Porównanie suszarek do grzybów

- Pionowa suszarka do owoców. Pionowe modele suszarni zakładają ładowanie warzyw i owoców na perforowane tace, które są ułożone jedna nad drugą w kilku poziomach. Element grzejny i wentylator w swojej konstrukcji znajdują się na dole, a gorące powietrze wydmuchiwane jest od dołu do góry. Dzięki temu żywność na dolnych półkach schnie znacznie szybciej niż te na górnych półkach. Podczas procesu suszenia często konieczne jest przestawienie górnej i dolnej tacy. W wielu przykładach suszarek pionowych ta wada jest wyeliminowana dzięki udanemu kształtowi palet.

- Odwadniacz (suszarka pozioma). Suszarki poziome stoją głową i ramionami nad swoimi pionowymi rówieśnikami. Często są one wykonane w formie i podobieństwie małych piekarników z wysuwanymi tacami do umieszczania żywności. Gorące powietrze w piecu suszarek poziomych nadmuchuje wentylator, który jest zainstalowany na tylnej ścianie prostopadle do tac z warzywami i owocami. Poziomy przepływ powietrza zapewnia równomierne suszenie żywności na wszystkich poziomach. Jednak polityka cenowa urządzeń tego rzędu jest bardziej „gryząca”.

Liczba pojedynczych sit, na których można umieścić żywność podczas suszenia.

Konstrukcja sit może być inna: najczęściej są to oddzielne, zamknięte przedziały, jednak istnieje inna opcja - wspólna komora z półkami (więcej szczegółów w rozdziale „Umiejscowienie wentylatora (podgrzewacza)”). Jednak w każdym razie sita znajdują się jedno nad drugim, a wszystkie nowoczesne suszarki mają kilka takich „piętr”. Najbardziej skromną opcją są w rzeczywistości 3 sita ; a href="/ list / 417 / pr-7369 /"> 4 sita to również sporo; najbardziej popularne są suszarki na 5 sit ; modele z 6 sitami lub 8 sit są znacznie mniej popularne; aw niektórych urządzeniach można zapewnić 9 lub więcej półek(12, a czasami 20 - jednak w tym ostatnim przypadku przedziały są instalowane po 2 na poziom).

Zastosowanie wielu sit ułożonych piętrowo pozwala na dobrą pojemność magazynową przy zachowaniu niewielkiej szerokości i głębokości całego urządzenia. Co więcej, im więcej poziomów, tym mniejszy można wykonać obszar każdej oddzielnej „podłogi” (i odpowiednio szerokość / głębokość suszarki). Jest to szczególnie przydatne, gdy na stole lub innej powierzchni jest mało miejsca, jednak na wysokości jest wystarczająco dużo wolnego miejsca. Ponadto kilka tac może pomieścić jednocześnie kilka rodzajów żywności - w tym składniki o ró...żnym czasie suszenia: poszczególne przegródki i półki można usunąć za pomocą pewnych poprawek bez wyłączania suszarki. Z drugiej strony wzrost liczby poziomów wpływa na wysokość i koszt konstrukcji, zmniejsza wydajność każdego sita z osobna, a także wymaga zastosowania mocniejszych wentylatorów, aby równomiernie rozprowadzać ciepło.

Osobno należy zauważyć, że duża liczba sit niekoniecznie jest oznaką potężnej, pojemnej suszarki - ten projekt można również znaleźć wśród raczej miniaturowych modeli. Ale urządzenia na 3 - 4 „piętrach” zwykle nie różnią się pojemnością (choć tutaj możliwe są wyjątki).

Jednocześnie istnieją również modele, których wyposażenie z sitami znacznie przekracza liczbę poziomów suszenia. Ale nasz punkt wskazuje, ile poziomów (sit) można używać jednocześnie podczas suszenia.

Całkowita objętość wszystkich tac suszarki. Im większa objętość, tym więcej produktów można za jednym razem załadować do urządzenia. W przypadku nowoczesnych suszarek pojemność do 10 litrów jest uważana za stosunkowo małą, od 11 do 15 litrów - średnią, od 16 do 20 litrów - wysoką, a największe modele mieszczą ponad 20 litrów.

Pamiętaj, że jeśli planujesz suszyć kilka różnych rodzajów owoców lub warzyw jednocześnie, warto wziąć pod uwagę nie tylko całkowitą objętość suszarki, ale także liczbę tac (patrz wyżej).

Moc znamionowa pobierana przez suszarkę podczas pracy.

Parametr ten jest zwykle wybierany przez producentów w zależności od objętości suszarki: im bardziej pojemne urządzenie, tym więcej mocy jest potrzebne do skutecznego nagrzania komory roboczej. Jednocześnie modele o tej samej objętości mogą różnić się zużyciem energii. W takich przypadkach warto wziąć pod uwagę, że większa moc skraca czas nagrzewania, ale wpływa na cenę urządzenia.

Obecność termostatu w suszarce - regulatora, który pozwala ustawić temperaturę w komorze roboczej. W ten sposób reżim temperatury można wybrać według własnego uznania - w zależności od rodzaju przetworzonych produktów i pożądanego stopnia wysuszenia.

Zwróć uwagę, że określony format tej funkcji może być inny. Najprostszą opcją jest czujnik, który monitoruje temperaturę w komorze roboczej i okresowo włącza ogrzewanie, gdy powietrze w środku zaczyna się ochładzać. Takie urządzenia są dość proste i niedrogie. W bardziej zaawansowanych suszarkach znajduje się inny tryb: grzałka stale dostarcza do tac powietrze o określonej temperaturze (sama temperatura jest regulowana na podstawie danych z czujnika temperatury). Ten format jest droższy, ale pozwala zapewnić najbardziej równomierne ogrzewanie i ma pozytywny wpływ na żywotność samego urządzenia.

Z kolei brak termostatu powoduje, że suszarka ma tylko jedną temperaturę pracy. To odpowiednio ogranicza możliwości. Niemniej jednak ta opcja ma również zalety - prostotę konstrukcji, niezawodność i niski koszt.

Zakres temperatur, jaki suszarka może zapewnić w komorze roboczej.

Najprostsze modele zapewniają tylko jedną opcję temperatury pracy, zwykle od 50°C do 60°C. Bardziej zaawansowane urządzenia wyposażone w termostaty (patrz wyżej) mogą mieć dość szeroki zakres regulacji - jest to bardzo przydatne, biorąc pod uwagę fakt, że dla różnych produktów zalecane są różne temperatury. Aby ocenić ogólne możliwości danej suszarki, możesz skorzystać z poniższej tabeli zalecanych temperatur suszenia:

- 35 ... 40 °C - łodygi roślin, zielenie;
- 40 ... 45 °C - chleb;
- 38 ... 42 °C (w niektórych przypadkach do 45 °C) - jogurt;
- 50 ... 55 °C - warzywa;
- 55 ... 60 °C - owoce;
- 65 ... 75 °C - mięso, ryby.

Podkreślamy, że są to dane najbardziej ogólne, warunkowe. Konkretna temperatura może różnić się od zalecanej - w zależności od grubości plastrów, konkretnego rodzaju żywności, pożądanego rezultatu itp. Szczegółowe zalecenia w tym zakresie można znaleźć w dedykowanych źródłach.

Lokalizacja elementu grzejnego (wentylator z grzałką) zainstalowanego w suszarce. Ten element można montować od dołu, od góry lub od tyłu, oto cechy każdej z wariantów:

- Poniżej. Klasyczny, najczęściej spotykany układ grzejników. Ta popularność wynika z dwóch głównych zalet. Po pierwsze, ciepłe powietrze napływające od dołu do góry jest dość równomiernie rozprowadzane w całej objętości suszarki. Po drugie, takie urządzenia mają minimalne wymiary szerokości i głębokości - w rzeczywistości wymiary te są określone przez wymiary tac (w przeciwieństwie do analogów z tylną grzałką); a przecież to szerokość i głębokość decydują przede wszystkim o możliwości zainstalowania jednostki w tym czy innym miejscu. Główną wadą dolnej lokalizacji jest prawdopodobieństwo przedostania się zanieczyszczeń do grzejnika; może to prowadzić do powstawania nieprzyjemnych zapachów, co może wymagać demontażu i dokładnego oczyszczenia suszarki. Jednak większość producentów stara się w ten czy inny sposób zrekompensować ten szczegół, więc rzadko okazuje się to krytyczne.

- Powyżej. Lokalizacja uważana za najbezpieczniejszą: wnikanie wilgoci z suszonych produktów na taki grzejnik jest praktycznie wykluczone. W tym przypadku, podobnie jak w wariancie opisanym powyżej, wymiary suszarki na szerokość i głębokość nie przekraczają rozmiaru tac. Z drugiej strony modele z górnym umieszczen...iem grzałki nie różnią się równomiernym ogrzewaniem: ciepłe powietrze ma tendencję do gromadzenia się w górnej części urządzenia, a górne tace stają się cieplejsze niż dolne. Teoretycznie może to być przydatne przy suszeniu produktów, które wymagają innych warunków - zawartość, która wymaga wyższych temperatur, może być ustawiona na wyższą; jednak w praktyce bardzo trudno jest uwzględnić różnicę w rzeczywistej temperaturze. A przy suszeniu jednorodnych składników ten szczegół jest jednoznaczną wadą – aby uzyskać równomierne przetwarzanie, górne tace muszą być okresowo przestawiane w dół. Dlatego w naszych czasach niewiele jest modeli z górną grzałką.

- Za. Suszarki w tej kategorii różnią się nieco układem od wariantów opisanych powyżej. Przede wszystkim przypominają piekarniki z blachami do pieczenia: zamiast zestawu oddzielnych tac ustawionych jedna na drugiej, wykorzystują wspólną komorę roboczą i półki kratowe, mocowane wewnątrz specjalnymi szczelinami lub występami na ścianach tej komory. Z tyłu „piekarnika” znajduje się odpowiednio grzałka. Ogólnie ta konstrukcja uważany jest za bardzo zaawansowany: umożliwia łatwe wyjmowanie i wkładanie poszczególnych tac bez dotykania reszty, zapewnia bardzo równomierne ogrzewanie i jednocześnie minimalizuje mieszanie się zapachów z różnych poziomów. Ponadto półki kratowe można umieszczać nie w rzędzie, zwiększając w ten sposób wysokość tej lub innej „tacy”. Wady modeli z tylną nagrzewnicą obejmują masywność i dość wysoki koszt. W związku z tym ta opcja układu jest stosowana głównie w suszarkach półprofesjonalnych i wyższych.

Rodzaj sterowania zapewniony w suszarce.

- Mechaniczny. Rodzaj sterowania, w którym elementy sterujące (przyciski, przełączniki itp.) są bezpośrednio połączone z częściami roboczymi urządzenia, bez dodatkowych obwodów elektronicznych. Ta opcja jest prosta, niezawodna i tania; co prawda nadaje się tylko do najbardziej podstawowych funkcji, ale suszarki do grzybów zwykle nie potrzebują więcej. Ale jednoznaczną wadę „mechaniki” można nazwać niską dokładnością: na przykład timer mechaniczny często daje błąd o kilka minut, co w niektórych przypadkach może być krytyczne.

- Elektroniczne. Sterowanie za pomocą obwodów elektronicznych: pokrętło, przycisk lub inny przełącznik wysyła polecenie do obwodu sterującego, który zmienia parametry urządzenia. Układy elektroniczne są dokładniejsze niż układy mechaniczne – np. timer w takich suszarkach można zwykle ustawić z dokładnością do kilku sekund. Z drugiej strony takie sterowanie jest bardziej skomplikowane i droższe niż sterowanie mechaniczne, dlatego jest stosowane głównie w dość zaawansowanych suszarkach.

Materiał, z którego wykonane są sita suszarki.

- Plastikowe. Niedrogi, ale jednocześnie bardzo praktyczny materiał. Pod względem wytrzymałości i ogólnej niezawodności tworzywo sztuczne jest gorszy od metalu, ale podczas normalnego użytkowania suszarki ta różnica jest niewidoczna. Ponadto, jeśli takie tace są wykonane w postaci pełnowartościowych przegródek, ich ściany mogą być przezroczyste, dzięki czemu można obserwować zawartość bez przerywania procesu i bez obniżania reżimu temperatury. Co prawda przezroczyste ścianki stopniowo mętnieją ze względu na niską odporność plastiku na zarysowania - jednak potrzeba dużo czasu, aby ten szczegół spowodował poważne niedogodności. W związku z tym większość nowoczesnych suszarek wykorzystuje plastikowe tacki.

- Stal nierdzewna. Za główne zalety tac metalowych uważa się wytrzymałość i odporność na przegrzanie. Z drugiej strony w praktyce zalety te rzadko są znaczące, a sama stal jest znacznie droższa od tworzywa sztucznego. Dodatkowo, jeśli tace metalowe są wykonane w postaci osobnych przegródek, są one nieprzezroczyste, a do sprawdzenia stanu produkty należy otworzyć te przedziały, obniżając temperaturę i zakłócając proces ... W przypadku modeli z wentylatorem montowanym z tyłu (patrz wyżej) ten punkt nie ma znaczenia - zwykle mają przezroczyste drzwi; jednak takie urządzenia nie są tanie. W związku z tym ten materiał na tace jest w naszych czas...ach rzadko spotykany – głównie wśród dość zaawansowanych suszarek.