Porównanie Foresta GS-750 Turbo vs Foresta GS-355

Nominalna pojemność zbiornika opryskiwacza. Z reguły w tym przypadku wskazana jest objętość robocza, a nie pełna pojemność („pod wtyczką”).

Im bardziej pojemny opryskiwacz, tym więcej pracy można nim wykonać bez ponownego napełniania. Z drugiej strony duża objętość odpowiednio wpływa na cenę, wymiary, a co najważniejsze na wagę urządzenia (i nie tylko w stanie napełnionym, ale także w stanie „suchym”). Dlatego nawet przy dużych nakładach pracy czasami bardziej racjonalne jest użycie stosunkowo niewielkiej jednostki, kilkukrotne jej uzupełnianie.

Szczegółowe zalecenia dotyczące optymalnej objętości zbiornika w konkretnej sytuacji można znaleźć w dedykowanych źródłach. Pod względem konkretnych wartości najmniejsze opryskiwacze ręczne (patrz wyżej) mają pojemność poniżej 2 litrów. Zbiorniki na 2,1 - 5 litrów można znaleźć zarówno w urządzeniach ręcznych, jak i w modelach pomp i baterii (patrz "Typ") z uchwytem na ramię. Opryskiwacze na 5,1 - 10 litrów są praktycznie wszystkie montowane na ramieniu, pojemność jednostek benzynowych faktycznie zaczyna się od 10 litrów, a najbardziej pojemne nowoczesne opryskiwacze mają zbiorniki powyżej 15 litrów.

Najdłuższy zasięg, na jaki opryskiwacz może skutecznie rozpylać płyn lub proszek. Zazwyczaj chodzi o zakres poziomy, jednak w przypadku modeli „dalekozasięgowych” można podać również wartości dla oprysku pionowego - w takich jednostkach różnica między zakresami poziomymi i pionowymi jest dość zauważalna.

Opryskiwacz „dalekiego zasięgu” ( 10 - 15 m i więcej) jest wygodny, ponieważ umożliwia opryskiwanie dużej powierzchni bez ruszania się z miejsca, a także sięganie do wysokich gałęzi bez korzystania ze schodów. Z drugiej strony duży zasięg wymaga odpowiedniej mocy, co wpływa na cenę, wagę i gabaryty urządzenia – ponadto takie możliwości nie zawsze są wymagane: np. do ciasnej szklarni opryskiwacz o krótkim zasięgu ( 5- 10 m, a często i mniej) Warto więc wybierać według tego wskaźnika, biorąc pod uwagę specyfikę planowanej pracy.

Długość węża dostarczonego z opryskiwaczem.

Im dłuższy wąż, tym dalej można sięgnąć do rury natryskowej bez przesuwania samego opryskiwacza. Dotyczy to jednak głównie opryskiwaczy kołowych i uniwersalnych (patrz „Typ przenoszenia”). W naramiennikach zwykle wąż dobierany jest w taki sposób, aby wystarczył do wygodnego trzymania rurki w dłoni, a parametr ten w takich modelach najczęściej nie przekracza 150 cm.

Należy również pamiętać, że długie węże mogą być dość nieporęczne; jednak ta wada jest często eliminowana przez stosowanie spiralnych węży, które rozciągają się na pełną długość tylko wtedy, gdy jest to potrzebne.

Rodzaj rurki dostarczanej z opryskiwaczem. Zwróć uwagę, że modele ręczne (patrz „Typ”) w większości nie są wyposażone w lampy i dla nich parametr ten nie jest wskazany; w innych przypadkach opcje mogą być następujące:

- Wąski. Cienka i dość długa rurka, potocznie „wędka”. To najbardziej powszechna opcja w naszych czasach: „wędka” pozwala na dokładne dozowanie rozpylonych środków chemicznych i jednocześnie jest w stanie zapewnić wydajność wystarczającą do większości zadań. Zasięg rozpylania takich urządzeń jest nieco krótszy niż szerokich dysz, jednak może sięgać 12-14 m, więc moment ten najczęściej nie jest kluczowy. Bardziej zauważalną wadą tej opcji jest jej słaba przydatność do pracy z proszkiem - taka możliwość występuje tylko w pojedynczych urządzeniach z wąskimi tubami.

- Szeroki. Szeroka dysza umożliwia dostarczanie cieczy lub proszku w dużych ilościach i pod znacznym ciśnieniem, osiągając wysoką wydajność i zasięg. To oczywiście wymaga odpowiedniej mocy opryskiwacza; dlatego ta opcja jest typowa głównie dla ciężkich modeli benzynowych przeznaczonych do dużych obszarów i / lub wysokiej roślinności.

Materiał, z którego wykonana jest kompletna lanca natryskowa opryskiwacza.

- Plastikowy. Kluczową przewagą tworzywa sztucznego nad innymi materiałami stosowanymi do lanc natryskowych jest jego niski koszt. Ponadto materiał ten jest chemicznie obojętny i nie powoduje korozji, a także jest lekki. Z drugiej strony sztywność plastiku nie jest zbyt duża, dlatego takie rurki mają tendencję do uginania się, czasem nawet pod własnym ciężarem.

- Aluminium. Stopy aluminium łączą dobrą wytrzymałość i lekkość, taka rura jest łatwa w obróbce, a jej zginanie wymaga dość silnego uderzenia lub nacisku. Z drugiej strony aluminium jest drogie.

- Mosiądz. Oprócz wytrzymałości i niezawodności (w tym odporności na zginanie), mosiądz wyróżnia się doskonałą odpornością na korozję. Wadami takich rur są ich wysoka cena i dość duża waga.

- Stal nierdzewna. „Stal nierdzewna” wyróżnia się przede wszystkim wysoką wytrzymałością i sztywnością, przewyższającą parametry innych materiałów, podczas gdy materiał ten jest stosunkowo niedrogi. Jednak takie tuby również ważą znacznie więcej niż aluminiowe czy plastikowe.

- Miedź. Rury miedziane są podobne do mosiądzu pod względem głównych właściwości użytkowych: są mocne, niezawodne i trwałe. Z drugiej strony takie rury są stosunkowo drogie i nie mają fundamentalnych zalet w porównaniu z tą samą „stalą nierdzewną”. Dlatego ta opcja jest rzadko spotykana.

Materiał, z którego wykonana jest kompletna końcówka natryskowa.

Najpopularniejszym materiałem końcówki jest tworzywo sztuczne i jest on używany w zdecydowanej większości dysz natryskowych. Dlatego parametr ten określany jest tylko w przypadkach, gdy końcówka wykonana jest z innego, bardziej zaawansowanego materiału. Jedną z najpopularniejszych z tych wariantów jest mosiądz - jest zauważalnie droższy od plastiku, ale znacznie mocniejszy i trwalszy.

Objętość jednego cylindra w silniku spalinowym zainstalowanym w opryskiwaczu. W rzeczywistości mówimy o objętości roboczej całego silnika, ponieważ w tej technice stosuje się tylko jednocylindrowe silniki spalinowe wewnętrznego spalania.

Ogólnie rzecz biorąc, duża objętość cylindra pozwala na osiągnięcie dużych mocy, ale moc zależy od kilku innych cech silnika (przede wszystkim typu silnika spalinowego, patrz wyżej). A charakterystyka działania samych opryskiwaczy przy tej samej mocy silnika może być również inna. Ale to, co bezpośrednio zależy od objętości silnika, to zużycie paliwa: większa objętość z reguły wymaga więcej paliwa.

Moc silnika opryskiwacza benzynowego (patrz „Rodzaj”) w KM.

Moc bezpośrednio wpływa na zasięg oprysku i wydajność urządzenia, zgodnie z tym wskaźnikiem całkiem możliwe jest oszacowanie ogólnego poziomu urządzenia. To prawda, należy pamiętać, że producenci mogą wskazać tę cechę na różne sposoby: niektórzy podają moc znamionową (gdy silnik pracuje w trybie normalnym), inni - maksymalną (przy obciążeniu szczytowym). Dlatego przy wyborze i porównywaniu warto wziąć pod uwagę nie tylko wskaźnik ten, ale także inne podstawowe cechy.

Jeśli chodzi o moc, ta urządzenie jest tradycyjnie używana do oceny mocy silnika spalinowego. 1 km jest w przybliżeniu równa 735 watów.

Moc silnika opryskiwacza w kilowatach. Wat (kilowat) to uniwersalna urządzenie stosowana do wszystkich typów silników, ale w praktyce parametr ten jest wskazany głównie dla jednostek benzynowych (patrz „Typ”). Wynika to z faktu, że opryskiwacze elektryczne – nawet te najmocniejsze i najcięższe – zużywają nie więcej niż 1 kW, co nie stwarza problemów z podłączeniem do zwykłego gniazdka; więc nie ma potrzeby podawania mocy silnika dla takich jednostek.

Moc bezpośrednio wpływa na zasięg oprysku i wydajność urządzenia, zgodnie z tym wskaźnikiem całkiem możliwe jest oszacowanie ogólnego poziomu urządzenia. To prawda, należy pamiętać, że producenci mogą wskazać tę cechę na różne sposoby: niektórzy podają moc znamionową (gdy silnik pracuje w trybie normalnym), inni - maksymalną (przy obciążeniu szczytowym). Dlatego przy wyborze i porównywaniu warto wziąć pod uwagę nie tylko wskaźnik ten, ale także inne podstawowe cechy.

Jeśli chodzi o dane szczegółowe, w najskromniejszych modelach liczba ta nie przekracza 1 kW ; 1,1 - 2 kW można nazwać wartością średnią; a wiele opryskiwaczy benzynowych jest wyposażonych w silniki o mocy powyżej 2 kW.