów celowniczych.

Oto ogólne cechy różnych typów zakresu:

- Nieuregulowane. Muszka i szczerbinka, nieruchome i bez dodatkowych ustawień. Zaletami tego projektu są prostota, niski koszt i niezawodność; ponadto taki celownik jest prawie niemożliwy do zestrzelenia z powodu przypadkowego uderzenia muszki lub celownika w obcy przedmiot. Główną wadą jest faktyczna niemożność regulacji, która nie pozwala na dostosowanie przyrządów celowniczych do zmiany odległości, bocznego wiatru lub odchyleń spowodowanych błędami produkcyjnymi. Z drugiej strony dla strzelania rekreacyjnego na krótkich dystansach momenty te nie są decydujące, a poważne wady fabryczne są w praktyce niezwykle rzadkie. Jeśli więc maksymalna celność nie...jest dla Ciebie krytyczna, wystarczy celownik bez możliwości regulacji.

- Regulowany. Przyrządy celownicze z możliwością regulacji; jednak konkretne możliwości takiego dostosowania mogą być inne. Jedną z najpopularniejszych opcji jest regulacja wysokości celownika, aby wyzerować broń w określonej odległości. W tym celu zwykle stosuje się śrubę mikrometryczną. Inną opcją jest celownik z możliwością poruszania się w poziomie, przeznaczony głównie do kompensacji błędów w konstrukcji samej broni, które dają boczne przemieszczenie punktu uderzenia. Najbardziej zaawansowane modele – w większości precyzyjne pistolety sportowe – pozwalają na regulację szczerbinki w obu osiach. Tak czy inaczej, regulowany celownik jest bardziej skomplikowany i droższy niż nieregulowany, może wymagać dodatkowej regulacji przez samego użytkownika, ale dzięki takim urządzeniom można osiągnąć maksymalną dokładność strzelania.
Zwracamy również uwagę, że w sprzedaży można znaleźć pneumatykę wyposażoną w celowniki optyczne lub kolimatorowe; są również regulowane.

- Zaginiony. Brak własnych przyrządów celowniczych to niezwykle rzadka opcja, spotykana w dwóch odmianach broni pneumatycznej i podobnych. Pierwszym z nich są pistolety z tłokiem sprężynowym i PCP (patrz „Typ”) z długimi lufami i dużą prędkością wylotową, przeznaczone do precyzyjnego strzelania. Posiadają mocowania celownicze (patrz niżej) lub sloty na takie mocowania, dzięki czemu strzelec może wybrać celownik według własnego gustu. Druga odmiana to rewolwery (głównie nabojowe dla Floberta (.22 BB Cap)) o miniaturowych rozmiarach, pierwotnie nieprzeznaczone do strzelania celowanego w klasycznym tego słowa znaczeniu.

Całkowita długość broni wynosi zwykle od lufy do części wystającej najdalej do tyłu (zazwyczaj spód rękojeści). Parametr ten nie tylko pozwala ocenić ogólną kompaktowość pistoletu, ale może być również przydatny przy doborze do niego akcesoriów - np. kabury, futerału czy torby transportowej.

Materiał używany do wykończenia chwytu pistoletowo-rewolwerowego.

Podstawa rączki jest zwykle wykonana z tego samego materiału co korpus (patrz niżej), jednak dla dodatkowej wygody projekt może zawierać podkładki różniące się składem od korpusu. Dlatego materiał uchwytu (materiał nakładek) jest określony osobno w charakterystyce. Należy również pamiętać, że wiele modeli jest dostępnych w kilku wykończeniach jednocześnie. Jeśli chodzi o konkretne opcje, są one następujące:

- Plastikowy. Najpopularniejszy w naszych czasach materiał: modele z plastikowymi rękojeściami stanowią większość wśród pneumatyki, a wśród „flobertów” i pistoletów startowych(konkretnie modele na nabój ślepy prawie wszystkie mają podobne rękojeści). Wynika to z faktu, że plastik jest dość trwały i praktyczny, przyjemny w dotyku a przy tym niedrogi.

- Drewno. Materiał przeznaczony dla fanów klasyki. Drzewko ma charakterystyczny wygląd, za który jest głównie cenione, jest przyjemne w dotyku, ale w praktyce gorsze od plastiku: takie uchwyty są bardziej podatne na zarysowania, odpryski i pęknięcia, a przy tym są droższe. Większość modeli z rękojeściami wykonanymi z tego materiału to rewolwery typu flobert (.22 BB Cap), a najczęściej drewno nie jest jedynym dostępnym wykończeniem. Ale pneumatyka na drzewie jest niezwykle rzadka.

-...Guma. Guma jest nieco bardziej miękka od plastiku, co czyni ją przyjemniejszą w dotyku, a ponadto nie pęka nawet przy silnych uderzeniach. Z drugiej strony nie ma innych zauważalnych zalet, ale kosztuje znacznie więcej. Dlatego pneumatyka z gumowymi rękojeściami nie otrzymała dystrybucji, a większość rewolwerów Flobert (.22 BB Cap) z tą cechą jest dostępna w innych wykończeniach.

Materiał, z którego wykonany jest korpus pistoletu.

Głównymi materiałami znalezionymi w naszych czasach są metal i plastik. Jednocześnie podział na obudowy metalowe i plastikowe dotyczy właściwie tylko pneumatyki; modele dla „floberta” i pustego wkładu (patrz „Typ”) są prawie wszystkie wykonane z metalu. Jeśli chodzi o cechy każdego z materiałów, są one następujące:

— Metal. Kluczowe zalety metalu to wytrzymałość, niezawodność i podobieństwo do materiałów stosowanych w broni palnej. Takie futerały ważą znacznie więcej niż te plastikowe, ale ten moment jest też często określany jako zaleta – dodatkowo potęguje podobieństwo do bojowych pistoletów/rewolwerów, stwarza poczucie solidności i pozwala skutecznie ćwiczyć umiejętności pracy z bronią. Główną wadą metalu jest jego dość wysoki koszt. Ponadto należy pamiętać, że skład tego materiału może być inny: w szczególności w modelach budżetowych zamiast stali można zastosować lżejszy i tańszy, ale mniej trwały silumin lub inny podobny stop.
Osobno należy powiedzieć, że w niektórych nowoczesnych broniach palnych (w szczególności Glock) tylko śruba obudowy jest wykonana z metalu, a rama i uchwyt z tworzywa sztucznego. W przypadku pistoletów pneumatycznych i pistoletów startowych wykonanych z podobnych materiałów nasz katalog wymienia również metal jako materiał korpusu, aby podkreślić podobieństwo do prototypów bojowych.

- Pla...stikowy. Materiał stosowany głównie w budżetowych modelach pneumatyki. W tym przypadku oznacza to korpus wykonany w całości z tworzywa sztucznego - łącznie z osłoną-przesłoną, jeśli jest dostępna w konstrukcji. Główną zaletą tego materiału w tym przypadku jest jego niski koszt - to determinowało specyfikę jego zastosowania. Z drugiej strony, plastik jest zauważalnie gorszy od metalu pod względem wytrzymałości i niezawodności, a niewielka waga takich etui jest przez wielu uważana za wadę – broń jest postrzegana jako „zabawka”. Co prawda istnieją również zaawansowane odmiany plastiku - trwałe, żaroodporne, odpowiednie nawet do broni wojskowej; jednak w pneumatyce takie materiały są używane w dość drogich kopiach prawdziwych pistoletów, w których plastikowa rama jest połączona z metalową śrubą obudowy - i takie przypadki są już uważane za metalowe (patrz wyżej).