Porównanie Barty Z321 vs PUKY Pukylino

- Samochód. Design przypominający zwykłe samochody. Te wózki inwalidzkie mają 4 koła, ich konstrukcja może imitować pełnowymiarowe samochody prawdziwych marek, samochody wyścigowe itp. Co prawda w większości przypadków mały kierowca nadal musi siedzieć „okrakiem”, jak na motocyklu.

- SUV. Specyficzny rodzaj konstrukcji samochodu (patrz wyżej), naśladujący nie modele osobowe, ale pojazdy z napędem na wszystkie koła i pojazdy terenowe. Niektóre „pojazdy terenowe” różnią się bardzo nieznacznie od „samochodów”, inne mogą mieć wyraźne znaki pojazdów 4x4 - na przykład duże koła, manekiny dodatkowych reflektorów, „kenguryatniki” itp. W tym konstrukcji są również modele stworzone z myślą o prawdziwych markach samochodów.

- ATV. Tak naprawdę kluczową różnicą między tą konstrukcją a opisanymi powyżej „pojazdami terenowymi” jest kierownica (lub jej imitacja), wykonana w postaci charakterystycznych kierownic motocyklowych - jak w prawdziwych quadach. Pozostałe funkcje są w dużej mierze podobne, ponieważ ATV są również uważane za pojazdy terenowe i mogą mieć charakterystyczne cechy zewnętrzne.

- Motocykl. Wózki inwalidzkie imitujące klasyczne motocykle dwukołowe. Zazwyczaj konstrukcje te są wyposażone w szerokie koła, co pozwala im nie przewracać się nawet w pozycji stacjonarnej (w przeciwieństwie do prawdziwych motocyk...li). Niemniej jednak nosze tego typu należą do najbardziej niestabilnych, wymagają od jeźdźca większej ostrożności niż np. „Samochody”. Dlatego w większości przypadków „motocykle” są przeznaczone dla starszej grupy wiekowej.

- trójkołowy. Design dla motocykli trójkołowych, z jednym kołem z przodu i dwoma z tyłu. Takie modele są pod wieloma względami podobne do opisanych powyżej „motocykli”, jednak są nieco bardziej stabilne, dzięki czemu świetnie nadają się dla młodszych dzieci.

- Lokomotywa parowa. Wózki tego typu w większości przypadków praktycznie nie różnią się układem od aut opisanych powyżej. Ich jedyną charakterystyczną cechą jest osobliwy kształt kadłuba, imitujący w istocie lokomotywę parową.

- Samolot. Podobnie jak opisane powyżej „lokomotywy parowe”, ten typ wózków praktycznie nie różni się od „samochodów” w swoich głównych cechach. Jednak ster w takich modelach często jest wykonany w postaci steru, w przedniej części można zamontować obracające się śmigło, a korpus oczywiście jest odpowiednio zaprojektowany - z „montażem ogona”, „skrzydłami” itp. .

- Wyposażenie specjalne. Wózki inwalidzkie przeznaczone do różnego rodzaju wyposażenia specjalnego - wywrotki, traktory itp. Cechy konstrukcyjne takich modeli mogą się różnić w zależności od tego, co jest symulowane.

- W postaci zwierzęcia. Tradycyjną i najbardziej znaną wersją takiego wózka inwalidzkiego jest zabawkowy koń, ale nie ogranicza się to do tego, a design może imitować inne zwierzę - na przykład słonia lub psa.

- Oparcie. Oparcie w tym przypadku oznacza dowolne urządzenie, które zapewnia rowerzyście dodatkowe podparcie od tyłu i zmniejsza prawdopodobieństwo upadku. Może to być oddzielny element zainstalowany za siedzeniem lub występ na solidnej konstrukcji. W każdym razie ten element wyposażenia sprawia, że jazda jest bezpieczniejsza i wygodniejsza (chociaż dokładny stopień bezpieczeństwa i komfortu w różnych modelach może się znacznie różnić).

- Uchwyt rodzicielski. Długa rączka, montowana za plecami dziecka, aby osoba dorosła mogła wygodnie się jej trzymać stojąc obok. W ten sposób rodzic może do pewnego stopnia kontrolować ruchy dziecka, zatrzymać je w odpowiednim momencie lub odwrotnie, pchać, a nawet nosić dziecko.

- Zdejmowany stojak na bieguny. Obecność w konstrukcji wózka na biegunach (patrz „Typ”) zdejmowanego stojaka na biegunach. Główną zaletą tej opcji jest to, że zdejmując taki stojak można zmniejszyć wagę i wymiary wózka: w końcu nie zawsze wymagana jest możliwość bujania się, co oznacza, że nie ma potrzeby noszenia całego sprzętu z ty. Ponadto zdejmowana konstrukcja może być wygodniejsza niż nieusuwalna podczas transportu.

- Podnóżek. Specjalny stojak, na którym dziecko może postawić stopy siedząc na noszach. Funkcja ta dotyczy przede wszystkim modeli wyposażonych w rączkę rodzicielską lub podstawkę...kołyskową (patrz wyżej). Rzeczywiście, przy zwykłym użyciu noszy, dziecko stale odpycha się nogami od ziemi, a podnóżki nie są potrzebne; ale jeśli prowadzi go rodzic lub jeśli konstrukcja jest używana jako fotel bujany, nie ma potrzeby ponownego wchodzenia na ziemię (czasami jest nawet obarczona kontuzjami).

- Barierka ochronna. Ochraniacz poręczy wokół siedziska: dziecko może chwycić zderzak rękami, a funkcja ta znacznie zmniejsza ryzyko upadku z wózka. Stosowany jest głównie w modelach przeznaczonych dla młodszej grupy wiekowej.

- Pasy bezpieczeństwa. Wózek posiada pasy bezpieczeństwa. Cecha ta występuje przede wszystkim w modelach wyposażonych w podnóżki i uchwyt rodzicielski, gdzie dziecko może jeździć jak w wózku sterowanym przez rodzica. Szelki nie tylko zmniejszają ryzyko wypadnięcia z siedzenia, ale także chronią przed urazami, np. przy nagłym zatrzymaniu.

- Zatrzymuje przed przewróceniem. Urządzenia zabezpieczające przed przewróceniem się wózka. Zwykle mówimy o zabezpieczeniu przed upadkiem do przodu lub do tyłu, ponieważ ryzyko upadku na jedną stronę jest niewielkie (ponieważ dziecko przez większość czasu opiera stopy na ziemi), a same takie upadki nie są tak niebezpieczne jak przewrócenie się „na kierownicę” lub na plecy. Obecność ograniczników przed przewróceniem ma znaczenie przede wszystkim dla modeli przeznaczonych dla najmłodszych dzieci, u których koordynacja jest jeszcze stosunkowo słabo rozwinięta.

- Bagażnik. Obecność w konstrukcji klasycznego bagażnika - czyli urządzeń do transportu różnych przedmiotów na wózku. Takie urządzenia mogą mieć różne konstrukcje - pudełko z tyłu, schowek pod siedzeniem, nadwozie typu ładunek itp. Ich pojemność oczywiście nie jest duża, ale w przypadku zabawek i innych ważnych przedmiotów dla dziecka zwykle wystarcza; ogólnie rzecz biorąc, rola pni jest bardziej zabawna niż praktyczna.

- Przyczepa. Obecność wózka do przyczepy w zestawie dostawczym. Przyczepa daje dodatkowe możliwości w grach, a w niektórych modelach zwiększa również podobieństwo do pełnowymiarowych pojazdów dla dorosłych. Dodatkowo pełni rolę stelaża zewnętrznego, które w przeciwieństwie do wbudowanego opisanego powyżej, można zdemontować.

- Panel interaktywny. Obecność w konstrukcji panelu gry - zestaw różnych ruchomych elementów, takich jak pokrętła, przełączniki, figurki bajkowych bohaterów, atrapy prawdziwych urządzeń itp. Ten panel zapewnia dziecku dodatkową rozrywkę. Jego obecność jest typowa dla modelek z młodszej grupy wiekowej.

- Klaxon. Obecność specjalnego sygnału dźwiękowego (klaksonu) przy noszach. Początkowo klakson ma ostrzegać innych; jednak biorąc pod uwagę szybkość i możliwości zastosowania noszy, w tym przypadku funkcja ta zapewnia raczej dodatkowe podobieństwo z prawdziwymi maszynami - jest znacznie rzadziej używana zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem. Klakson może być pneumatyczny (rodzaj „rury”, która emituje dźwięk podczas wydmuchiwania powietrza) lub elektroniczny; może emitować zarówno charakterystyczny „bip”, jak i inne dźwięki, w zależności od modelu.

- Efekty świetlne. Efekty świetlne w konstrukcji noszaków. Mogą to być zarówno wielokolorowe żarówki, jak i wbudowane światła imitujące reflektory (zwykle jest to imitacja, takie „reflektory” nie są przeznaczone do roli źródeł światła). Funkcja ta zapewnia nie tylko jasny i oryginalny wygląd, ale także zwiększa widoczność noszy – jest to szczególnie ważne o zmierzchu i/lub w miejscach, w których możliwy jest ruch uliczny (np. w niektórych obszarach dziedzińców).

- Efekty dźwiękowe. Funkcja ta zakłada obecność głośnika, przez który wózek może odtwarzać różne dźwięki. Zestaw tych dźwięków może być różny w zależności od modelu: buczenie silnika, melodyjne tryle, syrena itp. Daje to dziecku dodatkowe możliwości w grach. Zwróć uwagę, że klakson (patrz wyżej) nie dotyczy efektów dźwiękowych, jest wskazany osobno.

- Plastikowe. Tworzywo sztuczne jest stosunkowo lekki, całkowicie niewrażliwy na wilgoć i łatwy w obróbce – można mu nadać niemal dowolny kształt i kolor. Warto również zwrócić uwagę na dobrą przydatność plastiku na chłodne dni – ze względu na słabą przewodność cieplną nie „chłodzi” skóry tak bardzo jak metal. Przy tym wszystkim ten materiał jest dość tani. Jedną z jego głównych wad jest uważana za niską wytrzymałość, ale dla wózków jest to w większości przypadków moment bezkrytyczny. Ale to, co naprawdę można nazwać wadą, to skłonność do zarysowań, przez co produkty z tworzyw sztucznych szybko tracą swoją prezentację.

- Metal. W korpusach wózków inwalidzkich można stosować różne rodzaje metalu, punkt ten należy wyjaśnić dla każdego modelu osobno; najczęstszymi opcjami są stal i stopy aluminium. Pierwszy typ charakteryzuje się dużą wytrzymałością, jednak waga stali jest dość duża, ponadto jest słabo odporna na korozję. Z kolei stopy aluminium pozbawione są tych wad, ale są dość drogie.

- Drewno. Materiał ten ma średnią wagę, jest przyjemny w dotyku i jest uważany za najbardziej naturalny. Nie jest jednak tak praktyczny jak tworzywo sztuczne i może kosztować znacznie więcej. Zauważ, że w tym przypadku chodzi o „czysto” drewniane wózki inwalidzkie, bez pokrowca z tkaniny; w takim przypadku materiał obudowy w naszym katalogu określany jest jako „tkanina”,...niezależnie od materiału bazowego.

- Tkanina. Sama tkanina nie jest tak twarda, aby służyć jako jedyny materiał na korpus wózka; dlatego jest to zazwyczaj osłona z tkaniny z miękkim wypełniaczem pod spodem, umieszczona na sztywnej ramie. Materiał ramy może być inny, dość popularną opcją jest drewno (patrz wyżej). Sama tkanina dobrze nadaje się do modeli zaprojektowanych w postaci zwierząt (patrz „Wygląd”), ponieważ pozwala w pewnym stopniu imitować aksamitną skórę lub miękkie futro; i ogólnie ten materiał jest przyjemny w dotyku. Jego wady to trudności w czyszczeniu i słaba przydatność do użytku na zewnątrz.

- Plastikowy. Koła wykonane w całości z tworzywa sztucznego; opon jako takich nie ma, jego rolę pełni pogrubiona felga. Tworzywa sztuczne są niedrogie i łatwe w obróbce i można je wykonać na prawie każdy kolor. Z drugiej strony plastikowe koła są bardzo twarde i nie ma mowy o jakiejkolwiek amortyzacji - nawet niewielka chropowatość zwykłego gładkiego asfaltu jest przenoszona na konstrukcję w postaci namacalnych drgań. Siła tego materiału jest również uważana za raczej niską.

- Tworzywo sztuczne z gumą. Koła łączące tworzywo sztuczne i gumę. Pierwszy materiał zwykle tworzy podstawę koła, a tylko cienki, wąski pasek jest wykonany z gumy wzdłuż obręczy, gdzie styka się z podłożem. To nieco zmiękcza pociągnięcie, pozwalając zachować wszystkie zalety plastiku (patrz wyżej).

- gumowe. Koła wyposażone w oponę z pełnej gumy - tym różnią się od opisanej powyżej gumowo-plastikowej. Podstawa koła jest najczęściej wykonana z tworzywa sztucznego, chociaż mogą istnieć inne opcje. Gumowe koła zachowują się lepiej niż inne na wybojach, dlatego często spotyka się je w modelach ze starszej grupy wiekowej.

- Drewno. Drewno jest uważane za najbardziej naturalny materiał używany w noszach. Z praktycznego punktu widzenia jest prawie całkowicie podobny do plastiku, ale kosztuje trochę więcej. Drewniane koła są typowe dla wózków i...nwalidzkich o klasycznym designie, ponieważ materiał ten jest używany przede wszystkim ze względów estetycznych.

Całkowita waga wózka w pozycji roboczej. Im mniejsza waga - tym łatwiej będzie przenosić urządzenie z miejsca na miejsce i dziecku łatwiej będzie je toczyć; z drugiej strony niska waga zwykle wskazuje na stosunkowo niską wytrzymałość.