Porównanie Minsk AO-16 vs Grand AO-16

Maksymalna wydajność opryskiwacza podczas pracy z cieczą; Należy pamiętać, że w modelach z pompą (patrz „Typ pompowania”) i modelami ładowalnymi (patrz „Rodzaj”) rzeczywista wydajność może się zmniejszyć, gdy dopływ powietrza lub akumulator wyczerpie się.

Wysoka wydajność pozwala szybko obsługiwać duże obszary; ponadto często łączy się go z dobrym zasięgiem oprysku (patrz poniżej). Z drugiej strony takie modele wymagają dość obszernych zbiorników - lub często trzeba je uzupełniać; ani jedno, ani drugie nie przyczynia się do wygody pracy. Ponadto nadmierna wydajność jest jeszcze bardziej niepożądana niż niewystarczająca: opryskiwacz o małej mocy zajmie tylko więcej czasu, a zbyt potężny może zepsuć sprawę „przedawkowaniem” substancji chemicznej. Dlatego sensowne jest używanie urządzeń o wysokiej wydajności tylko do określonych zadań.

Szczegółowe dane dotyczące optymalnych wartości wydajności dla różnych sytuacji można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Maksymalne ciśnienie robocze opryskiwacza.

Wysokie ciśnienie zapewnia dobrą wydajność i zasięg oprysku, jednakże rzeczywista wydajność może się różnić w przypadku urządzeń o tym samym ciśnieniu. Dlatego generalnie parametr ten jest informacyjny (lwia część modeli ma ciśnienie 3 bary i 4 bary), a porównywać według niego różne modele można tylko w przybliżeniu. Przy wyborze warto skupić się na bardziej praktycznych parametrach — wydajności, zasięgu itp.

Maksymalna temperatura płynu, przy której opryskiwacz może bezpiecznie pracować.

Proces przygotowania niektórych preparatów wymaga ogrzewania; dlatego dane dotyczące temperatury, do której ciecz powinna ostygnąć, mogą być bardzo ważne dla bezpiecznej eksploatacji. Jednak nawet w najbardziej żaroodpornych opryskiwaczach liczba ta nie przekracza 40 ° C; ten płyn jest ciepły w dotyku.

Warto pamiętać o ograniczeniach temperaturowych, gdy urządzenie jest na słońcu: jeśli zbiornik zdążył się mocno nagrzać na słońcu, warto przed rozpoczęciem pracy pozwolić mu ostygnąć.

Długość węża dostarczonego z opryskiwaczem.

Im dłuższy wąż, tym dalej można sięgnąć do rury natryskowej bez przesuwania samego opryskiwacza. Dotyczy to jednak głównie opryskiwaczy kołowych i uniwersalnych (patrz „Typ przenoszenia”). W naramiennikach zwykle wąż dobierany jest w taki sposób, aby wystarczył do wygodnego trzymania rurki w dłoni, a parametr ten w takich modelach najczęściej nie przekracza 150 cm.

Należy również pamiętać, że długie węże mogą być dość nieporęczne; jednak ta wada jest często eliminowana przez stosowanie spiralnych węży, które rozciągają się na pełną długość tylko wtedy, gdy jest to potrzebne.

Długość rurki natryskowej, w którą wyposażony jest opryskiwacz.

Długa rurka z jednej strony pozwala sięgać daleko bez wychodzenia z miejsca i bez korzystania ze stołków, schodów itp.; z drugiej strony jest mało zwrotny i może okazać się niewygodny podczas pracy w ciasnych przestrzeniach. Przy wyborze warto wyjść z optymalnego kompromisu pomiędzy tymi cechami. Na przykład duża długość rurki (w niektórych modelach - do 2 m) jest przydatna przy obróbce drzewek owocowych, ale do szklarni lepiej wybrać krótszy opryskiwacz. Należy również pamiętać, że niektóre opryskiwacze używają rur teleskopowych (przesuwnych), których długość można regulować w razie potrzeby; w takich przypadkach zwykle wskazany jest rozłożony rozmiar nebulizatora.

W dostawie opryskiwacza znajduje się składana rura teleskopowa.

Długość takiej tuby można regulować w pewnych granicach, dostosowując ją do specyfiki sytuacji. Na przykład w ciasnych warunkach duża długość nie jest potrzebna, ale podczas przetwarzania wysokich drzew jest to bardzo wygodne. Konkretne możliwości regulacji mogą być różne: w niektórych modelach można wybrać tylko jedną z dwóch skrajnych pozycji (całkowicie złożona lub całkowicie rozłożona), inne pozwalają na zamocowanie rury w pozycjach pośrednich.

Materiał, z którego wykonana jest kompletna lanca natryskowa opryskiwacza.

- Plastikowy. Kluczową przewagą tworzywa sztucznego nad innymi materiałami stosowanymi do lanc natryskowych jest jego niski koszt. Ponadto materiał ten jest chemicznie obojętny i nie powoduje korozji, a także jest lekki. Z drugiej strony sztywność plastiku nie jest zbyt duża, dlatego takie rurki mają tendencję do uginania się, czasem nawet pod własnym ciężarem.

- Aluminium. Stopy aluminium łączą dobrą wytrzymałość i lekkość, taka rura jest łatwa w obróbce, a jej zginanie wymaga dość silnego uderzenia lub nacisku. Z drugiej strony aluminium jest drogie.

- Mosiądz. Oprócz wytrzymałości i niezawodności (w tym odporności na zginanie), mosiądz wyróżnia się doskonałą odpornością na korozję. Wadami takich rur są ich wysoka cena i dość duża waga.

- Stal nierdzewna. „Stal nierdzewna” wyróżnia się przede wszystkim wysoką wytrzymałością i sztywnością, przewyższającą parametry innych materiałów, podczas gdy materiał ten jest stosunkowo niedrogi. Jednak takie tuby również ważą znacznie więcej niż aluminiowe czy plastikowe.

- Miedź. Rury miedziane są podobne do mosiądzu pod względem głównych właściwości użytkowych: są mocne, niezawodne i trwałe. Z drugiej strony takie rury są stosunkowo drogie i nie mają fundamentalnych zalet w porównaniu z tą samą „stalą nierdzewną”. Dlatego ta opcja jest rzadko spotykana.

Czas ciągłej pracy opryskiwacza akumulatorowego (patrz „Rodzaj”) na jednym ładowaniu akumulatora. Rzeczywisty czas pracy może nieznacznie różnić się od deklarowanego ze względu na specyfikę konkretnej sytuacji, jednak różnice te zwykle nie są bardzo duże i zgodnie z tym wskaźnikiem całkiem możliwe jest ocenianie nie tylko wskaźników teoretycznych, ale także praktycznych autonomii.

Możliwość wymiany dysz - dysze robocze opryskiwacza.

Poszczególne dysze różnią się przede wszystkim zasięgiem i szerokością oprysku, a także stopniem oprysku (wielkość cząstek). Ponadto w opryskiwaczach można zastosować określone dysze – np. do pracy z proszkiem. Wymienne dysze są zwykle zawarte w zestawie dostawy, ale ten punkt (jak również zakres dysz) należy wyjaśnić osobno.